Mijn eerste mobiele intro (226)

Een experiment, iets nieuws

Soms kun je even niet in de computer of heb je geen zin hem uit te klappen.

Daar is wat op gevonden: de WordPress app op de mobiele telefoon. Want je telefoon, daar wil je altijd op, die vermoeit nooit.

Nou, als experiment maakte ik dit blog dus met de app. En als jullie dit lezen dan is het gelukt. Qua techniek dan.

De dingen die ze zeiden, de dingen die ze lieten zien

Het is vooral moeilijk, zo niet onmogelijk of in ieder geval gigantisch tijdrovend om een overzicht te maken van wat er vorige week is voorgevallen qua reacties van de lezers. De dingen die ze zeiden, de dingen die ze lieten zien.

Er zat heel veel lezenswaardigs bij. Ik herinner me uit het blote hoofd dingen van Lummel en van Pawi. En veel van Timmerark natuurlijk, zoals een nieuw hondje, een telefoon en een afscheid van de site.

En met de vingers gaat het altijd mis

Maar er is geen beginnen aan om op zo’n priegelschermpje te gaan copyen en pasten (kopiëren en plakken). Ik heb niet eens een rechtermuisknop, wat zeg ik, ik heb helegaar geen muis. En met de vingers gaat het altijd mis.

Dus de volgende keer ga ik weer lekker achter de computer. Met een muis.

Dan bespreek ik weer netjes gerangschikt ikjes, muziekjes, boeken, platen en films.

Maar wel gezellig

Nu ga ik kijken of ik live een foto opladen kan (ik schrijf dit op een terrasje op zaterdagmiddag in Tilburg). Om me heen carnavalsorkestjes die “Kruikenstad” een week te vroeg op stelten zetten. Maar wel gezellig.

En we aten er een patatje bij, bij een frietzaak die volgens ingewijden de beste van Tilburg en misschien wel de wereld is. Nou, dat kan zomaar eens zo zijn.

De foto komt hieronder of hierboven te staan. Of helegaar niet.

Het is wel een stuk korter geworden, ook wat waard.

Advertenties

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver. Rijmer. Kijker. Open en nieuwgierig. Kent veel beroemde mensen.

53 gedachten over “Mijn eerste mobiele intro (226)”

  2. Het experiment is geslaagd, de foto is zichtbaar en de tekst leesbaar.
    Wiijnlokaal Het Goede Leven nog bezocht (of hoe heet die zaak van Mario de Kort ook alweer)?

    Liked by 1 persoon

  3. Onbemand

    „De receptie is onbemand op dit moment, maar er zijn andere manieren om contact met ons op te nemen.” De dame op leeftijd die zojuist de wachtkamer van de fysiotherapeut is binnengelopen leest het briefje hardop voor. Ze zoekt bijval bij de andere wachtenden. „Zijn ze er niet vandaag?”, vraagt ze aan de vrouw die het dichtst bij het bordje zit. Die knikt bevestigend. Als de manueel therapeut mij komt halen voor mijn afspraak, richt de vrouw zich tot hem. „Ik wil graag een afspraak maken”, zegt ze, „maar de receptie is onbemand”. „Geen probleem”, antwoordt hij. „Als u me uw telefoonnummer geeft dan zorg ik dat u gebeld wordt.”

    „Dat gaat niet”, zegt ze stellig. „Ik ben niet thuis.”

    Bas van Oort

    Like

  4. Het ikje zond ik zojuist in, maar het is alweer verdwenen.
    Tweede en laatste poging:

    Onbemand

    „De receptie is onbemand op dit moment, maar er zijn andere manieren om contact met ons op te nemen.” De dame op leeftijd die zojuist de wachtkamer van de fysiotherapeut is binnengelopen leest het briefje hardop voor. Ze zoekt bijval bij de andere wachtenden. „Zijn ze er niet vandaag?”, vraagt ze aan de vrouw die het dichtst bij het bordje zit. Die knikt bevestigend. Als de manueel therapeut mij komt halen voor mijn afspraak, richt de vrouw zich tot hem. „Ik wil graag een afspraak maken”, zegt ze, „maar de receptie is onbemand”. „Geen probleem”, antwoordt hij. „Als u me uw telefoonnummer geeft dan zorg ik dat u gebeld wordt.”

    „Dat gaat niet”, zegt ze stellig. „Ik ben niet thuis.”

    Bas van Oort

    Like

  9. Precies, lummel, een ikje uit de goeie ouwe tijd. Toen er nog geeneens ikjes waren.
    Met Klare taal ben ik het eens: geen speld tussen te krijgen.

    Toch blijf ik met een vraag zitten: wie gaat in godsnaam vrijwillig naar een manueel therapeut? Zo iemand die je nek kraakt tot je het niet meer kan navertellen, of je rug breekt voordat je er erg in hebt?

    Like

  11. Dit moet ik even kwijt: ik las op teletekst het bericht dat de studie Nederlandse taal- en letterkunde aan de VU wordt afgeschaft wegens te weinig studenten.
    Eerder was er al sprake van dat alles in het Engels moest dus stel je voor de Gijsbrecht van Vondel in het Engels, de minister van onderwijs (D66) is het er mee eens.

