Een week met allerhande rarigheid moet natuurlijk wel goed worden afgesloten, visite of niet. Dan gaan ze maar een uurtje eerder naar huis. Dus hier zijn ze weer, de ikjeshoogtepunten van vorige week. Voor het laatst dit jaar. Want volgende week maandag is het volgend jaar.
Heel raar was die lange jongen van twee meter en een beetje. Een vrolijke dame uit de Jordaan zei jolig: „Zoooo, als je jou in tweeën zou breken, heb je twee krantenjongens en kunnen ze nog steeds bij de brievenbus.” Frank Tromp tekende het voor ons op. Ons deskundige ikjespanel is niet zo gecharmeerd van ikjes uit de Jordaan. Sterker nog: “Graag een grote bom op die hele Jordaan, van je hela-hola-hopfalderee – eens zien wat voor witz ze daarvan bakken. Deze hele rubriek wordt door die Amsterdamse achterbuurt verziekt” zo oordeelde De Schrijvende Rechter (DSR), smaakmaker van het panel.
“Echt lachen kunnen we er hier niet om”
Pawi, een andere smaakmaakster van het ikjespanel, was wat milder en merkte droogjes op het maar een rare grap te vinden. “Echt lachen kunnen we er hier niet om”. Hier is in Drenthe, zoals bekend, alwaar zij met chaperon en hondje een riant optrekje bewoont, compleet met boerenerf en boerenslootjes. Met verbazing sloeg zij het werkvolk gade dat haar stulpje is komen verbouwen. “Bijna alle mensen die in en rond ons huis hebben gewerkt waren twee meter en nog een beetje. Overgebleven genen van Ellert en Brammert misschien.” Wel jammer dat daardoor echt alle keukenkastjes te hoog zijn gemonteerd. In hun vrije tijd razen de Drenthen, zo wist Pawi te melden, met trekkers diep door de berm en laten daarbij een spoor van vernieling achter. Professionals hebben we het over, rietdekkers, elektriciens, hoveniers, ze scheuren als bezetenen door de bermen daar in Drenthe. Dus dat je weet waar je een beetje vandaan moet blijven.
Een andere smaakmaker van het panel, Ad Hok, maakte zich vorige week vooral druk over het zoemuurtje, ooit aangekondigd als de Gebeurtenis van het Jaar, maar qua idee als een zacht windje vergaan zonder sporen achter te laten.
Dat zoemuurtje om het oude jaar leuk af te sluiten met de leukste lezers en reageerders, mensen met wie je dagelijks keuvelt over het ikje en het leven, dat zoemuurtje gaat er niet komen. Welgeteld vier reageerders hebben zich aangemeld, en dat is inclusief Lummel, de organisator, en ondergetekende, de host, zelve. Dus eigenlijk hebben er zich maar twee (schrijve 2) reageerders aangemeld. Waar doe je het nog voor, denk je dan. Maar goed, die derde of vierde reageerder postte wel bedenkelijkheden als “Hey man, if you don’t mind, take your finger out of my behind.” Echte reclame voor zo’n zoemuurtje is dat niet. Misschien gaat het door en misschien ook niet.
Kijk, daar heb je het al. Dit intro zou gaan over de ikjes, maar we hebben er tot nu pas welgeteld een (schrijve 1) behandeld. Nienke Wuestenenk & Geert Verweij schreven samen een herinnering aan de Wim T. Schipperszaal, waar ze ooit in de echt waren verbonden door niemand minder dan de vroegere burgemeester van Amsterdam: Ed van Thijn. De goede man, moge hij rusten in vrede, drukte op een verkeerd knopje en dat was voldoende om het voorval nu, meer dan veertig jaar later, in de krant te krijgen. Raar ja, echt een hoop rarigheid gebeurd vorige week.
Net als dat derde ikje, want we zetten er nu de vaart in, dat op woensdag verscheen. Het was van Rene Jansen, zonder streepje op de e, en die had een leuk mopje uit Het Beste van Readers Digest overgeschreven. Zijn kleindochter van 5 vertelde over de kerst op school en dat ze Maria had gespeeld. Toen haar oma aanvulde “En dat kindje moest je zeker in de kribbe leggen” had ze stomverbaasd uitgeroepen “Hoe weet jij dat?” Toch vond het voltallige panel het wel een lief ikje. En Ad Hok merkte op dat het voor de afwisseling eens een ikje naar aanleiding van de geboorte van een bekend persoon was.
„Loop maar door. Hij doet niks. En het hondje ook niet.”
Het gaat lekker, hoor. Het ikje van Ron Cox over zijn oppashondje is al aan de beurt. Het is een ruwharige teckel die “Funs” heet. Waarom we dat moeten weten weten we niet. Met tweemaal weten wel een heel lelijk zinnetje, maar goed, het is Kerstmis en dan mag het een tikkie slordiger allemaal. In de verte ziet Ron een jonge moeder met haar zoontje op een loopfietsje aankomen. Nu moeten wij niet denken dat die jonge moeder ook op die loopfiets zit, maar het zou kunnen qua formulering. Het jongetje stopt plotseling. De moeder zegt tegen hem: „Loop maar door. Hij doet niks. En het hondje ook niet.”
Natuurlijk barstte er vervolgens hier op de site een discussie los over katten en honden, de voor- en nadelen en waarom honden vies zijn, stinken, kwijlen en slaafs dingen naar hen volstrekt onbekende mensen brengen.
“Hij doet niks”, zei Pawi. “Hoe vaak zeggen hondenbezitters dat niet van hun hond? En dan later “Dat doetie anders nooit!”. Maar goed, toen gaf ze toe dat ze zelf sinds een paar weken een pup heeft en begon ze allerlei vertederende onwaarheden over het beest te vertellen. Zelfs dat ze met plezier staat te kijken naar een mooie drol die het beestje buiten achterlaat. “En ik ruim het op met een schep. Leuker dan joggen.”
Het was gelukkig al weer snel vrijdag en, vanwege het Kerstweekend, ook meteen de laatste dag dat er een ikje moest worden besproken. Wim Barning vertelde over een kerststal uit 1924, een echt familiebezit. Bij de laatste verhuizing kwam de verhuizer van de zolder af met de vraag: “Meneer, moet dat vogelhuisje ook mee?”
Ad Hok verdiende zowaar nog een lepeltje ook, een zwaarverguld exemplaar ter gelegenheid van de 100e reactie op het vorige intro. Wie die reactie had achtergelaten? Ad natuurlijk. Man man.
En toen werd het zaterdag (eerste Kerstdag) en zondag (tweede Kerstdag) en gebeurde er niks meer. Wel zo rustig. Intro klaar. Beetje afgeraffeld, maar dat moet ook maar eens een keer kunnen. Vind ik dan weer, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
Wil jij net als De Schrijvende Rechter, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan een hartverwarmend Zoemuurtje©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep weer eens buiten. Niet in mijn beste humeur, want ik was snipverkouden. Compleet met hoofdpijn, keelpijn, hoesten, gesnotter en noem het allemaal maar op. Fijn zo’n booster. Chagrijnig had ik al een foto genomen van het familiepak papieren zakdoekjes (met Aloe Vera smaak) dat ik al voor de helft volgesnoten had. Maar goed, dan schep je even een frisse neus en dan komt je zo’n blij tafereeltje tegemoet. “Prettig Kerstfeest” riepen ze me uitgelaten toe. Wisten zij veel hoe chagrijnig ik daar liep te zijn? En dat ik mijn header image al had? Maar toen was het allemaal weer even goed. Die zakdoekjes komen later weleens of helemaal niet. Want ja, volgende keer zie ik misschien weer iets anders.
Foto: “Prettig Kerstfeest” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Een introotje met een brede kwast geschilderd, een zondagmiddagvluggertje. Maar ja, het was kerst, mooi samenvallend met het weekend, en dan mag je blij zijn als je wat krijgt.
Boodschappen
Ze liet haar boodschappenlijstje vallen. Ik raapte het op voor haar. Ze bedankte me maar hoefde het niet terug, ze had haast en was op weg naar de kassa, sprak ze geagiteerd. Dus stak ik het papiertje in mijn jaszak – ik gooi nooit iets weg, dat zit er diep in. Thuis onderwierp ik het vanuit voyeuristische belangstelling aan een vluchtig onderzoekje. Ze bleek een gestructureerde mevrouw, ze had alles afgevinkt. Eén post stond nog open: „waxinelichtjes/vanmiddag branden voor T.”. Mocht ze die in alle haast vergeten zijn, ik heb ook waxinelichtjes. Eentje brandt er nu. Voor T.
Robert van der Meulen
Wat een nare bemoeial, die Robert.
De inzender van deze krampachtig geschreven kerstsmartlap moet zich laten behandelen voor zijn emo-voyourisme en de daaruit voortkomende drang andermans zaken op straat te gooien.
Weldoen en niet omzien, is ook al niet aan hem besteed. Trouwens, er is geen enkele reden om aan te nemen dat de mevrouw, die al boodschappen had gedaan, de waxinelichtjes was vergeten.
Sowieso lijkt de inzender een wat dwangmatig type met dat diepgewortelde niet-weggooien van papier. Daar zit je dan in je hoardershok kaarsjes te branden met brandbaar materiaal opgetast totaan de zolder.
Waxinelichjes worden ook wel theelichtjes genoemd. DSR hoopt van harte dat het hele ‘voor T.’ daarmee samenhangt, een soort snelschrift als het ware, waarmee de pointe des te potsierlijker wordt.
Een fraai intro, een vage foto van Kerstvierders en een nog vagere van een hondje, de kop is er af. Van de week.
Het ikje is een ongelooflijk omslachtige contactadvertentie. Wie weet wordt het nog wat.
Wel gek, je boodschappenbriefje laten vallen en niet oprapen.
Doe je dat thuis ook?
Zo van: Lamalegge voor de werkster.
Of: Doe d’r iets leuks mee.
Nou hè, toch nog een snelle kerstintro.
Netjes gedaan, hoor.
Leuk.
Dank dank. Eigenlijk was het wel prettig om er even een uurtje tussenuit te gaan.
Voor het eerst sinds lange tijd weer eens een ouderwets offline gezelschapsspelletje gedaan. 30 Seconds. Moet je in teams begrippen omschrijven die de anderen moeten raden.
De meest hilarische alhier was de opgave: een zangeres waarvan de naam gedeeltelijk ook een automerk is.
Mijn antwoord kwam bliksemsnel: Simca Marina.
Maar goed, het had dus Taylor Swift moeten zijn.
Bijna een ikje.
Voor wie niet weet hoe een waxinelichtje eruit ziet, zie https://heerrozenwater.com/2021/12/27/ikjes-wijkplaats-week-52-2021/ Complimenten, moet niet makkelijk geweest zijn.
Op tijd voor het intro.
En voor het flauwe ikje, Robert vindt zichzelf erg goed.
Je bent altijd op tijd voor het intro!
Meezoemers: 28 of 30.?
Ja hoor.
Prima.
30, aub.
okidokie het wordt dus 30 December. Ik stel voor om 17 uur 43
Ik kom dan anderhalve minuut later, hoop dat dat niet bezwaarlijk is?
Geen probleem. Ik houd de menigte bezig met grappen en grollen, een mini oudjaarsconference
Sebastien Haller komt ook!
Wordt dan ook de Reageerder van het Jaar bekend gemaakt?
Nominaties kunnen vanaf nu tot een uur voor de bijeenkomst worden gedaan, graag voorzien van een motivatie. Hier in het reactieveld of stiekem via de email of het formulier. Ook reageerders van belendende blogs dingen mee. Blogbazen die tevens reageerder zijn liever niet, tenzij ik het zelf ben.
Wij hebben net als het Kalf geen speciale vermeldingen voor jongens en voor meiden, iedereen is een reageerder (m/v).
Intro vandaag weer prima de luxe zoals we gewend zijn.
De ikjes bespreking gaat ook gewoon door , maar toch broeit er wat meer aan de horizon zo aan het einde van het jaar.
Jazeker de protagonisten gaan weer een zoompje organiseren, leuk als een soort van booster voor de toekomst van dit blog!
Net voor de jaarwisseling een gezellige bijeenkomst en veel praatjes over bekenden van vroeger en nu.
Keileuk om eens een plat Brabants woord te gebruiken.
Geen enkele reageerder heeft de gemoederen meer beziggehouden dan HR. Vandaar bij deze nominatie.
Indien HR niet bereid of in staat is de onderscheiding te aanvaarden, dan nomineert DSR zichzelf. Altijd maar Ik-jes plaatsen, scherp reageren, de blogbaas een beetje managen, de mensen opgewekt naar elkaar toe verbinden: een raspaard en een werkpaard ineen!
Ik nomineer Timmerark, eindelijk eens een heel jaar weggebleven.
Trolley is nog veel langer weggebleven.
Tr0IIey is nog veel langer weggebleven.
Daar is vandaag een lichtje voor opgestoken.
-uitbundig schaterlachicoontje-
Dorst
Ik loop, in mijn witte laboratoriumjas, een driepersoons kamer binnen. Bij één van de patiënten moet ik even bloed afnemen. „Goedemorgen”, roep ik. Ik word meteen verwelkomd door een patiënte van zeker 80 jaar. „Zuster, wilt u mijn gebit even aangeven?” vraagt ze. Ik loop naar haar toe en hoop dat ik haar niet hoef te helpen. Assisteren bij het plaatsen van een kunstgebit ligt mij namelijk niet zo. Ik overhandig haar het bakje met de gebitsprothese. Ze pakt het aan, maakt het open en neemt een slokje van het vocht waar het gebit in ligt te weken. „Zo”, zegt ze, „Ik had zo’n dorst, kind, en ze geven me hier niks te drinken.”
Karin Boel
Een mop! Het is de grapjassen weer eens gelukt. Zijn ze nou allemaal wereldvreemd daar op de NRC-redactie?
De Nederlandse gezondheidszorg in een notendop. Je bent aan jezelf overgeleverd. En de premier snoeft dat het stelsel tot de beste van de wereld behoort. Ja, qua economische efficiency bedoelt hij. Niet qua zorg voor de zieke medemens.
Ik zag gisteravond op tv een olijke huisarts in Rotterdam, die zijn patiënten op de fiets ging boosteren. Met een coolbox van zijn gezin achterop, de sticker van het strand er nog op. Ontwikkelingsland, dacht ik. Met alle waardering voor de man is dit natuurlijk iets om je de ogen voor uit de kop te schamen.
Ik vind ook niet dat je goedemorgen moet roepen als je de zaal opkomt. Wees eens rustig. Kom beheerst binnen met zachte attente tred. Je weet niet wat je aantreft. Je weet niet hoe die patiënten zich voelen.
Stuur maar direct door naar het medische rommelhoekje.
Inmiddels is het drukstbezochtste intro van dit jaar bekend. Met een ikje van Mieke Kerkhof, de aankondiging van het allereerste zoemuurtje, keiharde Marokkaanse dijen, dus ja, dat snappen we. https://wp.me/p1in24-5xY
Ik nomineer lummel als Reageerder van het Jaar.
Wegens zijn reacties,
en niet aflatende inzet als zoomzorger,
eenvoudige maar bijzondere blogkoksrecepten onder begeleiding van muzikale sfeermakers,
en de enige echte Popa die ondanks de drukte die dat met zich meebrengt tijd vrijmaakt om te reageren!
Het ikje heeft m’n eetlust verpest.
Inmiddels is ook bekend dat we aankoersen op een groei van maar liefst ruim 20% in drukte alhier op de site, in vergelijking tot 2020. Man man, je bril zou er van beslaan.
Hoeveel blijft er van die 20% over zonder het gespook van HR?
Ik schat tussen de 1-2%, vooral na elf uur ’s avonds gaat hij behoorlijk te keer.
Tip (hoewel …) NRC verkoopt een ikjesscheurkalender 2022. https://www.bol.com/nl/p/scheurkalender-2022-de-ikjes-12x17cm/9300000015910460?referrer=socialshare_pdp_androidapp
Voor nog geen 15 cent.
Dan liever iets van Garfield of zo.
Bedankt voor de nominatie Ilona. Op mijn beurt nomineerik Ilona om haar grappige, menselijke en altijd respectvolle reacties.
Ik heb het linkje naar het meest gelezen intro gevolgd. Janneke uit de NRC kwam daarin voor. Laat ik nou net een heel lief mailtje van haar ontvangen omdat ik haar piccalily gemaakthad. Ik ben toastjes aan het maken voor vrijdag.
Als ik moest kiezen dan Peter van Straaten, maar goed die hebben we al dagelijks online. De Bescheurkalender van Koot & Bie. Ja dat waren tijden.
Heb vroeger ook jaren Garfield gehad.
Ik heb 4 Pirelli banden. Maargeen Pirelli kalender.
Tja, nou kan ik niet meer kiezen!
Kiezen doe ik niet, geen kalender en reageerder en de ikjes tellen niet mee. Iedereen is me lief, ik heb een groot hart.
Echt waar. 😉
Dat is toch dat liedje? Van de Dijk?
Wow, met deze reactie komt ook Bertie in aanmerking voor de Titel der Titels.
De links zijn verstuurd. Doorverkopen is onmogelijk gemaakt. De enige wijze om er nog een te bemachtigen is het heel lief aan Bas van Vuren te vragen.
de links om aan de ALLEREERSTE NIEUWJAARS ZOEM mee te doen. Alleen het Nieuwjaarsconcert in Wenen is meer gezocht op het internet.
Link is ontvangen. Ik herhaal: ontvangen. Aanmeldingen zijn nog welkom, maar haast je. Er zijn nog maar enkele plaatsen en op is op.
ik ben het eens met Bas. Opi Sop
Als het op is, dan valt er via DSR nog wel een linkje te krijgen op de zwarte markt. Maar voorlopig hoopt hij zelf aanwezig te kunnen zijn.
Liever geen bederfelijke etenswaren of al te grote trofeeen. Het is al genoeg gedoe in zo’n chalet.
De foie gras, met zorg bereid met cognac, zit alweer achter het vestje. Ter tafel is er nog maar weer eens op gewezen dat men in de Oudheid de ganzenlever al wist te waarderen en dat het waarschijnlijk van de Donauvlakte afkomstig is.
Nou, het laatste vleugje hoop dat Luvienna zich nog zou aanmelden is met deze ongevoelige reactie van DSR vervlogen.
De Donauvlakte? De Donauvlakte? Wat een wijsneuzerij, dan weten we nog niks! Weet je wel hoe groot die vlakte is? Daar kan zo’n gansje zich met gemak jaren schuilhouden. Waar op de Donauvlakte, dat willen we weten!
APD denkt zeker dat alle mensen zo afkerig zijn van een andere opvatting als hijzelf.
Waar? In het mondingsgebied natuurlijk! Nauwkeuriger duiding is niet nodig, want daar barst het van die beesten.
Qua geruchtenmachine: die draait volop. Zo ving ik op dat een alhier zeer geliefde reageerder van vroeger komt meezoemen. Heel blij mee. Ik heb hem ooit nog eens geïnterviewd over zingen en zangeressen. Verder een live concert van hem bijgewoond met een pianootje. Maar zijn naam mag ik niet verklappen. Schrijf je in voor de zoem, zou ik zeggen, en je bent erbij.
Hopelijk zijn ze destijds niet vergeten om een kleedje over die bejaarden te gooien.
Nou, tref ik me daar nog een historisch commentaartje van DSR aan, zeg! Rechtstreeks van Drasties inclusief zijn beroemde vaandel:
“Een puik verslag in woord en beeld. Stel, je zit in zo’n rolstoel en je kunt niet weg….
By DSR- wil MODERATIEBELEID! on 01/06/2011 – 18:48
Ja, dat waren de dagen van strijd.
Aalscholver
Laatst vroeg deze krant zich af of de aalscholver te goed gedijt. Mij dunkt: hij gedijt in ieder geval voortreffelijk. In de IJhaven langs de Veemkade in Amsterdam zag ik een snoekbaars van minstens 45 cm op leven en dood met een aalscholver vechten. Hij lag dwars in diens bek – de foute richting vooralsnog. Spartelend verdween de combinatie onder water. Vijf tellen later kwam de aalscholver zegevierend boven met de snoekbaars nu verticaal in z’n bek. Hij gooide zijn nek achterover en slikte z’n prooi naar binnen. Het benam mij de adem, de vogel duidelijk niet. De vraag is nu: gedijt de snoekbaars nog in Nederland?
Joost van der Vaart
Deze interessante en bij vlagen redelijk geschreven natuurvertelling wordt enigszims ontsierd door de parmantig wijze waarop de inzender zich in het middelpunt probeert te wurmen.
De ikjes zijn op. Lezers kunnen nu natuurwaarnemingen insturen, liefst geen bijzondere.
Och, dit was best een aardige waarneming.
Heb vorige week nog een fuut zien worstelen met een snoek die groter was dan hijzelve. Toch hop naar binnen hoor. Even slikken en weer doorzwemmen.
Typisch gevalletje van overbodige laatste zin. Zonder die zin is het een mooi verhaal over de wreedheid van de natuur.
Tja, wreedheid? Het is de natuur. Roofdieren eten andere dieren, vissen eten vogels en vogels eten vissen. Een eend eet een slakje mee. Een spin een vliegje. Het is de natuur. Wreed wordt het als ze onnodig met hun eten spelen, of als ze hun eten opsluiten in megastallen en onverdoofd afmaken. Een aalscholver weet niet beter, de mens wel.
Mooie beschrijving over een voor in de natuur veelvoorkomend verschijnsel.
De laatste zin lijkt op het begin van een college.
Of misschien van een nieuwe column.
Maar wacht, heeft deze meneer iets met deze krant van doen?
De echte vraag is: gedijt het ikje nog in Nederland?
Me dunkt, Ad, de NRC geeft er zelfs een bescheurkalender van uit, volgend jaar elke dag een oud ikje.
Nou, Ilona is weer scherp vandaag. Ik hoop dat ze ongelijk heeft though. Als je als opinieredacteur van de NRC een ikje van jezelf gaat plaatsen in de rubriek die bedoeld is voor lezersanekdotes, dan ben je wel bijzonder ver van het padje.
Dat bedoel ik.
De Ik-jesbespreking gedijt hoe dan ook prima.
Een journalist is een ultieme lezer, ook van zijn eigen krant. Niks mis mee om ook iets in te zenden. Alleen had hij zich moeten terugtrekken vóór de laatste zin, omdat hij daarmee een moralistisch geurtje achterlaat.
het komt nader. Het eindejaarszoempie.
Binnen 24 uur zelfs. Man ik zit me op te vreten van de zenuwen.
Ik ben wel benieuwd of dat gerucht over die verrassingsdeelnemer waar is en … gaat hij zingen?
En gaan jullie jerken?
Iew!
Jij plaatste die cartoon toch?
En we nemen nog een toastje …
Haha, dus als je een cartoon plaatst dan ga je doen wat daarin afgebeeld wordt? Deze volg ik even niet.
Je kunt je natuurlijk wel afvragen waarom je die cartoon plaatste, Bas. Op zijn minst een beetje off-topik.
Bijzonder offtopic ja. Ik heb nog nooit een plaatje van Peter on topic geplaatst, net zomin als de buurman dat doet. Maar goed, wie hier een verband met het ikje over de aalscholver in wil zien, gaat zijn gang maar.
Verrassing
Voor de dertigste verjaardag van mijn vrouw organiseer ik een surpriseparty met haar vriendinnen. Ze weet uiteraard van niks en regelt zelf een restaurant waar we die avond eten. Ik bel het restaurant om te annuleren en leg twee keer uit dat ik een surpriseparty voor haar heb geregeld en we daarom niet komen.
Een kwartier later, als ik terugkom van de hond uitlaten, heeft mijn vrouw een e-mail van het restaurant ontvangen en belt om te vragen waarom de reservering is geannuleerd. De telefoon staat op de luidspreker en ik hoor: „Maakt u zich geen zorgen, we hebben uw reservering geannuleerd omdat uw man een verrassing voor u heeft geregeld.”
Alexander Stenfert Kroese
Dat het met die verrassing de mist in zou gaan, was meteen duidelijk. Maar het gedoe eromheen heeft DSR wel eentje verbaasd.
Een oud ikje van voor de lockdown. Misschien krijgen we er ook nog eentje over de autoloze zondag?
Het kan natuurlijk ook zijn dat men bij het restaurant de buik vol had van dat kinderachtige gedoe. In dat geval een prima reactie, en onbedoeld-sterke pointe.
En dagvers is het Ik-je gezien de horecasluiting zeker niet.
Ik houd het eerder op een onnadenkend reserveringsgansje, gevangen in het reserveringssysteem. Die tafel moet eruit, die moet weer op beschikbaar en dan gaat er zo’n e-mail uit.
Ik kan me voorstellen dat zo’n restaurateur flink de p in had.
Blij dat ie was met een reservering die daarna weer wordt gecanceld.
Dan kan iedereen de prut krijgen.
Dat had veel eleganter gekund. Bel het restaurant om het aantal gasten uit te breiden, vraag ze dat geheim te houden voor je vrouw en stuur de vriendinnen naar die plek.
Beste Drasties vrienden
Ik wens jullie allen een gezellige zoomsessie gelardeerd met hapjes en drankjes van topchef en gourmet Lummel!
Jammer dat ik er niet bij kan zijn, ik vond het vorige keer ook spannend en ben benieuwd.
Veel plezier en inspiratie….
