Midden in de nacht. Midden in de week. Tijdens de lunchpauze. Tijdens de eerste schooldag. Na een vervelende ingreep. Overal en altijd gebeuren ze, die ikjes uit de NRC. Lees ze hier. Zeg wat je ervan vindt. Of scrol ze lekker glimlachend door. Alles kan. Alles mag. Als het maar aangenaam is.
Benne de ikjes goed dan zeggen we dat
Zo werd Anke Kampschreur – die in het dagelijkse leven weleens een lolbroek tegenkomt die haar Anke Krampscheur noemt – midden in de nacht wakker. Heeft ze wel vaker. Ze kan vaak de hele nacht niet meer in slaap komen. Meestal blijft ze dan berustend in bed liggen. Maar een tijdje terug stond ze op. Keivroeg. Toen de vleermuizen nog rondvlogen. En de kroegtijgers naar huis wankelden. Ging ze toch maar mooi een rondje Vondelpark rennen, want ja, dat je in Amsterdam woont moet iedereen weten. En van dat rennen werd ze helemaal niet ongelukkig. Zo simpel kan zo’n ikje zijn. Ons ikjespanellid Bertie vroeg zich af of dit verhaaltje een opdracht van de schrijfcursus van Anke was? We vonden het inderdaad niet best.”Hi-la-risch” riep medepanellist Jokezelf zelfs uit. Maar dat was sarcastisch bedoeld dus ook best wel hardvochtig. Maar ja, zo zijn we hier. Benne de ikjes goed dan zeggen we dat. Benne ze slecht dan zeggen we dat ook.
Lees verder “Waar houd ik van? (446)”
Bas van Vuren, aangenaam 