Het zal je maar gebeuren zeg. Een ikjesschrijver stapt in een taxi in Peking. De chauffeur rijdt weg “met zijn neus bijna tegen de voorruit” en zegt tegen zijn klant “Ik moest toch die kant op. Ik ben mijn bril vergeten”. Of je belt met een helpdesk en na ellenlang doorverwijzen roept een andere ikjesschrijver vertwijfeld uit “Het lijkt verdorie Kafka wel” en dat dan de helpdesker zegt “Sorry mevrouw, die ken ik niet, ik werk hier nog niet zo lang”.
Of dan die ikjesschrijver die buiten op het terrasje wil pinnen, en dat dan het apparaatje het niet doet. De serveerster roept verbaasd “Wat raar! Er staat toch duidelijk op het display “Buiten gebruik”. En dan denk je dat je alles gehad hebt en dan ga je naar het postkantoor voor wat postzegels, je vraagt of ze zelfklevend zijn en de baliemedewerkster zegt “Ja hoor, u hoeft er alleen maar aan te likken.” Haha, kietel eens onder mijn arm, wat u 
zegt. Maar dit was echt de oogst van weer een weekje ikjes op de NRC. Lezersanekdotes zijn dat. Ja me hoella. Mopjes, opgeleukt en aangelengd, dat zijn het en toen ineens …. stonden ze in het landelijke dagblad. Dag blad, da-hag.
Onze reageerders, door de wol geverfd, met een gemiddelde van zeker zo’n vier, vijf jaar ikjesbeoordelen, maakten er gehakt van. Diep gehakt!
Over een op zich wat sneue man die met zijn ouwe Alfa Romeo Bertone naar een oldtimerrally in Italie is getuft en gewalmd en geknetterd. Bij terugkomst bij zijn niet-afgesloten karretje zag hij “een persoon (…) met zijn hoofd op het stuur.
Was er dan helegaar geen lezenswaardig ikje vorige week, eentje die je bijblijft, eentje waar je even een geluksmomentje bij had? Ja hoor, welgeteld eentje. Over een op zich wat sneue man die met zijn ouwe Alfa Romeo Bertone naar een oldtimerrally in Italie is getuft en gewalmd en geknetterd. Bij terugkomst bij zijn niet-afgesloten karretje zag hij “een persoon (…) met zijn hoofd op het stuur. Toen hij ons opmerkte, rolde een traan over z’n wang. We openden de deur en hij zei dat hij vroeger ook zo’n auto had, maar die moest verkopen door zijn financiële situatie.” Bravo Mik Kuiper, geslaagd ikje, hoe rottig je het dan ook maar hebt opgeschreven, met de gebruikelijke overbodige eindzin, het ding werkt. We zagen het voor ons.
“Dat maken wij Alfarijders wel vaker mee. Ik zelve sluit daarom het portier af. Maar ook dan moet je oppassen. Ze klemmen zich soms om de uitlaat. 
Heel vervelend, dan hoor je zo’n rotgeluid bij het optrekken. Alfa Romeo is denk ik het enige merk waarvan de auto’s mooier zijn dan de pitspoezen die erop liggen. Je hebt tijdens zo’n autosalon echt de neiging om te roepen, he, ga eens opzij! Dat heb ik met andere merken niet.” zei blogbaas dezes, die kei in vorm was vorige week. De Schrijvende Rechter was zoals wel vaker wat scherper in zijn Eindoordeel: “Alsof een lauwe pizza in je snufferd kletst, dat gevoel krijgt DSR van dit staaltje klefschrijverij, dat zo jammerlijk mislukt in de wanhopige poging sfeer te creëren. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)”
Ook bij dat verhaaltje over die helpdesk had hij al toegeslagen: “Het uitgekauwde thema, alsof de mensen niks anders meemaken. het verzoek tot doorverbinden dat uiteraard werd afgewezen, de sneer naar de medewerker, waarvoor de minachting al in de term ‘helpdesker’ beklonken ligt… alle verwachtingen werden bewaarheid in dit muisgrijze schrijfseltje. Eindoordeel: 3 (zegge: drie).”
Het ikje over het pinnen moest het doen met “DSR weigert dit verhaal voor waar aan te nemen, het wasemt aan alle kanten van moppige verzonnenheid. De aanval van het schompetanus is er echter niet minder om. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)” en ook Indra was niet blij: “Niet te geloven dat een zo duidelijk verzonnen plot, gebaseerd op een ouwe mop, door de ikjes-douane heen komt.”
Gelukkig was er ook nog ene artafterallart, we noemen hem Art. Hij strooide kwistig met linkjes, die naar mooie kunstzinnige plaatjes en dito verhaaltjes gingen, zoals eentje over zijn zeventigjarige zus, helegaar zelf geillustreerd ook nogeens. Een aanwinst voor de Apiedapie Community, als het een blijvertje is althans. Ook hij kon het niet laten om een flink blik consumentenleed open te trekken, maar ja, vroeger had je daar Frits Bom voor, en nu moet het dus hier. Al ruim drie jaar had onze Art een geschil met de belastingdienst in Goes, die hem absurde aanslagen stuurde. Leuk, zou je denken, laat 
maar sturen, maar hij ging er recht tegen in. Frontaal in de aanval! Pas toen hij zijn relaas alhier deed haalde de belastingdienst bakzeil. Vervolgens bedolven ze hem onder kennisgevingen van vernietiging. Maar ja, dat hou je toch, en Art was blij. Blogbaas dezes wreef vergenoegd in zijn handjes en merkte triomfantelijk maar oh zo terecht op: “De belastingdienst leest mee. We dachten het al een tijdje. Vermoedelijk in de baas zijn tijd, maar als het resultaat goed is, vinden we dat prima. Nu op naar algehele belastingvrijstelling en speciale belastingvrije voeten voor de Apiedapie Community!”
Een beginnersgelukje was het 200e-reactielepeltje dat Art op zijn naam schreef. Eerder had Ad Hok het 100e al gewonnen, met een reactie over de Amerikaanse verkiezingen. Ze zijn onderweg, heren! 
Het mocht geen verbazing wekken dat Art later in de week helemaal uit zijn bol ging met een zinderend overwinningsvers, “Onder de zwanenhelm“, dat hij eindigde met een plastisch “Zie: wij zijn de absolute meerderheid in getal, laten wij een scheet harder dan de oerknal, zitten we op een geheel verwoeste planeet, in de geldregen uit een kolossale hemelse reet.” Parapluutje op mensen, da’s niet prettig hoor. Geld stinkt, maar kleeft ook. Jekkie nog eens aan toe zeg. Het 300e-reactielepeltje ging er virtueel uit, namelijk naar blogbaas dezes die buiten mededinging meedoet en een volle doos met lepeltjes in de garage heeft staan.
Heer Rozenwater liet zijn photoshoptalenten weer eens zien door zijn autootje en de Pausmobiel van A. van treffende kentekenplaten te voorzien. Minder prettig is het verdriet dat hij nog altijd heeft van de Bewoners Commissie. “A. is weer op haar knie gevallen, knie zag er blauw en bloederig uit. De voorzitter lichtte toe waarom ze zich heeft 
teruggetrokken, samenvattend: ik ben de boosdoener die zijn mede-commissieleden onnodig kwetst.” En alsof dat nog niet genoeg was, kocht hij ook nogeens per ongeluk een Bavaria malt kersen. Om hem uit zijn dipje te halen plaatsten we een nieuwe aflevering van zijn Kunstrubriek, mooie plaatjes weer met dito koppen, bij-, onder- en bovenschriften.
Ook Letterzetter had allerlei consumentenleed achter de kiezen; over een ouwe Alfa Giulia, die nooit reed, en over interactieve TV waar ook wat mee was. Pawi zag de vierde aflevering van haar droeve jeugdjaren gepubliceerd, te weten “Zes kinderen en een shock” en dat was niks teveel gezegd. Prachtig onderkoeld proza weer. “Nooit had ik hem naakt gezien. Mijn grote sterke vader, zo onteerd door de situatie en zo deerniswekkend. Ik groette hem vanaf een afstandje en zette verontschuldigend de lippenstift op het glazen wastafelplankje.”
Riverside Blues zette zichzelf op rantsoen en ging nuttigere dingen doen: “Wat is je plan deze week? Nou 1x per week Apiedapie is voorlopig genoeg. … Maandag. IJsmachines bekeken. Monitoring. Da’s duidelijk maken wat je wilt. Wat kost die machine, hoe solide, betrouwbaar?”
Onze Timmerark leek er weer helemaal bovenop na zijn hartaanval, katheter, pop-ups naar datingsites en andere ongemakken.
Onze Timmerark leek er weer helemaal bovenop na zijn hartaanval, katheter, pop-ups naar datingsites en andere ongemakken: “De 75 euro waarvan ik dacht in de wachtruimte van de EHBO of in 
de behandelkamer (…) bestolen te zijn, of waarvan ik dacht dat ik die op de colamachine had laten liggen (…) heb ik net teruggevonden in een half leeg pakje klikpeuken.”
Ook was er even discussie over welke schrijver hier nu eerst was en wat nou eigenlijk een schrijver is. De uitslag (waarover geen correspondentie meer mogelijk is): 1. DSR 28 oktober, 2. Heer Rozenwater 29 oktober, 3. Timmerark 12 november, 4. Luvienna 28 januari, 5. Kees 17 februari, 6. Letterzetter 25 februari, en 7.Pawi 25 maart. En schrijver is zo’n beetje iedereen, als we het goed begrepen hebben.
De Duimpjesbokaal ging er deze week weer eens uit. Keiverdiend naar Letterzetter die DSR “snotneus” toevoegde (dertien up, en nul neer).
Nou, dat was weer het overzicht van alles wat er vorige week hier op de site is gebeurd. De ikjes waren zoals altijd weer afkomstig uit de ikjesrubriek van de NRC, de krant die zo graag lezersanekdotes op de achterpagina plaatst. Maar de reacties van de mensen uit het land kwamen van hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex-weten-wij-veels.
Stuur nu ook zelf eens een ikje naar de krant. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van vandaag losmaakt. Plaats een reactie. Druk een duimpje. Geef een sterretje. Plaats een smiley. Voor je weet wat je overkomt, sta jij volgende week in het nieuwe intro. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres.Alle voorgaande afleveringen van deze rubriek zijn elders op dit blog te raadplegen.
Feuilletons en levensverhalen of aanzetjes daartoe zijn welkom op apie@apiedapie.com. Kortom, het wordt weer een prettige week. Maar als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan vooral elders buurten.
Bas van Vuren, aangenaam 
Geen reacties of verdere mededelingen over die aardige meelezende belastingmedewerkster?
Vrolijke groet,
De APD-kraakwagen heeft weer eens goed werk geleverd. Welgemoed beginnen we aan deze bijzondere nieuwe week!
Jonge kunstenaar
De zoon van mijn vriendin is beeldend kunstenaar. Het gaat hem voorspoedig. Hij heeft een vaste galerie die regelmatig zijn werken exposeert en het aantal verkochte werken groeit dan ook gestadig.
Om het jonge kunstenaarsgezin een beetje te ontlasten besluit mijn vriendin haar kleinzoon van zes mee te nemen naar de verjaardag van een nicht. Ze stelt hem voor om een tekening te maken. „Om mijn nicht cadeau te geven.”
De kleinzoon denkt even na en schudt dan zijn hoofd. „Nee, oma. Dat doe ik niet. Ik werk niet graag in opdracht.”
Bobje Goudsmit
Ter ere van Koningsdag een mooi portretje van onze Art, want tekenen dat kan die! 🙂
Nou Bobje, het ikje is al even minnetjes als je naampje. “Het gaat hem voorspoedig” kan zo in het Koningslied. Man oh man. En wat een overbodige informatie prop je rond zo’n mager plotje. Eindoordeel: twee en een half (schrijve: 2,5).
DSR las de naam van de inzender aanvankelijk als Blubje Goudvis. Hij had zo graag gewild dat ’t zo had mogen zijn…
Een moeizaam Ik-je, hoor – zowel naar vorm als inhoud. DSR heeft altijd meoite met het ‘-gezin’ als achtervoegsel bij een beroep, alsof de rest van de familie er niet toe doet.
Dus de kleinzoon van een vriendin ging met zijn oma naar de verjaardag van een nicht. Juist ja. De wiesdompige pointe had op zichzelfstaand als een (1) alinea ter afwijzing kunnen worden ingezonden.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
Art’s gimmick is veel ruimte overlaten. -milde glimlachicoon- De nogal scherpe contrasten in gelaat en das geven allicht onbedoeld een ‘Iedereen kan schilderen’ van Ravensburger-effect.