Over twee uur barst het weer los. Ik zit nog niet in het pak. Eerst toastjes beleggen.
Spijtoptantes en spijtopomes kunnen nog steeds om een likje vragen.
Het spijt me.
Wil best graag maar het komt ongelukkig uit.
Veel plezier, gezellig gezoem.
Het was heel leuk! Man, die Mario die kan echt zingen hoor. Dat huiskamerconcert, geheel en al prive voor ons, dat dendert nog na in mijn oren. De champagneglazen rinkelden in de kast. Goed om te zien en horen dat hij in prima doen is en dat zelfs zijn Wijnlokaal Leven in Tilburg nog bestaat, zij het nu tijdelijk ietsje rustiger vanwege de lockdown.
De aanwezigen hadden zich keurig gehouden aan de oproep om in stijl te verschijnen. Dassen, vlindertjes, zwierige sjaaltjes en slabbetjes, het was een feestelijk gezicht. De paarse das van Lummel werd verkozen tot Das van de Avond. En toen hadden we de bijbehorende pochet in twee kleuren niet eens gezien, laat staan die van Mario in zes kleuren. Zes!
We wisselden wat vertrouwelijke informatie uit over operaties en ongelukken en ex-vriendinnen uit het verleden. Lummel en ik lazen alle emails voor van Heer Rozenwater, vooral de vertrouwelijke waarin hij uit zijn plaat gaat over de gemeenheid van deze en gene reageerder werden met gejuich ontvangen. We haalden ook herinneringen op aan Riverside Blues, onze man in de Filippijnen, met dat internetcafe voor de plaatselijke jeugd. De kouwe brandslang erop, zo zei een zoemreageerder die anoniem wenst te blijven.
Vogels, jawel, over vogels ging het ook: vooral over aalscholvers. Volgens DSR worden die dommer omdat ze grote vissen vangen in plaats van kleintjes, volgens de aanwezige vogelkenners in het gezelschap was het juist andersom. Als je dom bent vang je kleine visjes. Duh! Sijsjes, drijfsijsjes, spreeuwen, schijtende zwaluwen, botte knarren, het ikje Ellende over Sissi en de toastjes, er kwam echt heel veel voorbij zo op het einde van een prachtig ikjesjaar.
In de sector tips werd er ook het nodige uitgewisseld qua musea, literatuur, opera en ballet. Een mooie film is Chez les Chti’s, maar dat wisten we al, die is hier op het blog al tig keer gepromoot. Maar die schijnt een opvolger te hebben, die ook hilarisch is. Dat wordt googelen, want de naam is me nu alweer ontschoten. Dat heb je ervan als je de notulen uit het hoofd doet met een zweempje van zelfoverschatting van dat doe ik wel effe.
Qua eten moeten het volgens Ad Hok augurken van Kesbeke zijn. Verder volgens Lummel kaasfondue uit een houten bakje waar je gaatjes in moet prikken, en volgens DSR foie gras van dichtgepropte ganzenkeeltjes van de Donauvlakte, gewoon een hamburger doe eens gek, en bij mijzelve staat inmiddels de soto soep koud te worden. Oh, en kreeft, veel kreeft, en shrimps (garnalen). Die laatste moet je niet pellen, zoals sommige mensen doen, da’s namelijk te diervriendelijk en dan smaken ze niet, nee, die moet je volgens een deelnemer die we maar anoniem opvoeren, omdat anders Luvienna bij hem voor de deur staat met de Dierenpolitie, die moet je met een hete pook slaan, dan “schrikken ze uit hun jasje”. Jaja, ach, er is maar een land in de wereld (afgezien van China) waar ze zo wreed met dieren omgaan, dus zo anoniem blijft die reageerder in feite ook weer niet.
Dat was het verslag, althans dat wat openbaar mag worden, van alweer een kostelijk zoemuurtje en wij wensten elkander een prachtige jaarwisseling en gelukkig nieuwjaar toe, live, elkander in de ogen kijkend, en we namen nog een toastje.
Ja, ‘De Rozenwater Files’ waren weer kostelijk, vooral als DLL voorleest met een gek stemmetje dat toch precies lijkt.
Het blijkt wel dat HR zijn licht onder de korenmaat verbergt: wat een Deysseliaanse scheldkritieken worden er onder het mom van praiversie aan het grote publiek onthouden!
We realiseerden ons ook dat alweer zoveel jaar geleden was dat HR zijn kostelijk epos ‘Jan Hen gaat op vakantie’ publiceerde, over een man met zadelpijn en zijn liefde voor het been van een etalagepop. We hopen op, smeken om een vervolg!
De vergadering besloot de overblijfselen van de diverse kerstmanden, waaronder veel toastjes, te bundelen en met een hartelijke uitnodiging richting HR te sturen.
Wat Bas van DSR’s leerrijke opmerkingen over aalscholvers en de visstand maakt… geen touw aan vast te knopen. Leg het de volgende keer liever even ter inzage voor, want hier heeft niemand iets aan.
Onder het zingen van de klassiekers ‘Liever Kipsleverworst dan gewone leverworst’, ‘I feel like chicken tonight’ en ‘Laat de boel maar waaien’ olv de onovertroffen Warhoofd leek het al bijna Oudejaarsavond. We moeten maar afwachten of het morgen net zo gezellig wordt.
Hadden jullie hier niet een film van kunnen maken?
Oui, en effet.
Proficiat!
Wel een beetje raar dat DSR en Bas niet over hun slechte prestaties bij het jerken reppen.
Nee, da’s waar, daarin was jij de kampioen, Lummel, ere wie ere toekomt.
De uitverkiezing van de Reageer van het Jaar blijft dit jaar kennelijk geheim.
De aanstelling van Roomse kardinalen in China gast met meer openheid gepaard.
Mooi , een indrukwekkende uitzending van de jaarlijkse zoem-sessie van een illuster gezelschap wat van vele markten thuis is en overal een antwoord op heeft. Jammer genoeg was het vrouwenquotum niet voldoende om in aanmerking te komen voor de jaarlijkse Palmares.
Tsja, dat gaat nou eenmaal niet zo vlot als er volk omheen staat.
Stel, er zou een meidenverbod van kracht zijn, dan stonden ze allemaal te trappelen om mee te doen.
Mooi, fijn, leuk, gezellig. Dank voor jullie verslag.
Meiden, DSR?? Jerken? Hoe dan?
De stemming stijgt … ten koste van het peil.
Met het zoemuurtje natuurlijk! Aargh!
Ah! OK dank voor de verduidelijking.
Verontwaardiging
Mijn moeder – bijna 90, zelfstandig wonend – belt me verontwaardigd op. Zij had een offerte gevraagd voor enkele veiligheidsverbeteringen aan haar huis. De aannemer had zojuist gebeld en het aanzienlijke bedrag doorgegeven.
Zij was daar direct mee akkoord gegaan en toen was het stil geworden aan de andere kant van de lijn: „Moet u dat niet eerst aan uw kinderen vragen?”
Vincent Meijer
We eindigen het jaar vlak. DSR neemt het Ik-je kennisgeving aan. Er valt weinig over te zeggen, ten goede of ten kwade.
Het voormalig hoofd BHV in de basismetaal, die aan calamiteiten is gewend, blijft me het meeste bij, en zal vast ook in 2022 nog wel eens zijn opwachting maken.
Nou ja, toch attent van deze aannemer, haar te behoeden voor voorkomende gevallen van oplichting.
Als een tip altijd voorzichtig te zijn.
Hij is niet voor niets een beveiliger.
Het moet een kleurrijke bijeenkomst zijn geweest, met de aanwezigheid en zang van Mario.
De notulen hebben een goeie indruk gegeven van hoe het was.
Er is in het niet-openbare gedeelte met veel liefde en zelfs tederheid over je gesproken, Heer Rozenwater. Jammer dat je blijft volharden in je uitzinnig geschreeuw. Nu ook weer: iemand van leugens betichten (in het gemodereerde gedeelte van je reactie) is al niet fraai, maar het dan ook nog “smerige” leugens noemen is toch niet nodig? Dan komt er emotie mee. Schone leugens bestaan niet. Houd het feitelijk.
Afijn indeed, ik wens jou en de jouwen (als die er zijn) een mooi uiteinde en een gelukkig 2022. Wie weet wordt het volgend jaar een stuk beter voor ons allemaal.
Voor de liefhebber: dit is de link naar de foto die HR hier dropte en die ik om begrijpelijke redenen liever niet hier op de site heb geplaatst.
https://heerrozenwater.com/2021/12/27/ikjes-wijkplaats-week-52-2021/
HR was juist zo goed bezig, waardig in retraite, we begonnen hem zelfs een beetje te missen.
Maar op de laatste dag van het jaar kookt de melk van onze internetprivacyboef toch over.
DSR wenst HR waardigheid en beheersing toe in 2022, evenals een gevoel voor wat past en wat niet. En vooruit, ook een been om te aaien, of om op te kauwen als ie dat liever doet.
Het laatste ikje van het jaar is in zoverre actueel dat het gaat over een zelfstandig wonende hoogbejaarde vrouw. Ontsnapt aan corona en nu bang voor andere insluipers.
Ik denk ook dat de aannemer het goed bedoelde.
Bij dezen wens ik iedereen een mooie nacht en een gelukkig 2022. Goede voornemens te over, dan lukt er altijd wel eentje.
Zo is het, Pawi. Een waardige afsluiting van het oude jaar qua ikje en zo.
Verder iedereen ook namens de voltallige redactie van Bas van Vuren, Aangenaam (ooit nog eens een handzamere blognaam verzinnen) een aangename jaarwisseling toegewenst met stukjes 🥓 of Amsterdamse zilveruitjes erin, van die gele.
Traditie in huize Van Vuren op oudejaarsavond klokslag 12 uur was een zelfgemaakte huzarensalade met een klok van bietjes erop. Maar goed, die maakte mijn moeder zaliger en is al decennia niet meer gezien.
ik mag pas morgen mijn nieuwjaarswensen uitspreken, maar mag jelui wel een fijne avond toewensen met lekkere garnaaltjes. (ik zal het recept van garnalen met een kachelpook op het minst gelezen kookboog zetten.) Vanavond eet ik wat grotere garnalen. Langoustes met een sauce Chien. Dat recept staat al jaren op husse met je neus ertusse.
Hier andermaal foie gras, en dan pas weer met kerst, kip en morieltjes…..mmmm…..
Alvast een zalig uiteinde!
Hier Brabant.
Ik wens alle Vurenaren een gezellige oudejaarsavond, al of niet met oliebollen en bier.
Voor morgen hetzelfde, misschien smaakt een worstenbroodje beter dan een ouwe oliebol.
Tot volgend jaar.
Laat ik nou nog nooit een worstenbroodje gegeten hebben! Meteen een goed voornemen voor het nieuwe jaar dus. Feestje in Tilburg bij Warhoofd!
Ook van mij de allerbeste wensen natuurlijk.
Gezellige avond.
Ik kreeg van lieve buren een oliebol met zakje poedersuiker.
Daar ga ik me maar eens aan verslingeren.
Ik hou er niet van maar wat doe je dan.
Bij worstenbroodjes denk ik aan de Grunneger broodjes bal.
Dat komt volgend jaar wel goed.
Wees voorzichtig allemaal.
Tot volgend jaar.
Prettige avond Ilona. De oliebol met mes en vork eten, dan doe je er lekker lang mee.
Oliebollen en appelflappen….dat hebben ze hier niet. Hopelijk vriest m’n moeder er een paar in.
Je vous souhaite une année 2022 pleine de prospérité, de santé et des petites cuillères en argent!
Bonne Anneke met dank aan autocorrectie
Laat mij de eerste zijn dit jaar om jullie allemaal het allerbeste toe te wensen in 2022!
En mij de tweede!
Na twee raak ik de tel kwijt. Iedereen de beste wensen!
Knalt het bij jullie?
Het lijkt wel oorlog!
Hiero was het rustig. Amerikanen doen het vooral op 4 juli.
Gelukkig Nieuwjaar allen.
Sinds ik alleen ben, heb ik mezelf een alarmsysteem aangeschaft. Het ding houdt wel van een feestje kennelijk. Zodra het vuurwerk knalde, begon het spontaan te alarmeren. Dat deed ie eerder op eerste kerstdag.
Goed.
toch eens met hem praten.
Soms hoor je wel eens dat er buiten Amsterdam helemaal niks gebeurd. Maar dat valt gelukkig wel mee:
https://www.destentor.nl/binnenland/van-de-dam-gestolen-legobeeld-andre-hazes-duikt-op-in-fries-dorp~aa3326f8/
Maar daar hadden ze A’dam wel voor nodig.
Als ik een Amsterdammer was zou ik voor straf nu het standbeeld van Hielke en Sietse gaan jatten.
Van mij mogen ze ‘m houden.
Afschuwelijk ding.
Er is er in ieder geval eentje die geen goede voornemens had, of ze vergeten is. En de goede wensen aan ons allen waren kennelijk niet gemeend. Laag. Ik kan het niet anders omschrijven, maar blijf mijn andere wang toekeren.
een heel gelukkig 2022 voor iedereen.
Ipv dat zedige [gemodeerd] stel ik voor HR’s woeste uitspattingen als [@##%!¿?!] weer te geven, als Joe Dalton in Lucky Luke.
De manier waarop deze grootste internetprivacybedreiger van het blog zich weer laat gelden, alsof hij zich heeft voorgenomen zichzelf qua onrechtschapenheid te overtreffen in 2022, lijkt me zelfs aanleiding voor een ban.
Gewoon omdat het kan. En omdat we allemaal hopen op een leuk nieuw jaar.
Laat ie wat anders gaan doen, en geef ‘m een zetje in de goede richting. Dit blog is zoals het er nu voorstaat beter af zonder HR.
Voor de berouwvolle inkeerling is daarentegen opgetogen blijdschap. Daar blijft DSR tegen beter weten toch op hopen.
Ja, merkwaardig dat hij dit uitgerekend op 1 januari doet. Soort van een hele dikke middelvinger naar ons allen, zo voelt het althans. Erg jammer.
Vooral een dikke vinger naar zichzelf. Voor iemand die meent dat zijn imago stoelt op ‘rechtschapenheid’ laat ie zich nu vooral kennen als een doodgewone zondaar in Adam.
Adam dus, niet A’dam zoals de spellingcontrole voorstelt, hoewel het daar ook wemelt van de zondaars. Misschien heeft ie zich er daarom wel daar naartoe geëxporteerd als boerenbuitenpolderjongen, je weet het niet.
Goed geaard lijkt ie er inmiddels wel. Net een echte Mokummer.
Ik ga overigens DSR’s voorstel voor een alternatieve [gemodereerd] in welwillende overweging nemen.
Break and happening now! Lummel zit aan de kaasfondue!
Daar spring je toch vanuit je jasje als je dat vaak eet.
Hee, kaasfondue, dat hebben mijn vrouw en ik op oudejaarsavond ook gegeten. En geen oliebollen, dus onze jasjes passen nog best.
Overigens is het hier rond de 28 graden Celsius, dat is zo’n 10 graden hoger dan gemiddeld.
(Fun facts: 82°F = 28°C, 61°F = 16°C).
Wij zien de foto’s van meneer Hok in zwembroek en mevrouw Hok in bikini graag tegemoet. Zonnebrillen mogen op. Zwemvliezen als gekkigheidje om het af te maken. Waarom? Pics or it did not happen!