Over een kuiltje in het pad struikelen, probeer het maar eens. Of een nieuwe jeans in de winkel passen en mopperen over je buikomvang. Aan een groep meertalige nieuwkomers kastanjes, eikels en beukennootjes laten zien. Een glas jus d”orange aanbieden aan een spijbelende leerlinge, terwijl je zelf in een café bier zit te zuipen. XXXL-wasmiddeltabletten in je vaatwasser gooien en daar pas na een paar weken achterkomen. Met je Renault 4 naar de glasbak rijden en een flirtende engerd van je af moeten slaan.
Dat kan allemaal. Althans, dat kan in ikjesland, dat land dat elke dag weer gecreëerd wordt door de lezers van de NRC. Ook vorige week weer. Man man, wat hadden wij, de toeschouwers en commentators het naar onze zin. Hieronder volgen de hoogtepunten. In de reacties onder dit blog kun je reageren op het ikje van de dag en wie weet, sta je dan volgende week in het volgende stukje. A dream comes true, I know, here can it.
“Blij zijn dat je je heup niet hebt gebroken. Ga ik vandaag ook eens doen.”
Pawi
“De eeuwige jeugd”, had Tamar Van Raalte haar ikje gedoopt. Ze was met twee gezellige vriendinnen aan het lopen door een beeldentuin. Een van de vriendinnen struikelt over “een kuiltje in het pad” en valt languit op de grond. Ze staat vlot weer op en zegt: „Ik ben toch zó blij dat wij dus gewoon kunnen vallen en nog steeds geen heup breken.” Hilarisch gewoon. Hoe komt ze erop? Het ikje straalt veel positiviteit uit, volgens Pawi, die wel vaker iets positiefs weet te vinden. “Blij zijn dat je je heup niet hebt gebroken. Ga ik vandaag ook eens doen.” Ilona preciseerde dat je wel kunt struikelen door een kuiltje maar niet erover. Ze heeft dat zelf van nabij meegemaakt met haar beide ouders. Bij beiden resulteerde het in een gebroken heup. Dus dat je niet denkt dat het puur denkbeeldig is. Het kan gebeuren. Pas op voor kuiltjes. En ook voor draadjes, want daar kun je volgens Bertie ook over struikelen.
Lummel nam de proef op de som en wandelde van Fouras Centre naar La Pointe. En weer terug. Da’s een heel stuk vol met kuilen en draden. Tweemaal. Maar hij kwam ongedeerd aan. Hij at daar vissoep, mosselen en twee dozijn oesters bij, op een klapstoeltje voor zijn tentje.
Ineke ter Beek stond in een winkel. Haar “manlief” paste daar een nieuwe jeans en kijkt mopperend in de spiegel vanwege zijn buikomvang. De verkoopster heeft meer met dat bijltje gehakt en zegt dat het wel meevalt. “Meer buik, minder billen, dat hoort er gewoon bij … Hèf zat kost, mo’j zunig op wean!” Pawi vond het een grappige anekdote. En de andere reageerders gingen op Wikipedia kijken of het “de” of “het” jeans moest zijn, of dat je niet beter spijkerbroek moest zeggen en wanneer dat ding ooit is uitgevonden (anno 1795).
Een Afghaans meisje in de klas van juffrouw Maaike Mayer zag een kastanje aan voor een “corona”.
Petra Visser-Burgers is verzuimcoördinator en zit samen met collega’s op vrijdagmiddag te borrelen in een café. Uit haar ooghoek ziet ze een leerlinge zitten die zich die ochtend had ziek gemeld. Petra vraagt de serveerster haar een glas jus d’orange te brengen en haar namens de school beterschap te wensen. Een tijdje later komt de serveerster een glas whisky brengen met als boodschap: „Mevrouw, als u dit opdrinkt, bent u dit voorval maandag weer helemaal vergeten.” Lik op stuk noemen we dat. Pawi moest echt lachen om dit ikje. De Schrijvende Rechter (DSR) vond het ikje een “hoog apocrief lolbroekengehalte” hebben in de trant van “Eindexamenopstel – Thema: wat is lef ? – Leerling levert na een minuut een blaadje in met ‘Dit is lef!’ – Krijgt een 10.”
“Spijbelen was mijn belangrijkste hobby. Ongelogen.”
Bertie
Hier op de site bleek een enkeling nooit zelf gespijbeld te hebben, zoals Pawi, Ad Hok en de blogbaas. DSR heeft een keer gespijbeld vanwege een scholierenprotest en “verder met wisselend succes (…) om onder het schoolzwemmen uit te komen”. Bertie wist van wanten: “Spijbelen was mijn belangrijkste hobby. Ongelogen.”
Anne-Marie vervelde, huh, Vervelde met een hoofdletter dus, had een XXXL-pak vaatwastabletten gekocht. Het valt haar op dat haar vaat wel erg lekker ruikt. Pas na een paar weken kwam ze erachter dat het tabletten voor de was waren. Tja, kun je weleens hebben. Ze had in ieder geval de borden nog niet staan strijken. “Na al de doorgestane emoties besloot ik een heerlijk warm schuimbad te nemen” fantaseerde Lummel door. “Maar ik kwam van een koude kermis thuis. Die bus VIM was niet zo verfrissend als ik gedacht had.”
Heleen Engbers kwam een flirtende engerd tegen toen ze met haar Renaultje 4 naar de glasbak ging. “Gaaf bakkie wijffie!” riep er een vanuit een veel duurdere patserbak. En toen Heleen stug doorging met flessen smijten riep hij “Tja, met zo’n autootje hou je natuurlijk wel geld over voor een wijntje.” Jammer dat je zo iemand niet voor zijn kop mag schoppen of op z’n minst de spiegel van zijn auto rukken.
Haller scoorde het 100e-reactielepeltje, verder zegt hij weinig, alsof hij het erom doet. Een echte goaltjesdief. Maar de lepeltjes stapelen zich op in zijn toch al welgevulde prijzenkast. Proficiat!
Wil jij net als Pawi, Ilona en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan een hartverwarmend Zoemuurtje©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik was weer eens in het Mediapark in Hilversum. Verder kan ik er niks over zeggen, want dan wordt Heer Rozenwater gek van jaloezie. Maar wel mooi om je auto te mogen parkeren op de hoek van de Leen Jongewaardweg en de Hetty Blokweg. Ze zijn allebei weg, ja. Dat wel. Helaas. Volgende keer zie ik misschien weer iets anders.
Foto: “Ja Zuster Nee Zuster Weg” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Hallo, ik ben wakker en heb het intro al uit.
Kort en goed.
Mooi Bertie! Op Twitter was iemand je al voor, maar hier ben je de eerste!
Diversity Day
Op mijn werk is vanwege Diversity Day volop aandacht besteed aan ‘Diversiteit en Inclusie’. Tijdens de avondmaaltijd verkondigt mijn dochter (3 jaar) dat zij met haar favoriete leidster van de kinderopvang wil „vertrouwen”. Ze begint over ringen en een jurk. „Maar mam, dat kan helemaal niet!” roept haar grote broer. Ik zit al klaar om hem een ruimdenkender beeld van een huwelijk tussen twee vrouwen bij te brengen maar besluit toch maar even te checken wat hij daarmee bedoelt. „Mam, ze is echt veel te oud voor haar!”
Marlies de Bont
Er zijn weleens betere beginnen van de ikjesweek geweest.
Op zich best een aardige pointe maar het werk van de inzender is er een beetje aan de haren bijgesleept.
De eerste zin is inderdaad totaal overbodig.
En de rest is onnozel.
Het kan alleen maar beter gaan met de ikjes de rest van de week.
Here can it!
😆
Goed overzicht van de afgelopen week, leuk om te lezen.
Is dat jouw auto in de weerspiegeling?
