Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Stemacteur - Figurant - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

Kale vloer naast de Brinta

Over ikjes en een lekker ding op een bruggetje

Een zeurend jongetje. Een euforische massa met bierblikjes. Komt een vrouw bij de dokter. Een lommerrijk park in Den Haag. Een fietser zonder wieltjes. En twee kindervoeten onder een struik. Daar ging het vorige week over in de ikjesrubriek van de NRC. Lees hier wat het ikjespanel ervan vond. Zoveel nieuw literair voer verschijnt er vandaag niet, nu alle schrijvers en schrijveressen hun roes liggen uit te slapen en zich daarna weer gaan insmeren met aftersun. Ik niet. Ik ken mijn plicht. Ik geef jullie waar jullie recht op hebben en blij van worden: het maandagse weekoverzicht (v/h intro):

Lees verder “Kale vloer naast de Brinta”
Advertentie

Iedereen is bezig (432)

Over de ikjes en een ouwe fiets

Je zal maar als stagiair op een rustige kantoormiddag zitten te werken en dan hoor je vreemde geluiden op de gang! Of je zit in de bus en er komt een man vragen of hij naast je mag zitten! Maar als je met je wandelmaatje bij een lange sloot komt en daar een middelbare schoolklas met emmertjes in de weer ziet, dan is dat ook niet mis, hoor! Of dat je lief zegt dat ze van je houdt, net zoals ze ook van patat houdt! Dan valt die vriendelijke monteur van de fietsenmaker nog mee, als hij je uitmaakt voor “oudje”! Een week NRC-ikjes is weer voorbij en er gebeurde weer keiveel. Kijk maar eens naar al die uitroeptekens. En lees hier wat dat dan allemaal was en wat het enige echte officiele ikjespanel van Nederland en van ver daarbuiten ervan vond. Van die ikjes.

Lees verder “Iedereen is bezig (432)”

Bedankt voor het spelen (431)

Over ikjes en auteurs die zichzelf een lul noemen

Een koffieautomaat. Een toneelstuk. Een sim-kaart. Een boekwinkel. Een voorleesmaatje. En een vinger in de lucht. Allemaal dingen die vorige week een bizarre hoofdrol speelden in evenzovele ikjes, die gekke lezersanekdotes uit de NRC. Nieuwsgierig? Lees gauw verder!

Lees verder “Bedankt voor het spelen (431)”

Een kartonnen doos voor de deur (430)

Over ikjes, een ree en een damhert

Vlees in de taart van de dag. Ouders in Turkije. Zeventien kilo stamppot met soep vooraf. Zwarte rookpluimen en hoge torens. Een onteerde Duitse vlag. En een ree in een Amsterdams café, hoppetee, weg ermee. Want het beest wilde niet schaken. Alleen maar dammen, want zo zijn ze, die herten. Dat gebeurde er allemaal zo’n beetje in ikjesland vorige week. Lees het hier allemaal nogeens, of voor het eerst, en aarzel niet om er iets van te vinden. Van die ikjes. Of van het leven. Ophef, dat willen we! Bloedende vrouwen onder de tafel in talkshows. Chagrijnige koningen in hermelijn met een kroon die voelde als een doornenkroon.

Lees verder “Een kartonnen doos voor de deur (430)”

Medemensen die niet in je bubbel zitten (429)

Over ikjes en knoppen

Geluk. Hagar. Nieuwkomers. Paal en perk. Knop en ik. Dat waren ze, de titels van de ikjes van vorige week. Lees hieronder maar niet waar ze over gingen. Wat we ervan vonden. Het was niet veel. Het was eigenlijk bijna niks. Doe maar niet.

Audrey Verhagen is een “getrouwd mens’ en droomt als “guilty pleasure” weg bij het tv-programma First Dates. Als twee mensen van haar eigen generatie de eerste date doorstaan en besluiten elkaar nogeens te zien, denkt Audrey bij zichzelf: “Zie je wel, het is nooit te laat om het grote geluk te vinden”. Da’s triest om te lezen, vooral ook voor Audreys man. Zelf kijk ik er ook regelmatig naar, maar niet om weg te dromen of als stiekem pleziertje. Het is gewoon keivermakelijk en leerzaam om de medemens te bestuderen. Vooral de medemensen die niet in je bubbel zitten en die je dus bijna nooit hoort praten met elkaar, als ze dat al doen. Ook over hun tafelmanieren (opgedaan bij fastfood en all you can eat wok etablissementen) zou ik een boekwerk kunnen vullen. Maar dat doe ik natuurlijk niet.

Lees verder “Medemensen die niet in je bubbel zitten (429)”

Een schattig optrekgeluidje (428)

Over ikjes en de blues

Laks! Alleen slapen! Nu! Logisch! ICNG! Man! Soms vertellen de titels van de ikjes hun eigen verhaal. Over een man die dus laks was en daarom van zijn vrouw alleen moest slapen en wel meteen. Want dat vond ze logisch. Wie die vrouw was? Het was de vrouw van de ontwerper van de ICNG. Dus ja, dan weet je het wel, dan is het allemaal terecht. Al op de eerste dag problemen met de deuren, en dat voor een treinstel dat bijna een miljard per wagon kost. Gelukkig zit er garantie op en is het verder niemands schuld.

Lees verder “Een schattig optrekgeluidje (428)”

Blonde lokken, deinende borsten (427)

Over ikjes en een olieslootje

De ikjes lijken van nog mindere kwaliteit te worden dan ze altijd al waren, zo vond het ikjespanel. Maar misschien was het wel gewoon een slechte week. Zoals al jaren. Bertie veronderstelde “ikjesmoeheid” of te hoge verwachtingen bij het panel. Maar we blijven ijzerenheinig wachten op beter en gaan ons intussen zeker niet te buiten aan ijdele keuvelarijen over natuurwandelingen en potsierlijke beschouwingen over literatuur en religie. Noch aan het verzinnen van kopjes bij foto’s, hoewel dat eigenlijk nog het leukste is hier op het internet. Roep vrijuit associerend “Flipje uit Tiel” bij een dik menneke met een buikje en hopla, je hebt de eeuwige roem al te pakken in het land der blinden. Maar het ging me dus om de ikjes alhier. Hier komen ze:

Lees verder “Blonde lokken, deinende borsten (427)”

Altijd hetzelfde (426)

Over ikjes en verder niet zo heel veel

Het was Pasen, dus dan doen we het rustig aan. Veel in de tuin gewerkt, vooral het verticuteren weer eens beoefend. Man, man, met de hark is dat nog best een dingetje. En hoe beter je het doet, hoe slechter je gazon eruitziet. Nu hopen dat de kalk, de biologische mest en het herstelgraszaad hun werk doen, geholpen door een goed getimed voorjaarsregentje. Maar goed, er waren ook ikjes, en daar gaat het ons hier om.

Lees verder “Altijd hetzelfde (426)”

Boterkoek wist ik wel (425)

Over ikjes en palen

Hier had een weekoverzicht kunnen staan, als ik tijd had gehad om dat te maken. Het zou dan om het ikje van Roel de Lange zijn gegaan, die verhaalde over de man van de vloerisolatie, die hem korting beloofde als hij piano zou spelen. Beter dan de Arbeidsvitaminen op de ghettoblaster, wat u zegt. Onze favoriete lezeres en reageerster Bertie speelt geen piano maar beloofde voor haar timmerman een ander moppie muziek te gaan zoeken. Ik zou dan maar weer eens de Blue Man Group hebben aangeraden:

Lees verder “Boterkoek wist ik wel (425)”

Foie gras is groente (424)

Over ikjes, hammetjes en wijntjes

Slangen moet je niet bewapenen. Aan Amnesty International moet je niks geven. Op Schiphol moet je niet van de verkeerde kant zijn. Een dikke plak foie gras past prima in een vegetarisch menu. Je huisarts is dichterbij dan je denkt. Exclusieve whiskys moet je in de kast bewaren. De levenswijsheden buitelden weer over het scherm vorige week. Over welk scherm? Dat van de mensen die de NRC-ikjespagina in de gaten hielden. Zoals ik. En jullie. Of niet. Lees in ieder geval hieronder wat er allemaal te leren viel. Dan ben je weer bij en een hoop kennis rijker.

Lees verder “Foie gras is groente (424)”
%d bloggers liken dit: