Een pondje kibbeling (386)

Over ikjes en Dieuwertje Blok bij de viskraam

Wat neem je mee naar een afscheidsdienst: een bloem in cellofaan of in bruin pakpapier? Hoe bestel je discreet een poepzakje voor je hond als Dieuwertje Blok naast je in de rij staat? Wat moet je doen als je het eens bent met het besluit over het persoonsgebonden budget voor je 81-jarige moeder? Hoeveel nieuwe borstels voor de elektrische tandenborstel heeft een 89-jarige vrouw nog nodig? Is het verstandig om zachtjes door het huis te lopen als je zoon aan het studeren is voor zijn toetsweek? Kun je een slonzige vluchteling uit de Oekraïne op zijn woord geloven als hij op een terrasje om geld bedelt?

Coryfeeën van de Nederlandse taal- en letterkunde, en bovendien gezegend met een bovengemiddeld gevoel voor humor

Het zijn vragen, aparte vragen, bijzondere vragen, moeilijke vragen, gekke vragen, nuttige en nutteloze vragen waarop de NRC-lezer die vorige week de krant elke dag las inmiddels het antwoord weet. Hoe of dat kan? De vragen en de antwoorden stonden op de achterpagina en op de website van de krant, ingezonden door nijvere lezers en lezeressen in de vorm van “ikjes”. Hier bespreek ik ze en kijk hoe ze zijn opgeschreven en wat ze losmaakten. Ik doe dat met inspiratie en hulp – wat zeg ik? – aan de hand van het beroemde ikjespanel, bestaande uit coryfeeën van de Nederlandse taal- en letterkunde, en bovendien gezegend met een bovengemiddeld gevoel voor humor. Wat een bofkonten zijn we toch, dat we dat elke week weer mee mogen maken.

Lees verder “Een pondje kibbeling (386)”
Advertentie

Ha luitjes (380)

Over ikjes, wifi in het vliegtuig en de Floriade

De week begon goed. “Ha luitjes van de Bas van Vuren ikjes!” schreef Joke Zelf al om half zeven in de ochtend, anderhalf uur voordat het vorige intro op de site verscheen. Want dat kan in internetland, rare dingen met tijdstempels en zo. Joke was weer terug op WordPress, “uit haar zelfgemaakte vesting gekropen” en daar waren we blij mee. De ikjes waren al die tijd stug doorgegaan en het vaste ikjespanel ook, qua commentaren dan en een beetje sneren naar elkaar.

Het begon vorige week al meteen goed met een ikje van Rinus le Mahieu. Hij beklaagde zich over de gebouwbeheerder van zijn werk die de temperatuur te laag had ingesteld. De airco moest dus heel hard werken om de zaak koel te houden. Twee graden lager maar liefst. Ze moesten een jas aan! Zoiets en dan verteld alsof het een grote mop was, met ook nog een diepere betekenis. Die gekke ikjesschrijvers dat het er toch eentjes van ons zijn! Je zou ze! Pawi, een van de senioren van ons ikjespanel, vond een jas aan bij twee graden kouder een tikkeltje overdreven. Intussen zat ik nog altijd in Paramaribo en omstreken en vloog er bij het schrijven van mijn reactie weer eens een kolibrie voorbij. Ze dronken nectar zonder iets erin, want dat kan ook. Vraag het ze maar eens als je er eentje ziet.

Lees verder “Ha luitjes (380)”
%d bloggers liken dit: