Tag: Ikjes

Schuifelen

Als expat in Zwitserland moet je niet boren, grasmaaien, naar muziek luisteren tijdens Ruhezeit. Anders wordt er geklaagd bij de huisbaas.

Een oudere buurvrouw belt aan en vraagt of we haar ooit horen. „Nee, hoor”, zeg ik. „Wij horen nooit iets.” Wat een lief mens.

Net voor ik haar eens op de koffie wil uitnodigen, schreeuwt ze boos: „Nou, ik jullie wel.” Ik ben stomverbaasd. Dus licht ze toe dat ze inderdaad geen lawaai hoort. We lopen dan ook altijd op pantoffels. Maar ze hoort ons „schuifelen, als het ’s avonds heel stil in huis is”.

Bas van Vuren

Gepubliceerd in NRC, 12 december 2022

Lees verder “Schuifelen”
Advertentie

‘What was that?’

Na het vertrek van station Amsterdam-Zuid spreekt een treinbegeleider onze coupé toe. Staande in het gangpad vertelt hij over een klasje conducteurs in opleiding dat tot Venlo vier keer langs zal komen. Ze zullen folders en koffie gaan uitdelen. Ze zijn te herkennen aan hun NS-uniformen. Aan het slot vraagt hij in het Nederlands „of er hier nog mensen zijn die deze informatie in het Engels nodig hebben?” Hij kijkt rond, constateert „ook hier niemand” en beent de coupé uit.

„What was that?” hoor ik een man vragen.

Bas van Vuren

Gepubliceerd in NRC, 6 december 2022

Lees verder “‘What was that?’”

Wat een gebeurtenis (408)

Over ikjes en een stoute Sinterklaas

Luisteren naar egeltjes. Pensionado’s uitlachen. Een heitje voor een kwarteleitje geven. Ruzie maken met een bazige buurvrouw. Een ouwe vlam achter een rollator nakijken. In de rij voor de kassa van de bouwmarkt staan te kissebissen. De NRC-lezers deden weer de gekste dingen vorige week. Gelukkig schreven ze het op en stuurden het in als “ikjes”. Het illustere ikjespanel besprak de hoogte- en dieptepunten. Lees het maar gauw. De nieuwe ikjes van deze week komen dagelijks via de reacties onder dit blog en jawel, ook jij mag je commentaar achterlaten. Of je nou in het panel zit of niet, je mening is keiwelkom.

Lees verder “Wat een gebeurtenis (408)”

Gekreun uit de kist (397)

Over ikjes en collectes

Collecteren. Vliegen. Bellen. Zien. Snoepen. Zitten. De NRC-lezers hadden het er vorige week maar druk mee. Gelukkig konden ze het van zich afschrijven via de ikjesrubriek. En hier op dit ikjes- en verhalenblog werden de ikjes weer vakkundig en meedogenloos beoordeeld door het vaste ikjespanel. Lees maar gauw of jouw ikje of jouw reactie of jouw watdanook erbij staat. Het zou zomaar eens kunnen. Misschien heb je wel een zwaarverguld lepeltje gewonnen. De ikjes van deze week en de reacties daar dan weer op verschijnen dagelijks vers in het commentaarveld. Moeilijk? Welnee, je went er zo aan.

Maar eerst een opmerking over de titel. Een titel die jou wellicht naar dit blog heeft gelokt. “Gekreun uit de kist” op een dag als deze doet al gauw denken aan de begrafenis van de Queen en vooral aan de smakeloze grapjes van de voorheen zo grappige talkshow host, A.L. Hij is volledig de weg kwijt; hij en zijn vers aangesteld schrijverscollectief. Die selectie uit het toch in Nederland ruim voorradige schrijverstalent had wel iets zorgvuldiger gekund.

Maar goed, de titel van dit blog heeft daar niks mee te maken, was allang bekend en slaat op een apart zinnetje uit een ikje over een vliegreis. “Kist” als in “vliegtuig” dus. That’s all. Leg ik zo meteen verder uit.

Lees verder “Gekreun uit de kist (397)”

Een potloodventer zonder jas (395)

Over ikjes op het naakstrand en in de duinen

Jan Willem die van zijn sokken wordt gereden door drie dametjes op de fiets ergens in de duinen. Petra die een handgeschreven pamfletje over kernenergie vindt in een ouwe archiefdoos. Sandra die iets heel bijzonders hoort aan de balie van de bibliotheek. Vincent die een politieagent en twee kleine meisjes een radslag ziet maken. Anja die op het naaktstrand ineens een schuchter mannetje uit de duinen ziet komen. Was het Jan Willem? Hij vraagt om seks, dus dat zal wel niet. En Margreet die een auto ziet die helegaar volautomatisch zelf een raampje kan openen.

Die dingen, mensen, die dingen gebeurden er allemaal vorige week in ikjesland. Het land waarin NRC-lezers hun bloedstollende avonturen en daverende dijenkletsers met de rest van het land delen. Ook met hen die geen abonnement hebben, want ja, die ikjes benne hier te lezen, elke dag vers, en daarnaast ook nogeens via de Twitterkanalen van Bram en Bas. Opdat die ikjes maar meer lezers naar die fijne krant trekken. En wij, Bram en Bas, daar ooit eens een leuke eindejaarsbonus of een nieuwjaarskaart voor in de bus krijgen. Niet dat we het daarvoor doen. Maar nu spreek ik voor mezelf.

Lees verder “Een potloodventer zonder jas (395)”

Handdoekie mee en leuten maar (382)

Over ikjes en een ontmoeting met de Queen

Uitgelachen worden om je Nokia. Een leeg blikje Grolsch naar twee jonge gasten gooien. Bespot en vernederd worden vanwege je nieuwe bril en kuikentjesogen. Afgebekt worden door een strandtenthoudster. Je fooi geweigerd zien. Minzaam toegeknikt worden door koningin Elizabeth, nadat ze je bijna van je sokken gereden heeft. Het hield maar niet op vorige week. Ze bleven maar gebeuren die lezersanekdotes van de NRC. En als ze gebeuren, dan worden ze opgeschreven, soms gepubliceerd en dan alhier beoordeeld door het ikjespanel. Lees maar gauw verder. 

Lees verder “Handdoekie mee en leuten maar (382)”

Onder die perenboom (379)

Over ikjes en koelkastmagneetjes

Een mooie droom over zonnige stranden, een blauwe zee met mooie jongens die lekkere cocktails komen brengen. Nieuwe tuintegels. Een serveerster die op je telefoonscherm tikt. Een conductrice met een onwel geworden passagier op haar rug. Vrolijk gekleurde ijskastmagneten op een rek. Een oudere heer op een rondje met een hondje. Twee kaatsenballen in een net. Een letter van banket. En vierentwintig rozen, vierentwintig rozen, vierentwintig rozen voor jou. Het was weer feest in ikjesland. Het vaste ikjespanel heeft de lezersanekdotes uit de NRC ook vorige week besproken. De executive summary staat hieronder. De nieuwe ikjes van deze week duiken elke dag op in het reactieveld. Ongekend dat dit allemaal zomaar kan en gratis op het internet beschikbaar is. Waar blijft die betaalmuur?

Lees verder “Onder die perenboom (379)”

Rat

Er zit een rat in de tuin!” riep mijn vrouw. “Een vette dikke bruine rat. Zo’n grote.” Huiverend schoot ik in mijn laarzen en pakte de bezem, klaar om mijn gezin te verdedigen of in ieder geval 144, de dierenpolitie, te bellen.

Het was een konijn.

Bas van Vuren

Gepubliceerd in NRC, 9 februari 2022

Lees verder “Rat”

Bizar: beheerder wint prijs op eigen website (361)

Over ikjes en prijzen

Bulderbos, 17 januari – Blogbeheerder Bas van Vuren heeft vandaag de prijs voor de 100e reactie op zijn blog aan een wel heel bijzondere reageerder uitgereikt, te weten aan zichzelf. De zwaarvergulde lepeltjes gaan reglementair naar de reageerders die precies de 100e, 200e enz. reactie plaatsen op het wekelijkse “intro”. Dit is een compilatie van commentaren van het ikjespanel op de lezersanekdotes (“ikjes”) die dagblad NRC dagelijks plaatst. Vorige week werd de 100e reactie geplaatst door de sitebeheerder zelf. In een toelichting op de site geeft Van Vuren te kennen de uitreiking te betreuren en hij bestempelt het zelf plaatsen van de 100e reactie bij zijn eigen artikel als “per ongeluk (…) Ik ben er niet trots op (…) Ik ga nog beter opletten. Ik weet nu hoe het moet voelen als je bijvoorbeeld als NRC-opinieredacteur een ikje van jezelf laat plaatsen. Je voelt je vies, leeg, mislukt. Gelukkig gaan die gevoelens doorgaans weer over.” Een onafhankelijk onderzoek acht de populaire websitebeheerder vooralsnog niet nodig.

De ikjes gingen vorige week over zelfrespect, een wasstraat, de padvinderij, de slimste mens en tongzoenen, de backoffice van een ijzerwinkel en het achterwerk van een trein. Dus veel slechter qua timing had de affaire niet los kunnen breken.

Lees verder “Bizar: beheerder wint prijs op eigen website (361)”

Burgemeesters bestaan toch niet? (353)

Over ikjes en een voormalig hoofd BHV van een organisatie in de basismetaal

Een voormalig hoofd BHV van een organisatie in de basismetaal, verschillende burgemeesters uit het Sinterklaasjournaal, een 98-jarige mevrouw met een QR-code voor in de kroeg, een stille kapper tijdens een knipbeurt, een zuinige man die voor Sinterklaas speelt, en een drogist die denkt dat hij de dorpsdokter is.

Je komt ze tegen in ikjesland, dat land dat bij elkaar geschreven wordt door de lezers van de NRC. Het is een land waarin je heerlijk kunt wegdromen, waarover je je kunt verbazen en waar je je mild glimlachend kunt verbazen over zijn inwoners. Een heel ander land kortom dan dat uit de rest van de krant. Man man. Je zult er maar wonen – in dat andere land – en weten dat het waarschijnlijk nog een heel stuk erger gaat worden. Met tribunalen en zo. Maar daar hebben we het hier niet over.

Lees verder “Burgemeesters bestaan toch niet? (353)”
%d bloggers liken dit: