Helaas! Vrolijk gescheld. Vrijpostig en openhartig. Dankbaar, alert en lacherig. Gemoedstoestanden, emoties … de ikjes uit de NRC bestreken ook vorige week weer het hele palet van het leven van in ieder geval het intellectuele deel van Nederland. Voor andere gevoelens moet je elders zijn. Zo is het nu eenmaal.
Ik moet er nu ik dit opschrijf ineens aan denken dat ik vorige week vrijdag een Telegraaf op een bureau zag liggen. Een collegaatje had die in een onbewaakt ogenblik gekocht en meegenomen. Ik kreeg hetzelfde huivergevoel als een paar weken geleden toen ik er een op een rommelige stamtafel van een cafetaria zag liggen. Of nog langer terug, toen ik op een lange zomervakantie in Spanje toch eigenlijk weleens wilde weten wat er in Nederland aan het gebeuren was, maar in het rek van de kiosk alleen maar chocoladeletters zag. Waar dit over gaat? De ikjes uit de NRC natuurlijk. Niet over de Telegraaf.
Hier komen ze weer, die ikjes, en dat wat het beroemde ikjespanel ervan vond. Helegaar voor noppes voor jullie bij elkaar geschreven door die fijne kerel, die Bas van Vuren, ja, die van die aangename website!
Sander keek haar “verbaasd en ontgoocheld” aan
Sander Essers is ook een aangename vent trouwens. Hij schreef vorige week het maandagikje. Het ging over zijn stereo-installatie die hij wilde upgraden. Zijn vrouw vond het maar niks, die keizware nieuwe luidsprekers van kersenhout. “Jammer, ze passen niet,” zei ze en wachtte even voor het komische effect. Sander keek haar “verbaasd en ontgoocheld” aan, helemaal volgens de regels van het grappige schrijven. “… achter de gordijnen”, zei zijn vrouw toen en incasseerde tevreden de gulle lach van haar echtgenoot, die onmiddellijk naar boven, naar zijn computer, snelde om de dijenkletser naar de krant te sturen. Bravo mevrouw Essers!
“Ach,” zo trapte onze Bertie de bespreking door het ikjespanel af, “ik snap de pointe maar zo lang, te lang, veel te lang, lang, enzovoooooorts.” “Weet je wie er wel achter de gordijnen past?” vulde Pawi aan. De Schrijvende Rechter (DSR) zei ook iets leuks, maar ik kan hem vanwege plaatsgebrek niet volledig citeren. En samenvatten, daar houdt hij niet van, dus da’s jammer. Sla er het intro van vorige week maar op na voor zijn oordelen. Ze zijn echt de moeite waard! Klare Taal liet weten dat ze op de wachtlijst staat voor een operatie en dat die vermoedelijk eind maart gaat plaatsvinden. Wij zitten hier op de redaktie al met z’n allen te duimen.
Faye Oliemans nam het ikje van de dinsdag voor haar rekening. Dat ging over de vraag van twee buurmeisjes of ze “u” of “je” tegen de buurvrouw moesten zeggen. Volgens de ene was het “u”, want die buurvrouw – Faye zelve – was “hartstikke oud”. Het was op dinsdag ook internationale vrouwendag en DSR zei daar iets grappigs over, zie alhier voor de volledige tekst.
Pawi werd in ieder geval verrast met nieuwe pantoffeltjes, zo meldde ze, een lief geruit schort met steekzakken en zwart kanten bunny-oortjes. Dus dat huwelijk zit nog wel goed. Alsof je Jan Mulder (75 jaar oud en forever young) bij Mathijs hoorde. Geen idee? Zie Uitzending Gemist, ik kan echt niet alles uitleggen, dat gaat te lang duren. De nieuwe ikjes van deze week staan al te trappelen.
Hedda Treffers, die van de ikjes-wc-poster, scoorde er weer een ikje bij. Het ging dit keer over een buurvrouw die nogal schreeuwde en scheldde. Het mens bleek “nota bene dure trainingen aan moeders” te geven over “het vinden van de juiste balans tussen werk en privé.” Niet chique. “Wat een roddelnicht, die Hedda”, oordeelde Pawi streng.
„Mister Robert, you know, in Russia you can never predict the past.”
En toen kwam er toch eindelijk het lang verwachte ikje dat met de Derde Wereldoorlog te maken had. Robert Dommerholt, what is in a name, haalde een herinnering op aan een diner dat hij bijna 25 jaar geleden met een zakenrelatie in Moskou had. Hij kon zich door de “goede wijnen” niet veel meer herinneren van het gesprek, maar op een gegeven moment zei zijn gastheer kennelijk „Mister Robert, you know, in Russia you can never predict the past.” Tja, er komen kennelijk nog niet veel oorloggerelateerde ikjes binnen bij de NRC, in feite is dat ook geen gemis.