Haha, dat dacht ik ook even, maar als je inzoomt dan zie je dat het geen weerspiegeling is. Mijn auto stond achter me.
Intro fantastique! Bravo!
Je bent veeel te vroeg, Haller!
Il n’est jamais trop tôt pour donner un compliment.
stinkkaaskoek recept op Husse met je neus ertusse. En voor Haller tarte au Maroilles.
(even een beetje sluikreklame)
Sluikreclame niet nodig. Mensen, ga NU allemaal naar een gerecht dat je “normaal maar één keer in je leven maakt. Maar als je het ergens kan kopen doe je het meteen. Het is namelijk ongelofelijk lekker. Maar het stinkt. Het stinkt niet een beetje, het stinkt verschrikkelijk. Tijdens het bakken kan je het best alle deuren en ramen open zetten, en dan nog stinkt het.”
Iew, wat een lucht zeg, dringt zelfs door mijn computerscherm heen. Maar nu is het al te laat. Deze hele draad zal er de hele week naar blijven stinken.
De eerste zin overbodig! Weer eens wat anders.
Misschien ben ik murw gedeukt door al die kinderikjes, maar ik vind het lief, dat kindje dat wil vertrouwen met haar juf.
Wel een ‘woke’ ikje vandaag. Ik ben benieuwd wat er van deze kinderen terecht komt met zo’n inclusieve moeder.
Bonne Nuit.
Regenboog
Met een oud-collega zit ik te lunchen op een terras in de prachtige Beemsterpolder. Het valt mij op dat er bij een paar boerderijen regenboogvlaggen wapperen. Ik zeg haar dat ik het mooi en goed vind dat het lhbti-symbool ook hier wordt uitgedragen. Mijn tafelgenoot merkt droogjes op: dat is de vlag van de gemeente Beemster.
Chruf van Kempen
Het is diversity and inclusive wat de klok slaat!
Met een oud-collega zit ik te lunchen op een terras in de prachtige Beemsterpolder. Het valt mij op dat er een prachtige regenboog staat. Ik zeg haar dat ik het mooi en goed vind dat in de hele polder het lhbti-symbool wordt uitgedragen. Mijn tafelgenoot merkt droogjes op: dat is een regenboog.
Wat DSR betreft mag Woke Week inmiddels wel op z’n eigen lopen. De voornaam van de inzender kunnen ze ons echter niet meer afnemen; waat zou het vandaan komen?
Eind 2007. DSR werkt in het zuiden van Belgie. In de nasleep van de verkiezingen lopen de communautaire spanningen weer op. De mogelijkheid van een opsplitsing is niet denkbeeldig.
Aan een overheidsgebouw wappert de Vlaamse leeuw…. maar wel met een dikke rode streep erdoor! ‘Gaat lekker zo!’ zegt DSR tegen zijn Waalse collega’s, ‘zo zal het in Joegoslavie ook wel begonnen zijn’.
‘Da’s het wapen van de provincie Namen’, krijgt hij ten bescheid. En dan al sinds eeuwen, voegt Wikipedia er nog aan toe.
Verhip, zie ik nu pas! Chruf? 🤔
Familie van de Gruffalo?
Een korte google leert dat er slechts een Chruf in Nederland bestaat, da’s dus de ikjesschrijver, en als voornaam zie ik hem ook maar een keer in de hele wereld, ook onze eigen Chruf. Uniek hoor. Waar het vandaan komt ben ik nog niet achter, maar ik moet nu weer iets anders doen.
Regenboog
Met een elders-erg-actieve-collega/collegus/collegae zit ons te lunchen op een terras in de prachtige Beemsterpolder/Beemerpoldster. Het valt ons op dat er bij een paar boerderhijen en boerderzijen regenboogvlaggen wapperen. Ik zeg hun dat ons het mooi en goed vind dat het lhbti-symbool ook hier wordt uitgedragen. Ons tafelgenoot/tafelgenote/tafelgenoten merkt droogjes op: dat is de vlag van de gemeente Beemster/Beemer.
Chruf van Kempen
Wook, woker, wookst
🙂
Lummel heeft de smaak te pakken, zou die enige echte Chruf niet een verbastering van onze wereldberoemde voetballer zijn?
Moest ik ook aandenken, onze eigen Cruiffie.
Wordt heel erg getriggerd door dat voortdurende ge- lhbti!
Is het nou zo moeilijk om lhbtiqa+ te schrijven, het is toch geen 2019?!
Chruf had zijn bril niet op. De vlag van de gemeente Beemster heeft maar vier kleuren, de regenboog heeft er een stuk of zeven.
Te koop bij bol.com en andere onlinevlaggencentrales. Koop je een klein Beemstervlaggetje dan laten ze rode streep weg, apart.
Wikipedia zegt: “De vlag van de gemeente Beemster is op 20 december 1961 ingesteld als gemeentevlag. De officiële beschrijving van de vlag luidt als volgt: rechthoekig, bestaande uit vier horizontale banen van gelijke hoogte, in de kleuren van boven naar beneden: rood, groen, geel en blauw. De vier banen zijn van gelijke hoogte, de kleuren staan symbool voor: de rode zon, het groene land, het gele graan en het blauwe water.”
De regenboogvlag ziet er zo uit:
Moeilijk is het niet, maar ik zie door de bomen het bos niet meer.
lhbtiqa+
lhbtiqa+
lhbtiqa+
lhbtiqa+
lhbtiqa+
Dat verhaal over het wapen van Namen zou zomaar eens het beste ikje van de week kunnen zijn.
Moeder
Ik, vrouw van 50, logeer een paar dagen bij mijn ouders in Drenthe. ’s Avonds wil ik nog een rondje hardlopen net buiten het dorp. Mijn moeder reageert ontzet: „Het is al bijna donker! Dan ga je toch niet in je eentje naar dat afgelegen gebied.” Ik stel haar gerust: „Ik ben over een half uur terug en zo afgelegen is het niet want er staan een paar boerderijen.” Ik vertrek en loop al snel tussen de weilanden en akkers.
Op de terugweg zie ik in de verte een fietslamp opdoemen. Als ik dichterbij kom zie ik dat het mijn 73-jarige moeder is. Ze zegt: „Ik zeg tegen je vader, ik fiets er toch maar even heen.”
Yvonne Hofman
Er staan een paar boerderijen … Ja, daaruit snellen meteen de securityboeren te hulp als Yvonne klemgereden en meegetrokken wordt. Naïefje dat ze me d’r eentje van ons is. Het kan helaas niet meer, in het donker als vrouw gaan joggen. Russisch roulette. Ook in Drenthe.
Best leuk eigenlijk.
Maar de vraag is, Heer Rozenwater, wat vind jij dan van het ikje? Commentaar op het commentaar van een reageerder is wel heel erg oninteressant.
L. en Hannah zijn zeker aan het stofzuigen en willen HR tot etenstijd niet meer zien.
Een zegentje van DSR, als Ik-jesinzender het begin van de rest van je leven.
Mooi verhaal.
Vader vond het wel best dat moeder in haar eentje het donker in fietste.
Als bewoner van een afgelegen gebied in Drenthe, weet ik dat het zo’n vaart niet loopt met gevaren in de schemering.
Hooguit wat trekkers die nog werk gaan verzetten. Op tijd naar de berm uitwijken, geen oordopjes in, en fietsende kinderen net zo’n goede verlichting als moeder.
Ik vond het wel aandoenlijk, iets van vroeger en tevens van alle tijden een moeder bezorgd over haar dochter.
Vader ook wel maar meer bezig met de krant.
Heel mooi ikje uit de provincie moge het nog even blijven bestaan.
De gedachtengang van de minst geliefde gastreageerder is typisch, op het lugubere af. Heeft ie soms iets op te biechten?
