Hars in plaats van hasj. Maatje in plaats van edelachtbare. Een biertje in plaats van een kop koffie. Twee goede prikjes in plaats van een noodzakelijke derde vaccinatie. Jean-Paul Belmondo in plaats van een willekeurige toerist in witte zwembroek. Suffe gemeentewerkers in plaats van zelfredzame helden. De ikjeschrijvers van de NRC zetten de lezer graag op het verkeerde been. En dat levert soms prachtige pointes op. Heel soms. Zelden eigenlijk. Tot bijna nooit. Ook vorige week weer niet. Ik bespreek ze in dit artikel.
Reinier van Leuken, met zo’n naam verwacht je wat, schreef over zijn 9-jarige zoon aan wie “een verlopen type zenuwachtig om hasj vraagt”. What the fuck, denkt u? Ja, wij ook. Het blijkt een cellist die met een cellokoffer op zijn rug op weg naar het conservatorium is en hars wil hebben. Hars. Voor zijn strijkstok. Reinier was dus wat hardhorend. Misschien teveel naar zijn repeterende zoontje geluisterd. Want dat liep daar met een viool te zeulen, ook op weg naar dat conservatorium.
“Wat een schattig klein basje.”
Vriendinnetje van Ilona
Ilona had terecht kritiek op de omschrijving van een “verlopen type” om een muzikant aan te duiden. “Hasj, hars … Leuk hoor”, sloot ze haar oordeel sarcastisch af. Ook Heer Rozenwater vond het een volstrekt ongeloofwaardige gebeurtenis. “Doet echt pijn aan mijn ogen”. Waarna Ilona gelukkig nog even terugkwam met een eigen echtgebeurde herinnering. Ze is zoals bekend de dochter van een violist. Een meisje – de dochter van een contrabassist – kwam ooit bij haar spelen. Toen het meisje de viool van Ilonas vader in het oog kreeg, zei ze: “Wat een schattig klein basje.” En hopla, voor je het weet wordt de titel van het intro je al vroeg in de week in de schoot geworpen.
… vragen of de afvalstoffenheffing volgend jaar nog omhoog gaat?
DSR
Het ikje van Leon Ramakers had als titel “Mate”. Ja, dan weet je het even niet meer, hoe spreek je dat uit? Het ging over zijn werk bij Mojo als organisator van een concert van de Rolling Stones. Hij leidde de burgemeester van de stad backstage rond. Ze kwamen Charlie Watts tegen. Leon zei tegen de inmiddels gestorven muzikant dat dit de burgemeester was. Charlie antwoordde “Hello, mate” en liep door. De gebruikelijke overbodige laatste zin ontbrak niet in dit ikje, namelijk dat hij daarmee “de burgemeester in lichte verbijstering” achterliet. DSR (De Schrijvende Rechter) verklaarde dat hij ook in lichte verbijstering achterbleef. “Wat had die man dan moeten doen, vragen of de afvalstoffenheffing volgend jaar nog omhoog gaat?”
We deden tussen de bedrijven door nog een vergeefse poging om een zoemuurtje te organiseren, maar dat bleek moeilijk vanwege drukte, vakanties, weekenden en zoontjes om op te passen. Komt wel weer goed, als de herfst eenmaal is aangebroken en we niks anders te doen hebben. Volhouden, Lummel!
Intussen bleven de ikjes komen, elke dag één. Clarisse van Gorkom bijvoorbeeld, die schreef over haar broer David Jan en diens vrouw Mir. Geweldig toch, die namen? Maar het ging door. Het echtpaar bouwde zelf een huis. Ze laten een mobiel toilet plaatsen voor hoge nood tijdens de werkzaamheden. Op een gegeven moment komt er een zwerver uitvallen. Een kop koffie slaat de zwerver af. „Ik heb binnen nog een biertje staan”, zegt hij. Zou ook een mooie titel zijn voor dit intro. Jullie weten al welke het geworden is. Ik niet.
DSR associeerde er een mooi videootje bij uit heel oude tijden. Bouwvakker en kakken … “bungelen moeten ze!” zei hij snedig.
De stemming op de site sloeg om toen DSR vertelde dat de olijke video op een ware gebeurtenis en dito trauma in de familie Rechter berustte. Een grapjas had het zijn vader eens gelapt. “Maar de bodem viel uit het hokje, dus hij moest zich voor zijn leven met handen en voeten tegen de wanden afzetten. Eenmaal op de grond, heeft vader de kraanhufter in zijn glazen kooitje met stenen bekogeld tot ie huilde.” Met uitzondering van een gemodereerde hatelijke en uiterst ongevoelige reactie van Heer Rozenwater was medegevoel zijn deel alhier op de site. Wat een lieverds lezen er hier toch, echt een community!
Dat kan je van de GGD niet zeggen, ongevoelige stukjes vreten dat daar soms zitten, de goeden niet te na gesproken. Yvonne Bakkum vertelde dat ze een chemotherapie doet en daarom aan een wetenschappelijk onderzoek meedeed of het Moderna-vaccin wel goed genoeg bij haar werkte. De uitslag? Het is onduidelijk. Ben je klaar mee als proefkonijn. Of ze een derde prik moet, is dan de vraag. Ze belt de huisarts, de GGD en daarna de speciale medische hulplijn van de GGD. Daar luistert een “vriendelijk meisje” naar haar verhaal en zegt dan resoluut: “Mevrouw, u krijgt geen derde prik. U heeft twee prikjes van Moderna gehad en dat zijn gewoon hele goede prikjes.” En weer een mooie kandidaat voor de titel: “Gewoon hele goede prikjes”. Prachtig toch?
“Schrijnend verhaal”, vond Pawi. “Het maakt duidelijk dat er nog veel onbekend is over de juiste aanpak, en dat de meisjes aan de telefoon niets weten over alle onzekerheden.” Klare Taal vond dat het Yvonne siert dat ze na deze treurige ervaring nog de moed kan opbrengen om er een ikje over te schrijven. Zelf sprak ik er schande van. Die GGD is toch geen callcenter voor verloren geraakte pakjes of beschimmelde potjes aardbeienjam? Dit gaat om gezondheid en zelfs om leven of dood.
Ene Rody Chamuleau, gevierd en begenadigd samensteller van bundels met werk van anderen, kan sinds vorige week een eigengeschreven ikje aan zijn oeuvre toevoegen. Het ging over zijn ontmoeting met Jean-Paul Belmondo ergens bij een zwembad op vakantie. Ze kletsten wat zoals toeristen op vakantie aan het zwembad doen. Wat ze zeiden, hoe Jean-Paul erbij lag, daar werden we niet wijzer van. Het ging erom dat Rody Jean-Paul een keer in het echt had gezien en dat is vooral nu nieuws, omdat de goede man is overleden, Jean-Paul dan, niet Rody. Als het Rody was geweest dan had Jean-Paul daar vermoedelijk geen stukje over geschreven. Dat zegt al genoeg over het belang van de ontmoeting. Eigenlijk gek dat Jean-Paul Rody niet herkende als samensteller van het bundeltje “Jantje zag een pruikje hangen”, dat immers vol met stoute verhaaltjes staat.
We hadden tot slot op 11 september een ikje over 9/11 verwacht, maar het viel gelukkig mee. Die ikjes zijn kennelijk op en er zijn sindsdien nieuwe rampen gebeurd waarover de lezers van de NRC kunnen schrijven. Ton Beniers was druk bezig met het schrobben van zijn stoepje na de “hevige regenval” van 14 juli in Zuid-Limburg toen er twee fietsers voorbijkomen. Hij hoorde ze tegen elkaar zeggen: “Jongejonge, je zult maar bij de gemeente moeten werken”. “Een flauwe, afgezwakte versie van de verwarring met een taakstrafuitvoerder. Een uiterst matige Ik-jesweek eindigt in stijl.” oordeelde De Schrijvende Rechter en daar konden de ikjesschrijvers het mee doen. Het is niet anders. Misschien wordt het deze week beter.
Wil jij net als Ilona, Heer Rozenwater en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan het nieuwe interactieve Van Vuren Gezellige Reageerders Zoemuurtje ©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens aan de wandel. Dit keer liep ik over de boulevard van Scheveningen, want ja, het was mooi weer en niet al te druk. Mijn chaperonne wees me op een verroeste wereldbol voor een strandtent, vol met gaten, en zei dat die vast model stond voor de slechte staat van onze wereld heden ten dage. Ik betwijfelde of de gemiddelde strandtenthouder zo ver nadacht in de keuze voor een decoratie, maar zei het wijselijk niet. Je wilt geen twistgesprek toch, daar op de Scheveningse boulevard en is het belangrijk? Dacht het niet. Laat iedereen maar lekker zien wat hij of zij wil in die verroeste wereldbol. Ik denk er het mijne van en jullie het jullie-e. Bovendien zie ik de volgende keer misschien weer iets anders.
Foto: “Verroeste aarde” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Zo was het. Fijne samenvatting van de week. En mooie header.
Het algoritme om dokters van de achterpagina te weren is er nog niet, wacht maar even.
Bij kennis
De operatie is bijna voltooid. De patiënte in kwestie is een vitale 84-jarige kastelein, die nog steeds actief is in haar eigen kroeg. Ze heeft een lokale verdoving gekregen en is dus bij kennis. Zoals gebruikelijk licht ik, gynaecoloog, de anesthesist in over de voortgang van de ingreep. „We gaan sluiten”, zeg ik. Dan hoor ik een enthousiast stemmetje vanonder het laken zeggen: „Ho, ho, dokter, eerst nog even een laatste rondje voor de hele zaak!”
Anne van Altena
Is er dan geen besloten plekje op het darkweb waar medici gruwelverhalen kunnen uitwisselen, blunders, bloopers, rare foto’s en dit soort verhalen?
Al die gynaecologen met hun kutverhalen.
Heet een vrouwelijke kastelein trouwens geen kasteleinse? Of is dat oude school?
Het is kasteleine, dacht ik, spreek uit als het Franse reine.
Compliment Bas dat je ondanks de povere ikjes-week toch nog weer chocolade weet te maken van het intro vandaag.
Het eerste ikje is ook weer binnen, een Kerkhof-variatie zogezegd.
Dank je, Klare Taal, hoe poverder de ikjes hoe makkelijker de intro’s denk ik weleens in dankbaarheid.
Kasteleinse is goeie old skool. Zouden meer mensen moeten gebruiken.
Vroeger sprak men ook over de domineese, maar dat ging dan over de vrouw van de voorganger.
Waarom?
Deze week werd ik verkouden en ja, dan is het testen geblazen. Ik maakte op coronatest.nl een afspraak en moest een aantal vragen beantwoorden. Ook deze: Waarom bent u gevaccineerd? 1) ik woon in een instelling 2) door mijn beroep 3) ik ben (chronisch) ziek 4) door mijn leeftijd of 5) weet ik niet. Ik woon in een huis, ben rechter en gezond. Zou het dan toch mijn leeftijd zijn (52) of weet ik het gewoon allemaal niet meer?
Marlien Verhoef
(Even als rechters onder elkaar, beste inzender: je weet het inderdaad allemaal niet meer, maar het is niet de bedoeling om dat aan de grote klok te hangen.)
Zo zie je maar weer wat dat rotvirus allemaal kapotmaakt. Rapporteren wat je op internet hebt gezien, was altijd al not done maar soms zat er nog wel eens iets absurds tussen waar je om moest grinniken.
Nu resten alleen de rauwe jammerklachten uit ieders persoonlijke hel.
Wel een stupide lijstje antwoorden. “Weet ik niet” moet natuurlijk “overig” zijn. Ook “door mijn leeftijd” slaat nu nergens meer op. Wat een ontalent aan communicatie heeft deze pandemie toch aan de oppervlakte gebracht.
Hoe noem je een vrouwelijke rechter trouwens? Rechtster?
Rechterinnetje zal zich zo wel melden.
De vragenlijst is een samenstelling van eerder gegeven antwoorden, er zijn er blijkbaar veel die niet weten waarom ze zijn gevaccineerd. Nouja, we zijn begonnen aan een reeks dieptepunten.
Nog 36 volgers, zie ik zojuist in de rechterkantlijn, en dan hebben we hier 1,000 volgers. Een mijlpaal voorwaar. Maar het is nog niet zover. Zegt het voort. Volgt dit blog! Wat of een volger is en wat het kost? Noppes en je krijgt een fijne email in je inboxje als er een nieuw artikel is verschenen, daar hoef je dan alleen maar op te klikken. Vooral ook een aanrader voor hen die dit blog nog altijd vinden door “apiedapie” in te tikken op de google, ja, die zijn er, elke maandag weer 🙂
En nu ik toch bezig ben, nog 2674 spamreacties en we hebben d’r precies 100.000 afgevangen, mooi instrumentje hoor dat Akismet. En die spammers blijven het maar proberen dus. Hoe dom kun je zijn?
