Je zult je boodschappenlijstje maar laten vallen. Of een slokje nemen uit het bakje van je kunstgebit. Of je vecht op leven en dood met een aalscholver. Je annuleert je reservering voor een restaurant. Je belt met een aannemer over een offerte. Erg genoeg allemaal. Klein of groot leed. Maar het kan altijd erger. Iemand in jouw omgeving kan je belevenis naar de NRC hebben gestuurd als een lezersanekdote. Het kan dan zomaar als “ikje” van de dag worden gepubliceerd in de papieren krant en op de website. Als dat gebeurt, komt het ikjespanel in actie. Het panel beoordeelt het geschrevene en soms de gebeurtenis zelf. Dat staat dan hier op het blog. Elke dag staat in de reacties het ikje van de dag en het commentaar. En iedereen mag meedoen. Op maandag wordt de vorige week samengevat en begint de nieuwe week. Het is maar dat je het weet. Maak je iets mee? Kijk goed om je heen of er niet iemand naar zijn notitieblokje grijpt. Maar het kan dan al te laat zijn.
„Waxinelichtjes/vanmiddag branden voor T.”
Robert van der Meulen zag dat een vrouw in de supermarkt een boodschappenlijstje liet vallen. Hij raapte het voor haar op. Maar ze wilde het niet aanpakken. Ze had haast, was op weg naar de kassa en sprak “geagiteerd”. Nou, dan niet, dacht Robert. Maar toen deed hij iets dat wij, de normale mensen, niet gauw zouden doen. Wij zouden het vodje papier in de prullenbak gooien. Robert stopte het in zijn jaszak. Thuis ging hij er eens uitgebreid voor zitten. Onderzoeken wat deze onbekende mevrouw allemaal had gekocht. Ze bleek een “gestructureerde mevrouw”, zo vond Robert, “ze had alles afgevinkt”. Nou nou, een beetje enge man, wat je zegt. Maar het werd nog erger. Hij zag dat er nog één post open stond: „waxinelichtjes/vanmiddag branden voor T.” Die was ze misschien in alle haast vergeten. Robert bedacht zich dat hij zelf nog wel ergens waxinelichtjes had. En geloof het of niet: hij stak er eentje aan. Voor T. Dat deed hij niet in stilte en sereniteit, nee, hij beschreef dit hele voorval zo uitvoerig als hij kon en stuurde het naar de NRC. Die publiceerde het vorige week maandag als een ikje, dus wie weet wint Robert nog wel een Straatprijs van de Hele Goede Doelen.
Zo van laat maar liggen voor de werkster? Of: doe d’r iets leuks mee?
Ja, hier krijg je toch hele grote griezels van? Wat een nare bemoeial, die R. De Schrijvende Rechter (DSR), prominent lid van het ikjespanel, vond het een “krampachtig geschreven kerstsmartlap”. De inzender zou zich moeten laten behandelen voor zijn “emo-voyeurisme en de daaruit voortkomende drang andermans zaken op straat te gooien”. Een ander panellid, iets minder actief maar niet minder gewaardeerd, Pawi, die vond het ikje een “ongelooflijk omslachtige contactadvertentie”. “Robert vindt zichzelf erg goed” oordeelde Bertie. Ilona richtte haar pijlen op de vrouw. “Doe je dat thuis ook?” legde ze haar voor, “je boodschappenbriefje laten vallen en niet oprapen, zo van laat maar liggen voor de werkster? Of: doe d’r iets leuks mee?” We zullen het nooit weten, constateren we dan meestal. Heer Rozenwater vindt nooit iets van ikjes, of hij heeft geen zin om zijn mening op te schrijven, maar hij zoekt er wel altijd een plaatje bij. Voor als je bijvoorbeeld niet weet hoe een waxinelichtje eruit ziet. Best handig.
Karin Boel liep in haar witte laboratoriumjas, dus dat je niet dacht dat het een roze was, een driepersoonskamer binnen. Een patiënte van zeker 80 jaar vraagt of de zuster haar gebit even wil aangeven. Karin geeft haar het bakje dat op haar nachtkastje ligt. De vrouw pakt het aan, maakt het open en neemt een slokje van het vocht waarin het gebit ligt te weken. „Zo”, zegt ze, „Ik had zo’n dorst, kind, en ze geven me hier niks te drinken.” Pawi was het strengst over het ikje: “Stuur maar direct door naar het medische rommelhoekje”. Voor Ilona had het ikje haar “eetlust verpest”.
“Een journalist is een ultieme lezer, ook van zijn eigen krant”
Joost van der Vaart is opinieredacteur van de NRC en vond het een goed idee om in de ikjesrubriek, bedoeld voor de lezers, een stukje van zichzelf te publiceren. Het ging over een aalscholver die in gevecht was met zijn eten, een snoekbaars. Joost had zoiets kennelijk nog nooit gezien en had er allerlei diepe gedachten bij. Alleen Pawi vond dit kunnen, want “een journalist is een ultieme lezer, ook van zijn eigen krant”.
Het ikje van donderdag was van Alexander Stenfert Kroese. Die had voor de dertigste verjaardag van zijn vrouw een surpriseparty georganiseerd. Zijn vrouw had zelf ook een restaurant geregeld. Nou, dus dat restaurant moest worden afgebeld met dit lullige smoesje en dat namen ze niet licht op. Luxeproblemen uit het verre verleden toen we nog naar restaurants gingen. Misschien liggen er ook nog ikjes over de autoloze zondag op de plank?
De ikjesweek kwam al op vrijdag tot een einde, oudejaarsdag, want op 1 januari heeft de NRC niemand beschikbaar die weet hoe je zo’n ikje plaatst. Nou, dan hoop je dat je er met een knaller uitgaat. Not. Vincent Meijer schreef een klagerig ikje waarin zijn oude moeder verontwaardigd vertelt over een aannemer die haar niet serieus had genomen en haar toen ze een offerte wilde accepteren vroeg “Moet u dat niet eerst aan uw kinderen vragen?” DSR nam het ikje voor kennisgeving aan, maar vond dat we het jaar “vlak” eindigden. Pawi dacht dat de aannemer het wel goed had bedoeld.
Ik had hem bijna als ikje ingestuurd
Intussen hadden de leden van het ikjespanel ook andere dingen te doen dan ikjes te beoordelen. Zelf deed ik bijvoorbeeld een spelletje op Kerstavond waarin je begrippen moet omschrijven die de anderen moeten raden. Een generatiekloofje openbaarde zich toen ik op de vraag “zangeres waarvan de naam ook een automerk is” meteen “Simca Marina” riep, terwijl het Taylor Swift moest zijn. Ik had hem bijna als ikje ingestuurd.
Wie dit jaar elke morgen een oud ikje wil lezen kan bij de Slegte nog wel een “Ikjesscheurkalender 2022” op de kop tikken. Weer eens iets anders dan Garfield, Koot & Bie, Pirelli, of Peter van Straaten.
Verder discussieerden we over de Verkiezing van de Reageerder van het Jaar. Qua verdiensten en sympathie waren we het gauw eens dat zowel Lummel als Ilona de prijs verdienen. Qua inzet, bescheidenheid en het vooral de laatste weken voor de verkiezing veelvuldig plaatsen van de ikjes zou de Bokaal ook zeker bij De Schrijvende Rechter passen. Heer Rozenwater werd genomineerd omdat hij de gemoederen meer bezig heeft gehouden dan welke andere reageerder dan ook. Verder werd Timmerark genomineerd omdat hij eindelijk eens een heel jaar weggebleven is. Ook Trolley zou zo’n wegblijfprijs zeker verdienen. We kwamen er dus niet helemaal uit en cancelden het hele ding. Met een goede voorbereiding en een heuse poll zoals in het verleden kunnen we het aan het einde van dit jaar wel weer eens proberen.
“Booster voor de toekomst van dit blog”
Een kerngroep kletste live wat bij in een echte zoemsessie. Klare Taal noemde dit treffend een “booster voor de toekomst van dit blog”. Het uurtje werd zowaar opgeluisterd door een bezoek van Mario de Kort, operazanger, vastgoedgigant en wijnlokaaluitbuiter. Hij zong dat de champagneglazen ervan rinkelden en keuvelde genoeglijk mee over vroeger en het heden.
De aanwezigen hadden zich keurig gehouden aan de oproep om in stijl te verschijnen. Dassen, vlindertjes, zwierige sjaaltjes en slabbetjes, het was een feestelijk gezicht. De paarse das van Lummel werd verkozen tot Das van de Avond. Lummel en ik lazen alle emails voor van Heer Rozenwater. Lummel deed dat volgens DSR erg leuk met “een gek stemmetje dat toch precies leek”. Vooral de vertrouwelijke emails waarin hij uit zijn plaat gaat over de gemeenheid van deze en gene reageerder werden met gejuich ontvangen. In de sector tips werd er ook het nodige uitgewisseld qua musea, literatuur, opera en ballet. Een mooie film is Chez les Chti’s, maar dat wisten we al, die is hier op het blog al tig keer gepromoot. Die schijnt een opvolger te hebben, die ook hilarisch is.
De culinarische tip waar we wat aan hadden was afkomstig van Lummel. Garnalen moet je volgens hem niet pellen, maar die moet je met een hete kachelpook slaan, “dan schrikken ze uit hun jasje’. We gingen eruit onder het zingen van de klassiekers ‘Liever Kipsleverworst dan gewone leverworst’, ‘I feel like chicken tonight’ en ‘Laat de hele boel maar waaien’. Echt gezellig!
Haller scoorde het laatste 100e-reactielepeltje van het jaar, proficiat!
Qua feestdagen wisselden we natuurlijk de beste wensen uit en namen ons allerlei goede dingen voor. Heer Rozenwater dacht origineel te zijn en nam zich slechte dingen voor, zoals schuimbekkend blijven reageren op andermans blog en de meest afgrijselijke beschuldigingen aan vooral het adres van DSR proberen te plaatsen. Mag. Kan. Moet hij weten. Wel jammer. Lummel zat aan de kaasfondue. De rest aan de oliebollen en worstenbroodjes. Ad Hok zat aan het zwembad in zijn zwembroek en zijn vrouw stelden wij ons in bikini voor, maar dat weet je nooit helemaal zeker.
Verder keek ik bij gebrek aan andere sociale en culturele mogelijkheden tot samenkomen vanwege lockdown en te donkere dagen vooral televisie en luisterde veel radio en twitterde daarover op Twitter. Keileuk. Peter en Najib vielen tegen, twee jaar zonder dagelijks optreden laat zijn sporen na bij onze cabaretiers, hoor. Maar Promenade met een glansrol voor Celine van de Dierenambulance Amsterdam was weer heel bijzonder. En net weer iets anders dan we van ze gewend waren. Bas Heijne schreef een prachtig essay over de ikjescultuur.
We kijken nu als afsluiting van het oude jaar en voor de vorm ook nog even naar de jaarstatistieken van 2021. Een intro met een ikje van Mieke Kerkhof, de aankondiging van het allereerste zoemuurtje en met een verhaal over keiharde Marokkaanse dijen bleek het drukbezochtste intro van 2021. We hebben nu maar liefst 965 volgers, mensen dus die een email of andere notificatie krijgen bij een nieuw bericht. Het bezoek aan het blog steeg met maar liefst 21% en da’s een hoop. Dank daarvoor, maar we doen het met z’n allen.
Onderstaand voor wie dat leuk vindt de volledige jaarstatistieken 2021, achtereenvolgens top tien van de meest bezochte intro’s, bezoekersaantallen 2017-2021, top tien van landen waar jullie vandaan kwamen, top tien van meest ingevoerde zoektermen, basiscijfers 2021 (aantal posts, commentaren, woorden, likes) en ook via welke andere sociale media jullie de artikelen van dit blog dus deelden, met name via Whatsapp naar familie, denk ik dan zomaar. Leuk! En deed je dat nog niet? Delen kan met een (schrijve 1) tik op de knop, onderaan het artikel. Ook Heer Rozenwater mocht een mijlpaal noteren, zo blijkt uit het overzicht van spamberichten van de nijvere bijen van het Akismet moderatiefilter. We zijn inmiddels ruim over de 100.000 geblokkeerde spamberichten heen, maar daar zitten er ook een paar van andere reageerders bij.
Wil jij net als De Schrijvende Rechter, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan een hartverwarmend Zoemuurtje©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep op Nieuwjaarsmorgen buiten. Vroeger liep je dan naar vuurwerkresten te zoeken. Vooral bij de plaatselijke Chinees was het dan raak. Gelukkig wordt dat dus allemaal minder. Die gekkigheid gaat er langzaam maar zeker uit. Leed, overlast, vervuiling, geld … lichtjes kijken knalletjes luisteren kan tegenwoordig een stuk moderner, ofwel door een professional georganiseerd ofwel digitaal. Volgende keer zie ik misschien weer iets anders.
Foto: “Gelukkig Nieuwjaar” © 2022 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Laat ik de eerste zijn om je te feliciteren met het eerste intro van het nieuwe jaar.
Het lijkt que lengte een samenvatting van het hele vorig jaar.
Knap na al dat feestgedruis.
Dank je, Ilona. Ja, het is een beetje een speciale met al die statistieken en zo. Maar goed, wat je zegt, het is de eerste van 2022.
Grote knal
Mijn buurman, die mij af en toe helpt met klussen, is een gelovig mens. Hij gelooft echt dat God de wereld heeft geschapen in zes dagen zoals beschreven in de Bijbel. Ik geloof zelf niet en vertel hem dat ik heb geleerd dat de wereld is ontstaan door een grote knal in het heelal. Hij zit even na te denken, kijkt mij dan aan en zegt: „Siem, van een grote knal is nog nooit iets goeds gekomen.”
Simon Hemelrijk
Ja, het is me wat met die buren. Willen diepzinnig overkomen maar eigenlijk praten ze kak.
De achternaam van de inzender is bijzonder goed gekozen.
Heer Rozenwater heeft het niet helemaal goed begrepen. De termen die hij bezigde, of hij ze nu als “spiegeling” presenteert of niet, die wil je als blogbeheerder niet op je site hebben tenzij je voor FvD of Willem Engel werkt. Die worden dus (zichtbaar zodat iedereen het kan zien) verwijderd en van het woord “gemodereerd” voorzien. De rest (dat je dit als spiegeling presenteerde) laat ik dan natuurlijk netjes staan. Als ik dat ook zou hebben weggehaald dan zou het misleidend zijn geweest, in de zin van dat het er dan op zou lijken dat je ons die termen gewoon spontaan naar het hoofd slingerde. Maar da’s kennelijk te moeilijk voor je. Tip: hou er gewoon eens mee op in het nieuwe jaar. Dit is je kans. Schone lei.
Naar het intro had ik echt uitgekeken, en het stelt niet teleur. Hoera.
“Van een grote knal is nog nooit iets goeds gekomen” kan zo op de scheurkalender. Hang hem op de WC, zou ik zeggen.
Ik geloof trouwens ook niet in de oerknal. Die nieuwe James Webb telescoop, daar geloof ik wel in.
Wat een prachtig intro dat klinkt als een klok , het eerste van een veelbelovend jaar vast en zeker!
Goedemorgen. Goed intro en een leuke eindzin van Simon. Beetje Bijbelse voornaam en een een toepasselijke achternaam, moet een gezegend man zijn.
Een ‘een’ teveel. Sorry.
Onze verlichte ongelovige heeft het niet helemaal begrepen. De oerknal was het begin van het heelal. Da’s toch iets anders dan ‘een’ knal ‘in’ het heelal. De ‘wereld’, daar zal de Aarde wel mee worden bedoeld, komt juist voort uit de verdichting van massa ipv geknal.