Mooie jurk
De première van balletvoorstelling Mata Hari gaat bijna beginnen. In de foyer van de Stopera sta ik de deftig geklede mensen te bewonderen. Eén dame valt mij in het bijzonder op, en ik stap even op haar af om te zeggen dat ik haar jurk zo mooi vind. Verrast bedankt ze mij.
Vlak voor aanvang van de voorstelling wordt de Alexandra Radiusprijs uitgereikt, een bijzondere dansonderscheiding. Ik zie een stralende verschijning het podium oplopen – en realiseer me dat ik danseres Floor Eimers* heb aangesproken op haar kleding**, in plaats van op haar zonet bekroonde danstalent.
Féline van der Voort Maarschalk
*https://www.nrc.nl/nieuws/2021/10/14/alexandra-radiusprijs-voor-danseres-floor-eimers-27-a4061911
**https://www.operaballet.nl/nieuws/floor-eimers-wint-alexandra-radiusprijs
Een van de raarste ikjes ever. Er staan hyperlinks in! En de pointe is alleen maar dat mevrouw de danseres een hand heeft gegeven! Mensen die op het toneel lopen staan er ook weleens af ja, ook in de foyer ja, en dan kun je ze een hand geven ja. Man man.
Was het nodig om HR’s onterende reactie te plaatsen? Speculaties over de geestesgesteldheid van andere reageerders, sexpraatjes…. Hier kunnen we toch wel zonder dergelijke ongure bagger?
De pointe is dat de inzender iemand complimenteerde voor haar uiterlijke verschijning in plaats van haar talenten!
We woken dus door – en het regent ook nog.
Dus stel dat ik de minister-president van een middelgroot Europees land tegen het lijf loop en ik vind dat ie een mooie nieuwe bril/stropdas/vriendin heeft, dan moet ik hem dus eerst complimenteren met zijn uitgelezen bestuursstijl, samenbindend vermogen of verkiezingscampagne?
Excuses DSR, aan mijn aandacht ontglipt, nu gemodereerd.
Feline met de lange achternaam wilde even laten weten dat zij niet van de straat is, maar van de schone kunsten enzo.
Merci!
ik stond erbij en ik keek ernaar en ik zei iets stoms-ikje.
Grinnik, in de echte krant staat hij zonder de links. Ik dacht dat dat opvallend was. Not. Dom mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben. Zie Twitter alwaar Bram het ikje dagelijks fotografeert en deelt.
Eibmers schrijft DSR. Er stond Eimers. Zo heet de balletdanseres met de mooie jurk.
Zit hij het ikje over te schrijven ipv kopiëren? Compliment voor dat noeste werk!
Mooi verhaal trouwens. Iemand complimenteren is eigenlijk altijd wel goed, of het nu om de kleding gaat of om de uitvoerende kunst.
Er is een verhaal over een meisje dat uitsluitend geroemd wordt over haar jurkje. Ik kan niet vinden wie het schreef. Nescio? Multatuli? Hopelijk weet iemand uit deze community waar ik het over heb…
Pawi gooit het over de literaire boeg, maar is duidelijk geinspireerd door dit zangvers:
Mooie herinnering al had ik niet die benen en dat rokje. 😊
Monster
Voor de brugklas moet mijn zoon Lucas een namenboekje over zijn voornaam maken. Waar komt je naam vandaan? Hadden je ouders nog een andere naam bedacht? Ja, dat hadden we. Ik moet opnieuw lachen als ik er aan terug denk. Lucas had eigenlijk Stijn geheten. Toen we bij de vormgever waren, zei hij bij het maken van het kaartje: „Wat grappig. Als je hem en zijn vader in de tuin roept, horen de buren: ‘Frank en Stijn, eten!’” Op de valreep hebben we toch maar voor een andere naam gekozen.
Ardiënne Verhoeven
Heer Rozenwater, je moet echt ook over andere onderwerpen gaan reageren, anders gaat het op stalking lijken en dat mag hier niet. Je hebt daar je eigen blog voor en als je wilt kun je ook nogeens je wc en zolderkamertje volhangen met haatteksten.