Wie weet is er iemand tussen al die bijna duizend volgers die hier ook van houdt…
Wijn
Als ik in de supermarkt langs het wijnschap loop overhoor ik het gesprek van twee vrouwen: „Je moet nu zelfs oppassen dat je geen wijn zonder alcohol koopt.”
Debbie Jansen-Mengelers
Nou, doe DSR dan maar een borrel en wel meteen. Het is helemaal kapot.
Ja waar blijven we in dit land? Het is een schande. Alcoholvrije alcoholica, vegetarisch vlees, brood zonder gluten, chocolade sigaretten, tikkies … niks is meer echt!
Gek, het dikmaken is niet gelukt.
Wat is dat toch met dat ‘als ik’, terwijl er ‘toen ik’ wordt bedoeld? Of is dat inmiddels ook al weer correct?
Mooi moppie muziek trouwens van Pawi. Ik houd er wel van op zijn tijd.
Het kortste ikje van het jaar. Scheelt weer ruimte in de prullenbak.
Kun je eigenlijk wel zeggen “overhoor ik” in deze context?
Ja inderdaad, DSR, dat veronderstelt dat ze dat elke keer opnieuw hoort als ze langs het wijnschap loopt.
Maar het is wel een van de kortere ikjes, zonder overbodige zinnen en bijvoeglijke naamwoorden.
Daar zegt Pawi zo wat….
‘Als ik’ is in deze context een anglicisme, ‘overhoren’ ook. Zou het een vertaald mopje zijn?
Goed intro Bas. Voordeel van een paar dagen wegblijven van internet: je hebt nog wat tegoed.
De ikjes doen me vaak denken aan mensen die zitten te piekeren over ‘leuke’ momenten. Om er goede sier mee te maken, althans, wat zij denken dat goede sier is. Dan komen ze met flauwe meemaaksels aan.
Dingen die voorbij gingen en weer opgerakeld worden.
Onderbroek
Al drie keer heb ik mijn zoon van vijf verteld dat hij zijn onderbroek aan moet doen. Nu is het klaar.
„Ga je nou eindelijk…”
„Kijk papa”, zegt hij blij. „Ik ben Fokke en Sukke!”
Victor Gijsbers
De jongen kent zijn klassiekers.
In zijn genre niet onaardig. Voorlijk baasje als ie de NRC al leest.
Makkie voor Heer Rozenwater vandaag. Of zou hij er iets originelers van maken dan een plaatje van Fokke & Sukke?
Nee dus.
Grappig inkijkje in huize Gijsbers.
Dat het jochie nu al weet heeft van Fokke en Sukke, belooft wat.
grappig ikje. Eindelijk.
Ik ben net terug van mijn eerste seminar sinds 1,5 jaar. Dat voelde heerlijk. Ga ik de ikjes lezen of wacht ik op het intro? Of praten jullie me bij op het zoemertje van morge, 19h?
DSR viel het pikplaatje bij de buren juist mee. Had een onderbroek verwacht.
Een zoomertje morgen om 7 uur ’s avonds zou bij mij weleens kunnen gaan lukken. Hoe zit het met de anderen, may I see your hands please?
Hand-icoontje
Is iedereen wel gevaccineerd? Uit voorzorg een elleboog-icoontje.
Het wordt allicht niet precies 7 uur.
Hand icoontje
Nou, daar kan Lummel wel wat mee, qua zoomlink. Zou leuk zijn als er ook dames meedoen, of is dat ouderwets, om daarop te letten bedoel ik?
Zou het wel willen maar de laptop niet. ☻ Te traag.
Stuur uw email adres naar Bas die het daarna naar Lummel stuurt die het in een link omtovert en we kunnen van bil. Mag ik al uw adressen in een batch sturen of staat u erop dat iedereen een persoonlijke link krijgt?
Ik wil niet van bil.
Niks mis met van bil gaan, maar ik pas ervoor met dit gezelschap.
Ook Heer Rozenwater mag natuurlijk zijn emailadres insturen.
Dan nog pas ik.
😂😂😂
Milieustation
Muriëlle van de milieudienst van de gemeente Breda begrijpt me onmiddellijk als ik haar vraag of ik op mijn fiets wat flesjes chemische ellende bij het milieustation mag komen inleveren. „Langs alle kanten in het belang van ons milieu”, zegt ze, „maar ik vraag het nog even na.” Vijf minuten later belt ze enigszins bedremmeld. „U kunt helaas slechts met een auto uw afval bij het milieustation brengen.”