    Like

  13. Het is diep triest dat de studie Nederlandse taal- en letterkunde op een Nederlandse universiteit wordt afgeschaft! En het zegt genoeg over de lessen Nederlands op de huidige middelbare scholen. Mijn voormalig docentenhart breekt. Ik heb er geen woorden voor en toch zou ik er hele dagen over kunnen willen jammeren. Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan? Zelfs mijn ouwe grootmoeder draait zich om in haar graf: het is wat gedaan in de wereld.

    Like

  14. Huis

    De eerste zonnige dag, ik zit op een terras en geniet van de zon en een verfrissend drankje. Tegelijkertijd geniet ik min of meer noodgedwongen mee van een telefonisch gesprek aan een aangrenzend tafeltje. Een man doet luidruchtig verslag van zijn recente verhuizing. Zijn taalgebruik is behoorlijk bekakt. Het volle terras geniet mee. De ruime kamers, de grote woonkeuken en het luxe kookeiland. Binnenkort vindt de housewarming plaats, waarvoor hij zijn gesprekspartner van harte uitnodigt. Fantastisch allemaal… Maar het allerfijnste is toch wel, zo besluit hij het gesprek, dat hij nu volledig platvloers woont.

    Hetty Boomsluiter

    Like

  19. Nucleair

    Voor een ‘botdichtheidsonderzoek’ moet ik naar het ziekenhuis, naar de afdeling Nucleaire Geneeskunde. Die zit in de kelder, het lijkt daar een beetje op een bunker.

    Weinig ruimte, overal kamertjes met scanapparatuur. Wel een wc voor de patiënten, voor dames en heren gezamenlijk. Er hangt een briefje op de deur:

    ‘Heren, wilt u alsjeblieft zittend urineren? Dit in verband met stralingsgevaar!’

    Loeki Schonduve

    Like

  26. Mansplainers aan het woord?

    In zo’n bunker was ik ooit. Niet plassen tijdens het douchen (voor mij een volstrekt vreemde voorwaarde, dat deed ik toch al nevernooit). Alles was radio-actief, wat je ook maar uitdampte. Eten en drinken kreeg je via een luikje. Omdat het mooi weer was en er een te openen raam was in die bunker, waardoor ik even kon ontsnappen naar de buitenlucht,-streng verboden- genoot ik van de bouw van het nieuwe EMC in Rotterdam. De bomen en plantsoenen dacht ik er zelf maar bij. Die zijn er helaas nog steeds niet.

    Like

  29. Tak

    Het is zaterdag; marktdag in Leiden. De bloemenkramen staan er prachtig bij in de winterzon. Het is moeilijk kiezen tussen de vele kleuren tulpen, hyacinten en rozen. Achter mij hoor ik een echtpaar praten. Met een zacht Leids accent zegt de vrouw: „Waar houdt ze van?” Hij tegen haar: „Ja dat weet ik ook niet precies hoor.” „Wat zou ze hier van vinden?” vraagt de vrouw, terwijl ze wijst naar magnoliatakken die nog in de knop zijn. „Als die takken uitkomen zijn ze hartstikke mooi.” „Oh” zegt de man. „Nou dan doen we die takken.” De vrouw knikt instemmend en terwijl zij betaalt, hoor ik de man zeggen: „Ze is toch een takkewijf.”

    Mirjam Sombroek-van Doorm

    Like

  39. Doen we hier al. Kleine Emi klaagde dat opa alleen maar grotemensenmuziek opzette in de auto. Nu is dat dus anders. Alle kinderliedjes van vroeger konden we opnemen met een nieuwe Lenco draaitafel.
    Wist niet (meer) dat die kinderen zo bekakt Leids spraken/zongen.

    Liked by 1 persoon

  40. School

    Het is eind februari maar al prachtig voorjaarsweer. Een brugklasser op weg naar huis met een zware tas achterop zijn fiets passeert een groepje jongens dat vol overgave op het plein aan het voetballen is. Hij stopt en roept: „Jongens, geniet van jullie tijd op de basisschool.” Waarop een van hen antwoordt: „Maar die heb je zelf toch ook meegemaakt?” „Ja, maar ik realiseerde het me niet. Ik heb er veel te weinig van genoten!”

    Aryan van der Leij

    Like

  47. Tweetalig opgevoed

    De tweejarige kleinzoon van mijn vriendin wordt tweetalig opgevoed.

    Het is papadag vandaag.

    De peuter heeft een topdag, de hele huiskamer wordt door hem overhoop gehaald. Voordat mama thuiskomt, moet de kamer wel weer op orde zijn.

    De oudere schoonzoon moppert: „what a mess, what a mess!”

    Kleinzoon papagaait hem na: „what a knife, what a knife”.

    Anne Hesseling

    Like

  51. Wat een spraakverwarring geeft zo’n tweetalige opvoeding, was het nou opadag of papadag?

    Like

  53. Pingback: Exclusief: de Ikjesdiscussies die je Elders Moet Missen – Bas van Vuren, aangenaam

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.