Vogels tellen

Het is zaterdagochtend. Ik zit klaar voor de Nationale Tuinvogeltelling: je moet gedurende een half uur alle vogels in je tuin tellen en per app doorgeven. „Ik begin nu met tellen”, zeg ik tegen mijn vrouw en ga met mijn verrekijker voor het raam zitten. „Leuk!” zegt ze, „dan ga ik de bloembollen doen.” Even later scharrelt ze enthousiast op haar hurken door de tuin. Na een half uur geef ik het op en zend mijn bijdrage in. Aantal waarnemingen: nul.

Bas van Vuren

Gepubliceerd in de NRC van 30 januari 2024

Meer ikjes van dezelfde auteur.

Het teken

Vijf jaar na mijn zware operatie durf ik weer te joggen. Mijn oude rondje. Kijken hoe lang ik het volhoud. Al na vijf minuten ga ik trillen en zweten en hijgen. Ik word bang. Dan verschijnen er ineens van links en van rechts prachtige kleine duifjes op mijn pad. Ze fladderen voor me uit en landen zelfs soms even voor mijn voeten. Heel bijzonder. Dit is een teken, denk ik, en vat moed om door te gaan. Ik haal zelfs een oudere man in. En ik zie dat hij uit een papieren zak broodkruimels op het pad strooit.

Bas van Vuren

Gepubliceerd in NRC, d.d. 8 juni 2022

Lees verder “Het teken”

Tegoedbon uit de lockdown (370)

Over ikjes, lammetjes en het vorige intro

Helaas! Vrolijk gescheld. Vrijpostig en openhartig. Dankbaar, alert en lacherig. Gemoedstoestanden, emoties … de ikjes uit de NRC bestreken ook vorige week weer het hele palet van het leven van in ieder geval het intellectuele deel van Nederland. Voor andere gevoelens moet je elders zijn. Zo is het nu eenmaal.

Ik moet er nu ik dit opschrijf ineens aan denken dat ik vorige week vrijdag een Telegraaf op een bureau zag liggen. Een collegaatje had die in een onbewaakt ogenblik gekocht en meegenomen. Ik kreeg hetzelfde huivergevoel als een paar weken geleden toen ik er een op een rommelige stamtafel van een cafetaria zag liggen. Of nog langer terug, toen ik op een lange zomervakantie in Spanje toch eigenlijk weleens wilde weten wat er in Nederland aan het gebeuren was, maar in het rek van de kiosk alleen maar chocoladeletters zag. Waar dit over gaat? De ikjes uit de NRC natuurlijk. Niet over de Telegraaf.

Hier komen ze weer, die ikjes, en dat wat het beroemde ikjespanel ervan vond. Helegaar voor noppes voor jullie bij elkaar geschreven door die fijne kerel, die Bas van Vuren, ja, die van die aangename website!

Lees verder “Tegoedbon uit de lockdown (370)”

Bijziende vrouw denkt rat te zien (366)

Over ikjes en ouwetjes

Rutte werkt bij de GGD? Een buschauffeur rijdt expres over een portemonnee heen? Een rat wordt doodgeslagen met een bezem? Sterre die Nora met corona besmet? Poekie de kat platgereden op de ringweg? Een inbreker die er met de code van het inbraakalarm vandoor gaat? Allemaal erge dingen. Maar het zijn gelukkig ook dingen die weliswaar dreigden te gebeuren maar uiteindelijk niet echt gebeurd zijn. Net zoals Poetin en de Oekraine, zeg maar. Wat er vorige week dan wel gebeurde in ikjesland? Dat lezen jullie hier in het weekintro. Vier keer “gebeuren” in vier zinnen, gaat lekker hier. Man man en dan zeggen ze nog wat een schrijftalent ik heb.

“Nee, het was niet ‘Rutte’, maar de Oude Koningin, nou goed?”

Want ja, wie was dat, dacht het dochtertje van Geertje van der Geest dus. Het kind hoorde haar moeder door de telefoon antwoord geven op een spervuur aan impertinente vragen. Of ze hoofdpijn had? Moe, keelpijn, misselijk? Of ze koude rillingen had? Prikkende ogen? Of ze zwanger was? Misschien in de afgelopen 6 weken bevallen? Maar goed, Geertje hangt eindelijk op. “Was dat Rutte?” vraagt haar dochter van 11 met grote ogen. Nee dus, het was de GGD, maar dat hadden jullie wel al meteen begrepen. “Nee, het was niet ‘Rutte’, maar de Oude Koningin, nou goed?” bromde De Schrijvende Rechter (DSR) sikkeneurig. Hij was duidelijk niet in zijn hum, onze ikjesbespreker uit Brussel. Snauwen, bijten, grommen, het was de hele week raak. Ilona vroeg zich af in welke kliko dit ikje gegooid moest worden. Bij het chemisch afval als ze erg giftig zijn, of in de PMD als ze gerecycled kunnen worden, hielp een behulpzame reageerder haar.

Lees verder “Bijziende vrouw denkt rat te zien (366)”

Gewoon hele goede prikjes (343)

Over ikjes en prikjes

Hars in plaats van hasj. Maatje in plaats van edelachtbare. Een biertje in plaats van een kop koffie. Twee goede prikjes in plaats van een noodzakelijke derde vaccinatie. Jean-Paul Belmondo in plaats van een willekeurige toerist in witte zwembroek. Suffe gemeentewerkers in plaats van zelfredzame helden. De ikjeschrijvers van de NRC zetten de lezer graag op het verkeerde been. En dat levert soms prachtige pointes op. Heel soms. Zelden eigenlijk. Tot bijna nooit. Ook vorige week weer niet. Ik bespreek ze in dit artikel.

Reinier van Leuken, met zo’n naam verwacht je wat, schreef over zijn 9-jarige zoon aan wie “een verlopen type zenuwachtig om hasj vraagt”. What the fuck, denkt u? Ja, wij ook. Het blijkt een cellist die met een cellokoffer op zijn rug op weg naar het conservatorium is en hars wil hebben. Hars. Voor zijn strijkstok. Reinier was dus wat hardhorend. Misschien teveel naar zijn repeterende zoontje geluisterd. Want dat liep daar met een viool te zeulen, ook op weg naar dat conservatorium.

Lees verder “Gewoon hele goede prikjes (343)”

Een plashok in elk openbaar gebouw (339)

Over ikjes en mannelijke en vrouwelijke kaasschaven

En? Is het niet prachtig, zo’n oefening in zwembroek met een gastenboek en een kaasschaaf? Als je niet weet wat hierop je antwoord is, of als je geen idee hebt wat dit voor bizarre eerste zin is, dan hoef je je niet te schamen. Het betekent alleen dat je geen weet hebt van de NRC-ikjes, of dat je je alle zes titels van de ikjes van vorige week niet kunt herinneren. Dat is niet erg, want ik bespreek ze hier allemaal en doe er de oordelen en bespiegelingen van het NRC-ikjesbespreekjespanel bij. Illustere reageerders, zoals De Schrijvende Rechter, (de lallende) Lummel en Heer Rozenwater bespraken de ikjes vroeger op de NRC pagina’s, maar hebben nu hier de volledig aan hen toegewijde stek gevonden. Prachtig gewoonweg, een stukje Nederlandse cultuur is hiermee behouden. En iedereen mag meedoen. Ja, jij ook.

Lees verder “Een plashok in elk openbaar gebouw (339)”

Stoere aantrekkelijke man in de vaccinatiestraat (333)

Over ikjes en met verhalen uit de vaccinatiestraat en bibliotheek

Binnenkort willen jonge vrouwen geen seks meer hebben met mannen die niet gevaccineerd zijn. Een wattenstaafje moet uit het plastic worden gehaald voor het beste resultaat. Van de hele dag Nederlands luisteren en praten raken mannen met een niet-Nederlandse achtergrond uitgeput. Je moet iemand nooit op het eerste gezicht beoordelen. Plugjes liggen in de schappen van vierkante ijzerwarenwinkels in de Pijp. Vestdijk is een literatuurschrijver.

Dit zijn de belangrijkste wetenswaardigheden en levenslessen die je gemist hebt als je de ikjesrubriek van de NRC vorige week niet gevolgd hebt. Gelukkig voor jou publiceer ik vandaag dit overzicht van de hoogtepunten. Maar reken er niet op dat ik dat elke week doe. Houd ze dus zelf bij, die ikjes, ze staan elke dag in de NRC. Waar? In de ikjesrubriek. Link onderaan dit verhaal.

Lees verder “Stoere aantrekkelijke man in de vaccinatiestraat (333)”

Stout

Mijn vrouw en ik maken ons regelmatig boos over zwerfafval. Vorige week deden we mee aan een Cleanup. Bij de ingang van het park kregen we handschoenen, papierprikkers en vuilniszakken. Stoer trokken we een oranje hesje over onze kleding aan. Toen onze zak vol was liepen we tevreden terug naar het verzamelpunt. Een moeder met een kind aan de hand kwam ons tegemoet. „Mama, wat doen die meneer en mevrouw?” Terwijl ze haar kind van ons wegtrok antwoordde ze: „Ssst, die mensen zijn héél stout geweest en nu hebben ze straf.”

Bas van Vuren

Gepubliceerd in NRC, 7 december 2019

Timmerark neemt juiste afslag (215)

Malle dingen, ikjes en stukjes, telkens weer en nog altijd

Sinterklaas is voorbij en hopla, als bij toverslag, zijn ook alle blokkeerders die bezorgd zijn om het behoud van de Nederlandse cultuur verdwenen. Maar een paar volhouders trokken gele hesjes aan – die eigenlijk bedoeld zijn voor het beschermen van gestrande automobilisten op de vluchtstrook – en ze improviseerden later wel waar ze nu weer tegen waren. Tegen belastingen, tegen de regering en voor hogere lonen. Jammer voor ze dat de Tegenpartij niet meer bestaat.

Zoals Mopperkont ons vorige week liet zien werd de roetveegpiet al in de vorige eeuw geintroduceerd, een pukkelige jongeman, nog maar net in toom gehouden door een hyperventilerende Sint.

Lees verder “Timmerark neemt juiste afslag (215)”

Het tweehonderdste intro (200)

Vooruitkijken en achterlopen op ikjes en actualiteit

Nou, en dit is hij dan. Het tweehonderdste (200e) intro. Lang naar uitgekeken. Bijzonder moment. Veren. Cadeautjes. Loftuitingen. Verrassingen. We gaan het zien. Maar voorlopig gebeurt er niets bijzonders en wordt het ding geplaatst zoals op elke vorige 199 maandagen. En kijk ik terug op de verslagperiode, dit keer twee weken in plaats van één, en licht er een paar ikjes en reacties, belevenissen van lezers, en video’s uit.

Lummel bijvoorbeeld werd vorige week nog altijd geplaagd door de estafettestakingen in Frankijk. “Die stakingen beginnen me echt goed de keel uit te hangen. Ik heb al meer dan 2000 km met de auto gereden, in plaats van trein of vliegtuig, ik ben al meer dan 5 nachten ergens geblokkeerd geweest. Het is bijna onmogelijk evenementen te organiseren, deelnemers komen te laat of niet en gaan weer eerder weg. Een janboel.”

Schrijver dezes weet het, is gewaarschuwd, maar gaat vandaag, maandag 25 juni 2018, hopla toch met de trein naar Frankrijk. Wanneer hij terugkomt, dat weet niemand. Kan even duren. Nou, dan heb je er dus zelf om gevraagd. Zo is dat. De Fransen staken, zoals voorheen, om “de toekomst tegen te houden” (Lummel). Lees verder “Het tweehonderdste intro (200)”