En? Is het niet prachtig, zo’n oefening in zwembroek met een gastenboek en een kaasschaaf? Als je niet weet wat hierop je antwoord is, of als je geen idee hebt wat dit voor bizarre eerste zin is, dan hoef je je niet te schamen. Het betekent alleen dat je geen weet hebt van de NRC-ikjes, of dat je je alle zes titels van de ikjes van vorige week niet kunt herinneren. Dat is niet erg, want ik bespreek ze hier allemaal en doe er de oordelen en bespiegelingen van het NRC-ikjesbespreekjespanel bij. Illustere reageerders, zoals De Schrijvende Rechter, (de lallende) Lummel en Heer Rozenwater bespraken de ikjes vroeger op de NRC pagina’s, maar hebben nu hier de volledig aan hen toegewijde stek gevonden. Prachtig gewoonweg, een stukje Nederlandse cultuur is hiermee behouden. En iedereen mag meedoen. Ja, jij ook.
Het eerste ikje dat ze bespraken was er eentje van Margreet Tordoir-Kreugel. Die kocht ooit in Florence een “beeldschone zomerrok in een exclusieve boutique”. Jaren later kreeg Margreet er tijdens een diner ergens in een kasteel in Toscane een complimentje van de “lokale serveerster” voor: „Wat een prachtige rok is dat mevrouw. Ik zag het meteen, want die heeft mijn moeder ook”.
“de serveerster is toch hopelijk wel gegeseld op de binnenplaats?”
De Schrijvende Rechter
“Zelfspotikje” oordelen wij in zo’n geval en gaan over tot de orde van de dag. “Heel veel overbodige woorden en een niet-verrassende clou”, voegde Pawi er nog aan toe. Zelf vond ik de naam van de inzendster een stuk intrigerender dan het ikje zelf. Lummel was wat explicieter, maar ja, die woont dan ook in het buitenland, daar waar ze hem niet kunnen pakken: “Wat een draak van een ikje van de bekakte mevouw Zlaapsaal” En De Schrijvende Rechter sloot de reviews van het eerste ikje van vorige week kernachtig af met “de serveerster is toch hopelijk wel gegeseld op de binnenplaats?”
Heer Rozenwater photoshopte er een plaatje bij (de jurk is voor EUR 50 te koop bij otrium.nl):
Fons Wijers schreef een ikje over zijn dochter van tien. Die keek naar het turnen in Tokio en vroeg wanneer ze nu eens in het echt begonnen, want “die oefeningen had ze nu wel gezien”.
“Woordgrapje” oordelen wij in zo’n geval en “kinderikje” en gaan over tot de orde van de dag. Lummel schreef vals “Deze inzender had beter nog wat schrijfoefeningen gedaan voordat hij dit verzinsel instuurde.”
Ellen Kerkhof, misschien een zus van Mieke (zoals Ad Hok opperde) had vanwege de pandemie en de bosbranden in Zuid-Europa dit jaar voor een fietsvakantie in Noord-Groningen gekozen. Ze kijkt in het gastenboek van een mooi kerkje in Oosternieland en leest: „Wauw, zó mooi! Hier zou ik zelfs met m’n ex willen trouwen.”
Doe origineel. Houd het bij jezelf
“Ik weet niet of het overschrijven van een deel uit het gastenboek tot de ikjes hoort“, merkte Pawi droog op, “de redactie vindt kennelijk van wel.” Wat Pawi er van vond was niet moeilijk te raden. En wij in haar kielzog. Afluisterikjes, overschrijfikjes, we houden er gewoon niet van. Doe origineel. Houd het bij jezelf.
Ook Corry Groesbeek ving iets grappigs op, dit keer van een zoon in puberleeftijd die een moeder had in een vlot vakantiejurkje. Hij houdt niet van skeeleren in een natte zwembroek, want “dan plakt alles zo”. Tja, zo kun je ook een ikje scoren en daar maken we dan meestal weinig woorden aan vuil, zo ook dit keer.
Snel gingen we over naar het ikje “Kaasschaaf” van Stella van Gent. Ze koopt een prachtige kaasschaaf met houten handvat en zegt tegen de verkoopster dat ze hoge verwachtingen “van hem” heeft. “Is het een hij?” vraagt het verkoopstertje snedig. “Nou, dan zal hij wel tegenvallen”. En hopla, ikje gescoord. Eigenlijk met het grapje van iemand anders, maar je hebt er in ieder geval voor betaald.
Lummel vond het “een heel raar ikje”. “Omdat Nederlanders niet meer weten of woorden vrouwelijk, mannelijk of onzijdig zijn doet iedereen maar wat. Ik las ooit een artikel van een Belgische taalkundige die over de ‘ hollandse haarziekte’ schreef. Hij beweerde dat den Ollander veel vaker haar dan hem gebruikte.” Na een gedegen onderzoek concludeerde Ad Hok dat kaasschaaf zowel mannelijk als vrouwelijk kan zijn, bijzonder eigenaardig maar wel waar. In andere talen (Käsehobel, rabot à fromage en rebañador de queso) is de schaaf mannelijk, behalve in het Italiaans, daar is ze vrouwelijk: affettatrice per formaggio.
En toen ging het in het vervolg van de week eigenlijk alleen nog maar over toiletten. Eigenaardig. Het ikje van Ester Naomi Perquin was een anekdote, een herinnering aan de vorige week overleden K. Schippers. Die was ze ooit in museum Boijmans ineens een uur kwijt en ze zocht alle toiletten af, bang dat hij was gaan plassen en daar misschien ongelukkig ten val was gekomen. Toen ze hem dit later buiten vertelde zei Schippers “twinkelend van oprechte nieuwsgierigheid”: “En? Lag ik er?”
“Een plashok! Elk openbaar gebouw moet een plashok hebben
Lummel
Lummel had voor de wc-bordjes wel een oplossing voor het genderdilemma. Op een deur staat “zittend pissen” en op de andere “staand pissen”. Hij bekende zelf altijd op de WC-bril te staan om te pissen. Natuurlijk is dit geen goede oplossing voor de transgender-, homo-, lesbo- en bi community, merkte Klare Taal op, die weten dan nog altijd niet waar ze heen moeten en wat ze moeten doen. Lummel had het antwoord: “Een plashok! Elk openbaar gebouw moet een plashok hebben. Daar kan je plassen zoals je wilt en met wie je wilt. Pas op, niet verwarren met een pashok. Want dan kan je problemen krijgen.” Bertie voegde er nog aan toe dat “grote trechters” handig zouden zijn. En Heer Rozenwater maakte de discussie weer iets plastischer: “Ga voor de aardigheid eens staande piesen in korte broek en merk dat, hoe goed je ook mikt, de urinespetters tegen je blote benen aanspringen.” Maar goed, dat kan erger, ga als vrouw maar eens staande piesen in een korte broek. Wat je dan voelt wil je niet weten.
Ook met Roos Vonk had ik over deze kwestie al eens een diepgaande Twitterdiscussie gehad. Zo zie je maar, je kunt je wel druk maken over het klimaat, de formatie, corona, de Taliban en andere kwesties, er zijn altijd nog genoeg dingen in het leven die je opvallen en waarover je verstandig met andere medemensen van gedachten kunt wisselen, zonder dat de een de wijsheid in pacht denkt te hebben, jou beschuldigt van complotdenken en dus niet serieus neemt. Nou, zo’n onderwerp is bijvoorbeeld bordjes op toiletten en hoe je die moet vormgeven zodanig dat iemand die nodig moet onmiddellijk weet waar hij of zij moet zijn, gelukkig maar, want anders zou het er allemaal niet zo fris uitzien, daar voor de deur van zo’n toilet.
En toen waren we al weer klaar met onze bespiegelingen over de ikjes en naar aanleiding van de ikjes. Leuk he?
Wil jij net als Pawi, Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan het nieuwe interactieve Van Vuren Gezellige Reageerders Zoemuurtje ©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens aan het wandelen. Buiten. En toen ging ik naar binnen en kwam in een gebouw. Een keimodern gebouw. Net gebouwd. Het zat vol met kleine leuke gekke architecten- en interieurdesignersgrapjes. De heren- en damestoiletten (mag je eigenlijk niet meer zeggen) vielen op door de plaatjes op de deuren. Net ietsje anders, ietsje nodiger, dan de standaardpictogrammen. Ik begon te peinzen maar dat duurde niet lang. Ik moest nodig. Na gedane zaken had ik de tijd er snel een fotootje van te maken en nu zien jullie ze hier. Bofkonten!
Foto: “Nodig” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Wil je het ikje plaatsen? Ik zit even in een internationale trein.
Bezorging
Via de track- en-trace-code weet ik dat er drie pakketten door PostNL bezorgd zullen worden, dus blijf ik op het aangekondigde tijdsblok keurig netjes thuis, om die aan te nemen.
Als er wordt aangebeld en ik de deur open, vraagt de bezorger: „Bent u thuis?”
Thérèse Philippart
Je begint weer hysterisch te klinken. Probeer eens rustig te blijven achter je toetsenbord.
Wat hebben wij hier met de omstreden wetenschapper Roos Vonk? Als die niu nog hier van zich had laten horen….
Gevalletje namedropping zeker.
Welnee gekkie, Bas van Vuren bespreekt ikjes en actualiteiten ook via zijn Twitterkanaal, af en toe als het relevantie heeft doe ik ook daar in het intro verslag van, al sinds jaar en dag. Heb je onder een steen geleefd? Kijk je nooit naar de rechterkolom van de site, zo je schermpje althans breed genoeg is?
Zoals wel vaker is de naam van de inzender nog het interessantst.
Keurig netjes thuisblijven….chapeau, Therese. Heb je het nog even op de buurtapp gemeld.
Juist, een gevalletje namedropping dus.
APD begint weer hysterisch te klinken. Zeker weer alleen koffie bij het ontbijt. Probeer eens rustig te blijven achter je toetsenbord.
Apart, ik doe verslag van een relevante discussie (naar aanleiding van precies hetzelfde plaatje van de toiletdeuren) met een reageerder en omdat het niet DSR is is het ineens name dropping. Wat heb je toch rare mensen in de wereld!
IJdel, teer mensensoortje, die blogbazen…. DSR kent er geeneen die niet uit z’n sterretje gaat bij het minste of geringste tegengeluid -milde glimlachicoon-
Duidelijk intro, gevolgd door een vaag ikje dat de wenkbrauwen doet optrekken.
Maakt de bezorger een grapje? Woont Thérèse een hoog en trekt ze de deur open via een touw dat langs de trapleuning leidt naar de deurknop? Gaat het elektronisch misschien?
Jammer van dat ‘keurig netjes’.
Allicht wilde de bezorger zijn oprechte verbazing uiten, maar dat is dan slecht opgeschreven.
En? Was ze thuis?
Volgens mij legde ik alleen maar uit waarom ik aandacht besteedde aan een flardje conversatie met Roos Vonk (met wie ik het idd ook in real life altijd goed heb kunnen vinden). Ik zie nergens een spoor van ijdelheid, maar dat zal dan wel aan mij liggen. Dat Roos omstreden zou zijn is me niet bekend, dat ze een duidelijke mening heeft wel. Dat ik het vaak wel en soms niet met haar eens ben ook. Allemaal geen reden om iemand dood te zwijgen, zoals DSR kennelijk wil. Mag hij willen. Hij mag zoveel willen. Ik werp de suggestie schaterlachend ver van me af.
Ik keuvel op mijn twitterkanaaltje over van alles en nog wat, de ikjes zijn daarin dan ook niet toonaangevend. Alleen als het relevant voor het intro is doe ik er verslag van.
Zo had ik vorige week ook een interessant twistgesprek over de kwaliteit van Buienradar, maar echt, dat zie je dus hier in het intro niet terug want geen enkele relatie met een ikje of aanverwante discussie alhier.
‘Doodzwijgen’, doe eens even normaal, mal-hysterisch eikeltje van ons alle-allemaal -uiterst milde glimlachicoon-
Haha, ik had me niet eens gerealiseerd dat ze voor BN’er doorging. Man man.
“Kent beroemde mensen” heb ik schaterlachend in mijn Twitterbio gezet. Al een hele tijd geleden (2009?). Ik kan me herinneren dat er toen een soortgelijke “lekker belangrijk” discussie is gevoerd nadat ik argeloos een gesprek, een ontmoeting, een kneepje in de wang aanhaalde van een vriend/kennis waarvan anderen (in de roedel) vonden dat het BN’ers waren (waren ze ook) en als je ze dan noemt dan is dat voor hen automatisch namedropping, interessant doen, opscheppen. Kleine, heel kleine mensjes zijn dat.
Die laatste mededeling van Bas staat bol van de insiderslingo DSR is daarin niet ingewijd en beschouwt de discussie maar als doodgezwegen.
Hij hoopt voor APD dat Ron Brandsteder oid zich nog eens meldt. Daar bloeit ie altijd zo van op -milde glimlachicoon-
Goed intro, meteen een diepgaande discussie erachteraan en een sullig want oeroud ikje, pfff, moeilijk hoor.
Volgende week zal ik vroeger beginnen met lezen. Dan kan ik denken dat ik nog niet wakker ben.
Fraai intro met terugblik op een aardige ikjes week.
Jammer genoeg zegt de inzending van vandaag mij niets, ondanks de klinkende naam van de schrijfster.
Bekende Nederlander is wat veel gezegd.
Wel herhaaldelijk in opspraak geweest, als wetenschapper en agressieve praatjes over ministers ‘op de bek willen slaan’ enzo.
Daarvoor formeel berispt, (soort van) excuses gemaakt.
Een Geenstijltype zou je denken.
Mag. -milde glimlachicoon-
Het is allemaal nieuw voor mij, maar ik zal gaan googelen naar de duistere steegjes van het internet waar jij zo goed thuis bent.
Begin maar gewoon met de Volkskrant, vaderman
Gaat het over de ikjes – inzender van vandaag ? Verborgen talent elders dus?
Het kan verkeren ! Nomen est Omen .
Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Roos Vonk gehoord. Mag? Kan?
DSR refereert waarschijnlijk aan haar wat onhandige opmerkingen over vleeseters, namelijk dat dat hufters zijn. Had ze niet ineens zelf uitgezocht maar gelezen van een collega-onderzoeker. Haar naam is dan ook gezuiverd, maar bij de GeenStijl meute telt dat niet, die dragen je dat tot in eeuwigheid na. Zullen wel vleeseters zijn
Ze is bekend genoeg, ik had niet gedacht dat ze zo’n lullig grapje zou insturen.
Volgens Wikipedia is ze voor de zaak waar APD aan gerefereerd officieel berispt wegens onzorgvuldig professioneel handelen.
En ook eens voor rare opmerkingen over de Holocaust.
Eea is uitgebreid in het nieuws geweest, daarvoor hoef je geen nichemedia te volgen. Ze is in ieder geval bekender dan Gerry Holland -milde glimlachicoon-
DSR blijft dan ook bij zijn eerdere inschatting dat APD een omstreden wetenschapper namedropte. En dat mag natuurlijk best -milde glimlachicoon-
Nieuws
Op een Italiaanse camping stap ik tegelijk met een Nederlands jongetje het zwembad in. Het jongetje is net naar de tent geweest en brengt verslag uit aan zijn broertje, dat in het zwembad was achtergebleven. Ik hoor hem zeggen: „Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws. Het slechte nieuws is: mama komt zo naar het zwembad. Het goede nieuws is: papa komt zo ook naar het zwembad.”
Eva Deen
‘Zeer herkenbaar!’, zei DSR aan de ontbijttafel, om vervolgens te worden tegengesproken door zijn eigen vlees en bloed.
Mama gaat immers ondersteboven van de grote glijbaan, daar kun je als held van het pierebad niet tegenop.
Ja, herkenbaar. Zelf was ik degene die krokodilletje en andere wilde spelletjes speelde in het pierenbad. Tot grote ergernis en jaloezie van de andere vaders die het nakijken hadden. De hele meute ging gillend en spatterend door het bad, totdat de krokodil moegespeeld naar de kant ging, dat was vaak pas na een uur of wat.
Niemand levert daar commentaar op, behalve jij. Typisch.
Het was even zoeken maar dit is het betreffende pierenbadje. De krokodil was ook weleens moe, en dan werd de bal gepakt. Overgooien tussen papa en mama met het kind in het midden is een klassieker die we ons allemaal wel kunnen herinneren. Het was de kunst om niet te hoog te gooien. Was de bal te lang onbereikbaar dan hield het kind het huilend voor gezien. Mama in het midden was ook lachen, maar tot zover mijn inkijkje in het persoonlijke gezinsleven van weleer. Benieuwd of Heer Rozenwater dit aan kan.
Lieden zoals hier eerder boven maken dat het tegenwoordig sterk wordt afgeraden om nog foto’s van je kinderen op Facebook te plaatsen.
DSR Junior Jr gebiedt tot slapen (‘Dodo, papa!’) om vervolgens een bommetje naast zijn vader te maken. En die moet zich dan elke keer weer rotschrikken.
Zijn oudere broertje heeft aan de reuzenglijbaan genoeg, heeft me vooral nodig voor het zwaardere smijtwerk, plat op de bodem duwen etc
Ja, net doen alsof je schrikt is kennelijk iets dat kinderen onbedaarlijk aan het lachen maakt.
Maar, zo bedenk ik me ineens, misschien is het andersom ook wel zo. Als ik met vervaarlijk opengesperde muil een kind in het zwembad achterna zit en blij constateer dat die alles doet om weg te komen dan trap ik er misschien zelf in. Dat kind is niet echt bang maar doet alsof. Fake in het kwadraat. Spelen. Als voorbereiding op het volwassen leven.
Maar laten we terugkeren naar het onderwerp: toiletten en bordjes. Ad Hok stuurde me zojuist vanuit Rome een zelfgeschoten plaatje van een toiletdeur, met de volgende tekst: “Een herentoilet dus, maar erg overtuigend voor niet-Italiaans-sprekenden vond ik de afbeelding niet.” Eens? Ik wel! Man man. Dat is toch een kokerrokje? Het lijkt De Slimste Mens wel.
Dodo is peutertaal voor dormir (slapen) maar goed daarvoor moet je in een Franstalig land gewoond hebben. Dat is niet iedereen gegeven.
Ik verzoek HR het echt wat luchtiger te houden en het gepsychologiseer te staken. Echt. Ik word er ongemakkelijk van, kun je nagaan hoe dit is voor degene die je op de korrel neemt.
Dodo is Frans voor een slaapje.
En DSR acht zijn meermaals herhaalde punten van zorg maar weer eens bewezen.
Gelukkig staan de engnekken hier onder streng toezicht.
Een bevrijding
Op een camping in de Franse Alpen laat ik mijn boek Bevrijd door liefde even onbeheerd achter. Als ik terugkom bij mijn plekje constateer ik dat het boek verdwenen is. Mijn tienerzoon stelt droogjes vast dat ik nu bevrijd ben van bevrijd door de liefde.
Christien Krikke
Ondanks jaren ervaring met de ikjes sta ik soms nog altijd paf van het beleid van de redactie. Hoe haal je het in je hoofd om dit stukje af te drukken? Wat denk je dan? Wat heb je allemaal gemist?
Ik heb helaas moeten modereren in bovenstaande reactie. Begin het een beetje zat te worden.
Dat malle hysterische eikeltje ben ik inderdaad vergeten en wat dan nog? En Ron Brandsteder heb ik nooit ontmoet, weleens met elkaar geappt, dus dat ik met hem aan name dropping heb gedaan lijkt me sterk.
Maar wat een ontiegelijk irritant gezeur over DSR en “zijn vrouw en kinderen”. De ban is nabij helaas. Reageer normaal scherp grappig verveeld … mag allemaal maar houd op met die persoonlijke aanvallen en dat gepsychologiseer. Word er poepchagrijnig van.
In nultwintig was een café dat Spoorzicht heette. Daar weer tegenover het café Spoorzichtzicht. Zelfde niveau. Allez au dodo eauderoses.
Lekker Krikke op vakantie, want bevrijd van de liefde.q
Jammer dat ook op dit gemoedelijk blog over van alles en niets verscherpt toezicht nodig is. Gelukkig krijgen LDBs een klap in de nek indien nodig.
Enfin, sommige mensen gedragen zich kennelijk zo als ze neerzitten tussen de scherven van hun onvervuld leven. ‘Doar mos ie maar iets mit ’n domeneer over praten, zeiden ze dan vroeger.
Nee Heer Rozenwater, voor die zin schreef je er nog een, dat weet je drommels goed. De ban komt er alleen maar als je door blijft etteren en zeuren. Hoe moeilijk is het om normaal te communiceren met je medemens? Hoe moeilijk is het om aan te voelen wat de sfeer op dit blog is? Hoe moeilijk is het om je psychologisch gezwam te beperken tot de mensen in je naaste omgeving die je wel kent en die daar misschien wel op zitten te wachten? Hier, op het internet, op dit blog, niemand, dat kan ik je verzekeren. Doe het dan ook niet. Moeilijk?
Het willens en wetens herhalen van een gemodereerde reactie zal ongetwijfeld niet zonder gevolgen blijven?
Daarvan lijkt me inmiddels toch wel sprake.
Subtiele Ron Brandsteder-namedropping trouwens. Zo doe je dat!
Mededeling van de beheerder: Heer Rozenwater heeft geen ban maar wordt wel met onmiddellijke ingang gemodereerd. Dat betekent dat zijn reacties eerst door mij – of de dienstdoende moderator – worden bekeken alvorens ze al dan niet op de site worden doorgelaten. Wij kijken daarbij niet of de reactie ons welgevallig is – dan zouden er maar heel weinig overblijven – maar we beoordelen of de reactie op de persoon, met name die van DSR en/of gezin is gericht. Ook speculaties over karaktereigenschappen van andere reageerders worden kritisch bezien en waar nodig niet doorgelaten. Liefhebbers van psychologische pseudo-analyses over medereageerders kunnen terecht op het eigen steeds slechter bezochte blog van psycholoog en allesweter Heer Rozenwater. Hier houden we het aangenaam.
Pardon, sommige reacties van DSR lijken een beetje dodo-achtig. Berichten komen soms maar gedeeltelijk door, want het internet is niet je van het in de Beierse Alpen waar het ganse gezin DSR met uitzicht op de bergtoppen in de infinitypool ronddobbert.
Medebadgangers geven een voor één hun haast afgunstig bewondering te kennen over de zwemvesten van de kinderen, hun rustige maar toch sociale gedrag en de prettige sfeer die we om ons heen lijken te verspreiden.
Er werd me zojuist gevraagd of ik misschien een blog oid heb over de geheimen van het goede leven, maar dat heeft DSR mild-glimlachend afgewimpeld.
Zwemvesten zijn uiteraard zwemkunsten! Verbazend dat er niet meer Ik-jes zijn over wat je kunt meemaken met de autocorrect.
Misschien kun je het adres van je vakantiepark aan die akelige reageerder geven, die heeft ook wel behoefte aan wat rust. Kan hij gelijk krokodilletje spelen in het zwembad. Daar zijn de andere gasten dol op!
Het lijkt me dat er met je als man alleen in zo’n familiehotel al gauw een goed gesprek wordt aangeknoopt als je de grote kindervriend uithangt.
Het zijn wantrouwige tijden.
Bevrijd door liefde – Jan Geurtz, achtergelaten ergens op een camping in Frankrijk. Wellicht een goeie leestip voor de akelige reageerder. Het boek behandelt thema’s als: waarom laten we door onze reacties onze relaties mislukken? Hoe kunnen we op andere mensen reageren zonder te verzanden in een crisis of in een gezapig samenzijn? Geurtz helpt je te werken aan reacties die bijdragen aan het geluk en de ontplooiing van beide partners. Te koop bij de Slegte voor EUR 21.99
Bepaald geen ontspannende vakantieverhuur…
Vakantielectuur! Caca boudain!
En Lummel stuurt het lievelingsboek van Lola door, tip voor DSR.
Overload voor de akelige reageerder dit, hopen dat hij dit aankan.
Merci!
Ben je op vakantie en maak je niks mee?
Stuur in naar de ikjes redactie van de NRC!
Van campings en boeken en ook van de zee,
Niets te melden? Juist dan is de krant er blij mee.
De bediening
Ergens aan het IJ zit ik op een druk terras. De bediening doet enorm haar best. Ook het nieuwe meisje dat de drankjes komt bezorgen. Zij vertelt dat het bedienen leuk is, maar dat er soms ook wel eens iets fout gaat. Ze had mayonaise geknoeid op de ene gast en water op een andere.
Bij een volgende ronde vraag ik haar of er doden of gewonden zijn gevallen bij haar bediening.
Ze zwijgt, denkt even na en zegt aarzelend: „Tot nu toe nog niet.”
Sietse Hoogeboom
Nou, Sietse en het meisje hadden lol zeg! Nu wij nog.
‘Bediening’ is kennelijk vrouwelijk. Goed om te weten.
Hopelijk heeft de exploitatie door een NRC-lolbroek nog een fooi opgeleverd.
Snel naar het plashok, ik doe het in mijn broek van het lachen , niet
Ik vind die kleine pikante boudin het lekkerst op de bbq. Maar de gewone boudin mag er ook best wezen.
Het verbaast me dat bovenstaande door moderatie is gekomen.
Doe DSR maar een merguez!
Och, schelden doet geen zeer. Ik ben mal hysterisch en noem maar op, jij bent dus boosaardig. Laat de man. Te bespottelijk voor woorden en ja behoorlijk agressief, maar hij is niet voor niets zo eenzaam in het dagelijkse leven en ongelukkig in de liefde.
Modereren doe ik als hij over de schreef gaat met psychologiseren en er het gezin of de familie bij betrekt, woonplaatsen, IP-adressen e.d.
Is altijd een grijs gebied, maar dat houd je toch. Het sfeertje van enerzijds de aanvallende en zeurende trol en anderzijds de normale geliefde reageerders die op moderatie en strenger optreden aandringen zal hopelijk weer snel verdwijnen als de trol zich weer terugtrekt op zijn eigen blog.
Even de tanden op elkaar zou ik zeggen en vooral: snel verder scrollen. Gebrek aan aandacht doet dit doorgaans snel verstommen. De andere reageerders hebben dit goed begrepen. Hulde.
Ik moet zeggen dat ik van de week een vegetarische burger at die keilekker was. Ook de vegetarische schnitzel is prima te eten. Vegetarische chili sin carne, njammie. Tijdje terug een vegetarische frikandel die (dankzij het overvloedige gebruik van kruiden) niet te onderscheiden was van de echte. Het gaat de goeie kant op. Maar noem die dingen niet naar vlees, en noem de man of vrouw niet de vegetarische slager, man man, wat staat dat oliedom. Alsof het vervangers zijn, surrogaten, namakers, die vegetarische dingen zijn gewoon van zichzelf voedzaam en lekker en … maken je niet medeplichtig aan de wantoestanden in de slachthuizen.
Ach ja, het is dinges maar.
Het komt me trouwens voor dat veel vleesvervangers nogal zout zijn.
Kijk eens op Lummel.wordpress.com heel veel vegetarizche recepten. Er is zelfs een categorie voor aangemaakt. Het laatste recept is een heerlijke bietenburger. Nix te veel zout. Gezond en lekker
Haha, wat een zielig mannetje toch die Rozenwater. Ik sta nu op zijn blog ook in de moderatie. Terwijl ik daar nog nooit iets onwelvoeglijks gepost heb. Ik post daar omdat ik het zielig vind af en toe een kopsuggestie voor zijn Bedenk eens een mooie kop mensen. That’s all. Nooit vervelende dingen over de blogbeheerder, nooit IP-adressen, nooit zeuren over andere reageerders daar. Nooit wat hij hier dus wel altijd doet. Ik doe daar gewoon normaal en suggereer kopjes. Maar gemodereerd dus. ’t Is nog een tikkie kinderachtiger dan het schoolplein daar. Wat een niveau.
Dan bevindt je je in gezelschap van DSR. Reden voor moderatie: zijn geaardheid, zijn wezenskern.
Begin nog waardering voor JdW te krijgen. Die trok gewoon de stekker eruit en we konden het allemaal bekijken.
Besproken reageerder ploetert echter voort louter voor het genoegen een ander te kunnen bedillen en dwarsbomen.
Sietse, ik hang aan je lippen! Wat zei je bij het derde rondje? Of kwam je toen niet meer uit je woorden?
Ja, DSR heeft gelijk. Als je geen zin meer in je blog hebt, als je alleen nog maar wil chagrijnen dan kun je inderdaad je blog maar het beste opdoeken, net zoals die wijze rijpe geweldige JdW dat eigenlijk toch best wel goed zag. Zelfkennis, dat had die man. Ik neem alles terug wat ik ooit over hem heb gezegd (ook dat ik dacht dat hij misschien wel een lul was, was hij niet!!).
Ok, niet alles, want hij was wel schaamteloos in plagiaat en zo. Maar goed, hebben we het niet meer over.
Doktertje
De kleindochter is op bezoek en ze speelt doktertje, met ons. We ondergaan een uitgebreide behandeling.
Als ik uit mijn narcose ontwaak vraag ik: „Dokter, welke dag is het vandaag?”
Waarop zij monter antwoordt: „Uw sterfdag.”
Henk Schulte Nordholt
Vragen mensen zoiets? Of wordt dat juist aan ze gevraagd.
Het droogkomische ‘de’ kleindochter ipv ‘onze’ zal wel van Marcel van Roosmalen zijn overgenomen.
Enfin, zelfs in zijn verfoeilijk genre een zwak Ik-je.
Apart toch wel dat Heer Rozenwater het verschil niet ziet tussen een kinderikje (ingezonden en gepubliceerd in de NRC) en een reactie waarin je kinderen voorkomen alhier onder vrienden en andere reageerders. En ook voor de rest een geheel eigen interpretatie van “logisch” en “zich opwinden”, maar ik zal er gaapheidshalve verder maar niet op ingaan.
Sommige reageerders zouden baat hebben bij een trigger warning, maar dan kun je wel aan de gang blijven -milde glimlachicoon-
Verder horen mensen zich gewoon aan de spel- en omgangsregels te houden, zo moeilijk is dat niet.
Wie zeurt over moderatie moet eerst maar eens bij zichzelf te rade gaan.
Als er een Heintje Davids Hap Award zou zijn, dan won dezelfde reageerder dag na dag. -milde glimlachicoon-
Galante redder
Het is half zes ’s ochtends als ik wakker word. Ik hoor mijn nog thuiswonende en werkende zoon (want tja, geen woonruimte te vinden) naar beneden stommelen en de deur uitgaan. Als hij anderhalf uur later weer terugkomt, vraag ik hem waarom hij ook zo vroeg wakker was. Blijkt dat zijn vriendin hem had gebeld. Er reden geen treinen en zij had een vroege dienst, dus of hij haar naar het ziekenhuis kon brengen.
Ik complimenteer hem met deze zorgzame houding: „Echt een galante redder in nood.”
Waarop hij vermoeid antwoordt: „Welnee, een sukkel met een auto.”
Margreet Rebel-van de Vliet
Doorsneegesprekje, doorsneereactie, trusten.
Lieve help, wat een oeverloos gewauwel. Met een verwijzing naar de woningnood er ergens onelegant tusseningefrommeld.
Competitie weer begonnen?
Nou, geef mijn portie maar aan Fikkie.
Fikkie, c’est moi?
Net het lepeltje gemist Heer Rozenwater!
Voorspellingen die uitkomen zijn doorgaans de meest tragische -milde zuchticoon-
Elke dag een fraai ochtendopstel ter ere van DSR; was ’t alvast maar weer zondag! -milde glimlachicoon-
Afkomstig van een jeweetwel-keffertje dat bij gebrek aan gezelschap dan maar naar zijn eigen voorstaartje hapt.