Evert van den Bergh
Een verrassend verhaal.
Maar eigenlijk iets dat bij de klachtencommissie thuis hoort.
„Langs alle kanten in het belang van ons milieu”
???
Is het soms Green Week op de Wallen?
“Chemische ellende”, toe maar…. Die ellende zal toch wel ergens voor hebben gediend zeker?
Ja Roos, door die eerste ronde ben ik gekomen, dat heb ik al eens eerder gemeld. Het is nu kwestie van tijd vinden om een tweede werkstukje in te leveren. Ik weet niet hoe je er zelf tegenaan kijkt, maar ik vind je belangstelling niet oprecht, eerder zeikerig. Klopt dat? Zit een negatief toontje aan. Waarom doe je dat? Krijg je daar energie van, zin in het leven?
Ik heb inderdaad al op 2 augustus gemeld dat ik door de eerste ronde ben gekomen:
HR wilde dus alleen nog maar weer eeens even komen druppelen, dat heb je met oudere mannetjes. Druppelen de hele dag door. Worden vergeetachtig. Sikkeneurig. Niks aan verloren nee, dat we die voor het leven uit onze gezellige zoemuurtjes hebben geband.
onder het motto ‘kan je zoemen? Zoem dan mee’ is er een handvol links gestuurd naar bonafide lieden. Als je zo’n link heb gekregen hoef je niet maar mag je meedoen
nou moe? in de spambak? Wat een guur gezelschap hier, brr
ik heb de links voor het zoemertje naar bonafide liede gestuurd. Alms je zo’n link hebt gekregen mag je meedoen. Je hoeft niet. Afmelden met een smoes is niet nodig.
Tsja, APD heeft het zelf te doende gebracht door over HR’s emailadres te beginnen.
Oma zei al: “Roep de duivel aan en hij komt zeker!”. En ook: “geef ‘m geen stoel, want het is een plakker!”.
Tijdloos advies.
Spambak, lummel? Ik zie je reactie gewoon heur.
Ik wens alle deelnemers een aangename zoom sessie ik ga met de familie ‘op restaurant ‘.
Vanavond pak ik een filmpje.
Veel inspiratie gewenst voor vanavond. En morgen een klinkend verslag?
Hengstenballetje
ik stel deze agenda voor:
ONIM (opening, notulen, ingekomen stukken, mededelingen)
Pawi en Klarę Taal
De formatie, klimaatcrisis en COVID 19
Welke boeken hebben we deze zomer gelezen
De buren
Slotwoord van en door B.van Vuren (al dan niet onderbroken door de gierigheid van DLL die nog steeds geen betaald bootje heeft op Zoem
Wat verder ter tafel komt
oja die nummertjes vallen weg. en een betaald bootje moet natuurlijk een betaald abootje zijn.
een betaald bootje is meer iets voor de koning
en Wat verder ter tafel komt moet natuurlijk zijn: Wie verder ter tafel komt
ik heb alles gecheckt en gezien dat de eerste link maar één minuut geldig was. Ik heb een tweede gestuurd die een uur duurt. Ook heb ik er nog één in mijn mouw in het geval dat Bas zijn slotwoord niet helemaal uitgesproken heeft.
Tot straks heren
Uurtje moeten we vol kunnen krijgen. Tot zo!
Waarom nodig je de koning zelf niet uit, kan hij meepraten over bootjes.
Ik wil voor de agenda een brainstorm inlassen over de vraag waarom Pawi liever een filmpje pakt, waarom ze daar zo eerlijk over is en wat voor film het zou kunnen zijn.
De koning heeft een trage computer naar het schijnt, zitten allemaal haartjes in.
heeft de koning grondwettelijk niet het recht op de snelste computer van Nederland?
nog twaalf minuutjes en we gaan on-line. Ik ga over 5 minuten zodat ik iedereens gezondheidspas kan controleren. We zenden uit vanuit Frankrijk
Nou nou, even in de pauze van de zoem: de thuisblijvers of filmgangers of een combinatie daarvan (netflixers) hebben ongelijk gekregen. Het is keigezellig. Aanwezigen Lummel, Ad Hok, Bas van Vuren, Warhoofd (ja echt!!) en de hele familie DSR: vrouw, DSRjunior 1 en DSR junior 2 en DSR zelve natuurlijk. Nu moet ik even gaan liggen, want de overweldigendheid van dit nieuws dringt ineens tot me door. Wat een primeuren. Warhoofd kon niet lang blijven maar hij zag er goed uit. Moest naar een optreden. Ad was wat rustig. Lummel hyperactief. En ja, nu moet ik weer terug want Lummel heeft ons maar 5 minuutjes pauze (plas, koffie, bier) gegund. Tot later.
Waar we het over gehad hebben? We begonnen met het slotwoord, dan was dat maar gebeurd.
Ingekomen stukken: Warhoofd. Ingekomen schatten: de kinderen van DSR.
Mededelingen en berichten van verhindering zijn voorgelezen. Pawi moest dus naar een film, wij dachten dat dit ook Netflix zou kunnen zijn en dat maakte het extra beledigend. DSR suggereerde dat zij misschien zelfs wel naar een ouwe Betamax zou zitten kijken met de chaperon op de bank.
Verder hielden we keidoordachte betogen over de actualiteiten, de formatie, corona en het ledenverloop. Wie of Suske was wilde men weten. Of we nog wat van Heer Rozenwater gehoord hadden. Gelukkig niet, was het antwoord.
Verder nog te melden: we moesten allemaal onze QR-code voor het scherm laten zien. Als die niet groen werd werden we uit de zoem gegooid door Lummel! Man man. Kapsones dat mannetje. Je kunt wel zien dat hij in Frankrijk woont. Hij heeft daar een onderbuurvrouw die niet in corona gelooft. Weet je wat hij tegen haar zei (met priemende vinger)? “Ik ben gevaccineerd, jij niet, ik ben bang dat JIJ daudt gaat. ” Nou, da’s echt de beste weg hoor om iemand te bekeren. Not.
Wij leerden ook van iemand (ik onthul maar niet wie dat was) dat die zenuwachtig wordt als hij/zij om acht uur ’s avonds moet poepen. Poepen moet ’s morgens, zei hij stellig. Of zij, shit, bijna een foutje. Hij/zij dus. De overige aanwezigen zwegen wijselijk. Maar dachten er wel het hunne van. En het was nog bij het agendapunt “buren” ook. Alsof die inspiratie bieden voor uitwerpselen! Het idee alleen al.
Mooi was een diepzinnig psychologisch portret van Heer Rozenwater dat we met z’n allen schetsten. Verrassend dat we hem zo goed kennen. Maar het was niet best wat we daar van hem schetsen, hoewel DSR nog wel iets lievigs over de man kon uitbrengen, iets lievigs dat ik helaas niet heb opgeschreven en me niet meer kan herinneren.
Bij wat verder ter tafel komt meldde DSR nog dat hij zijn kinderen een eng sprookjesboek aan het voorlezen is, een sprookjesboek waarin echte enge dingen gebeuren. Geitjes gaan daarin echt dood, en komen niet plotsklaps weer vrolijk uit opengesneden buiken dartelen.
Het boek van John Irving (Avenue of Mysteries) bleek niet alleen bij mij maar bij iedereen onuitgelezen te zijn. DSR kwam tot pagina 7, ikzelve tot pagina 12, en Ad hield het record, die had 23 pagina’s gelezen. Maar echt niemand had het uitgelezen.
Tja, dat waren dan hap snap wat feitjes en dingetjes van dit leukste zoemuurtje sinds tijden. Helaas eindigde het onheilspellend. Lummel stelde voor om toch met Heer Rozenwater erbij te willen zoemen de volgende keer. Ikzelve en DSR waren fel tegen. Ad hield zich op de oppervlakte. We zien wel. Maar ik ben daar dan zeker NIET bij.
Dit boek dus, ik heb alle boeken van John Irving gelezen, echt allemaal, maar hier kom ik al jaren niet doorheen, ben al vele malen opnieuw begonnen. Het zat standaard in mijn koffer voor vliegreizen, toen we nog vlogen, het lag op nachtkastjes, het mocht niet helpen, verder dan de eerste pagina’s kwam ik nooit. Nu bleek tijdens het Zoemuurtje dat iedereen hetzelfde heeft, dus ja, dan zal het dus wel echt een slecht boek zijn.
Te koop bij de betere webwinkels: amazon, bol en zo. En bij de Slegte hebben ze hele dozen staan. Als je er eentje meeneemt mag je gratis een boek uitzoeken.
Heel mooi zoemuurtje. Ik neem een abo en we kunnen dan langer zoemen. Maar wat vinden onze huisgenoten daarvan?
Mijn huisgenoot kwam net binnen toen het over poepen ging. Ik heb het haar niet uit kunnen leggen en nu mag ik de volgende keer niet meedoen.
Mijn huisgenote heeft daar geen enkele moeite mee. Met het zoemen, bedoel ik.
Lummel kookte dit prutje zojuist voor zijn huisgenoot. Of ze nog bij elkaar zijn weten we niet.
Jaaa. Had ik niet willen missen. Dank voor het levendige verslag van dit zoemertje.
Hier in zuidoost Drenthe zijn we te gierig voor Netflix. Dus toen ik gratis filmhuisfilms kreeg van KPN , alleen voor de maand september, ging ik daar graag op in. Dan maar niet naar Den Haag, Rotterdam, Amsterdam.
Mijn keus ging naar een film over een dievenfamilie in Japan. Shoplifters. Gouden palm enzo. En intrigerend , want In Japan is het allemaal zo keurig netjes en beleefd. En het paste alleen vanavond in onze agenda. Nou. Zo zit het. Beetje spijt van.
Aan Heer Rozenwater en Luvienna bewaar ik goede herinneringen. Riverside Blues komt af en toe nog op de radio als tenorsaxofonist, onder zijn eigen naam. En als NaamNomName nog eens mee zou doen…wie weet kan lummel dat regelen!?
Mooi te horen dat jullie zo’n geslaagde zoom avond hebben gehad!
Leuk dat warhoofd ook nog in de running is .
Wij hebben een iets kleuriger diner gehad dan de afbeelding hierboven…
Hete adem
Na een tijdslot te hebben gereserveerd voor Kröller-Muller, krijg ik de dag voor het bezoek een mail. „Het is bijna zover.” Er wordt naar mijn bezoek uitgekeken, schrijft het museum. Maar u moet wel precies op tijd arriveren – en dit zijn de maatregelen van het RIVM.
De conceptuele expo van Marinus Boezem was intrigerend.
De dag na het bezoek een nieuwe mail. „Leuk dat je geweest bent, Alfons. We hopen je graag nog een keer te zien.”
Zelfs in Otterlo voel ik de hete adem van de surveillancestaat in mijn nek.
Alfons Lammers
En over een week een vragenlijstje met “hoe hebben we het gedaan?” en nog een week later “wat vond je van deze e-mail?”.
Die inzender moet niet zo lammeren, en de volgende keer beter uitkijken welke hokjes hij aanvinkt. DSR heeft na zijn bezoek deze zomer nergens last van gehad.
Niks van aantrekken dus, zeker geen stukjes over schrijven en welgemoed doorfietsen naar Radio Kootwijk.
DSR stemt in met de opmerking over de Marinus Boezem expo, maar zonder verdere toelichting heb je daar als niet-bezoeker maar weinig aan.
Die expositie is inderdaad een aanradertje https://krollermuller.nl/marinus-boezem-alle-shows en wij zijn daarna inderdaad doorgereden naar Radio Kootwijk (met de auto, want de witte fietsen mochten niet zo ver).
DLL noemde het een hengstenbal, wat niet viel te ontkennen, maar wat is er mooi gedanst! Warhoofd na al die tijd weer eens te zien was zeker een hoogtepunt, hopelijk tot een volgende keer!
Aanvankelijk had DSR zijn teleurstelling over de afwezigheid van HR , die de vorige keer nog wel zo had gebedeld om een uitnodiging, willen uiten. Best beentje vooruit en er iets leuks van maken, dat was de insteek. Waarom zou dat zelfs niet lukken met HR? Een uitnodiging betekent dat je welkom bent, zo simpel is het.
Maar na zijn reactie mogen we blij zijn dat ie er is gebleven. Wat een zure teerdrol met z’n onbegrijpelijke verwijten aan Warhoofd, nog uit de tijd van Bush en Balkenende. En DSR en APD worden misbruikt als schaamlapje om HR’s eigen sociale ongemak te verbergen. Maar enfin, elke keer een straatje om als je meer dan twee mensen ziet, je blijft er fit van, zullen we maar denken.
