Afgelopen week zat weer vol met de bekende Ikjes in de NRC en de onmisbare commentaren van Bas van Vuren en zijn trouwe volgers. Hier een humoristisch overzicht van de gebeurtenissen.
Premier in de maak
Een meisje van zes, Nina Barbas, laat via haar vader weten dat als er nog steeds geen vrouwelijke premier is als zij groot is, ze het zelf maar zal doen.
Bertie is blij er weer bij te horen op deze goede “mandag“
Bas waardeert de onverwachte invallen en vindt dat dit de creatieve geest weerspiegelt. “Dat ai mosten ze opheffen,” concludeert hij, met een knipoog naar de toekomst van Nina. Bertie is blij er weer bij te horen op deze goede “mandag” en hoopt op een knappe ikjesweek. Joke prijst het ikje, vergelijkt het met iets wat haar eigen kleindochter zou kunnen zeggen, en corrigeert zichzelf in een latere reactie. Bas redt haar door de fout voor haar te herstellen. Suske vindt dat je het noorderlicht niet moet verwarren met de lichtreclame van Heineken en reageert daarmee zoals gebruikelijk niet op het ikje, maar op het weekoverzicht van de vorige week. “Mag! Kan!”, zou Bas zeggen.
Amstelveenseweg
Een man in een metro preekt luid over God en roept: „Er is slechts één weg!” Op dat moment klinkt via de omroepinstallatie: „Amstelveenseweg.”
Bas vindt de naam van de inzender, Han Varkevisser, bijzonder en historisch humoristisch. Hij prijst het ikje, maar vindt de laatste zin – “Op dat moment komt de omroepinstallatie van de metro tot leven en uit de speakers klinkt: Amstelveenseweg” – wat “spekkig”. Om de ongecompliceerde gulle lach te scoren had Han zich hier volgens Bas – een erkend autoriteit op ikjesgebied – beter kunnen beperken tot de simpele nuchtere constatering van die melding uit de speakers.
Muntthee of Bloemenvaas?
Een oma in de Jordaan verwart een glas muntthee van een student met een bloemenvaasje en probeert de jongen te waarschuwen. Het voorval werd gadeslagen en ingestuurd door Cora Duin.
Bas waardeert de pointe, maar heeft kritiek op de uitgebreide en verwarrende opbouw. Hij adviseert toekomstige ikjesschrijvers om het grappige voorval simpelweg op te schrijven zonder onnodige details.
Fatbike Probleem
Een vrouw, Margreet van Schie, wordt van achteren aangereden door een fatbike bij een stoplicht. De eigenaar van de fatbike verwijt haar dat ze zomaar stil is gaan staan.
Bas merkt op dat dit in de provincie gebeurd moet zijn en prijst de inzender voor de strakke en eenvoudige schrijfwijze zonder opsmuk.
Stemgeheim
Ze antwoordt bevestigend en de stembureaumedewerker bloost.
Simone van der Sijs komt het stemlokaal binnen met een gebroken rechterhand en wordt gevraagd of ze links is. Ze antwoordt bevestigend en de stembureaumedewerker bloost.
Bas prijst de eerste zin, maar vindt de pointe te algemeen en de laatste zin volstrekt overbodig: “Doe eens niet, lieve ikjesschrijvers. Het is overbodig. Het haalt je verhaaltje onderuit. Het is lelijk, al jaren.”
Luistertoets
Een leerling van Thomas Otte is enthousiast over een luistertoets over de Middeleeuwen, denkt dat het over social media gaat, en voelt zich eindelijk verbonden met de toets.
Bas prijst het degelijke ikje, maar stelt vraagtekens bij de kop van het ikje van de dag ervoor. Joke vraagt zich af waar iedereen is, waarop Bas filosofisch antwoordt dat iedereen elders bezig is met verschillende bezigheden: “De een aan het surfen op vieze websites, de ander met zijn kleinkind aan het spelen, of met de hond mollen aan het vangen, met AI plaatjes aan het maken, het al veel te korte gras aan het maaien in de VS, en noem het allemaal maar op.”
Conclusie
Deze week bood een mooie mix van humoristische anekdotes en kritische maar opbouwende feedback van Bas van Vuren en zijn lezers. Het blijft altijd een feest om de interacties en commentaren te lezen, waarbij de humor en de kritiek elkaar perfect aanvullen. Tot volgende week voor weer een nieuwe lading Ikjes en commentaren!
Wil jij net als Bertie, Joke, Suske, het Kunstmatige Brein van Heer Rozenwater en andere kanjers kans maken om in het volgende weekoverzicht voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met lezers die voor je het weet goede kennissen van je kunnen worden? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van lezers van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je kunt een uniek vrolijk viltje winnen als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Of stuur zelf een ikje in. Of scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je kunt een uniek vrolijk viltje winnen als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Of voor een ander aangenaam dingetje dat je hier op de site doet. Viltjes zat. Maar voel je je te goed voor zo’n viltje? Of ben je doodsbenauwd om je adres te delen met het blogbeheer? Helemaal prima, dan laat je dat – liefst discreet – even weten en dan gaat dat viltje naar iemand die het wel weet te waarderen.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel, AI blijft verwoestend om zich heen slaan. Niet alleen de header image is door of met artificial intelligence gegenereerd, maar ook het volledige weekoverzicht is door AI geschreven, vrijwel zonder hulp van mijzelve. Kraak noch smaak, grenzeloos saai, maar wel griezelig goed gedaan. Ik heb de ikjes met de reacties ingevoerd en alleen maar gevraagd hier een samenvatting met commentaar van te maken, liefst een beetje grappig en soms scherp. Vooral de samenvattingen van de ikjes zijn perfect, toch? De plaatjes (gegenereerd door het Kunstmatige Brein van Heer Rozenwater) zijn voorspelbaar maar adequaat. Dus ja, wat moeten we zelf nog? Voor gekke humor, invallen, inside jokes en onbegrijpelijke associaties moesten jullie bij mij wezen, maar die tijd is voorbij zo lijkt het wel. Ook deze week – ik voel het gewoon – ga ik weer ainteressante dingen meemaken. Jullie ook? Laat je belevenissen achter in de reacties op dit blog. Hoeft niet literair. Foto: “Zelfs de koeien staan erbij en kijken ernaar” © 2024 Bais van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Mobielvrij
Op de middelbare school waar ik werk, experimenteren we met een volledig mobielvrije dag. In de gang bij de receptie zie ik vanaf een afstand een collega aan komen lopen, zwaar geconcentreerd starend naar een zwart dun langwerpig kastje in zijn handen. „Het is een mobielvrije dag, hè”, roep ik door de gang.De collega, lichtelijk geagiteerd: „Dit is een rekenmachine.”
Loes van Deursen
“Een zwart dun langwerpig kastje”? Really, Loes? En “lichtelijk geagiteerd”? Maar gelukkig gaat er niemand blozen.
Man man, wat een rotbegin van de week. Met die regen ook. Ai vat dit ikje volgende week moeiteloos in een zin samen. Let maar eens op! Dat wel.
Loes zit nog maar pas op een schrijfcursus.
Goedemorgen trouwens.
Haha, dat dacht ik ook. Ze doet haar best. Goedemorgen!
Even de Amstelveenseweg opzoeken via google maps want ik wil het risico niet lopen in de hel terecht te komen. Volgen ik vernomen heb zou de hel in feite een Hollandse frituur zijn en daar pas ik voor.
Zilver
We hoopten op een goede uitslag, maar omdat het looponderdeel moeizaam ging, was er nog wat twijfel. Uiteindelijk hoorde ik dan toch mijn naam omroepen: ik had zilver gewonnen op de NK triathlon in Amsterdam op de Olympische afstand. Het stond meteen ook op de site:
665 vrouwelijke deelnemers.
In de categorie 60-64: 2 deelnemers
Marjan van Wijk (64)
Ik snap hem helaas niet. Is Marjan op haar hoge leeftijd tweede bij de dames geworden (wereldklasse) of in haar leeftijdscategorie (leuke mop)?
Snap jij het niet??? 🤔🤔
Twee deelnemers….
Ja, als er bij had gestaan dat ze zilver had gewonnen in haar leeftijdscategorie. Dan is hij grappig, maar dat staat er niet bij. We moeten het maar weer zelf verzinnen, zelf op zoek naar de humor mopper mopper.
De nutsvraag
Voor onze ecologische tuinvereniging hield een van de leden een voordracht over de aanleg en het onderhoud van de composthoop. Omdat de ringslang in zo’n broeierige hoop eieren legt, dwaalde hij wat af over het leven van de ringslang.
„Wat is het nut van de ringslang?”, vroeg een toehoorder. Enigszins in de war gebracht sloeg de spreker de ogen ten hemel en mompelde: „Tja, wat is het nut van de mens?’’
Theo Meijman
Wat is het nut van dit ikje? Wat is het nut van deze suffe titel? Is het een semi-filosofische wetenschappelijke verhandeling? Zoek dan het universitaire sufferdje van de VU op, Theo.
Het IVN onthult maar weer eens hoe ontiegelijk gemeen honden en vooral katten zijn:
“Een volwassen ringslang eet voornamelijk kikkers, padden en salamanders maar soms ook visjes, muizen en hagedissen. Jonge ringslangen eten slakken, wormen en insecten. Ringslangen staan zelf op het menu van veel dieren. Een kat kan een ringslang doden maar een ringslang valt nooit een hond of kat aan!”
Volgens mij is ze tweede geworden in de categorie (leuke mop)
Wat is het nut van alles, vraag ik u af? Life is hard and then you die.
Niks heeft nut.
Nut is navelstaren en subjectief.
Wat voor jou nut heeft – een hoop stront bijvoorbeeld – als je althans een mestkever bent, ik weet niet of die hier meelezen of nog steeds bij de buren aan het groepschatten zijn – is voor de ander betekenisloos. Ben je bijvoorbeeld een kolibri dan vlieg je die hoop stront met een opgetrokken neusje voorbij. Terwijl zo’n mestkever weer niks met een bloemknop kan.
Liever een hard life before dan after dying.
Mijn mini-ikje voor vanavond.
Te snel aangekleed
In Boston geef ik als vrijwilliger programmeerles aan Amerikaanse gedetineerden. Via de Zoom maken we kennis met de organisatoren, ook de gedetineerden die meedoen als onderwijsassistenten. Ik zie hun karige omgeving en prijs mij gelukkig. Bij het avondeten vertel ik over mijn meeting. Mijn 13-jarige dochter verschiet van kleur. Ze wijst naar mijn borst: „Droeg je DAT?” Na een fietstocht van Amsterdam naar Zürich in 2020 kreeg ik van mijn Zwitserse neef een T-shirt met daarop een racestuur (Engels: handlebars), met daarboven groot de tekst „Life Behind Bars.”
Thomer Gil
Hier is heel veel mis mee. Allereerst weer zo’n titel die de overbodige laatste zin vervangt. Doe eens niet, mensen. We begrijpen de plot echt zelf wel.
Maar daarnaast, man man, wat een overbodige details en uitleggerij. Goh, bars zijn tralies. Goh, hij had dat T-shirt van een neef gekregen, een Zwitserse neef nog wel. Na een fietstocht van Amsterdam naar Zürich nog wel, bladiebladiebladiebla. Oh en hij kreeg het shirt in 2020, hoor. Wat voor weer het op die dag was moeten we dan wel weer zelf opzoeken, da’s jammer.
Principes
Tijdens een autoritje beklaagt mijn dochter (3) zich over een paar jongetjes van de opvang. Die zijn niet lief, want ze schoppen en slaan nogal eens. In een poging mijn peuter een pedagogische spiegel voor te houden, benoem ik dat zij ook wel eens slaat als ze boos is. Zonder aarzeling pareert ze: „Maar ik sla geen kindjes! Alleen grote mensen.”
Annelies Maes
Ach Annelies, het EK begint vandaag. Dan gaat je dochtertje elke dag weer schoppende, spugende en slaande volwassenen zien. Er is geen houden aan met deze maatschappij van tegenwoordig.
Genieten in het bos
Het is een mooie, heldere avond en al érg lang licht. Ik fiets naar huis na bezoek aan een vriendin en geniet van het laatste zingen van een merel als ik langs het bos rijd en bedenk dat het wel heel aantrekkelijk is een stuk door het bos te fietsen ondanks dat er wandelpaden zijn en geen fietspaden. Er is helemaal niemand, heerlijk!
Ja, er komt toch iemand aan: de boswachter. 120 euro boete! „Voor we het weten loopt het hier vol met mountainbikes mevrouw!” Alles bedorven, woedend peddel ik naar huis.
Trudi Laan
Hier is zo’n beetje alles mis mee. Van weer zo’n conclusietitel (soms denk ik dat de NRC-redaktie hier niet meer meeleest, ik heb dit toch meerdere malen aangekaart?), tot de afgrijselijk overbodige slotzin (“tell don’t show“). Inhoudelijk is de aangehaalde misstand ondeugdelijk en dus niet invoelbaar. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat we met het peloton, zojuist afgedaald van de Alpe d’Huez, over de wandelpaden van een ongerept merelfluitbos denderen.