De prima pointe stoelt dus hoofdzakelijk op lulkoek.
DSR heeft nog eens eer- en gewetensvol naar de beschuldiging van HR gekeken, om vervolgens te kunnen concluderen dat deze elke grond mist. Gelukkig maar.
DSR en APD hebben slechts vrolijk voortgeborduurd op een reactie van HR, zonder de minste insinuatie of verdraaiing. -serieus-rechtschapen glimlachicoon-
HR geeft echter zelf al aan van waar wind waait. De term ‘narratief’, een jeukwoord waarmee ‘verhaal’ wordt bedoeld, kondigt doorgaans chronische misnoegdheid aan, al dan niet uit de woke-hoek, aan. En dat is uitgekomen.
Ik weet gelukkig al niet eens meer waar dit precies om ging. Houden zo.
Prachtig intro. De beste van dit jaar.
Arie Haan en Ronald Koeman zijn erg ver gekomen met hun grote knallen
Mijn vrouw heeft weinig waardering voor mijn grote knallen.
Puberistisch
Oudejaarsdag. Als ik ’s middags even aanwaai bij vrienden vraagt de dochter des huizes of ik er ’s avonds ook bij zal zijn. „Met een huis vol pubers… Geen denken aan”, grap ik. Waarop de puber verbolgen reageert: „Hé, maar dat is puberistisch!”
Bregje Daams
De pointe lijkt me dat de inzender en een ander in reactie op elkaar afwisselend iets zeiden, een zgn. gesprek.
Tja, ik kan hier ook geen chocola van maken. “Puberistisch” … goh, gillen zeg, dat moet in de krant. Wat ik nou toch heb meegemaakt!
Dus Bregje kwam ‘s avonds nog een keer aanwaaien. Wat een feest! Grappen en grollen genoeg.
We moeten lachen om het woord puberistisch, geloof ik. Moet ik nog een nachtje over slapen.
“Met een huis vol kinderen …”. “Dat is kinderachtig!”
Hier kun je alle kanten mee op. Dieren, beestachtig. Vrouwen, vrolijk, ga maar door.
Als die de leukste thuis is, valt er nog heel wat te lachen.
Maar wanneer…?
Apart, Bregje had hem op 31 december al op haar eigen site gepubliceerd. Laat ik nou denken dat dat eigenlijk niet mocht, althans niet gewaardeerd werd?
https://mysiteofthestory.com/2021/12/31/puberistisch/
Wat vind je van het ikje, Heer Rozenwater?
Luvienna geeft al een treffend oordeel. Ook het plaatje is bijzonder goed gekozen, dat zijn vast dansende pubers toch? Nu nog wat tekst van jou, als het niet teveel moeite is, iets zonder sneren, iets over het ikje of het leven in het algemeen?
Als HR meent dat ie DSR kan weerleggen, moet ie dat vooral doen. Zo niet, dan roep ie maar wat.
Verder niet zeuren, laat staat DSR op voorhand woorden in de mond leggen of jammeren voor ie geslagen wordt, bot stuk jammerhout dat ’t er is, van ons allemaal.
Wel netjes blijven.
Jongens, het is 2022 hoor!
Ja, en?
Laten we het kibbelen ver achter ons laten in het nieuwe jaar. Althans het zinloze gekibbel a la Rozenwater!
Beste APD, DSR reageerde, net als jij, op een reactie uit 2022 waarin hij werd genoemd.
Als je dat niet wilt, moet je iets aan de aanleiding doen en lieden HR buiten de deur houden.
Nou nou, voor nieuw elan moet je hier niet zijn kennelijk.
Inderdaad. Na jouw kibbelreactie van 15.04 klink je even geloofwaardig als Rutte toen die over nieuw elan begon.
DSR betrekt de reactie weer op zich zelf. Het was een algemene oproep, althans aan minstens twee personen, om het gekibbel in het nieuwe jaar achterwege te laten. Maar goed, ik hoop nu op de goede voornemens voor 2023.
Tikkie hypocriet, vaderman! Jij reageerde evenzogoed op desbetreffende reactie, net als DSR. Niks mis mee, zeker omdat DSR nog oplossingsgericht tewerk ging, daar waar APD het slechts bij vermoeiend sarcasme liet.
Voorlopig staan APD en HR in de top-2 van onaagenaamste reageerders hier, maar het jaar is nog lang.
Dat is precies het verschil. Ik probeerde HR te verleiden tot normaal meedoen. Wat vindt hij van het ikje, daar gaat het hier om. DSR gaat echter inhoudelijk met de man in discussie. We weten dat dat geen zin heeft. HR is overtuigd van zijn gelijk, hij is gekwetst, hem is onrecht aangedaan en hij is dus voor geen enkele reden vatbaar. Maar helaas laat hij het ook niet los. Hopeloos. Hopen dat hij binnenkort met bijles aan studenten (m/v) op zolderkamertjes weer wat afleiding kan vinden.
‘Put up or shut up’ stelde DSR HR voor. Ofwel met feiten voor de dag komen of afdruipen – dat laatste ligt, gezien de feitelijke stand van zaken, uiteraard het meest in de rede. Leek me de snelste manier om over te gaan tot de orde van de dag.
De discussie is hier trouwens nooit beperkt geweest tot het Ik-je. Gelukkig niet.
Inmiddels zou HR het kerstpakket met toastjes al wel moeten hebben ontvangen. Valt me tegen dat er geen bedankje van af kan.
Daar moet je ook niets van zeggen! 😂
Metrouitval
Mijn eerste dag coschappen. De zakken van mijn witte jas puilen uit van de spiekbriefjes terwijl ik me onzeker een weg baan door de kliniek. Ik sta zenuwachtig te dralen voor de deur waar ik straks een spreekuur meeloop, wachtend op de arts. De doktersassistente komt aanlopen en vertelt me: „De eerste patiënt heeft metrouitval.” Mijn hersenen beginnen te kraken. Neurologische uitval? Van wat? Door metronidazol? De assistente ziet mijn wazige verwarring grinnikend aan en vervolgt, „de metro, die rijdt niet”.
Bo Shan Go
Hr blijkt een [gemodereerd] te zijn.
Beetje vergezocht, Bo.
In mijn tijd had je alleen een iPhone nodig. Daar kunnen alle spiekbriefjes in en nog veel meer.
De eerste patient heeft metrouitval is een gruwelijk lelijke zin. In ieder geval de lelijkste van dit jaar.
Zo’n specifieke naam laat zich natuurlijk heel makkelijk googelen, dat heb ik toch maar even gedaan, het is een gezellige vrolijke boel bij de Go’tjes. Bo kan best een beetje schrijven maar moet zich het schrappen en schaven nog eigen maken. Althans voor de categorie ultrakorte verhalen meer in het bijzonder ikjes. Zo’n zin als “De assistente ziet mijn wazige verwarring grinnikend aan en vervolgt … ” die kan natuurlijk niet.
als je meeruitval googelt krijg je de Engelse vertaling. Als er al een pointe was dan valt ie helemaal weg in de vertaling. Lost in translation heet dat bij hippe mensen die te pas, maar vooral te onpas met hun gebrekkige kennis van het Engels willen pronken
Aardige pointe, maar van verre zichtbaar als Sinterklaas te paard. De verwijzing naar ‘metronidazol’ was niet nodig.
Ik vermoed dat Bo voor het opleuken van de pointe gegoogeld heeft naar medicijnen die beginnen met metro.
Volgens mij is er toch sprake van een klinkerbotsing.
Oui.
Ja. Zie je wel. Frans zegt het ook.
Heb een hekel aan koppeltekens omdat het te vaak te pas en te onpas gebruikt wordt, maar in dit geval zou ik het voor de leesbaarheid wel doen.
Yes.
Vind het best een aardig ikje hoor.
Eens. Maar het hoeft niet. Rare taal dat Nederlands.
Veroorloof me een kleine observatie: sinds DSR het blog van HR niet meer beweldadigt met zijn reacties, is het er maar een dorre, dooie boel. En sinds DSR zich sinds een jaar exclusief toelegt op APD.com, is het aantal volgers daar met 20% gestegen, zo hoorden we vorige week!
Niet iedereen zal het er mee eens zijn, maar volgens DSR is het een, noch het ander, toeval. -milde glimlachicoon-
DSR koestert zich dan ook behagelijk in het zonnetje van het goede leven en schenkt HR, als ie zich hier weer eens komt opwarmen, een -allermildst-weldadige glimlach-, met dank voor alle, met zoveel zorg en moeite onder woorden gebrachte bespiegelingen over DSR’s nietige persoontje. Hij zou er nog verlegen van worden -mild-bescheiden glimlachicoon-.
En artsen van Nederland, kijkt u even mee? Zo schrijft u, als het dan toch per se moet, een Ik-je: met zelfspot, over uzelf, niet uw patienten.
Gordon, Ellie Lust, Hennie Huisman, Viola Holt, Bram Moszkowicz … het zijn zomaar wat namen die spontaan bij me opkwamen na het lezen van de kleine observatie van DSR, kleine aandachtsvisser die het me d’r eentje van ons is.
Wat vinden wij trouwens van het gluren naar het ondergoed van de verpleegsters rondom je bed? Maar met de mantel der liefde bedekken, het was een andere tijd? Het heeft wellicht het herstelproces bevorderd.
Kibbelgenerator is volgens mij zonder koppelteken.
Och, met je ogen de kost geven, is nog nooit iets misgeweest.
Maar HR was als jonge knaap natuurlijk het houtje, dus dacht ie dat hij rechtstreeks naar de hel zou gaan. Immers, “En indien uw oog u tot zonde verleidt, ruk het uit en werp het van u.”
Gelukkig heeft ie op z’n ouwe dag nog een fijne herinnering aan. De kosmische balans tussen goed en kwaad lijkt me wel in orde. -milde glimlachicoon-
APD plaatst DSR wel in een illuster gezelschap!
In welke overtreffende sferen verkeert hijzelve dan wel niet als blogbaas? Alexander Pechtold, Harry Mens, Ali B…..
Ik zat meer aan Obama, Gandhi en dat soort werk te denken. Serene leiders met humor. Aandacht krijgen ze volop maar daar doen ze het niet voor.
Ali B., Marco B. en consorten … ik had er bijna een grapje over gemaakt maar houd me in.
“Next time I talk to the pope, I ‘ll nominate you for sainthood!”, zei m’n oude baas altijd als ie tevreden was.
