De vijand op de Dubai Expo. Een nieuwsgierig jongetje in een eetcafé. Een intake op een priklocatie. Twee jongetjes van een jaar of zeven aan de deur. Een vrouw die zich ruggelings tegen een etalageruit drukt. Een vissenkop bij een haringkar. Het zouden zomaar oorlogssituaties kunnen zijn. Keivervelende taferelen waar onschuldige mensen het slachtoffer van waren. Maar het waren de ikjes, de lezersanekdotes van de NRC. De Derde Wereldoorlog die door Putin is begonnen is in ikjesland nog niet zichtbaar. Laten we hopen dat het zo blijft en laten we hopen dat de engneus door iets of iemand gestopt kan worden. Zodat ook de mensen uit de Oekraïne weer door kunnen met hun leven.
In ons onschuldige ikjesland trapten we de week af met een verhaaltje van Freek Vossenaar, die graag wilde laten weten dat hij ooit op de Dubai Expo was. Hij ontmoette daar een zesjarig jochie uit Syrië dat de Japanse animatiestijl “anime” uitsprak als “enemy”. Nou, Freek moest aan het infuus en lachte zich een kriek. Wat een dom Syrisch jongetje!
“Gelukkig nemen de NRC-lezers ons mee voor een kijkje in de grote wereld.”
“Kijk, dat maak je nou weer niet mee in het Provinciaal Overijssels Museum,” smaalde De Schrijvende Rechter (DSR), “Gelukkig nemen de NRC-lezers ons mee voor een kijkje in de grote wereld.”
De 48-jarige Nicolet van der Meer ontmoette ook een jongetje, want het was kennelijk jongetjesweek vorige week. Het joch zag haar helemaal allenig in een plaatselijk eetcafé zitten en, omdat dit vermoedelijk in Amsterdam was, kwam hij brutaal naar haar tafel toe om te vragen wat zij daar deed? Op haar antwoord dat ze op haar moeder zat te wachten, bleef het even stil volgens de ikjesschrijfster. Want da’s mooi voor het effect. Dan ram je de pointe er lekker goed in. Toen vroeg hij: “Bent u een kind dan?”
“Ja”, maakte Lummel het verhaaltje af. “OK, zei het jongetje”. Want zo wezenloos zijn die ikjes weleens. Hoewel het tafereeltje ook wel weer best vertederend was.
Een meisje en dus geen jongetje kwam Rob Daniëls tegen. Hij schreef er het ikje van de woensdag over. Hij liet op de priklocatie van de GGD weten dat hij allergisch is voor schaal- en schelpdieren. Voormeld meisje zei lief: “Ach, wat naar voor u. Dan kunt u dus nooit een dagje naar het strand.” De GGD-medewerker is in de ikjes in de plaats gekomen van de spreekwoordelijke “jongen die de drankjes serveerde”, constateerde DSR. En Pawi ging volledig met het wichtje mee: “Een dagje naar het strand? Nooit kan ik dat meer. Allergisch voor schelpen, schaaldieren, zonnebrandolie, badlakens, strandstoelen en stormachtig weer.”
Da’s vaak een teken dat je belletje getrokken is, zoals wij allen weten.
Belletje trekken blijkt nog altijd voor te komen in ons onschuldige Hollandje. Bij Lisette Thooft werd er tenminste gebeld. Ze deed open: niemand. Da’s vaak een teken dat je belletje getrokken is, zoals wij allen weten. Ze keek links en rechts de straat in. Ook dat hoort erbij en is in feite de kern van het vermaak. Uit een buurhuis kwamen twee jongetjes van een jaar of zeven. Op haar vraag of die gebeld hadden, zei er eentje “nee” en de ander “ja”. Nou, Lisette keiblij natuurlijk en ze wijdde er een opvoedkundig verhaaltje aan, zo van dat eerlijkheid het langst duurt en zo. De jongetjes wachtten dat niet af en waren allang in de verte verdwenen toen Lisette uitgepreekt was en weer naar binnen ging om haar ikje in te sturen. Lummel vroeg zich wel af hoe de jeugd van tegenwoordig belletje trekt. Met alle technologische aanpassingen aan de deurbel leek hem dat nog best wel een uitdagende zaak te zijn. Ilona vertelde dat het bij haar in de buurt nog weleens gedaan werd. “Schattige kleine onderdeurtjes die net niet bij de bel kunnen. Ik hoor ze al met hun knietjes tegen de deur bonken vóór ze de bel hebben bereikt. Ik speel dan gewoon mee.” Ook Pawi stuift nog regelmatig zogenaamd woedend de deur uit, zwaaiend met de vuist.