De sprinkhaan (?) is aardig uitgevoerd. Welke bedoeling had de kunstenaar hiermee?
Waarschijnlijk vond Blubje zelf ook al dat het een Niksje is en heeft ze ‘Mijn zoon’ veranderd in ‘De zoon van mijn vriendin’
Wat een prachtig lepeltje. Alvast hartelijk bedankt. Past, hoop ik, perfect als hangertje aan de zilveren ketting, die ik vandaag uit mijn brievenbus mocht vissen. Een geschenk van de Vereniging Voor Venijnige Bezwaarschriftgeleerden en Beroepsprocedeerders van de Belastingdienst zelf. Leuker kunnen ze het echt niet maken.., stond er nog ter ondertekening bij.
ps meer dan 50 woorden, maar dat is geen bezwaar las ik in ADP’s briefings aan zijn personeel
’t Is dat deze draad geen koppenrubriek is maar anders…
Heeft u ook zo’n hekel aan die wijsneuzerige Ikjeskleuters?
De inzender is trouwens voor meerdere Ik-jes verantwoordelijk. Pointes laten zich vatten als ‘Gehoord op TV: airconditie!’ en ‘ “Mama”, informeert hij dan bezorgd. „Is de kredietcrisis al bijna voorbij?”.
’t valt dus nog mee.
Apie, wat een gigantische klus moet dat geweest zijn om hier al die dikke draden te ontwarren en er een keurig breiwerkje van te maken. Ik bewonder je geduld. Het is je weer gelukt! Jij liever dan ik.
p.s, moet het niet getufT zijn? Het kofschip tuft.
Ai, dank je, Indra, inmiddels gecorrigeert. 🙂 En dat nog wel terwijl onze Miriam Wesselink het in haar meest recente blog (“Spelling hoe heurt het eigenlijk?” nogeens zo goed had uitgelegt. Ik dacht toen nog, dit moet DSR lezen en nu doe ik het zelf foud.
Het ontwarren van de dikke draden kostte dit keer dubbel zoveel tijd, maar was nog altijd leuk om te doen. Anders deed ik het niet. Al 69 keer, elke maandag weer, stipt om 13h00, is een wedstrijdje met mezelf denk ik. Bij de 100 misschien maar weer eens wat anders gaan doen.
Indra, ik denk dat Apie steeds, als hij een intro-opmerkingkandidaat zie, een aantekening maakt. Dat maakt het verzamelen van input voor het – ook dit keer weer lezenswaardige – weekintro een stuk makkelijker.
Wat onverlet laat dat het nog steeds een behoorlijke klus moet zijn.
@Apie, dank voor de reclame, maar eh… WesselinK.
Neen, ik doe het in een haal in het weekend, dan krijg je wat afstand van het dagelijks gewoel en kun je des te beter terugkijken. De plaatjes verzamel ik wel zodra ik er eentje ontwaar. Het heeft me dit keer een uurtje of twee gekost, dus dat van die klus valt wel mee en ik kan er normaliter TV bij kijken of een lekker muziekje bij opzetten. Ik dronk er dit keer een IPA bij (India Pale Ale, lekker biertje), de cassavechips waren op, ik moest terugvallen op zo’n sneue blikrol met chips die op elkaar liggen, niet los in een zakje, de smaak was iets met sour cream. Bleergh. Gelukkig kon ik het wegspoelen.
Luvje, dat was al binnen een halve minuut gecorrigeerd mijn lieve kind. Zat nog in je cache denk ik.
Ik denk het ook, Apie (die cache); op het moment dat mijn reactie was geplaatst was de k al boven water.
Pringles bedoel je? Vieze vette krakelingen, meer is het niet. Gewone naturel van Lays voorheen Smiths, of soms een zg. kwaliteitschip, dat zijn nog steeds de beste
Zie nu het plaatje pas – getver!
Ja, ik heb doorgaans van die dure “hand cooked”, met allerlei gezonde olien en zo. Ben de naam vergeten, zet ik er vanavond op. Iets met Tyrell. Maar soms heb je die niet in huis.
Nou moe, wat een opmerkingsgave schijn ik dan toch te hebben tijdens het chips eten en het boodschappen doen. Dit is hem, de naam was bijna goed. Ze zijn echt njammie njammie en keiduur:
De dames die de chips met de hand gekookt (gebakken/gefrituurd/ge-ietsanderst) hebben, zijn op het plaatjes dus de blaren aan het laten afkoelen?
@Luv! 😀 Dubbel lol icoontje!
@DSR 13:19
Ter info: het zijn zijn talrijke schaduwzijden, die contrasten + het is een zweefvlieg, geen sprinkhaan
ps
oordelen zonder kennis van zaken, bruiner kan een rechter het niet bakken, toch?!
We doen er voor de uitleg en het gemak even het linkje bij: https://artafterallart.wordpress.com/2014/01/21/staatsieportret-met-zweefvlieg/
@art
DSR oordeelde dan ook niet over de zweefvlieg en won inlichtingen in.
‘Zweefvlieg’ is trouwens een verzamelnaam voor een familie binnen de insecten, het is geen specifieke soort en dus een ongeschikte term om het exemplaar terzake aan te duiden.
Een complimentje toruwens voor je reactie, een hele verbetering ten opzichte van eerdere. Meer op de zaak, minder op de persoon gericht -milde glimlachicoon-
Laten we afspreken dat je die ingeslagen weg voortzet, da’s voor iedereen aangenamer. Iedereen vindt hier ergens iets van, en er wordt honderduit op losge(be)oordeeld, ieder op zijn eigen wijze. Het heeft dan ook geen zin om, zoals je doet in je ps, iemands recht tot oordelen voordurend in twijfel te trekken. Je bereikt er niets mee.
Beraad je liever op een echte, inhoudelijke, minder defensieve reactie, een bon mots indien mogelijk, en je inburgering is alweer een stapje dichterbij. -aanmoedigend glimlachicoontje-
En natuurlijk vooral doorgaan, met reageren en zeker met verven en kleuren! DSR kan zien dat je er goed je best op doet, er veel plezier hebt en er een zeker talent voor hebt! -vriendelijke glimlachicoon-
Art @14.25
Ik vind het wél heel mooi, maar heb absoluut geen verstand van kunst en oordeel ( niet te verwarren met “veroordeel”) dus ook zonder enige kennis van zaken. Is dat dan wel oké in jouw ogen?
Laat ‘r nou nog eens iemand beweren dat DSR niet vriendelijk voor nieuwkomers is, me dunkt zeg. -tevreden glimlachicoon-
Je bent een lief kuitenbijtertje hoor! Soms wat blafferig maar ala.
Zo is het. Gelukkig sta jij in voor een royale voorziening aan kuit.
@DSR 14:48
Dit exemplaar duiden we aan met Karel.
Zeker @Indra 14:54
zo’n onbevangen blik is altijd raak
ps dat miste ik bij DSR
@ArtAlert Een toegeworpen onGevangen blik dat raak is kan behoorlijk zeer doen.
Waarom is er eigenlijk een ikje, het is toch Koningsdag? Heeft niet iedereen vrij vandaag? geschrokken guttegut voor de hand sla icoontje
@Luviena
Da’s waar in het geval van HET blik, toch?!
DSR’s blik is alleszins onbevangen, maar het staat art vrij het tegendeel aan te tonen -aanmoedigende glimlachicoon-
@ArtAlert Da’s zeker waar. Daarom had ik het ook over ‘dat raak is’.
@Luviena
Dat blik kan die blik geen kwaad, toch?!
@ArtAlert Da’s ook weer waar.
Je moet wel een beetje tegen kritiek kunnen. Ja, zeer waarschijnlijk worden je schilderijen door mijn vriendin te licht bevonden, dat heb je goed gezien maar een beetje flauw om dan al op de voorhand mijn kunstrubriek af te kraken.
Kunst moet wapperen? Herinner ik me dat goed?
@Rob, ze doen het in stilte, zo zijn ze wel.
Apie, hartelijk dank, het theelepeltje is inmiddels gearriveerd en prijkt in mijn verzameling bij die van Illy, Douwe Egberts en de VARA. Helaas moest ik wel invoerrechten betalen, maar het bedrag viel gelukkig mee. Ze hadden de intrinsieke waarde op € 0,95 geschat en de huidige wisselkoers van de dollar is natuurlijk ook lekker gunstig.
@Ad! 🙂 Ha, ze moesten eens weten! Spekkoper die je er bent … Doe er maar een factortje honderd bovenop hoor.
Riverside?
-Yep.
DSR nog gezien, gehoord.? Geen idee, Niet opgelet. Niet Zo “My cup of ttea”.
Ze zijn bezig met ’n video over de aardigste uitspraken van hem, waar mogelijk voorzien van ’n ranzig randje.
Voorlopige werktitel: “Likken naar boven, trappen naar beneden “: Op & Neer met DSR.
Klopt. Het SM traject toont ineresse.
Klink zo op het eerste gezicht uivoerbaar.
Markt lijkt internationaal. Planning & distributie: Mail order?
Presentatie, Accoord? Niet echt. Staat in dw srijger.
Maar “Onder de Kerstboom met DSR” moet haalbaar zijn.
Al nagedacht over DSR geeft de Plantjes Water?
Ja. Kleinere markt.
Die serie “Het Sterfbed van…..” lijkt goed in de markt e liggen.
Er zijn ’n paar cultureel antropologische aspecten . Vooral dat stukje over de laatse ademtocht. Is sterk.
Komt ook ’n quiz bij. Wat denkt u dat de Stervende als laatste tekst zal zeggen?
– Het was Conchita
– -Het goud ligt in de diepvries.
– Let goed op Moeder ze sluist al mijn geld weg.
Van alle 3 zijn opnames.
Op internet aangeven wat jouw keuze was. Drie maanden later uittreiking van “He Sterfbed van mijn Vader” beker aan de top3 per uitspraak
Jouw regetjes over “Het is vijf uur”.
wordt promotiefilm voor drug gebruik. Hoe kun je er in famimliekring aan het Stterfbed van Vader” van ;n goede spuit genieten?
Dan de video over de Laatste zin?
Ja, ook positief. Eerst uitleggen wat ‘n “ikje” is. Dan uitleggen wat de laatste zin is.
Doorgaans, kijken de meesten..ze hebben weinig idee wat de vraagsstelling eigenlijk is.
Vergis je niet in de markt? Die is heel klein. Wie is er eigenlijk op het idee gekomen “De laaste zin van ‘n “ikje”, met toelichting hoe het zou kunnen? Hebben die luitjes niets meer om handen?
Wil men bewijzen dat…..? Wat? Geen idee. Als er over 3 weken geen duidelijker respons is kkrijg je de opdracht terug.
Heb je het laatste “ikje”
“Buiten gebruik?”.
Dat niveau ’n beetje.
Moeder ligt op sterven.
Iedereen al op de hoogte?
Komen ze allemaal?
Nou, de belangstelling bij Vader was van ’n andere golflengte.
Moeder, had vrijwel de hele Noordkant onder Controle.
Prostitutie, witwasssen.
Zo kleurrijk als vader dood ging, zo stil zal het bij moeder zijn.
Als er al luitjes komen is het niet veel. Het prachige Chinees porcelijn voor de bal gehakt, beetje kip on te kluiven, beetje friet. , . Appelmoes…misschien..Het moois blijft in de kast.
Mandoline en gitaar komen, die hebben al ja gezegd.
Zo veel geld als ze heeft, zo blij is men als ze er niet meer is.
’n Dag of wat, dan is het geschiedenis.
Dat familielid, die ’n beetje ranzig schrijft?
Die heeft ander werk.
De errfenis? Veelal uitstekend belegd. Gespreid. Deels cocaine, prostirutie, onroerend goed.
Voor ons ’n Muntje?
Geen idee, mevrouw notaris weet misschien wel meer.
De Rotary dan. biedt ‘n 3 Daagse geheelverzorgde tour aan.
Interessant. Met name voor presentatie, promotie “ Wie zijn wij..”
Niet verplicht om ’n verhaal te houden, maar men zag je ’n paar weken terug bij die jubileum viering, men zou graag van jouw ’n verhaal over Migratie stroom naar Europa willen horen.
Maar ook:
Rokjesdag, wat is dat? Laat ik het plaatje van het blog hier zien. Die met dat rokje omhoog? Ja, die bedoel ik. Is meer om het niveau van het blog aan te geven.
In het algemeen van is men hier nieuwsgierig naar je verhaal.
Muziek instrument mee.
Platform functie, dde enige One Liner die scoort:
“We Serve”.
Ambitieuse setting. De vloer opgaan. verhaal houden: velen kijken naar Europa. Daar kom ik vandaan.
Denk je dat je het kunt?
Ja, vooral relaxed aangeven, geloof hoop, verwachting. Toekomst perspectief.
Voor geleuter niet zoveel tijd?,
Jawel maar dan aardig geleuter. Gaat verder dan “Het Sterfbed van..” “De laatste zin etc.
Tot volgende week. Bevalt me goed.
Sax mee? Ja, zit nu bij “Cry me a river”. Beeldschoon.
See you.
Small beautiful? Oh yes, dedicated too. Compare with Toon Koopman?
Oh, There are many more. These are Dutch, with one fellow “jamming”. The banjo left, the singer is.
Riversides wekelijks bezoek heeft weer plaatsgevonden, zoek de verschillen, mensen, ik heb er al twee.
Apie 9:38
In jouw geduld zie ik in ieder geval geen verschil!
DSR zit weer eens in de hoek waar de trappen naar beneden vallen. -zucht-
Soms zie je in de krant wel eens ‘Ingekort door de redactie’ staan onder een ingezonden brief. Is dat voor RSB’s stukken misschien een oplossing?
Recept
Yoghurtcake:
1 beker olie
4 bekers meel
0,5 beker zweet
4 eieren
2 bekers suiker
1 zakje bakpoeder
4 minuten tranen
1 knuffel
1 kus
1 beker yoghurt
2 kloppende aderen op je voorhoofd
3 afleveringen Buurman & Buurman
1 plasluier
Dan 60 minuten op 180 graden in de oven en echt even gaan liggen.
Anne Lilian Brink
Merkwaardigerwijs zijn de gedachtenstreepjes niet meegekopieerd.
En er horen ook witrgels tussen de recepten.
DSR is van oudsher een groot voorstander van nieuwe vormen en gedachten. Vanuit die optiek verwelkomt hij het Ik-je van vandaag, om des te dieper te treuren over de ontbijtkoek-met-zaagsel-taart die ons wordt geserveerd.
Buurman & Buurman is natuurlijk altijd goed, maar de enkele aanroeping ervan kan de zaak niet vlottrekken.
Eindoordeel: 4 (zegge: vier)
Vooruit @APD, je geestdriftige reactie elders mag niet zomaar naar je bodem zinken, daarom een plaatje van de badgast die met zijn paard onder water schuilt voor de klopjacht op kunstliefhebbers door (natuurlijk) de belastingen: https://artafterallart.wordpress.com/2015/04/28/als-ook-je-kunstbezit-onder-water-staat/
Een chagrijnig peutertje 60 minuten in de oven op 180 graden is niet iets wat je normaal in de krant wil zetten, maar goed Anne Lilian heeft een andere mening.
Wat vind je van het ikje, art?
Ikzelve? Het ikje van vandaag. Ik ben voor de zekerheid naar NRC gesurfd om te kijken of het wel echt op hun site staat. Ik vind het een onding, echt helemaal mislukt. Aan alle kanten bruin.
‘Ik ben voor de zekerheid naar NRC gesurfd om te kijken of het wel echt op hun site staat.’
Nou vraagt DSR je! Alsof hij de boel een beetje zou flessen.
Verder zijn de bolletjes een stap in de goede richting, maar ’t zijn streepjes in het origineel, zonder inspringen.
@APD
Vers gelezen, pittig zo’n recept met ongemepte stukjes peutervlees, dat ie bruin is zou aan zijn DNA kunnen liggen….
Over bruin wordt niet gesproken. Art maakt dus graag vergezochte negergrapjes.
@DSR, je moest eens weten hoelang ik heb zitten zwoegen op die bolletjes en vooral de witregels. Er was iets raars aan de hand met dat stuk. Beter dan dit krijg ik het niet.
En wij heten Bertje welkom, na een hele lange tijd weggeweest! 😀
De update van de belastingperikelen van Art (net nog sort of on topic, want vermeld in het intro) wordt treffend in bijgaand plaatje samengevat. Voor de link en bijbehorend verhaal zie 13:31:
@DSR
Zie @APD 14:13: “Aan alle kanten bruin”
@APD
De lasso komt nu wel erg prominent in beeld. Dat zal de cyberrecherche van het fraudeteam niet ontgaan. Zo wordt het nog een feuilleton als ze me vervolgen voor het stropen en verdrinken van wilde paarden. Wat een mooie dag voor de literatuur, toch?!