Lummel vroeg nog maar heel kort geleden iets aan iemand en haar antwoord was 79. “Dat was echt heel grappig”. Hij vertelde over een tv-spelletje, Jeopardy, waarbij de deelnemers de juiste vraag bij een gegeven antwoord moesten vinden. Ook bij dit ikje zei DSR weer allerlei leuke, grappige en echt interessante dingen, jammer dat ik het hier niet kan weergeven. Nogmaals, kijk er het vorige intro echt op na. Goed doorscrollen, van kaaskopje naar kaaskopje, een feestje van leuke reacties, stuk voor stuk.
Ilona merkte nuchter op dat je volgens haar in geen enkel land het verleden kunt voorspellen, hetgeen zo is, en zij moest denken aan een sketch van Koot en Bie waarin de weerman na vele missers alleen nog maar het weer van gisteren mocht voorspellen.
Waar in de week we inmiddels zijn weet ik niet meer, die tel ben ik even kwijt omdat er buiten langs mijn raam van alles voorbij vliegt, qua vogels dan, jaja, grutto’s, een enkele tureluur en hopla een kauw met een slak in zijn bek en een ekster met takjes, maar een feit is dat ene Kees Punt een ikje geplaatst zag over de horeca. Hij had een tegoedbon uit de lockdown en bleek die niet meer in te kunnen wisselen. “Helaas mijnheer, wij doen niet meer mee aan deze actie”, zei de ober na intern overleg. Keigrappig natuurlijk en … het was een ober uit Amsterdam. DSR zei ook hier best aardige dingen over.
Lummel vond het een “capilogetracteerd verhaaltje”
Toen was het alweer zaterdag en tijd voor het laatste ikje van de week. De vorige was dus blijkbaar die van vrijdag. Alette Rosing schreef over vluchtelingen en scoorde daarmee een tikkie bot een publicatietje in een landelijk krantje over de ruggen van mensen die heel erge dingen meemaken. “Nee nee nee, dit kan niet”, zei Pawi terecht, “een vakantiereisje koppelen aan de huidige exodus”. Als boycot vertel ik niet eens wat er in het ikje stond. Het is wel, net als de integrale reacties van DSR, terug te lezen op de link. Lummel vond het een “capilogetracteerd verhaaltje”, waarmee hij vermoedelijk bedoelde dat het er met de haren bij gesleept was, bij de actualiteit en daar had hij gelijk in. De buurman van het margeblog dat ook ikjes publiceert, maar dan zonder reacties, ging nog een stapje verder in de ellende door de foto van de schrijfster van het ikje van het internet te plukken en die zonder haar toestemming of medeweten op zijn blog te plaatsen. Ik zal maar niet zeggen wat ik maar ook DSR daarvan vonden.
Wil jij net als Bertie, Pawi en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Vind je het geen probleem als je reacties zonodig worden samengevat of geredigeerd maar altijd met bronvermelding? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan een hartverwarmend Zoemuurtje©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik liep weer eens in de polder te banjeren, want ja, je moet ergens heen als je die Derde Wereldoorlog en al dat onnoemelijke en onnodige leed uit je hoofd wilt swipen. Toen zag ik ineens de eerste lammetjes van het jaar. Man, wat dartelden ze blij. Weten zij veel dat ze over een paar weken misschien wel als lenteaanbieding bij de plaatselijke slager in de vitrine liggen. Volgende keer zie ik misschien weer iets anders.
Foto: “Lentelammetjes in de aanbieding” © 2022 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Stress
Via mijn werk volg ik de cursus ‘balans werk en privé’. De eerste lesdag gaat over stress. Wat het is, wat je energie kost en wat je energie geeft. Iedereen geeft aan regelmatig stress van apps en mails te hebben. Tip van de coach: check slechts een paar keer per dag en zet op tijd je telefoon uit.
Op dag twee gaan we aan de slag met opdrachten en meditatie. Die dag begon wat later. De coach had ons dat meegedeeld via de app. Om 01.44 uur.
Marike Kerklaan
En weer kan de week beginnen, met nog meer ikjes die het hele palet van het leven bestrijken. Goed gedaan, Bas.
Het eerste ikje borduurt voort op vorige week. Krijg nou wat!
Het vorige intro had bij het sluiten van de krant om middernacht 99 reacties. Net het lepeltje gemist dus!
Ad Hok heeft te maken met een giga tijdsverschil. Was hij niet de leverancier van de honderdste reactie?
Nee, de 99e. De 100e was een automatische notificatie van vanmorgen.
DSR moest eens mildhartelijk glimlachen toen hij zag hoe APD was omgegaan met DSR’s edict om hem niet langer te citeren als hij meent dat hij dat de letterlijke woorden van DSR zomaar foutief mogen worden weergegeven, gesteriliseerd ten koste van diens unieke stijl. -mildhartelijk glimlachicoon-
Maar goed, wat is dan nu het gevolg? Een intro als een stevige soep boordevol vezel-vitaminen-mineralen, je kunt er de lepel in rechtop zetten. Maar helaas, zonder peper en zout is er maar weinig aan.
De clou waarvan je bij de titel al wist da tie zou komen -zucht-.
Jaren geleden eens onder het gehoor bij een Hervormde dominee die preekte over het thema ‘Neem even de tijd!’, een kreet waarmee hij zijn betoog afsloot als een paukenslag. Bij het koffiedrinken na afloop was dominee echter niet te bekennen. Wegstuivend in zijn Fiat Pandaatje had hij tegen de ouderling geroepen dat ie geen tijd had….
Prima intro. Pursies goed op smaak gebracht met zout en peper.
Het ikje is zo herkenbaar dat het beter niet ingestuurd had kunnen worden. Zoiets is iedereen wel eens overkomen.
Ja, ik vind het eigenlijk ook wel een goed gelukt intro vandaag, een van de betere van dit jaar zeker. Ik had er dan ook zin in. En er blijft meer dan voldoende zout en peper over, dat hebben de lezers goed gezien . Was wel spannend gisterenavond toen die reacties naar de 100 gingen. Als er echt een 100e reactie geplaatst was voor middernacht dan had ik de computer weer moeten aanslingeren en daar had ik toch echt helemaal geen zin in gehad!
Ik had die 100ste panklaar voor lummel neergelegd, maar helaas beurre de cacahuète.
Overigens zit ik momenteel in dezelfde tijdzone als jullie. Babysitting, dat wel.
Het intro is goed maar het ikje deugt niet.
Beter dan andersom! 😉
Ik vind het wel mooi dat niemand de citaten van DSR mist en vraagt of ze terug mogen komen. Toch een tekentje aan de wand. Niemand is onmisbaar, zo blijkt maar weer. En nee, ik zelf ook niet hoor.
Ik zou mezelf wel missen als ik er niet was.
Als je er niet bent dan ben je ergens anders en mis je jezelf per definitie niet.
Is dat zo?🤔🙂
Ik ga niet in discussie.
Nou, Ik vind het zo best hoor. DSR schrijft zijn reacties niet om ze geherkauwd en verminkt terug te vinden, ter meerdere eer en glorie van een intro geschreven door iemand die niet correct kan of wil citeren. Wie DSR’s reacties wil lezen, kan ze terugvinden bij de desbetreffende Ik-jes.
Het intro vindt zijn oorsprong in APD’s alleszins matige Ik-jesbesprekingen en gebrek aan anderszins memorabele reacties. Ja-ja, nou-nou en zo af en toe een preekje, dat is het wel.
Door met andermans veren te pronken weet hij zich nog enigszins als schrijver te onderscheiden.
DSR heeft dit lange tijd mild-glimlachend bewilligd -milde glimlachicoon-, we moeten elkaar een beetje steunen, nietwaar? Maar DSR laat zich geen grote mond welgevallen als hij iemand in gemoede aanspreekt op het aantasten van de stijl van zijn werk.
Enfin, zoals gezegd is het prima opgelost zo.
Prima, blijven we zo doen. “Verminkt terugvinden” …. dan verdien je het ook niet. Ter meerdere eer en glorie van mij? Volgens mij doe ik meer dan netjes aan bronvermelding. Zeldzaam op het internet, maar hier kan men ervan op aan dat niemand anders jouw reactie kopieert of anderszins misbruikt. Bizar dat DSR dat niet eens ziet. Het tekent de man. Alleen maar met zichzelf bezig. Brrr.
Begin een DSR-krantje, ik heb je dit al eerder aangeraden. Kun je helemaal vullen met je eigen teksten, met grote chocoladeletters tot aan de hemel en weer terug. Reclamevliegtuigjes laten vliegen met vaandels en ook hoog in de lucht: D! S! R! De Grootste. De Geweldigste. Al het andere is niks, elk woordje van de Meester dat niet geciteerd en gereciteerd wordt de ganse dag door zijn fans is een groot gemis. Elk woordje is heilig. Is treffend. Is onmisbaar voor het Geluk van de Wereld.
Aggut, wat neemt onze APD het weer zwaar op.
DSR sprak zijn waardering uit voor de wijze waarop hij in het intro werd aangehaald, bevestigde dat het wat hem betreft allemaal in orde is, en toch raakt APD helemaal van streek.
Nou ja, dat is dan maar zo. DSR blijft welgemoed het laatste stormpje in een glas water het hoofd bieden -milde glimlachicoon-
Ik weet niet waaruit je denkt af te leiden dat ik van streek ben. Het is inderdaad prima zo en deze werkwijze zal geheel volgens jouw aanwijzingen ook in de toekomst gehanteerd worden. De schimpscheuten over het ter meerdere eer en glorie en tooien met andermans veren waren onnodig en tonen een zwarte inborst van iemand die zich realiseert dat hij te ver is gegaan maar zonder gezichtsverlies niet terug durft. Lekker puh icoontje. Flapdrolletje dat je me d’r eentje van ons bent. We hebben jouw Aanwezigheid niet nodig voor ons Geluk. Je kunt hier gewoon meedoen zoals alle anderen en that is all.
APD kan misbaar maken wat ie wil, maar DSR hapt niet. Hij is HR niet. -milde glimlachicoon-.
DSR blijft gewoon mrrdoen, daarb verandert niks aan.
Ik wens APD een rustige nacht toe, zonder de koortsdromen die hij nu op schrift kwakt -milddadige glimlachicoon-
Ja, dat zeg ik, meedoen zoals alle anderen. Moeilijk toch dat lezen als je een waas voor je ogen hebt.
APD moest anders maar weer eens een podcastje maken: het introotje op gedragen toon voorgelezen alsof Radio Oranje weer tot ons komt vanuit het verre Londen. Zo….rustgevend, alsof je de tijd eventjes stilzet -milde glimlachicoon-
Oogarts
Met mijn dochter van 2 zit ik de wachtkamer van de oogafdeling van het VU medisch centrum. Er zit een man naast mij die vrijwel niets ziet met z’n ene oog dat niet is afgeplakt. Hij staat op en loopt met veel moeite richting balie om te vragen waar het toilet is. „Tweede deur rechts, meneer, en dan ziet u het vanzelf.”
Vera Sonneveld
Goh, weer eens een “u ziet het” grapje over blinden of slechtzienden. Hadden we nog niet. Bij “first dates” gniffelde twitterend Nederland onlangs nog over het “willen jullie elkaar nog een keer zien?”
Wat een draak van een ikje vandaag. ‘met mijn dochter van 2’ heeft nix met het verhaaltje te maken. Het geeft alleen aan dat de schrijfster jong is.
Ik snap hem niet. Zijn ene oog dat niet is afgeplakt, daar ziet hij slecht mee. Als het wel was afgeplakt dan? En dat andere oog?
Zelden zo’n slecht geschreven ikje gelezen. Deze nomineer ik voor de blunder van het jaar.
Eea speelt zich af in het ‘VU medisch centrum’, da’s in Amsterdam. We mogen dan ook niet verbaast zijn dat de humor weer op straat ligt, en dat door de achterkleindochter van ‘meneer Sonneberrug’.
Pawi, ik lees hem als echt goed willen aangeven hoe slecht de man ziet. Niet alleen zijn oog afgeplakt, maar zelfs dat andere oog, waardoor hij nog wel kan zien, was dus slecht. Hoe de schrijfster dat weet of kan zien is me dan wel een raadsel, misschien zit ze daar vaker en heeft ze er verstand van. Beter dan de Libelle lezen.
Qua schrijfstijl inderdaad een van de slechtere van dit jaar, zo zie je ze niet vaak, hoor. Met zijn ene oog dat niet is afgeplakt ziet hij slecht, dus met het andere oog dat wel is afgeplakt ziet hij beter? Of hij heeft maar een oog en dat is niet afgeplakt. Waar is dat andere oog dan gebleven? Hij loopt ook nogeens moeilijk, da’s vermoedelijk een geamputeerd en niet verbonden been.
Als een lui oog wordt afgeplakt, is dat meestal het goede oog omdat het slechte oog dan beter z’n best moet doen om te accomoderen.
Zo herinner ik me dat luie van vroeger.
Misschien was het niet-afgeplakte oog wel herstellende van het een of ander.
Zal wel ergens goed voor zijn geweest.
Dat krijg je ervan als je je zelf corrigeert. Eerste zin slaat nergens op.
Als een oog wordt afgeplakt, is dat meestal het goede oog omdat het slechte oog dan beter z’n best moet doen om te accomoderen.
Zo herinner ik me dat bij het luie oog van vroeger tenminste.
Misschien was het niet-afgeplakte oog wel herstellende van het een of ander.
Zal wel ergens goed voor zijn geweest.
En toch snapte ik hem al, Ilona. 😉😉
Belachelijk, er zijn geen icoontjes met ooglapjes te vinden! Diskriminasie aksie aksie aksie
Rob
Wij zitten in de lobby van een hotel. De tv staat aan en naast ons zit een stel van een jaar of 60. Het onderwerp is de oorlog in Oekraïne. Te zien is een interview met Rob de Wijk, directeur van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies. De man luistert met een half oor naar het programma en zegt tegen zijn vrouw: „Wat weet Rob de Nijs nou van die oorlog?”
Koen Perik
Een stel van een jaar of 60 … seniele oudjes wil Koen zeggen? Heeft hij het wel goed gezien, goed gehoord?
Tja. Wie weet heeft Rob de Nijs er ook wat zinnigs over te zeggen.
De pointe had interessanter kunnen zijn.
Je zou haast terug verlangen naar het stokoude vrouwtje.
Zo is het, aan de talkshowtafels kletsen de BN’ers onbekommerd mee over oorlogen en epidemieën en politiek. Niet oogluikend toegestaan en zo snel mogelijk afgekapt door de hosts – want uitgenodigd voor iets anders – maar daartoe aangemoedigd want dat is het format. Koffietafelgeleuter alom.
We hadden in het dorp een man met dezelfde achternaam als de inzender. En als ie zeurde, zeiden de mensen ‘Peer ik of peer jij?’. Dat is bij deze ook mijn vraag.
De gedachten van Rob de Nijs over krijgsgeweld kunnen we beluisteren in het lied ‘Jan Klaassen’.
Rob de Nijs is vooral populair onder de mensen van 60 jaar en ouder. Prima dus om de leeftijd van het stel te vermelden; een dertiger maakt zo’n associatie niet.
En we hebben daar natuurlijk ook beeld en geluid bij:
Ach, op Omroep Max met Op Volle Toeren-achtig klapvee, hand in het verband, dunne stem…. het eerste wat je aantreft op Google als je zoekt volgens de HR-methode.
Dan klinkt en oogt dit toch wat parmantiger:
Wat is de Hr-methode? Ik doe toch niet alsof ik het liedje zelf geschreven heb? Ik plaats er toch geen kalenderblaadjes bij? Het adres en telefoonnummer van Rob?
‘Kom van de kast af….!, – milde muzieknooticoon-
De HR-methode behelst naast het copyrightschendend doxen ook dat je het allereerste resultaat van Google plaatst, ongeacht of dat nu goed of matig is.
Voor stelletjes van een jaar of zeventig betekent Rob de Nijs natuurlijk Ritme van de Regen:
het zingt en je kan het eten: Drop Anijs
Ah, net als DSR die zijn eigen reacties er meteen opzet en er dan niet meer naar kijkt. Taal- en stijlfouten, tegenstrijdigheden, wat maakt het ook uit?
Overigens bepaalt een algoritme wat je als eerste te zien krijgt bij Google. Is per persoon verschillend en afhankelijk van surfgedrag. Daarom ziet de buurman zo vaak vieze plaatjes.
Oh-oh-oh, onze APD reageert alweer direct op z’n hummetje uit op DSR. Sneertjes mogen best, maar, om Pim Fortuyn maar eens aan te halen, ‘kan dat niet met een beetje…. humor, mijnheer Melkert?’ -milde glimlachicoon-
Het is de buurman op zijn gevorderde leeftijd van harte gegund om maar veel vieze plaatjes te begeren, en ze nog te zien ook. Het zou duiden op een onverwacht vitale hormoonspiegel, in weerwil van zijn glimmende vleespet.
Ik moest “vleespet” googelen, zoals wel vaker bij het door DSR gebezigde vocabulaire, dat nog weleens uit bepaalde kringen lijkt te komen. Maar goed, het valt dit keer mee. Staat in diverse lijstjes van de meest gore, onsmakelijke woorden van de Nederlandse taal. Dat wel.
APD heeft kennelijk weinig gevoel voor beeldspraken, in dit geval over een kaal hoofd. Maar ja, dat ligt met zijn comb-over natuurlijk een beetje gevoelig. Geeft niet, APD, maar je fopt niemand, behalve misschien jezelf. -milde glimlachicoon-.
Tsja, ‘bepaalde kringen’, klinkt lekker vaag en verdacht, maar iedere reageerder hier begeeft zich in kringen, bepaald of onbepaald, heeft ze onder zijn ogen of in z’n kont*.
(Ter geruststelling van APD, die weer eens in een al dan niet oprechte fatsoenskramp is geschoten: ‘ie hebb’n de kring’n van de pot nog in de konte stoan’ is een staande uitdrukking in Boer’msmurfland. Het duidt op jeugdige onervarenheid.)
Lol! DSR die zich vrolijk maakt over een kaal hoofd … Als ik de buurman zou zijn dan zou ik nu een foto plaatsen, maar zo ben ik dus niet. Die heimelijke screenshots van de zoemuurtjes blijven voorlopig nog in de la totdat ze echt nodig zijn.
Ach, DSR wilde uit plaatsvervangende schaamte over het kleuterachtige gemiespel van de blogbaas over ‘vieze plaatjes’ (olalala) en ‘bepaalde kringen’ toch maar iets in het midden brengen. Vrolijk maken over een kaal hoofd? DSR dan toch zeker niet. Je ziet tegenwoordig meer kale dan behaarde knarren. En ook veel botte trouwens.
Dat de buurman daarop reageert met de internetengerd van hiernaast op ideeen te brengen, tekent zijn onbetrouwbaarheid ten voeten uit. Dat heeft hem al het recht om DSR’s Verhalen te plaatsen gekost, inmiddels mag hij ook diens Reacties niet meer versnipperen voor eigen gewin. En dan maakt APD tot een boos, lichtgeraakt en kribbig vadermannetje, van ons allemaal -milde glimlachicoon-
De internetengerd van hiernaast … goed dat die plaatsbepaling erbij staat, want hier hebben we er sinds kort ook een.
APD’s zelfkritiek neemt wel erg extreme vormen aan, da’s nou toch ook weer niet nodig -milde glimlachicoon-
Stembureau
Als trouwe agnost ben ik voor het eerst in mijn leven acht uur in een kerk. Om met vier andere burgers stempassen, volmachten, rijbewijzen en paspoorten te controleren. De kerk heeft drie hallen en is van een protestantse gemeente die tot de gereformeerde bond hoort.
Na een paar uur daalt de temperatuur gestaag. Met inmiddels dooie vingers deel ik rode potloden en stembiljetten uit. De koster heeft de verwarming uitgezet waarvoor onze stoelen staan. „Dit gebouw kan toch niet verwarmd worden.”
Anja Prakken
Nou, dat zijn nogal wat overbodige gegevens samengeprakt in een klaagikje over een koude verwarming en zuinige koster. “Deze zondaars kunnen toch niet gered worden” zei de dominee en sperde zijn ogen wijd open tijdens het gebed.
Het verhaaltje loopt niet soepel. De verwarming waarvoor onze stoelen staan…
Maar de pointe snappen we wel. Ze bestaan nog, de grefo krentenkakkers.
Ik geef de beurt maar gauw aan DSR.
Ik heb een hekel aan kosters. Dat dateert uit de tijd dat ik misdienaar was. blijkbaar zijn de kosters bij de gereferkeerden net zo erg.
Voor de buurman: dit is bij mij de eerste Anja Prakken die op Google voorbij komt: https://www.zorgkaartnederland.nl/blog/auteur/anja-prakken
In reformeerde kringen wordt gedweept met het werkje ‘Van de boze koster’ van W.G. van der Hulst:
https://www.bol.com/nl/nl/p/van-de-boze-koster/666782354/
Vooral de suikerballetjes die iedereen kreeg toen alles weer goed was gekomen, zijn me bijgebleven.
“Beter bibberen in een KOUDE kerk op aarde maar de WAARHEID bedient krijgen…… dan d’r warmpjes bijzitten een ROOMSE tabernakel, om TEN DODE onderwezen te worden, die EEUWIGE ondergang tegemoet!”, ik zou het ze kunnen horen zeggen.
Geen idee waarom de blogbaas zich nu zo nodig aan HR’s verwerpelijke praktijk van het inzenders doxen waagt. Ons sticht het niet en HR weet zelf het beste hoe ’t werkt. -afkeurende fronsicoon-
Ik dox helemaal niet, vadermans, je weet kennelijk niet wat dat is. Ga maar eens googelen.
Het blijft buitengewoon kinderachtig, APD.
Doxing: “het publiceren van persoonlijke gegevens om iemand te intimideren.”
En opnieuw moet DSR de vernederende gang naar het net maken om de bal die daar met een weergaloze omhaal in is beland op te pakken. Inmiddels bijna dagelijks. De man is hopeloos uit vorm en kan alleen nog hulpeloos spartelen. Alsof je W. Engel in een politiebusje ziet verdwijnen. Het is voor hem maar goed dat dit allemaal niet in het intro komt en snel in de vergetelheid verdwijnt.
De koster in onze katholieke kerk was een charmante bezige bij. Hij deed allerlei klusjes in het gebouw, en bespeelde het orgel, samen met zijn vrouw.
Ze speelden zo mooi, dat ik mijn gereformeerde buurjongetje mee vroeg. Kom mee, een bruiloftsmis, een keer meegemaakt en je bent bekeerd!
Hij kwam mee.
Een happy end zou zijn dat we voor altijd vrienden bleven. De harde werkelijkheid is dat hij nooit meer met me mocht spelen.
Trouwens de zin “de kerk heeft drie hallen” toont dat de schrijfster niet alleen nooit in een kerk geweest is, maar zich ook nooit in de architectuur van kerken verdiept heeft. Das jammer, ze”los als je agnost bent. Ze had ook kunnen weten dat de gereferkeerden de kerken van de katholieken gekraakt hebben.
Een toren, een schip , twee of meer zijbeuken, gemaakt van stenen en marmer, bekleed met hout en goud, versierd met beelden in nissen, die bestormd kunnen worden, neuzen afgehakt, armen verbrijzeld, bovenop nog wat houten torentjes die in de fik kunnen vliegen.
Ik deel lummels sores.
Het zijn niet zomaar drie hallen.
Telefoon
Ik zit met mijn telefoon in mijn hand terwijl mijn golden retriever min of meer op schoot klimt. Ik zeg tegen haar: „Ik houd zoveel van jou!” Kennelijk druk ik per ongeluk op een verkeerd knopje. Want mijn telefoon antwoordt: „Ik vind jou ook geweldig!”
Clara Wittop Koning
Goeie naam om te googelen voor de buurman. Voor de rest weinig over te melden. Flinterdun. Clara Wittop Koning drukt op verkeerd knopje van haar telefoon. Hond klimt nog hoger. Clara Wittop Koning zegt met gesmoorde stem nog wat. Telefoon geeft het op.
Zo’n knop willen we allemaal wel!
Gelukkig heeft mijn telefoon alleen maar goeie knopjes
Het is de inzender van harte gegund dat de beller op haar kruipt in plaats van het hondebeest.
de golden retriever van Clara Witkop Toning heet waarschijnlijk ‘dis Siri’ of de Nederlandse versie van Siri
Doe mij zo’n telefoon.
In de wacht
Een telefoontje aan de gemeente Hof van Twente. „Kunt u mij doorverbinden met de afdeling communicatie?” Na een tijd wachten krijg ik antwoord: „Ik kan niemand van de afdeling communicatie bereiken.”
Faffie Melief
Die mensen moeten ook weleens eten, plassen en poepen, Faffie.
“Mocht je door riskant gedrag het virus oplopen dan ben je een gevaar voor anderen, ook al zou je minder of geen verschijnselen hebben. Het getuigt van weinig respect voor je omgeving richtlijnen niet te willen volgen met mogelijk riskante gevolgen voor anderen.” Faffie (70) is ook bekend als ingezonden-brievenschrijfster van de Volkskrant, het orakel uit de Achterhoek wordt zij liefkozend genoemd.
Bedankt Bas, nu begrijp ik het. Faffie heeft een klacht voor de Volkskrant ingezonden brievenrubriek naar de NRC gestuurd. Waarschijnlijk heeft de Volkskrant haar ikje ontvangen.
Is er ook een link naar het citaat?
Faffie lijkt me een mooie term om vrouwelijke wappies aan te duiden.
En opnieuw geeft de naam van de inzender aanleiding tot meer reacties dan het ikje zelf.
Je hebt gelijk, AH. En het komt door het mooie weer, waarvoor de ikjesredactie gevoeliger is dan voor het kiezen van de echte onvervalste ik.
Deze ik bijvoorbeeld, is geen ik, lummel legde het al uit.
Er is zeker een link naar het citaat. Google maar eens op de naam van de inzender.
https://www.volkskrant.nl/cs-b287b37c
…inmiddels heeft de buurman een tribunaal opgericht waarin hij iedereen met naam en toenaam ter verantwoording roept, die door de blogbaas hier zodanig zou zijn geïntimideerd dat ze niet meer bij HR durven te reageren! -hartelijke schaterlachicoon-
Gelukkig krijgt ie z’n vet.
Huh? Iedereen mag daar toch wat mij betreft reageren? Begrijpen doe ik het niet, maar alsjeblieft mensen, doe waar je zin in hebt, en als ik het maar niet hoef te zien.
Haha, toch even gekeken. Het is weer dezelfde grammofoonplaat: DSR hebben een hekel aan elkaar dit en hekel en haat dat. Man man, wat neemt de buurman het bloggen toch allemaal ernstig. HR: DSR en Lummel en wie weet wie nog meer en ik hebben GEEN hekel aan elkaar. Punt.
Verder is het alsof je Poetin leest. HR gaat nu ook tekeer tegen de enige twee overgebleven reageerders die niet hijzelf of Luvienna zijn en werkt op hun gemoed. Boehoe, wat is onze plagierende internetgriezel toch zielig. Uiteraard is hij daarbij aan het verkeerde adres en wordt hij afgemeten op zijn plaats gezet. De enige reden dat niemand meer van je houdt, HR, ben jezelf. En wees blij met die hondstrouwe Luvienna, ze verdient een lintje.
Het is weer dezelfde grammofoonplaat: DSR hebben een hekel aan elkaar dit en hekel en haat dat.
Misschien even een een plaspauze inlassen?
Stokertje DSR ruikt zijn kans. Eindelijk mag hij los! Zijn bijdragen waren de laatste keren veel te tam.
Grrr pak ze!
Haha, niemand neemt dit zwaar op, behalve de buurman.
Het levendige taalgebruik laat zien dat er nog iemand is die alles hoog opneemt.
Btw nog negen, wat zeg ik, acht reacties te gaan.
Voor dat lepeltje.
Helaas moet ik net even weg.
Levendig taalgebruik met hier en daar een missend woordje kan juist duiden op lekker relaxed op de telefoon en route posten.
DSR een stokertje?
Hier wordt de boodschapper voor de aanstichter aangezien.
Ja, een stokertje is het wel, dat het er eentje van ons is. Waarom? Een boodschap breng je als die relevant is voor de toehoorder. Om te waarschuwen, vermaken, ter lering. Stoken is het als je ophef wilt veroorzaken. Iets negatiefs over een ander vertellen, dan achterover zitten en het “jeetje zeg, wat vind je daar nu van” spelletje spelen.
Wat de buurman op zijn blog uitspookt met zijn twee reageerders is volkomen irrelevant voor de mensen alhier. Maar je kunt verwachten dat men van leer trekt, vooral dat opgewonden standje van een blogbeheerder. Die gaat dan dingen roepen die de buurman ongenegen zijn en waarop ook de reageerders hier met elkaar in discussie gaan. De vrede verstoren op beide blogs en beide reageerdersscharen resp. -schaartje. Da’s stoken. Punt. Ga je schamen! Met je boodschapper.
Nog drie (schrijve 3) dus.
Je suis désolé, mais je dois me concentrer sur le classique aujourd’hui.
DSR’s boodschap was kennelijk relevant genoeg voor APD om er uitgebreid om in te gaan.
Zo blijkt maar weer dat alle ongenoegen voortkomt uit twist en egostrijd tussen de twee blogbazen, die niet schromen om de verschillende reageerdersscharen in te zetten voor hun propagandadoeleinden.
HR is daar dan tenminste nog open over; APD wil dan weer schaamteloos-hypocriet beweren dat ie schone handen heeft.
Nummer 100, als ik het wel heb.
Tja, zoals altijd kan DSR zich gewoon niet voorstellen dat iemand de waarheid spreekt. Zegt iets over hemzelf. Nogmaals: ik lees op die site alleen maar als DSR of iemand anders me ergens op attendeert. Het is kennelijk maar saai voor ons intrigantje, het vuurtje wordt dan ook door hem regelmatig opgestookt, zoals Pawi observeerde. Fail, DSR. Fail! En foei. Foei!
Oh, het lepeltje wordt deze week niet uitgereikt vanwege materiaalschaarste en leveringsproblemen. Heel jammer.
DSR is een waarheidsvriend en herkent in deze discussie APD als zijn tegenpool.
Wonderlijk waarom APD zich dan kennelijk met open ogen door DSR’s verondersteld geïntrigeer liet sturen. Kortom, dat valt allemaal wel mee – milde glimlachicoon-
Dat was te verwachten. In dat geval graag de helft van de dagwaarde in contanten.
We hebben even wat technische moeilijkheden met het nieuwe intro. We zetten bussen in en hopen de storing binnen een half uur verholpen te hebben.
En de nieuwe intro?
Zojuist gepubliceerd!