Ja, die vuilspuiterij over wat Warhoofd in een privé chatkamertje allemaal wel niet deed viel ook mij rauw op het dak. De man kan zich niet verdedigen. Zeg hem dit dan direct in het gezicht, of beter, doe dat niet. Zeker als jezelf sociaal uitgedaagd bent. En als je zelf boter op je hoofd hebt, die website van JdW runde Jan immers in innige samenwerking met Heer Rozenwater. Samen bespiedden en misbruikten ze het vertrouwen van de toen nog argeloze bezoekers voor hun eigen gewin. Toen het hem te heet onder de voeten werd, want ontdekt, nam JdW zelfs de wijk naar een ver Aziatisch land en heeft niets meer van zich laten horen. Leeft vermoedelijk onder een valse naam riant van andermans centen. Bah!
Dat happie, dat ik na het gezoem in elkaar draaide was wel heel er lekker. Doormidden gesneden lange dunne paprika’s ( veel pittiger en smaak oller dan die bolle) gevuld met pittig gekruid gevogelte gehakt, van de kippenboerin. Heerlijk als je even niet al te veel tijd hebt om te koken. Vandaag BBQ op het balkon. Merquez en chipo’s met zelfgemaakte piccalilli waarvan dit weekend het recept op het minst gelezen kookblog verschijnt
voor de volgende zoemuurtjes stel ik een gedeeltelijk thematische aanpak voor. We beginnen gewoonte getrouw met conclusie en slotwoord van onze blogbaas waarna het onwaarschijnlijke populaire ONIM losbarst. Daarna neemt een van de zoemers het over en heeft tijd om een onderwerp van zijn/haar keuze te behandelen. Liefst interactief. Daarna sluiten we af met iets over de buren. En gaan we over tot de orde van de dag/nacht. Ik heb tegen die tijd een abo dus kunnen we het een en ander plannen.
Ik kan het dan ook regelen dat jelui foto’s andere files kunnen gebruiken.
Als Heer Rozenwater dan maar geen poepplaatjes wil gaan plaatsen.
en die thematische aanpak dient om een onverwachte kant van jezelf te laten zien. Dus niet Lummel die kan koken in Frs. Of Ad Hok die niet kan koken in Miami. Iets origineels en onverwachts.
Bas die kan grasmaaien!
Koken in Miami zou inderdaad onverwacht zijn voor mij. Ik woon zo’n dikke 600 km verwijderd van die stad.
ik zou mijn postzegelverzameling kunnen tonen, bijvoorbeeld
Het is Kröller-Müller. Je moet kiezen, doe ik die Umlauten of laat ik ze weg.
Dat vooraf een tijdslot reserveren is al veel langer in gebruik, lang voor corona. In het Alhambra bijvoorbeeld, jaren geleden, toen nodig wegens massaal toerisme. Tenslotte vind ik het internetverkeer vaak voorbeeldig georganiseerd, ook hier bij krollermuller. Niet miepen, gewoon doorzwiepen.
Een postzegelverzameling laten zien: leuk! Tenzij het in de categorie ‘wil je mijn jonge konijntjes zien?’ valt.
Wat ik graag doe: gala-, bruids- en andere feestkleding maken. Lekker werken met zijde, organza, tule. Mooie aanleiding om de fotootjes eens te verzamelen.
De tijden van jongelingsvereniging ‘Van knop tot bloem’ herleven.
Ik mag wel opschieten met iets interessants uit de grond te stampen, anders wordt het een bloemlezing over 14 jaar DSR, met alvast dank aan HR voor gebruik van het archief.
Van APD horen we allicht iets over het vogelen? Wat betreft onze gevederde vrienden uiteraard.
Heel Nederland staat nu om een hop heen, bij Boskoop. Man man, in Zwitserland word je daar mee doodgegooid. Dreckhahn noemen ze hem omdat hij zijn nest van stront maakt. Waarom ik nu aan HR moet denken weet ik echt niet 😄😄😄
Oh! DSR heeft de 100e!
Taadaa! Iemand moet het doen nu Huntelaar is gestopt.
Wie een hop heeft gezien, is een gezegend mens.
DSR heeft er al eens een paar gezien; zou liever eens een kerkuil voor de lens krijgen.
De bos- en velduil wel, de kerkuil nog nooit.
Hier zijn net drie jonge kerkuilen uitgevlogen. Het is een geruisloos afscheid geweest. Opeens miste ik het zachte gekrijs en gesis in de avond, en de uileballen in de ochtend.
Zut alors!
Grinnik (niet schaapachtig). Maar ik laat het rusten. Vandaag althans. Er is zoiets als zondagsrust.
Maar goed, een mooi vers intro staat wel klaar, natuurlijk. Over ikjes, ingekomen stukken en schatjes.