Here are some suggestions:

• Reload this webpage later. Error 324 (net::ERR_EMPTY_RESPONSE): The server closed the connection without sending any data.

Dit is opnieuw de melding waar ik al weer een half uurtje tegenaan kijk als ik op drasties.com klik. Ook bij herhaalde malen herladen, refreshen, cache leegmaken, in plaats van de bookmark het adres zelf intikken, via smartphone, en nog meer van dat soort wanhoopsdaden. En dat rijtje als we aan het einde zijn weer van voor af aan nogeens beginnen. Prettige tijdsbesteding. Not!

De site is sinds een paar maanden volledig aan gort. Het begon met de overgang naar nieuwe software (EE), slecht voorbereid, slecht uitgevoerd, en nooit goed afgemaakt, vervolgens was er iets met Sandy, de grote boze storm die over New York en de drasties server trok. Zoeken, categorieen, links, het was allemaal een lachertje.  Tel daarbij op een websitebeheerder die zijn eigen website niet interessant genoeg vindt om te lezen … laat staan te reageren op vragen, opmerkingen van lezers die hem veelal al jaren trouw zijn en met raad en daad terzijde hebben gestaan. Het is – u voelde hem al aankomen – met andere woorden voor mij nu welletjes, genoeg, ik ben er klaar mee.

Met ingang van heden zal ik de site niet meer dagelijks maar wekelijks bezoeken. Dit vooral om de nijvere koppenwinnaars te plezieren, zij mogen niet de dupe worden van dit onvermogen, hun namen dienen in een net klassement te worden opgenomen. Daar hebben ze recht op. En als ik het niet doe, doet niemand het. Maar dat gaat met ingang van nu dus wekelijks in plaats van dagelijks gebeuren. Waarom zou ik aan een werkje dat me hooguit vijf minuten per dag zou moeten kosten dagelijks twee uren moeten besteden? Nee dus. Dat houdt eens op. Nu dus.

Een email als de site weer normaal functioneert, of een reactie hier in de reactieruimte (wordt dagelijks gelezen, ik houd de reacties op mijn site wel bij), en we kijken wel weer eens verder.

Toedeloe dus. Tot in de pruimentijd!

Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag,

Apie