Intussen peilde Lummel de interesse voor een ander spelletje, te weten zoemen voor volwassenen. De animo bleek niet groot. Misschien vanwege de oorlog. We vroegen ons ook af hoe het met Klare Taal gaat. Is ze alweer uit bed en up en running?
Een regelrecht horrorverhaal had ene Hayo van Weringh voor ons in petto. Hij liep op weg naar de winkelstraat op klompen over een uit straatstenen bestaand trottoir. Ja, lees deze zin gerust nog maar een paar keer over. Heb ik ook moeten doen. Twintig meter voor hem drukte een vrouw zich ruggelings tegen een etalageruit. Toen hij haar passeerde lachte ze besmuikt “Ik dacht dat er een paard aankwam”. Besmuikt. Hoe zie je dat? Bertie leefde mee en bekende dat zij die bange vrouw had kunnen zijn. Maar ja, geen paarden en geen mannen met klompen tegen gekomen de laatste tijd. Heeft zij weer. Zelf vind ik een groep wielrenners achter me een stuk enger. En dan zijn er meestal geen etalageruiten, maar heggen, greppels en sloten waarin je kunt verdwijnen. DSR observeerde scherp: “Alleen maar klompen en men verwacht paarden? Kennelijk speelt zich dit af rond 1900.”
Om het wachten op nog meer van dit soort prachtige ikjes even te doorbreken keek ik naar de televisie. Daar bleek het mopje en nooit-geplaatste ikje van DSR over het “varken, heeft u slagerspootjes?” het tot grote hilariteit van alle deelnemers tot “Wie van de drie” geschopt te hebben. Zie deze eigen opname van mijn televisiescherm:
Gelukkig was het toen al weer zaterdag en konden we het laatste ikje van de week lezen. Het was er eentje van Carolien Oosterhoff en er stond “Haring” boven. En laat ze nou inderdaad bij de haringkar staan! Ene “Bobbie” krijgt daar een vissenkop van haar. Dus dan denk je haar man, haar kind, een kat, een meeuw … Maar nee, Bobbie blijkt een hond te zijn. Haar hond. Tot overmaat van ramp staat er ook nogeens een “stokoude” vrouw naast haar, vermoedelijk een echte gezellige Jordaanse. “In een volgend leven wil ik terugkomen als jouw hond”, krijst het ouwetje en giert zo van het lachen dat haar kunstgebit pardoes in de pot augurken terecht komt. Pawi moest er hardop om lachen en noemde dit een “fantastisch ikje”. Vooral ook omdat het, en daar had ze een punt, een bizarre week met korte en bizarre verhaaltjes afsloot. Je zou bijna denken dat ze er bij de NRC iemand op hebben gezet. Lummel begreep uit het ikje dat de stokoude vrouw dus ook graag vissenkoppen lust. En Ilona dacht dat de oude dame wel rottig behandeld zal zijn geweest in haar huidige leven. Persoonlijk houdt Ilona meer van lekkerbekjes. En wie niet? Viezebekjes blieven we niet! Een waardige levensles om de vorige ikjesweek mee af te sluiten, vonden we met ons allen en deden er verder zo’n beetje het zwijgen toe.
Wil jij net als DSR, Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan een hartverwarmend Zoemuurtje©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep weer eens in de natuur te banjeren. In de polder dit keer, want dat moet ook weleens. Altijd maar strand, altijd maar bos, dat gaat vervelen. Nou, en daar zag ik dus een bruin hoopje vacht in het veld. Nog geen 10-15 meter van me af. Roerloos. Stil blijven zitten en erop vertrouwen dat de vijand doorloopt. Da’s ook in het echte leven weleens het beste. Maar de feloranje ogen hielden me scherp in de gaten. Ook dat moet je in het echte leven als mensenkind doen, zeker als er toch, ondanks alle logica en redelijkheid, een kruisraket aan komt vliegen. De loop van een tank onder je balkon. De kille ogen van een moordenaar op de televisie. Dan moet je gauw je biezen pakken. Snel naar de veiligheid en hopen dat er mensen voor je klaar staan. Volgende keer zie ik misschien weer iets anders.