Stijn en Frank, eten!
Wat een geluksvogels, een huis met een tuin.
DSR voelt zich gestalkt en uiterst neerbuigend behandeld met dat ‘varken’. Waarschuwingen zijn aan de internetengerd niet besteed. Moderatie van het gescheld is toch wel het minste.
DSR vindt het vandaag eigenlijk maar een matig Ik-je.
Het jeukt bij ‘Ik moet opnieuw lachen als ik er aan terug denk.’ Je ziet de inzender al hoofdschuddend glimlachen….guttegut, wat een toestand zou dat geweest zijn!
Nederlanders in het NRC-cirkeltje geven tegenwoordig doorgaans saaie namen in de trant van Ferre, Knorre, Musse, Meesse, Sterre, Ferre. Harre, Warre etc….. Het Amsterdams vergeten van de laatste n-etje is mainstream geworden in het elitair Nederland.
DSR kende het Rode Rokje in een uitvoering van Jiskefet maar kwam onverhoopt op bovenstaande elegante versie uit.
Kennelijk is het iets uit de tijd van de ouwe mensen. Kan iemand me vertellen wie de uitvoerend artiest is (wat een heerlijke schmierstem heeft die man, DSR stelt zich er ook een potloodsnorretje bij voor) en in welk jaar het uitkwam?
Pawi woont dan weer in een tuin met een huis.
Een feestvarken is geen varken. Da’s dus niet zo erg. “Onwaarschijnlijk ordinaire smaak” vind ik al een stuk vervelender.
Maar kort en goed: als ik ook de volgende commentaren van deze reageerder moet gaan zitten uitvlooien, op detailniveau, of ze wel door de beugel kunnen, dan is de lol er wel af. Is hij in feite al, vandaar mijn waarschuwing.
Rozenwater is welkom om hier gewoon mee te doen, dat wil zeggen ikjes becommentarieren, een beetje stoken naar deze of gene, dat kan allemaal, maar als het merendeel van zijn reacties opmerkingen over de persoon, het gezin, het IP-adres, de smaak, kleding en geestesgesteldheid van een en dezelfde reageerder zijn, zeker als er geen aanleiding voor is, dat wil zeggen hij wordt niet eens door die reageerder aangesproken, dan is het klaar. Dan gaan de reacties naar een andere versie van het moderatiefilter, daar waar ze niet meer door mij gelezen en eventueel doorgelaten worden, maar daar waar ze onzichtbaar, ook voor mij, gewoon standaard van de site verwijderd worden. De keuze is volledig aan Heer Rozenwater.
Een korte google leert me niets over het (inderdaad afgrijselijke) Laat zien je rode rokje. Die Leon Nagtegaal zet wel meer dingen op zijn Youtube-kanaal, maar hij is een zanger en zingt deze versie wellicht. Er is nul info. Ook de heren van Jiskefet vertellen niet waar deze melodie en tekst vandaan komt. Het is niet anders. Laten we hopen dat het gauw uit mijn oren verdwijnt.
Om de goede wil te tonen onderstaand een lekker deuntje voor Heer Rozenwater. Het is een man met smaak, zoals bekend en hij kan dit vast wel waarderen.
Och, om sneren of al dan niet goede smaak haalt DSR zijn schouders op, zeker als ze van uitgezakte scheefwoners komen. Hij komt er rond voor uit eenvoudige maar hartelijke voorkeuren te hebben.
Zo vindt DSR dit beter dan het origineel – to the point, niet te muujluk en toch treft het je recht in het hart:
Jaja! Een buitencategorie, die Wim T. Schippers. 😄
De gedeelde onwetendheid over de auteur van het verhaal over een mooi kleedje, waar het zou moeten gaan over de draagster ervan, wordt verhuld door het rode rokje lied. Niet gekeken, was nogal bezig met de tuin. Kastanjes vallen bij de vleet.
Is er hier iemand die wel weet wat ik bedoel? Of heeft iemand een tip?
Nee, ik moet hier helaas passen. Terwijl ik toch vaak heel veel weet of kan googelen. We zullen moeten wachten tot Ad Hok wakker is.
Ad Hok heeft wel wat anders aan zijn hoofd.
Oh?
Dental surgery
Oei! Sterkte! 🦷
Dank je. De ingreep was gisteren. Vandaag ziet mijn kop eruit alsof ik frontaal tegen een rijdende vrachtwagen ben opgelopen.
Morgen is dat beter en ziet je kop er weer normaal uit alsof je tegen een kinderfietsje bent aangelopen. Wees blij dat je het achter de rug hebt. Nu zorgeloos en onbekommerd en onbegrensd genieten!
Maar niet vergeten te flossen!
Ergernis
Na het avondeten ga ik op verzoek van onze zoon van 14 een potje met hem kaarten. Om het vader-zoon-moment inhoud te geven, stel ik hem de open vraag hoe het met hem gaat. Zijn reactie: „Waarom vraag je dat, ben je m’n mental coach of zo?”
Steven Zijlstra
Er wordt weinig gepraat bij de Zijlstraatjes.
Precies het antwoord dat Steven Zijlstra verdient.
Ik mag hopen dat al dat vadervormgeven een karikatuur is op de huidige welszijnswerkerspraat, anders is het een treurige bedoening.
Stel de volgende keer liever halfopen vragen.
Het is ook nooit goed. Kaartspelletje afgemaakt? Of liever een potje vechten?
Ik ga snel eens een vader-dochter moment inhoud geven. Misschien vanmiddag al. Half open vraag heb ik begrepen : hoe goed gaat het met je?
Kan HR’s haatmail worden gemodereerd? In de vergeetput met dat schoelje; hoe lang mag hij hier nog stalken?
DSR had begrepen dat HR sinds jaar en dag huist in de Amsterdamse binnenstad, gebouwd op palen en volgens het krantje altijd aan het uitschuiven of verzakken.
Allicht woont inmiddels naast T. in een rusthuis in de Bijlmer. Het is hem van harte gegund.
Betreffende niet relevante stalkpassage is inmiddels verwijderd. De reageerder flirt met de afgrond. De putdiepe afgrond der vergetelheid. Roemloos ook nog. Moet hij niet blijven doen (tip).
Voor DSR/HR gedoe zie alhier.
Van de teloorgang van HR, hoezeer hij ook een privacyschendende fielt is, wordt DSR toch alweer weer verdrietig.
Misschien is het beter om niet meer naar die pagina te verwijzen. Het wekt de indruk dat DSR er iets mee te maken heeft, en dat terwijl hij er geeneens kan reageren (!) – want zo is HR dan ook wel weer.
Strakkere moderatie en wachten op beter weer, dat is het enige dat iets uithaalt.
Ja ik word er ook verdrietig van. Ik doe op zijn blog gewoon gezellig mee met kopjes. Zet daar nooit een onvertogen woord. Zo kan het toch ook?
Word je niet meer op voorhand gemodereerd?
Jawel, dat wel. Hoewel daar dus geen enkele aanleiding voor is. Schouderophaalicoontje.
Dan zou ik toch voor de eer bedanken.
Het koppenconcept is kennelijk ijzersterk.
Ik beschouw het niet als een eer. Eerder andersom.
Zo’n kopje doe je als aangenaam tijdverdrijf, soort van kruiswoordpuzzel, Sudoku.
Verdrietigheid dat dit keer op keer nodig is, voert toch de boventoon. DSR beleeft er in ieder geval geen plezier aan dat HR opnieuw een stap richting de vergeetput zet -droevig-milde uitdrukking-icoon-
Had Heer Heintje destijds zijn woord gehouden, dan was zijn aftocht nog waardig geweest. Nu is dat niet meer mogelijk – en dat is misschien nog wel de grootste tragedie.