Ben dan ook benieuwd wat eerder komt, de zaligverklaring of de Nobelprijs.
‘…aandacht krijgen ze volop maar daar doen ze het niet voor…’
Maar Bas, dacht je dat ze voor de gezelligheid werkten? ☻
Overigens niets ten nadele van ze.
Uit gedrevenheid om deze wereld een beetje beter te maken.
Weet ik . Zou zonder publiek niets uithalen.
Geeft niets, ook grote geesten kunnen ijdel zijn.
Obama is wel ijdel, denk ik. Gandhi was dat niet, lijkt me. Ach, een beetje ijdelheid is niks mis mee hoor. Te weinig ijdelheid, da’s pas riskant.
DSR zou niet weten aan welke gevaren hij zou blootstaan door z’n gebrek aan ijdelheid, van oudsher een van de zeven doodzonden.
Servies
Met het samenwonen voegden we ook het servies uit twee huizen samen. Omdat mijn vriend vond dat dit allegaartje beter paste in een studentenhuis dan bij een 50-jarig stel, werd een 18-delig nieuw servies besteld. Vandaag gebruikten we het voor het eerst. „Ik vind het toch wel goed gelukt”, hoorde ik hem zeggen. Hij doelde op het eten dat hij had bereid: rijst met kip, paprika, cashewnoten en overgebleven lychees van de kerst in een sausje van chilisaus en honing: studentenprut.
Marian Bakker
Nou, het zal wel aan DSR liggen, maar hij vindt ’t maar weer vergezocht. En niet al te vloeiend geschreven, met lijdende vormen en omslachtie formuleringen.
Wat betekent 18-delig trouwens? Van alles 18 of in totaal 18 stuks servies?
Nou APD, de boodschap is duidelijk:
“Een blog als deze moet het hebben van de “community experience” en dan moet je (wil je stabiliteit) zo snel mogelijk die ijdele kibbelgenerator lozen.”
HR vraagt hier in feite om geband te worden, vanwege het algemeen belang en omdat, -dikke LOL-icoon- DLL anders niet aan bod komt!
Wat veel getallen, en wat een luxe spreekt er uit dit ikje.
Samengesteld servies valt niet in de smaak? Hup, een nieuw servies.
En studentenkost is hooguit een boterham met pindakaas en sambal, of als de portemonnee het toelaat chili con carne.
Kip met prut is sinds jaar en dag wat studenten koken als ze kunnen.
Het enige wat ik van dit zogenaamde studentenrecept niet snap zijn die lychees. Gaan die nou door de rijst, gekookt?
Hm, Lummel gaat gefrustreerd afhaken dus. We gaan het zien. HR kent hem kennelijk beter dan wij hem kennen. Wij die al uren live met de goeie brave grappige bekwame man aan het zoemen zijn geweest vorig jaar.
Voor de rest is het een wat onsamenhangend betoog. Hij heeft het over “dít incrowdgebabbel” (jazeker, dat zijn de reacties van HR en onze antwoorden daarop, iets dat ik hem al jaar en dag voorhoud: houd hier mee op, dit interesseert niemand ene moer). Het bediscussieren van de ikjes en dingetjes daaromheen, de kern van dit blog, iets dat we normaliter doen maar waar HR niet aan meedoet, dat kun je toch moeilijk incrowd gebabbel noemen?
Maar goed, ik ga er vanavond nog eens goed voor zitten, misschien ontwaar ik dan wel een lijn in het geheel. Ik begrijp wel dat HR het prettig zou vinden als DSR van dit blog geband zou worden. Waar haalt hij het vandaan? Geen enkel recht van spreken, want zelf geen deel van de community, en waar maakt iemand zich druk om? Je eigen blog, HR, kijk daar eens naar.
Heer Rozenwater googelt kip met kaas en cashewnoten en plaatst dan deze link op zijn blog:
Niet als illustratie van een betoog, een oordeel, een kwinkslag, neen, alleen maar als linkdump en verder niks, noppes.
Dat zal dan vermoedelijk de kwalitatief hoogstaande content zijn waarop hij doelt? De community experience?
Lui knippen en plakken zoals zijn grote voorbeeld dat deed, dat is het en niets anders!
Een 18-delige serviesset bevat 6 dinerborden, 6 diepe borden en 6 ontbijtborden, en bij IKEA vind je er al een voor het luttle bedrag van € 24.99. De set heet FLITIGHET, dat dan weer wel.
De eenvoudige, klassieke lijnen en het witte steengoed zorgen dat het FLITIGHET servies bij de meeste gerechten en gelegenheden past. Het is bovendien gemakkelijk te combineren met je mooiste tafeltextiel en je lievelingsglazen.
U kunt hem hier bestellen: https://www.ikea.com/nl/nl/p/flitighet-servies-18-delig-wit-50333921/
Geef in het bestelproces kortingscode APD06122 aan en krijg 5% korting want ja, mijn kacheltje moet ook roken.
Nou, ziet er anders lekker uit!
Klein serviesje…. er hoeft maar iets te breken en je bent al onthand.
Ik heb anders niks tegen een ‘allegaartje’. Waarom meteen het verleden overboord gegooid ten gunste van eenvormigheid? Moeten de oude liefdesbrieven ook in het vuur?
Ik begrijp dat ik mijn nick moet aanpassen van De Lallende Lummel naar De arme Drommel. Nee dus.
Ik heb voor heel veel studenten gekookt toen ik nog student was. Kip met prutje, kip zonder prutje, prutje zonder kip. U kunt het zich voorstellen. Ik kook nog steeds zo.
Iets met prutje of prutje zonder iets.
Alle grote chef koks ook trouwens.
u kunt kip vervangen door wat u wilt.
Laatste recept op Lummel: Prei met prutje
Prutprei.
En als u wer eens op Husse met je neus ertusse, of op gelummel instagram kijkt, dan zie je het 36 delig, voor lummel en zijn vrouw vervaardigde servies (met schalen en andere pronkstukken), gemaakt in Limoges.
Een goede kok is ook een goede opschepper.
@delummel op instagram.
een mooi servies en een mooie doch eenvoudige maaltijd zijn niet te evenaren, elke dag opnieuw wordt dit hier ter tafel gebracht . Het is klaar , we beginnen maar, santé!
Smakelijk!
Nagekomen foto: servies voor prutje van Lummel
Wat vind je van Lummels foto van zijn servies?
Voorhoofd
Achter me in de rij voor de boostervaccinatie staat een Rotterdams echtpaar.
„Ken je ’m ook in je bil krijge?”
„Je ken ’m in je voorhoofd krijge!”
Daphne van Unen
Kijk, in Rotterdam zijn ze wel grappig. Het kan dus wel. Als je maar eens buiten Amsterdam het oor te luisteren legt.
Benieuwd naar het plaatje bij de buurman. Not. Nooit eens een opvallende invalshoek, een verrassende keuze, altijd lui googelen op het onderwerp van het ikje. High quality content, community gevoel, ja daar ga je elke dag weer trillend van opwinding en voorpret heen.
Wie wil hem nou in z’n bil.
Gisteren kreeg ik hem in m’n arm, gewoon in een spier.
Reageer goed, maar heb ook weleens een zeer gezwollen pijnlijke arm gehad, haha. Dat heeft echt wel een poos geduurd voordat het geslonken was. Blij dat ie goed gemikt is.
Ik zit goed.
En jawel hoor, het niveau is als verwacht. De buurman googelde simpelweg op “vaccinatie” en “booster” en plakte de volgende link op zijn site (als enige input op het ikje). Wie denkt hij hier een plezier mee te doen?
Gefeliciteerd Ilona. Nee, in je bil doen ze het niet. Dat merkte ik vorige week toen ik met halfafgestroopte broek al klaar lag in de vaccinatiehal. De mevrouw met het vaccinatiekarretje slaakte een gilletje en riep “meneer wat doet u nou?”. Ach, ik heb een tijdje in Rotterdam gewoond, zei ik met een knipoog. En wat denk je? Toen zette ze hem wel! In de linkerbil, pats, er middenin. Die voelt nog altijd wat stijf aan, ik moet scheef kakken.
Ja, ’t zijn geinponems daar in Rotjeknor.
Ja Ad attenoje wat een gein daaro.
Ik zou als ik de import Amsterdammer HR was, het woord ‘faux-cul’ opzoeken in zijn zijn woordenboek. Dat past namelijk goed bij hem. Graftak.
Ach&och, wat een verdrietige tweegesprekken voeren ze daar die hardvochtige Dam-steden, en dan nog wel tussen echtelieden!
Je kent ‘m hier krijgen, en daaro, in je taas, in je kloowwwte, in je lillukke harses, in die schele rotporum van je…. -ontstelde ril-icoon-
Joehoe blogbaas, het is 2022!
Als ik HR’s flauwigheid wil zien, ken ik de weg naar zijn digitale sterfhuisconstructie. Een melding mocht hij onverwacht doel treffen, zou daarentegen wel meerwaarde hebben.
Bij deze mijn dank aan Lummel die ons tijdens het zoemuurtje weer eens herinnerde aan Chez les Ch’tis, de hilarische film van Danny Boon van heel lang geleden. Kwam daardoor op Netflix zijn nieuwste tegen: 8 rue de humanite, oftewel Stuck together. Net anderhalve maand uit, hilarische maar ook diepontroerende kijk op de pandemie in Parijs. Ik zeg: slinger Netflix aan en gaat dat zien!
Jaaa, dat is echt Rotterdams. In je voorhoofd ken je het krijgen. Dat hoorde je nergens anders.
De chaperon ging na schooltijd in de zomer met zijn vrienden naar een ijscokar. Heb u slagroom? En dat keer op keer. Nee, geen slagroom. Ze kochten hun ijsje daarna telkens bij Capri. Een laatste keer zag de ijscoman het met lede ogen aan, heb je hun weer. Slagroom? “Ja in je voorhoofd!”.
Straattaal anno nu is wel getekend door Surinaams en Marokkaans daaro.
Mag ik mijn boosterbewijs alstublieft?
Wanneer bent u geboosterd dan?
Een half uur geleden, in mijn linkerbil.
Bewijs dat maar eens, zo gek doen we hier normaal niet.
Ik kan alleen nog maar scheef kakken, lijkt me bewijs genoeg!
Laat maar eens zien dan, jochie. Als het klopt plaatsen we het boosterbewijs ter plekke.
Haller, waar ben je?