Foto: “Haas in dekking” © 2022 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Helaas
Om mijn stereo-installatie in onze woonkamer te upgraden, sjouw ik nieuwe zware luidsprekers naar binnen.
Maanden aan luistersessies zijn daaraan voorafgegaan. Omdat ik weet dat ‘thuis’ het oog ook wat wil, is de keuze gevallen op prachtig Deens design. Ranke zuiltjes in kersenhout, passend bij onze kersenhouten vloer. Een streling voor oog en oor!
Mijn vrouw tempert mijn triomf met een: „Jammer, ze passen niet.” Verbaasd en ontgoocheld kijk ik haar aan. Ze vervolgt: „…achter de gordijnen”.
Sander Essers
Ja, daar mag dit ikje ook, man man moppericoontje
Het gaat nu opvallen dat er geen anekdotes over de oorlog worden geplaatst. Vooral op een dag als deze.
Je hebt het hem weer gelapt: een intro met veel informatie. We hebben de NRC niet meer nodig. 😉
Het ikje, ach, ik snap de pointe maar zo lang, te lang, veel te lang , lang, enzovooooorts.
Mooi intro weer. Het is duidelijk dat we de ikjeswereld gescheiden houden van de echte. Houen zo.
Nee schat, ze passen niet achter de gordijnen.. daar moeten ze ook helemaal niet. Weet je wie er wel achter de gordijnen past?
Het introotje is er voor de tweede week op rij alweer een beetje op vooruit gegaan, maar DSR is maarliefs twee keer fout of selectief geciteerd.
Zo sprak dezelve over de ‘jonge’ jongen, juist omdat deze uitdrukking van oudere, geborneerde NRC-lezers heb hem als neerbuigend overkomt. En hij had gesproken over ‘zich verwachten aan’, een uitdrukking die je in Vlaanderen wel hoort en die sympathiek op me overkomt, ongeacht of het tot de standaardtaal behoort of niet.
Volgende keer dus graag volledig citeren en in geval van twijfel maar eventjes ruggespraak houden in plaata van op eigen initiatief te verfouteren. De 6 1/2 (zegge: zeseneenhalf) ligt in het verschiet -milde glimlachicoon-
‘mijn’ stereo-installatie (mooi ouderwets woord) in ‘onze’ woonkamer, ‘thuis’ tussen aanhalingstekens, want het is beeldspraak…. de inzender had ’t misschien beter kunnen zingen dan schrijven.
Oorlogs-Ik-jes? Hopelijk blijft ons dat bespaard, het is al erg genoeg.
Ja, ik haal bij het redigeren inderdaad weleens wat storende taal- en stijlfoutjes weg.
….en daarbovenop snij je naar eigen inzicht in iemands zegswijzen.
Graag mijn citaten in het introotje weergeven zoals bedoeld en voortaan dergelijke ingrepen achterwege laten.
Het intro (introotje is mij onbekend, waar lees je die?) is een samenvatting, een overzicht van hoogtepunten en soms dieptepunten en niet, zoals DSR het graag zou willen zien een integraal verslag van alle reacties van DSR.
Zeg maar: aanhalingstekens openen …. zijn eerste reactie … zijn tweede …. al zijn reacties …. allemaal als uitspringende quotes en tussenkopjes en in kleur en in chocoladeletters … aanhalingstekens sluiten.
Als hij dat wil dan moet hij maar een DSR-krantje beginnen.
DSR wees slechts op twee gevallen waarin zijn woorden verdraait zijn weergegeven. De blogbaas voelde zich nochthans niet geroepen om eea te corrigeren en reageerde, zoals wel vaker wanneer hij op zijn verantwoordelijkheid wordt aangesproken, met venijn en spot!
Tsja, dan stelt DSR bij deze dat hij zijn reacties niet langer ter beschikking stelt voor bundelingen en bewerkingen na plaatsing, tenzij voorafgegaan door zijn schriftelijke toestemming. DSR zal op zondagmiddag eens extra in zijn mailbox kijken om verzoekeneventueel milddadig te bewilligen.
En zo niet, jammer dan. Dan voortaan maar een introotje van twee alineas. Heeft de blogbaas ook nog iets aan zijn weekend.
Verdraaid is met een d. Nochtans zonder h. Milddadig bestaat niet. Wees blij, vadermans, dat ik dit doorgaans corrigeer en je voor de hoon van de natie behoed.
Van Dale: “Geen resultaat voor ‘milddadig’. Het woord is verkeerd gespeld of het staat niet in het woordenboek”. Man man. Ja, in 1858 is het een keer door een lapzwans met ganzenveer gebruikt.
Zolang ‘mierenneuker’ er maar in staat, want dat ben je. En een oliebol en een flipflap.
Corrigeer eea nu maar gewoon netjes. DSR zal er verder geen woorden meer aan vuilmaken en dan mag je gewoon zoals nu zijn reacties voor het introotje blijven gebruiken – mits correct geciteerd natuurlijk, wat zullen we nou krijgen?!) -milde glimlachicoon-. Een fraai geitenpaadje als eervolle uitweg, DSR is de beroerdste niet.
Dan scheiden hier onze wegen, zoals een staatsvrouwe ooit eens zei. En ze scheidden niet, maar dit terzijde. Het is heel eenvoudig, opgewonden standje dat je me d’r eentje van ons bent: als je niet wilt dat je reacties in het intro worden weergegeven, dan geef je ze niet. Elke reactie hier kan daar immers voor in aanmerking komen en aan concepten voorleggen aan reageerders die hun geweldigheid en onmisbaarheid overschatten doen we hier niet. Nooit gedaan trouwens.
DSR blijft hier gewoon reageren en laat zich niet wegjagen. -milde glimlachicoon-
Zijn reacties zijn echter niet voor reproductie en verdere verwerking beschikbaar. Jammer, maar aan alles komt een eind.
En als het APD niet aanstaat, dan trapt ie DSR maar weg. Of hij trekt zich er niks van aan, maar dan kom je al gauw in aanmerking voor de Blinkende Lul wisselbokaal, af te halen bij de buurman.
Jammer, juist in deze duistere tijden zou je elkaar moeten vasthouden. Ik doe er dan ook verder het zwijgen toe. Wees gevat en apart en zie je commentaren terug in het intro. Wees dat niet, dan niet. Simpeler is het niet.
Ik zie nog niet veel elementen vandaagdie in een intro zouden kunnen komen. behalve de bijdragen van Pawi en Bertie dan
Klopt. Wie de intro’s zou analyseren die zou ontdekken dat gekissebis er doorgaans buiten wordt gehouden.
DSR zou niet durven om de onbetekenende woorden die hier worden gewisseld af te zetten tegen de ‘duistere tijden’. Want dan overschat je het een en misken je het ander.
DSR stemt in met APD’s zwijgen en hoopt dat dit leidt tot een min of meer normale reactie, zonder piss&vinegar als iemand weer eens iets durft op te merken over het introotje.
Fraai intro weer natuurlijk, zijn we gewend, de ikjes bespreking feilloos en duidelijk , kortom “beter kennie”.
Een citaat van een reisgenoot naar China die als slogan had: Tank bij Hennie beter kennie , hij was de eigenaar van pompen een leuke man , die daar bij de opgravingen rustig een beeldje kocht van 1000 euro.. , hij vond het prachtig zijn vrouw minder…..en wij moesten even wennen..
P.S ik sta op de wachtlijst operatie eind maart.
Aha, dat schiet al lekker op, Klare taal. We missen je “Gute Nacht Freunde”. Laat je goed verzorgen en vertroetelen.
U of je
Tijdens het wandelen met de hondjes komen de buurmeisjes zoals gebruikelijk vrolijk aanrennen. Zegt Juul: „Zo, ben je er weer!” „Je mag geen je zeggen”, zegt Anna, „je moet u zeggen, joh!” „Nou, dat vind ik niet”, reageert Juul. „Natuurlijk wel”, zegt Anna. „Ze is hartstikke oud!”
Faye Oliemans
Wat een ellende dit ikje. Veel meer kan ik er niet over zeggen.
Kinderen spreken de waarheid, zeggen ze weleens.
Mooi intro, leuke titel
De ogen van een haas zijn trouwens amberkleurig, en niet oranje zoals ik dacht te zien. Volgens het internet althans. Sorry haas!
Kijk, DSR, zo kan het dus ook. Die haas zeurde er niet over. Misschien dat ik het maar eens ga aanpassen in het intro. Zou zomaar eens kunnen. Sereniteit belonen we. Opgewonden standjes niet.
Geen idee waarom APD eenzijdig de wapenstilstand opheft en DSR nu weer onder vuur neemt. Als de boodschap is dat mensen zich maar moeten schikken in hun lot en gewoon hun waffel moeten houden, dan ben je bij DSR aan het verkeerde kantoor. Met je ‘vasthouden in duistere tijden’….pffff.
Geen Ik-je voor de eeuwigheid, maar wel -zij het met een krappe marge- prettiger dan het introotje van deze week vol foute citaten en gratuit-stichtelijke kletspraatjes.
🕊
Alle dames trouwens gefeliciteerd met Internationale Vrouwendag dan maar weer!
Wat voor lekkere taart gaan jullie bakken om het te vieren?
Zo’n ikje is niet in het Engels te vertalen. Maar ja, dat is ook geen criterium.
De inzendster vindt zichzelf te jong om nu al gevousvoyeerd te worden.
Zelf had het ook moeilijk met die verandering.
Dank aan DSR voor de felicitatie.
Ik werd vanmorgen verrast met nieuwe pantoffeltjes, een lief geruit schort met steekzakken, en zwart kanten bunny oortjes. Voor elk moment van de dag wat, zeg maar. Op en top internationale vrouw dus, van ontbijt tot nachtkus.
Hm, maar wat gebeurt er tussen de nachtkus en het ontbijt. Ok, ik ga al! Man man en dat op vrouwendag. Ik ga wel naar Dubai dan.
Inderdaad een heel gedoe, dat gevousvoyeer.
Ik kon niet wachten tot ik 18 was om eindelijk fatsoenlijk aangesproken te worden. Helaas had het nogal wat voeten in de aarde om deze wens door jong en oud gerespecteerd te zien worden.
En dan kom je onvermijdelijk in de volgende fase, dat iedereen je opnieuw tutoyeert.
De NRC ikjes redactie doet het beleefder. Zoals de reactie op een door mij ingezonden ikje: dank uw wel voor u mail.
Moeder
Ik sta op het dakterras bij een vriendin. We kijken uit over de stadse tuintjes. Uit een van de huizen klinkt het geschreeuw van een vrouw. Drie kinderen stuiven de tuin in en de moeder blijft maar schelden. Mijn vriendin kijkt me aan en zegt: „Dat is dus áltijd zo, daar. En die vrouw geeft nota bene dure trainingen aan moeders.” „Oh”, zeg ik, waarover?” Mijn vriendin kijkt besmuikt. „Over het vinden van de juiste balans tussen werk en privé.”
Hedda Treffers
Wat een roddelnicht, die Hedda. Zo iemand zou je tegen zichzelf in bescherming moeten nemen.
En dat was dan weer Internationale Vrouwendag. Terug naar het onderling geroddeld en gekissebis.
Inderdaad Hedda zt zich Ier heel erg te kijk als een engerd.
Hedda is toch die ene van de WC-ikjeskalender?
Excuus, ikjes-WC-kalender moet het zijn natuurlijk.
De ikjes-wc-poster heet het ding. Helaas uitverkocht: https://heddatreffers.nl/#ikjes
Besmuikt
Besmuikt logo #1010
1) Achterbaks 2) Geniepig 3) Heimelijk 4) Stiekem 5) Verdoken
Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Besmuikt/
Toch even weten waar Hedda haar venijn haalt…
Hm, is toch vervelender dan ik dacht, dat besmuikt. Ik dacht aan iets ironisch, iets met een knipoog, beetje smalend hooguit. Maar stiekem en geniepig dat komt wel even binnen, zeg.
Tsss….dus hier wist niemand wat besmuikt betekent?
Dat doet me monkelen -milde glimlachicoon-
Besmuikt zal wel uit hetzelfde hoekje komen als ‘milddadig’. Oftewel: gebezigd door Ollie B. Bommel types.
Ik dacht bij besmuikt ook aan iets milddadigs. Beetje lachen in het vuistje bijvoorbeeld.
Het puzzelwoordenboek ligt op het nachtkastje van DSR?
Er ligt nog wel meer op dat nachtkastje , denk ik zo maar ik wil daar niet aan denken.
Rusland
Het is bijna 25 jaar geleden, in Moskou, tijdens de grote roebelcrisis van 1998.
Ik had een diner met een zakenrelatie. Mooi restaurant met goed eten en goede wijnen. Naarmate er meer wijn vloeide, werden mijn vragen over het leven in Rusland vrijpostiger en de antwoorden van mijn gastheer openhartiger.
Ik weet mijn vraag niet meer, maar zijn antwoord erop nog steeds: „Mister Robert, you know, in Russia you can never predict the past.”
Robert Dommerholt
Een raadselachtig antwoord. Denk nog eens goed na over wat je dan vroeg, mister Robert?
Ik vroeg laatst iets aan iemand, en haar antwoord was 79. Dat was echt heel grappig.
Er bestond een televisiespelletje Jeopardy waarbij de deelnemers de juiste vraag bij een gegeven antwoord moesten vinden. Dat was niet gemakkelijk.
Een antwoord zonder vraag is slechts een tegeltjeswijsheid. Volgende keer moest de inzender maar niet weer te veel ‘mooie’ wijnen zuipen met z’n oligarchenvrindjes.
Als DLL’s opmerking over 79 als Ik-je was geplaatst, dan was ie net als het neefje van de pauwenneuker over de hete kolen getrokken:
“The number 42 is, in The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy by Douglas Adams, the “Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe, and Everything,” calculated by an enormous supercomputer named Deep Thought over a period of 7.5 million years. Unfortunately, no one knows what the question is.”
(Bron, volgens JdW/HR-format: het internet)
Kennelijk is DSR de enige die nog andere dingen leest naast het uiterst laagdrempelige introotje.
Als antwoord op de vraag wat zich pp DSR’s nachtkastje bevindt:
– een glaasje water
– een stripje Strepsils
– twee langwerpige kegelachtige voorwerpen, die trots als mini-kruisraketten omhoog reiken, uitgevoerd in felle fluorescerende kleuren, tamelijk fors uitgevoerd maar daarmee wel geschikt om bepaalde lichaamsdelen luchtdicht mee af te sluiten, zullen we maar zeggen -milddadig-minzame grijnsicoon-
Excuses voor de omslachtige omschrijving maar de blogbaas is dezer dagen uiterst gevoelig en lichtgeraakt, zodat je je afvraagt welk beesje je nog recht toe, recht aan bij de naam kunt noemen.
Nou ja, volgens mij kan je in geen enkel land het verleden voorspellen.
Alhoewel geschiedenis zich vaak herhaalt. Maar niet altijd.
Doet me denken aan een sketch van Koot en Bie, waarbij Koot een weerman was voor tv, maar zijn voorspellingen nooit klopten.
Hij mocht in de toekomst alleen nog maar het weer van gisteren voorspellen.
Het is maar een goedkoop ikje.
Je kunt elk interessant antwoord citeren of zelf bedenken en er een verhaaltje aan vastknopen.
Die van lummel vind ik de beste. 79!!!
Wat hij vroeg hoef ik niet eens meer te weten. Net als Bertjens kunnen er van alles mee.
Tip voor de kop van het volgende intro. Doe eens een getal!
we
Er staat al een getal achter elke kop …
Help de horeca
Tijdens de lockdown ondersteunde mijn Amsterdamse werkgever het help-de-horeca-initiatief, waarbij medewerkers 30 euro konden laten overmaken aan een horeca-instelling. Een mooi gebaar in die zware tijden! Als alles weer openging, kon dit bedrag in de gekozen gelegenheid worden verzilverd met een onbeperkt geldige tegoedbon, met het opschrift ‘Bedankt voor je steun! We kijken uit naar het moment waarop we samen weer kunnen proosten’. Deze week leverde ik mijn bon in bij het restaurant dat ik had gekozen. Na enig intern overleg kwam de ober terug. „Helaas mijnheer, wij doen niet meer mee aan deze actie.”
Kees Punt
Hahaha, tja … Amsterdam!
Ik ken dat restaurant. De eigenaar komt uit Zwolle en de ober is een Rotterdammer. Ik heb daar vaak gegeten. Goede Amsterdamse kok, dat wel.
Tsja, wat verwacht je van de horeca? We denken aan de verhoging van de bierprijs bij invoering van de euro in 2002.
En hoeveel toffe horecaperen hebben me wel niet met een knipoog uitgelegd dat we in dìt etablisementje niet aan maskers encovidpas doen, ben je gek!
Overigens komt Amsterdam om de haverklap aan de orde in de Ik-jes, zelfs als het er totaal niet te doet. Dan mag van DSR wel wat minder.
Het was niet serieus bedoeld, die bon. Kees dacht er eens lekker de bloemetjes van buiten te zetten, op kosten van de baas, maar nu hij zelf de knip moet trekken…
Die bon was waarschijnlijk een belastingvriendelijke bonus of eindejaarsgratificatie. Zuur voor de inzender dat hij ernaast grijpt. Bazen kunnen dit soort dingen beter in cash(equivalenten) uitkeren.
Oops, ik was de naam van her restaurant vergeten te melden. Chez Syvert
Ja, ken ik. Opbrengsten komen volledig ten goede aan daklozen toch?
Vluchtelingen
Alert probeer ik te reageren als een leerling vertelt dat hij op zijn vierde lopend de grens met Bosnië is overgestoken, zeker als klasgenoten wat lacherig reageren dat hij dan toch zeker in een kinderwagen zat. Ja, dat wel. Ik zie een mooie aanleiding om het over vluchtelingen te hebben, totdat een twinkeling in zijn ogen mijn vergissing verraadt: de auto had het tijdens een familievakantie begeven en hulp moest een stukje verderop worden gezocht, over de grens. Hij is pas 15.
Alette Rosing
Nee nee nee, dit kan niet.
Een vakantiereisje koppelen aan de huidige exodus. Het misverstand is begrijpelijk, maar hou het liever binnen de klassenmuren.
Hij is pas 15 … Ja. En Alette, hoe oud is zij?
Chez Sywert?!
Weer eens een capilogetracteerd verhaaltje. NRC : Houw Een Sop
Rozenwatert publiceert nu de foto van de ikjesschrijfster. Nu nog het adres en het IP adres. Haar creditcard gegevens misschien ook?
Ben er al weken niet meer geweest, bij die sufkip. Hoopt kennelijk door ophef wat kliks te genereren. Fail.
Maar dit herinnert me eraan weer eens in het spambakje te kijken. Staan toch nog steeds weleens vermakelijke en machteloze scheldpartijen in van zijn hand. Na 30 dagen verdwijnen die definitief. Just saying …
Wat is capilogetracteerd?
Stuur maar eens wat door van HR’s gescheld, lijkt me lachen.
Capillogetracteerd. Haren uit het hoofd getrokken. Of van andere lichaamsdelen?
In dit geval misschien bedoeld als zelf verzonnen, lummel mag het zeggen.
Stuur maar niks door.
Ik was ook verbaasd om bij de buren de foto van de juf te zien. Lief en betrokken bij haar leerlingen, dat straalt ze wel uit. Maar of je die foto mag publiceren op je blog? Ik zou het niet durven.
De buurman leeft nog met het waanidee dat alles wat je kunt googelen en op het internet staat “dus” gepubliceerd mag worden. Is niet zo. Maar goed, met de kalenderblaadjes van Peter werd hij toch onzeker en hij is er, net zoals destijds zijn kompaan Jan, vrij snel mee gestopt. Bangerikje dat het me d’r eentje van me is. Het mocht volgens hem, dat wist hij zeker, toch stopte hij ermee!😉🤣😂
Ach&och, wat heeft DSR toch gewaarschuwd voor HR de privacyschendende internetengerd….-klaag’lijke glimlachicoon-.
Daar werd vaak schouderophalend op gereageerd. Zou HR niet of minder ontspoord zijn als zijn vermaningen communitybreder zouden zijn gedragen. Je kunt het niet uitsluiten.
Afgezien van de vraag of zoiets mag, als je een beetje gezond verstand en besef hebt van wat gepast is, dan doe je zoiets toch niet..
Ik heb daar bij mijn weten de schouders niet over opgehaald, in tegendeel. Maar geholpen zou het niet hebben gehebben gehadden.
Voor de buurman …
HR heeft inmiddels zijn afbeelding aangepast zodat ook de werkgever van de inzender zichtbaar is.
De tijden nodigen kennelijk uit tot het ontgrendelen van zijn opgetaste wreedheid
Dat er nog altijd mensen op die spooksite komen. Door er te reageren stem je ermee in, met die praktijken, moedig je het aan … Brrr.
Nee, dat is burgercontrole. Bezoek is het. als retweet niet per instemming. Een uiterst zwak arguments van APD.
Per se dus. -zucht-
Ik heb het over de reageerders aldaar en natuurlijk mag iedereen aan die praktijken meewerken. Moet iedereen lekker zelf weten. Bezoek zonder reageren moedigt het wel degelijk indirect aan, we weten allemaal hoe hijgerig de buurman meerdere malen per dag zijn bezoekersstatisieken bekijkt. Dalen die dan gaat hij aanvankelijk vol op het orgel, controversiële plaatjes e.d., maar als je dat dan niet beloont dan is het snel over, hoor.
Toch helpt het opzicht en sociale controle een beetje.
In weerwil van een rammelend betoog waarom hij en zijn duistere praktijken deugen, tot DSR’s verbazing ondersteund door enabler Luv, heeft HR de afbeelding zodanig aangepast dat de privacyschending ietsje minder is.
Samen voor een veiliger internet!
Ja die Luv die snap ik niet helemaal. Is toch een redelijk intelligent en aimabel mensenmens. Wat doet ze daar? Loyaliteit? Gewenning? Medelijden? Stockholm syndroom?
Loyaliteit met de Man met de Trieste Ogen.
Op zich heb ik wel bewondering voor de vasthoudendheid waarmee ze elke keer de winnaar van de kopjeswedstrijd feliciteert, maar nu slaat ze de plank finaal mis.
Ik heb het niet gezien en ga het ook niet zien. Tenzij ik me vanavond echt stierlijk verveel. Maar dan nog …
Oh, nu heb ik toch even gekeken. Hij publiceert de kalenderblaadjes dus nog wel (en is daar trots op). Ergens ook nog wel schattig. Verder is het “leugen” hier en “leugen” daar. En nee, Pawi kan gerust zijn, ik citeer niet uit mijn spambakje… Da’s nou juist waarom zo’n spambakje bestaat: onheus en onwaardig commentaar niet op de site laten verschijnen. Tijdens een zoemuurtje zou ik natuurlijk iets kunnen laten zien, maar ja, daar is zo’n uurtje dan weer te gezellig voor.
DSR: capilotracté is een Frans gebbetje. Ik heb het gebbetje vertaald.
“Er met de haren bijgesleept’, staat er in het intro van morgenochtend. Dat maakte ik er althans van.
Dat is prima vertaald Bas. In het Frans is het: Tiré par les cheveux. Piursies hetzelfde dus. Voor de liefhebbers van Frankrijk: Steek Tartaar op Husse met je neus ertusse …
Een vertaling van een gebbetje over een uitdrukking….het gaat er vandaag weer diep en gelaagd aan toe.
Ik kijk nu al uit naar het/de/een/hunnie intro. Misschien kan je al twee of drie zinnen publiceren?
Nee, dan moet je een premium abonnement nemen. Sorry hoor!
Nou vooruit, omdat het zondag is. Dit is de eerste alinea: “Helaas! Vrolijk gescheld. Vrijpostig en openhartig. Dankbaar, alert en lacherig. Gemoedstoestanden, emoties … de ikjes uit de NRC bestreken ook vorige week weer het hele pallet van het leven van in ieder geval het intellectuele deel van Nederland. Voor andere gevoelens moet je elders zijn. Zo is het nu eenmaal.”
Een premium abonnement? Dat kan Bruin niet trekken. Ik wacht dus af.
Wellicht een gratis premium abonnement voor de 100ste reactie? Lummel, kom er maar in.