Van fanatieke geselbroeder in naam van de aardigheid naar eeuwig zeurende internetengerd die voortdurend moet worden gemodereerd. Geen reageerder is ooit dieper gevallen.
Klopt, zelfs Trolley hield de eer nog aan zichzelf. Waarschijnlijk omdat het ook voor hem een spelletje was en niet belangrijk. HR lijkt echt verteerd te worden door heel vervelende gevoelens. Ik kan hem niet helpen, denk ik. DSR al helemaal niet. Wat is er moeilijk aan, HR, om normaal te reageren en die haatpraat en dat graven in het verleden achterwege te laten?
Da’s dus een opsomming over DSR, wat hij allemaal door de jaren heen heeft gezegd, bedoeld om je punt weer te maken dat hij niet deugt. Wanneer begrijp je de boodschap? Houd op met dat geouwehoer over DSR, hou op met citeren uit de oude doos, leef vandaag, begin opnieuw, kijk naar de zon, kijk bij jezelf naar binnen, je talenten, je muzieksmaak, de zin in het leven, je wens om mensen dingen te laten zien en horen die jij mooi vindt. Zou een stuk gezelliger zijn, ook voor jezelf.
Zo is ’t precies-milde glimlachicoon-
Als DSR zo vrij mag zijn om Haller cs het nakijken te geven….
Gefeliciteerd! Dat lepeltje is voor jou!
Aujourd’hui nous avons d’autres chats à fouetter.
Terzijde: als HR weer normaal gaat doen dan kan hij wat mij betreft ook aanschuiven bij het volgende zoemuurtje. Maar goed, de uitgestoken hand zal wel weer opnieuw gebruikt worden als spuugbakje, net als de vorige keren.
Hehehe. . . dat zou vermakelijk inderdaad. Maar die slappe kip is wel wijzer.
Ja in een zoemuurtje kun je je niet verschuilen achter je toetsenbordje, maar moet je echt onderhoudend en als het kan sympathiek zijn. Zelf moet ik ook altijd alle zeilen bijzetten. Zo’n zoemuurtje is niet iedereen gegeven, hoor.
Even een b-mol plaatsen. Ik ben sinds kort de beheerder van een professionneel zoom abonnement. Daar kan ik niet zomaar iedereen toelaten. De zichzelf heerrozenwater noemende reageerder is vooralsnog niet welkom op dir kanaal gezien zijn gescheld, zijn razen en tieren en het openbaar maken van ip-adressen. Ik kijk wel linker uit.
Zekers, jij gaat daar over. Ik geef slechts mijn mening.
Ja, stel je voor zeg!
En het gescheld, geraas, getier en het openbaar maken van ip-adressen moet ophouden en definitief voorbij zijn. Da’s wel een voorwaarde. Maar dan nog blijft het wel een spannend dingetje, ja. Kun je hem vertrouwen, dat zal de grote vraag worden. De speelse, argeloze, respectvolle, lieve en niet-willen-scoren samenspraakjes zullen er zeker in het begin onder lijden. Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard.
Eerst maar eens en flinke proeftijd, en excuses aan de, ware het niet door tijdig ingrijpen van de beheerder, beoogde internetnarigheidsslachtoffers.
DSR vindt dat een nog tamelijk milde voorwaarde.
Excuses hoeven voor mij niet. Gewoon een tijd normaal doen.
Het waren dan ook niet jouw IP-gegevens die op straat dreigden te worden gegooid.
Het liefst zou ik er ook nog een opstel bij zien, om de gemeendheid van de excuses te kunnen beproeven.
Tja, we kijken wel wat hij ervoor wil doen om weer in de normale leuke mensenwereld opgenomen te worden. Ik zou het wel weten!
DSR stelt zich in deze terughoudend-constructief op. HR hoeft niet bang te zijn dat DSR bijt -milde glimlachicoon-
Cela vaut mieux qu’une cuillère!
Mario gaat weer open!
https://m.facebook.com/wijnlokaalleven/?locale2=nl_NL