Nippen aan een kommetje citroenwater (390)

Over ikjes, grasmaaiers en Ad Hok

Het Zijper Museum in Schagerbrug. De receptie van een vakantiepark in Frankrijk. Het buitengebied. Het ziekenhuis Eben Haëzer in Amsterdam. Het ouderlijk huis van de jongste zoon van Dineke Hoekstra. De grasmaaierswinkel. Willekeurige plaatsen ergens op deze wereld? Ergens op een andere wereld dan? Neen. Voluit neen. Al deze plaatsen waren vorige week in het nieuws. Welk nieuws? Het NRC-nieuws. Tjongejonge, dan moet die krant wel een wijdvertakt netwerk aan correspondenten hebben? Neen. Voluit neen. Ze doen dit via hun lezers. Die sturen het nieuws naar de krant. Het benne geen journalisten, dus de krant noemt die stukjes geen “nieuws” of “columns” maar “ikjes”. Omdat ze vaak over de lezer zelf gaan. Had dus ook best “jijtje” of “hijtje” of “zijtje” of “u’tje” of “hetje” kunnen heten. Maar het heet “ikjes” en ik ga die van de vorige week nu bespreken. Ik? Neen. Voluit neen. Wij! Zij! Het deskundige ikjespanel heeft de hele week commentaar zitten te geven, elke dag weer, en daar pik ik de krenten uit. Om ook hullie te eren. En zo wordt zo’n inleidende paragraaf al gauw langer dan het hele stuk en schrikt het lezers af in plaats van ze lekker te maken.

Lees verder “Nippen aan een kommetje citroenwater (390)”
Advertentie
%d bloggers liken dit: