Twee keer met een milkshake op de drie categorieën beter grasland naakt kersen eten. Da’s behoorlijk cryptisch en zo is het ook bedoeld. Laat het even op je inwerken. Wat kan de schrijver met deze raadselachtige eerste zin bedoeld hebben? Yep, er staan zes titels van even zovele NRC-ikjes van vorige week in verstopt. Haal ze er uit en lees hieronder waar ze over gingen en wat we er van vonden.
Peter Stein trakteerde zijn collega’s tijdens zijn laatste nachtdienst voor de vakantie op milkshakes. “Om te vieren dat ik even van jullie af ben“, zei hij. Een collega reageert dat Peter er over vier weken wel eentje van zijn vrouw zal krijgen. De humor ligt in Nederland voor het opscheppen. Of, zoals De Schrijvende Rechter (DSR) het uitdrukte: “Er gebeurt dus officieel niets meer in Nederland.”
Petra van Stijn zette de reeks gehoorgrappen voort met een ragdun anekdotetje over haar man die als grapje “Beter Luisteren” antwoordt als zij hem vertelt dat ze een afspraak bij “Beter Horen” heeft gemaakt. Ter verduidelijking schreef ze er nog bij dat haar echgenoot “niet wars van wat stekelige opmerkingen” is. Nou, dat kun je wel zeggen! Man, wat een stekelige opmerking was dat. En behoorlijk wars ook.
“DSR zou ze korten op hun huishoudgeld, wat zullen we nou krijgen?!”
De Schrijvende Rechter (DSR)
Ook hier had DSR een meer dan afdoende oordeel klaar: “Het tweede Ik-je op rij waarin een pinnige vrouw haar wederhelft afkamt -zucht-. DSR zou ze korten op hun huishoudgeld, wat zullen we nou krijgen?!” Dat het eigenlijk andersom was, dat mocht de pret niet drukken en de niet voor een gat gevangen opperreageerder bromde dat dan die man maar op z’n drinkgeld gekort moest worden. De (v/h lallende) Lummel reageerde wat minder vorige week omdat hij oppasopa was. Maar hij constateerde wel dat het er kennelijk erg gezellig aan toe ging vorige week in de Nederlandse huishoudens.
Gert-Jan Klapwijk dacht leuk te zijn door een Zwitserse website te kapittelen waar je op een reserveringsformulier alleen maar kon kiezen uit “Herr”, “Frau” en “Firma”. Hij had er zogenaamd het hele palet van de LHBTQAI+ community willen zien, want hij wilde graag in de krant met een grapje.
Heren- en dameskappers kunnen worden afgeschaft. Haar is haar.
Bas van Vuren zelve
DSR vond het een uiterst vaag mild glimlachje waard. Maar mij lijkt het onhandig om op inschrijf- en reserveringsformulieren alle seksuele typeringen te gaan gebruiken. Dan kom je al gauw uit op meer dan tien categorieën en ook zonder krijg je dat kaartje wel toegestuurd, toch?Andersom ligt meer voor de hand: helemaal laten vervallen die geslachtsnaamaanduiding. Ene Jansen koopt een treinticket, maakt niet uit of het een v of een m is. Uitzonderingen hooguit voor sauna’s. Ook heren- en dameskappers kunnen geleidelijk worden afgeschaft. Haar is haar.
“Twee keer” was de alleraardigste titel van het ikje van Hans Haverkort over een jarige mevrouw op een terras die een haarband met twee verkeersbordjes met 50 erop droeg. Hij zegt dat hij niet kan geloven dat de vrouw pas 50 is, maar zijn 13-jarige zoontje Elmer zegt dat het wel klopt. „Kijk maar, ze heeft twéé borden van 50 op haar hoofd.”
Een wat omslachtig ikje als je het mij vraagt. Oh, je vroeg het mij niet? Die Elmer gaat de oudejaarsconference nog wel eens doen, let op mijn woorden. Of niet. Kijk maar. Pawi vond Hans een “roddelsnor”.
Ook niet echt handzaam was de streekroman van Leonard van den Berg over de hectare grasland die hij rondom zijn huis mag verzorgen. Enthousiaste medewerkers van gemeente en provincie ondersteunen hem “met initiatieven de biodiversiteit op ons perceel te stimuleren. Een houtwal met diverse inheemse struiken en bomen wordt aangelegd, en door ons gras maar twee keer per jaar te maaien ontstaat weer kruidenrijk grasland.” Dan fietst er een echtpaar langs. „Erg, hè,” hoort Leonard de vrouw tegen haar echtgenoot zeggen. „Dan koop je zo’n huis, en dan kan je het niet onderhouden.”
“Ik murmel altijd schuchter ‘bedankt om Tesla te rijden’ als er weer zo’n weldoener langszoeft.”
DSR
DSR: “De inzender had beter een advertentie in het plaatselijke sufferdje kunnen zetten als hij zijn doen en laten wilde verklaren. Ondertussen nomineert DSR hem voor de Vetleren Internetmedaille van Verdienste met een veldboeket uit eigen tuin voor zijn goede werken. Ik murmel ook altijd schuchter ‘bedankt om Tesla te rijden’ als er weer zo’n weldoener langszoeft.”
En zo sleepte de ikjesweek zich voort. Gelukkig kwam er zaterdag een einde aan en wel met het ikje van Martine Koetsier. Ook zij wilde lollig zijn. Haar vriendin zei in het park ineens „Dan gaan we nu naar huis, kleden we ons allemaal uit en gaan we kersen eten”. Een man achter de vriendinnen “heeft het gehoord en draait zich met een ruk om”. Dat zag Martine kennelijk. Zat meer naar die man dan naar voren te kijken. Dat mag. Dat kan. Want daar speelden de drie dochtertjes van haar vriendin, respectievelijk 3, 5 en 6 jaar oud. „Kersenvlekken krijg je nooit uit kleding”, verklaarde vriendin haar uitroep. Dat de man teleurgesteld was en dat hij zich waarschijnlijk iets anders had voorgesteld dan knoeiende kleuters, dat kunnen wij ook wel bedenken, maar dat schreef Martine ook nog op. Overbodige laatste zinnen, we blijven er op wijzen, maar het lijkt wel of de ikjesschrijvers (m/v) het niet willen begrijpen. En het misverstand komt natuurlijk door het verkeerd gebruikte “we” van de moeder, nog eens verergerd door het foutieve “allemaal”. Althans, ik mag toch aannemen dat mama zelf de kleren aanhoudt.
Het Zomergat, zoals de Duitsers zeggen, is nu definitief bereikt
En zo kwam er een einde aan een inspiratieloze futloze ikjesweek. “Er komen af en toe best aardige dingen voorbij maar dan wordt dat zo ongelukkig opgeschreven. Jammer“, zei Bertie en gelijk dat ze had. Het aantal reacties en lezers bereikte ook al een historisch dieptepunt. Het Zomergat, zoals de Duitsers zeggen, is nu definitief bereikt. Geeft niks, we vinden het nog steeds leuk en die lepeltjes verroesten niet.
Oh ja, Heer Rozenwater vroeg Arjen Lubach – ja echt hoe komt hij erbij – via een reactie op deze site om contact met hem op te nemen. De man denkt de noodzakelijke dosis zelfspot en zelfrelativering in huis te hebben om tot het schrijverscollectief van Arjens nieuwe show toe te treden. Maar nog geen halve dag na dat verzoek belandde er een spannend emailtje in het inbakje van ondergetekende. Met vlag en wimpel was ik door de eerste ronde gekomen, zo stond er, en ik mocht nu aan een opdracht gaan werken, een verdere proeve van bekwaamheid, inleveren voor 1 september. Spannend allemaal, maar dat had ik al gezegd. Dus werd het toch nog best een leuk weekje. Hopelijk voor jullie ook. En zo niet, dan begint vandaag nu een nieuwe kans.
Wil jij net als DSR, Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan het nieuwe interactieve Van Vuren Gezellige Reageerders Zoemuurtje ©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens aan het wandelen. En ineens viel mijn oog op een geplastificeerde foto op een boomstam. Saartje was weg. Een 1-jarige Blauwe Rus, schat van een kat. Ik meteen bellen, want die had ik dinsdagavond bij mij in de straat gezien. Wat zeg ik? In de voortuin. Het was opvallend, omdat mijn eigen Blauwe Rus alweer een tijdje geleden was overleden. En zo vaak zie je geen Blauwe Russen zomaar op straat. Daarom had ik heel even gedacht aan “een groet uit de hemel”, een “teken”. Maar achteraf bleek het dus Saartje geweest te zijn. Ze was alweer terecht toen ik belde, maar ik werd wel bedankt voor mijn oplettendheid. Misschien zie ik volgende week weer iets anders.
Foto: “Saartje is weer terecht” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Prachtig
Een jaar of zes geleden scoorde ik in Florence een beeldschone zomerrok in een exclusieve boutique. Zowel het materiaal als het dessin zou je als kunstzinnig kunnen bestempelen. Om die reden mocht de rok vorige week natuurlijk mee in de koffer voor een culturele groepsreis naar Toscane.
We logeerden in een kasteel. De heren in het gezelschap bleken gul met complimenten. Ik verwachtte dus een glorieuze entree voor de rok bij het aantreden voor het diner.
En ja hoor: „Wat een prachtige rok is dat mevrouw. Ik zag het meteen, want die heeft mijn moeder ook”, zei de lokale serveerster.
Margreet Tordoir-Kreugel
Zo, eerst maar het eerste ikje van de week. Heel veel overbodige woorden en een niet verrassende clou.
Nee, geef mij het intro dan maar. Geen woord teveel. Goed begin.
Dank! Ook voor het plaatsen. Toch altijd een dingetje zo vroeg in de morgen. Nee, dat ikje van mevrouw Tordoir-Kreugel is een stuk minder intrigerend dan haar prachtige achternamen.
Bedankt voor het intro. Ik ben na een weekje oppassen weer helemaal bij.
Wat een draak van een ikje van de bekakte mevouw Zlaapsaal
Dank! Verhoogde activiteit, oftewel meer lezers dan gebruikelijk voor het intro vanochtend, via Twitter. Maar niet geheel onverwacht met zo’n clickbait als titel. Hopen dat ze het overzicht van de ikjes en de reacties daarop – onschuldig, pril, lief – toch waarderen. Naakt kersen eten staat misschien als zoekzin ook wel op YTube en dan is het meteen een stuk spannender (tip).
Prachtig intro weer vandaag een lust om te lezen! Heel anders dan het eerste ikje van de week over een oubollige prachtige
rok , geschreven door een dame van stand uit de oude doos net als de rok .
‘
Een ouwe kakdoos dus
Pardo n kouwekakdoos
Proficiat Bas, met het mailtje van Lubach en dit intro.
Het ikje is prut.😑
De horeca-Ikjes zijn terug, en hoe!
Lieve, lieve mevrouw, probeer als Nederlandse modderpoot maar niet om te wedijveren met de Italianen als het om kleding en elegantie gaat. -milde glimlachicoon-
En de volgende eerst informeren of er niet gewoon Nederlands personeel wordt ingevlogen, zodat u niet met dergelijke lokale vrijmoedigheid wordt geconfronteerd.
De serveerster is toch hopelijk wel gegeseld op de binnenplaats?
Opvallend is het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord “lokale” bij serveerster. Wat bedoelt de ikjesschrijver hiermee? Een serveerster is altijd lokaal lijkt me, mondiale serveersters hebben te lange woon-werkreistijden.
Ik vermoed dat mevrouw eigenlijk iets kleinerends bedoelde: een lokaal sufferdje. Bij de moeder van een lokaal serveerstertje – het zou ook een herderinnetje kunnen zijn – zou je zo’n wereldse jurk uit die exclusieve boutique in Florence toch niet verwachten. Heb ik ongelijk?
Ik heb ooit veel punten gescoord toen ik basketballer was. Ik heb nooit een broek of jas of rok gescoord. Daar ben ik te oud voor. Ik heb broeken, jassen en rokken gekocht.
Mevrouw Zlaapsaal probeert selszpot maar slaagt daar helemaal niet in.
Het lukt Heer Rozenwater vandaag niet om een plaatje te plaatsen van een fleurige zomerrok. Ik help hem dus maar eens een keertje:
Voor 50 EUR te koop bij otrium.nl
Geen dank.
In dit geval komt het ‘lokale’ wel te pas. Wat een kunstzinnige creatie moest zijn, bleek de daagse jurk van de lokale bevolking.
Oefening
Met onze dochter van tien keken we veel naar het turnen in Tokio. We zagen de verrichtingen op de mat, de balk en de rekstok. De commentator had het steeds over de manier waarop de oefening werd uitgevoerd. De ene oefening na de ander.
„Wanneer beginnen ze nu voor het echt?” vroeg mijn dochter na een tijdje, want die oefeningen had ze nu wel gezien.
Fons Wijers
Deze inzender had beter nog wat schrijfoefeningen gedaan voordat hij dit verzinsel instuurde.
Als er een prijs zou bestaan voor “happen” dan zou Heer Rozenwater ze allemaal winnen. Elk jaar.
De Heer Rozenwater gebruikt zonder daarvoor toestemming te vragen en zonder bronvermelding een plaatje van een zomerjurk van deze website! Waar is de politie als je die nodig hebt?
Zolang het zijn blog maar niet ontsiert, zegt het oneerlijke mannetje, want kijk dan, daar staat ie hoor: https://heerrozenwater.com/2021/08/09/ikjes-wijkplaats-week-32-2021/comment-page-1/#comment-32889
Er zijn ongetwijfeld veel lezers vertederd door het ikje van vandaag.
Geen idee waarom DSR er weer met de haren bij moet worden gesleept.
DSR roept de blogbaas op om passages over dezelve uit de berichten van de privacyschendende kindernavrager HR te schrappen.
Tegen privacy schendende haatpraat wordt hier zeker opgetreden. Dat is hier echter naar het oordeel van de blogbaas niet het geval. Beroep bij de Integriteitscommissie is mogelijk maar wordt afgeraden (ze declareren nog altijd tegen de klippen op).
De kwaadaardige bedoelingen van desbetreffende reageerder blijken wel uit zijn verzinselen over DSR’s betrokkenheid bij fotoflauwekul, of wat het ook maar moge zijn.
Dat was destijds ook de reden voor die verbijsterende ip- dump.
Gastenboek
Vanwege de pandemie en de bosbranden in Zuid-Europa hebben we voor een fietsvakantie in Noord-Groningen gekozen. In Oosternieland stappen we af en bezoeken we de Nicolaaskerk. Het interieur is adembenemend. Als ik in het gastenboek kijk, zijn de reacties laaiend enthousiast. Mijn oog valt op een regel, ergens middenin, ik lees: „Wauw, zó mooi! Hier zou ik zelfs met m’n ex willen trouwen.”
Ellen Kerkhof
Oh nee! Een zuster van Mieke?
En zijn die bosbranden in Zuid-Europa echt nodig als rechtvaardiging voor een bezoek aan Oosternieland?
De schrijfstijl van DSR is makkelijk na te doen. Ik zou daar dus niet zo zeker van zijn. Zelf ben ik op jouw blog ook regelmatig slachtoffer geweest van “grappenmakers” die mij nadeden. Begonnen ze hun reactie met “nou moe” bijvoorbeeld. Kinderachtig.
Ik zie bij Thaddeus Plomp niet de kenmerkende spellings- en taalfouten. Just saying. Ik denk dat hier iemand anders achter zit dus. Maar weet het niet zeker.
Trouwen met je ex, het wordt gedaan. Ook op minder luisterrijke locaties. Soms wel drie keer.
Ik weet niet of het overschrijven van een deel uit het gastenboek tot de ikjes horen; de redactie vindt kennelijk van wel.
De blogbaas moest maar eens paal en perk stellen aan het gebruik van deze plaats voor allerlei aantijgingen waar DSR buiten staat – met name door een reageerder met een bewezen obsessie met DSR’s privéleven.
Op het toilet van de bibliotheek heeft DSR eens gelezen: ‘Here I sit and hesitate, should I shit or masturbate’, voorwaar een opmerkelijk dilemma.
Heeft iemand ideeën hoe dit als Ik-je te presenteren?
Niks meer aan doen en opsturen (onder een schuilnaam).
Drie keer trouwen met je ex, Pawi? Lijkt me sterk. In mijn familie ken ik wel een voorbeeld van een (1) keer, maar zelfs dat was toen al opmerkelijk.
Waarom zie je nou nooit zoiets op vrouwen-WC’s?
Zwembroek
Een moeder in een vlot vakantiejurkje, met haar zoon – puberleeftijd – nonchalant op teenslippers, in een zwem-short en T-shirt, fietsen voor me.
Ik hoor de moeder aan haar zoon vragen: „Wil je begraven of gecremeerd worden?” Zijn antwoord versta ik niet.
Moeder weer: „Daar moet je toch eens over nadenken.” Zoon mompelt iets onverstaanbaars. Dan zegt hij: „Weet je wat zo vreselijk is?” Ik spits m’n oren, nu wordt het serieus.
Hij vervolgt: „In een natte zwembroek skeeleren, dan plakt alles zo.”
Corry Groesbeek
Dat heb je weleens, dat je flarden van een gesprek opvangt.
‘-puberleeftijd-‘…..tssss.
Beter je best doen tante Cor, met je gespitste oren.
Zoon mompelde: “mam, heb jij je donorcodicil al ingevuld?”.
Kaasschaaf
In een kookwinkel zie ik een prachtige kaasschaaf met houten handvat. Bij de kassa zegt de verkoopster: „Prachtige kaasschaaf hè.”
Waarop ik antwoord: „Ja, ik heb hoge verwachtingen van hem.”
„Is het een hij?” vraagt ze.
Waarop ik bevestigend knik.
„Nou, dan zal hij wel tegenvallen.”
Stella van Gent
Waarop ik hoofdschuddend verder surf.
De genderkwestie breidt zich uit, ging het eerst nog over mensen en dieren, nu zijn ook de dingen aan de beurt.
Raar ikje.
Dat is inderdaad een mannelijke kaasschaaf, waar haal je ze toch vandaan elke dag!
Een kaashobbel! Man man, rare jongens die Duitsers.
Een heel raar ikje. Omdat Nederlanders niet meer weten of woorden vrouwelijk, mannelijk of onzijdig zijn doet iedereen maar wat. Ik las ooit een artikel van een Belgische taalkundige die over de ‘ hollandse haarziekte’ schreef. Hij beweerde dat den Ollander veel vaker haar dan hem gebruikte.
Voor de wc bordjes heb ik een oplossing. Op een deur staat ‘zittend pissen. Op de andere ‘staand pissen’
Je zult de mannen (mietjes) de kost moeten geven die zittend plassen, hoor. Het grijpt om zich heen, ik heb ze zelfs in de kennissenkring en familiesfeer. Bizar.
Zelf sta ik op de wcbril om te pissen.
In de meeste landen lijkt de kaasschaaf manlijk te zijn:
Käsehobel (m)
Rabot à fromage (m)
Rebañador de queso (m)
Affettatrice per formaggio (f)
Hoe zit het met de transgender- homo-lesbo-bi- en andere diverse plassers?
Een plashok! Elk openbaar gebouw moet een plashok hebben. Daar kan je plassen zoals je wilt en met wie je wilt. Pas op, niet verwarren met een pashok. Want dan kan je problemen krijgen.
Geniaal idee van lummel: wilt u zitten of wilt u staan? En verder geen gezeik.
Verder wel gezeik juist. Anders zit je daar voor niks of sta je daar voor lul.
Net als in de trem Ad. Wilt u zitten? Ik kan staan
Betekenis ‘Kaasschaaf’
Je hebt gezocht op het woord: Kaasschaaf.
kaas·schaaf (de; v(m); meervoud: kaasschaven)
1
schaafje om sneetjes kaas te snijden
Die snap ik niet. Bron Van Dale. Houdt zich voorzichtig op de vlakte?
Kaasschaaf is kennelijk zowel mannelijk als vrouwelijk. Wat een onzin!
https://www.ensie.nl/de-of-het/kaasschaaf
Taalschaverij?
☻
Het Ik-je ging vandaag kennelijk over een kopkaasschaaf, zeer zeker mannelijk.
Zitten of staan tijdens het pissen maakt niet uit. De WC heeft de vertrouwelijkheid van het stemhokje.
Maar wie zich erop voor laat staan dat ie zit, louter uit behaagzucht -we kennen dergelijke types ook uit ons kleine reageerderskringetje-, dat is een Jan Hen.
Op de fabriek waar DSR werkte, stonden sommige mensen op de WC, met de bril omlaag, tijdens het poepen.
Dat krijg je met wachtlijsten voor de inburgeringscursus.
Goed mikken is niet iedereen gegeven, volgens een oud Chinees gezegde.
Grote trechters zouden handig zijn.
En?
Ooit bracht ik een paar uur met K. Schippers door in museum Boijmans en raakte hem, halverwege een zaal, plotseling kwijt. Zorgelijk, vond ik. Het betrof hier toch een heer van een zekere leeftijd, wellicht was hij gaan plassen en ongelukkig terecht gekomen? Alle toilethokjes in het museum moesten worden nagelopen om te zien of hij daar misschien lag. Maar geen spoor van de dichter. Een uur later bleek hij gewoon buiten te staan, tevreden rokend in het zonlicht. Ik zei niets over de bange gang langs de toiletten. Dat vertelde ik hem jaren later pas. Hij luisterde gespannen naar het verslag van die zenuwslopende zoektocht en vroeg toen, twinkelend van oprechte nieuwsgierigheid: „En? Lag ik er?”
Ester Naomi Perquin
En het kan nog erger. Ga als vrouw maar eens staande piesen in een korte broek. Wat je dan voelt ..
Mooi ikje.
Met een toevallige herinnering aan de WC discussie hierboven.
Fijne schrijver K.Schippers. Hoewel hij hoofdzakelijk dichter was blijft de roman ‘bewijsmateriaal’ me bijstaan.
Het ikje is vannacht geschreven na het lezen van ons pleeleven. Zelfs HR druppelde nog even na op zijn schoenen.
Mooi ikje vandaag in memoriam aan K.Schippers door een dichter des vaderlands.
K. Schippers was een sta-pisser, dat staat wel vast.
Ik-jes geschreven door media-types, en dan ook nog nav een overledene neemt DSR vandaag maar eens niet in behandeling.
Zo, ik ga d’r weer eens een lekker introotje uitgooien, zin in!