Trop tard. Zut alors!
Proficiat, Pawi!
Eekhoorntjesbrood
Voor een recept heb ik gedroogde paddenstoelen (funghi porcini) nodig. Een medewerkster van een supermarkt vraag ik om hulp omdat ik het niet kan vinden op de gebruikelijke plek in het schap. Zij kan mij in eerste instantie niet helpen. Wel als ik haar vertel dat het ook wel eekhoorntjesbrood wordt genoemd. „Oh, maar dan moet u bij de broodafdeling zijn, en als zij het niet hebben misschien even vragen bij de dierenwinkel?”
Karin Benoist
Grinnik! HR noemt het een service die hij verleent. Wat is de service? Voor wie? Mensen die niet weten hoe een waxinelichtje eruit ziet en ook niet weten hoe ze dat zelf kunnen googelen?
Wij hebben beters te doen. Ikje plaatsen, oordeel geven, met elkaar in discussie over het ikje en de wereld eromheen, af en toe live met elkaar kletsen, kortom, alles wat menselijk is en het leven aangenaam maakt.
Niet elke dag in het donker naar een verlaten industrieterrein rijden en daar iets op een muur kalken en dan weer verdwijnen zonder iemand gesproken te hebben, zonder opgemerkt te zijn. En thuis in een opschrijfschriftje noteren welke dienst we vandaag voor de samenleving hebben gedaan. En ons hevig tekort gedaan voelen door iedereen die niet op het terreintje naar onze kunstwerken komt kijken. Waar blijft de pers, het applaus, de waardering?
De medewerkers hebben toch allemaal een app waar de winkelvoorraad wordt aangegeven?
NRC lezer ontmoet eenvoudige winkeljuf, dat haal ik hier uit. Matige pointe.
Doe dan even moeitje, HR, en zoek even door. Net zolang tot je die ene zeldzame foto vindt waarop een eekhoorn te zien is die brood eet. Want ja, 99% van de foto’s van “etende eekhoorns” leveren pinda’s op, maar die kennen we al. Deze dus niet. Je ziet nog net het laatste stukje brood verdwijnen. Merlijn Hoek was er net op tijd bij en wist het vast te leggen in Japan. Uniek! Het is niet bekend hoe het nu met het eekhoorntje gaat. Ik denk: goed!
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 2.0 Generic (CC BY-NC-ND 2.0)
Merlijn Hoek Japan Trip / Squirrels in Takayama
https://www.flickr.com/photos/merlijnhoek/4553300671
En zet er bij het plaatje op je eigen blog even netjes bij dat je dat gekopieerd hebt van de website van AH Thuisbezorgen. Wel zo netjes voor die winkelier en diens fotograaf.
Opnieuw een clou die je van verre zag aankomen, het thema van deze week.
Enfin, vintage ‘NRC-lezer ontmoet eenvoudige en creeert eigen pointe door dingen moeilijker te maken dan ze zijn’.
-zucht- Kan dat gekibbel over HR’s blog niet daar plaatsvinden?
En van APD zou je toch verwachten dat ie eerst over iets over het Ik-je zegt….
Graag algemene censuur van HR, voor eeuwig en altijd, en in deze specifieke zelfcensuur van APD graag.
Namens de hele gemeenschap, en ook namens andere gemeenschappen en mensen waarvan DSR wel denkt dat ze het er mee eens zullen zijn, en misschien ook wel niet: hou toch op met dat plaatsjesgedoe hier. Het is minstens zo vervelend als reacties in chronologische volgorde & het interesseert niemand ene hol.
Apekool.
Slechte variant op een oeroud grapje. Daar moeten we het het wekend mee doen. Misschien kan iemand een leuk ikje naar Bas sturen zodat we dit weekend over een ikje kunnen praten?
Het is waar. Alleen al bij de titel van het ikje weet je wat er komt.
Is dit een ikje?
‘Prachtige documentaire gezien over wilde paarden,’ zei moeder. ‘Maar wat een arme merries, ze worden niet met rust gelaten door die hengsten.’
Zegt vader geërgerd: ‘Dat is de natuur, dat weet je toch.’
Haha, dat is een Peter van Straaten, maar zeker ook een ikje. Insturen!
Wie zou me geloven?
Dat hoeft niet. Er komt geen politie aan de deur.
De ikjesredaktie 🙂
Wat vind je van Berties ikje, Heer Rozenwater? Kan toch zo op een kalender van Peter?
Prima ikje Bertie. Maar er moet een titel boven.
Ik stel voor “natuur”
Ik stel voor “Hengsten”.
Hanny Michaelis heeft net als ik een hekel aan titels. Zegt de man die twee keer in de week zijn volgers vraagt een titel bij een plaatje te bedenken.
Eddy Merckx en ik hebben samen 5 keer de Tour de France gewonnen.
Waar komt die Hanny Michaelis ineens vandaan? Heeft toch niks met het ikje te maken?
De titels van ikjes zouden er dus onder moeten staan. Ja waarom niet eigenlijk?
In de wereld van sociale media, is het gewicht van nieuws, gossip, bacterieen, voorspelbaar aangenaam.
Ik mis hier de moed,de drive om de wervelende teksten te lezen, tot mij te nemen.
Ik vermoed dat, het zal toch niet…….het is niet anders………
Aardig dat jullie meedenken. ☻