Test hyphen en witregelopmaak (sorry Apie)
Recept
Yoghurtcake:
– 1 chagrijnig peutertje
– 1 beker olie
– 4 bekers meel
@APD
’t ziet eruit als een hartstikke dikke strukkel. Merci.
@art
Akkoord – een minder vergezocht negergrapje dus.
Werkt als je het html-teken ” ” voor de spatie gebruikt, in dit geval:
” ” liggend streepje ” ” en dan de rest.
Tja, dan laat WordPress mijn htmlvoorbeeldje als spatie zien…
Het is in html de ampersand, aaneensluitend gevolgd door nbsp;
Zo dus.
Dank Letterzetter, we gaan dit vanavond eens uitgebreid bestuderen 😀
Bezoek
Ik bezoek mijn oom en tante in Apeldoorn. Ze wonen in een appartement met galerij op drie hoog. Als ik de lift uitstap, zie ik een onbekende man en vrouw met elkaar in gesprek. De vrouw begroet mij enthousiast. „Wat fijn dat je me komt opzoeken en dan ook nog met een mooie bos bloemen!” Ik denk dat het een grapje is en lach haar vriendelijk toe. Ze loopt echter mee en stapt met mij vanuit de lifthal de galerij op. Als de deuren achter ons sluiten, fluistert ze: „Ik moest van hem af!”
Greetje Luif-Krul
Tsja, een gebeurlijk voorval, zoals ze dan in Vlaanderen zeggen. Een alledaagse belevenis, al overkomt het je niet elke dag. En het is ook nog eens netjes opgeschreven.
Hopelijk maakt de inzender, wier achternaam DSR aanvankelijk allerschunnigstlijk als Kruif-Lul had mislezen, nog eens van zich horen als ze iets spannenders heeft meegemaakt.
Eindoordeel: 6+ (zegge: zesplus)
Hij is grappig! En wat ad-rem. Wat snel op een kans reageren als die zich in een split second voordoet! hulde icoontje
Of Greetje maakt dit wel vaker mee natuurlijk, in welks geval zij lering zou moeten trekken en preventief haar vreemdemannenontmoetgedrag zou kunnen bijstellen.
Ik heb een nog smeriger geest dan dsr, ik las aanvankelijk gleufje fuif lul.
Dat ‘kruif’ of ‘fuif’ had natuurlijk ‘kluif’ moeten zijn, maar nu is de kans verkeken.
@Apie
Kluifje Grul is de optekenaresse van de adremme reactie. Of Gluifje Feuf zelf zo adrem is is nog onbepaald.
Nou ja zeg, ook toevallig! ik mislas haar naam als Spleetje Kluift-Lul.
Als ik mij niet vergis, is er hier een tijd geweest dat het maken van grapjes over des inzenders naam niet werd gewaardeerd.
@FBD
Laat je je nou ernstig vergissen! Het is nooit als hoogstaand beschouwd, maar wel altijd geaccepteerd als e.e.a. voor de hand ligt en/of bij gebrek aan beter.
Was iemand de verborgen boodschap in de eerste zin al opgevallen:
‘Ik bezoek mijn oom en tante in Apeldoorn. Ze wonen in een appartement met galerij op drie hoog.’
o-o-e-l-g-l-r-ij-h -> glorij hole
En DSR is weer terug op zijn favoriete onderwerp.
@DSR, nee, dat was me NIET opgevallen maar inderdaad heel opmerkelijk.
Scan je elke tekst op het voorkomen van de glory hole lettercombinatie?
@HR
Zeer zeker niet, maar het spatte nu eenmaal van het scherm.
Wat DSR ook niet doet is het plaatsen van plaatjes van vrouwen wier gezicht volgegoten wordt met vloeibare vettigheid.
Nee, dat doet DSR niet maar er stiekem van genieten, dat doet ons rechtertje dan weer wel knipoogicoontje
@DSR
Bedankt voor de uitleg. Ik heb het woord “accepteren” overigens niet in de mond genomen. Ik had het over “waarderen”, hetgeen zoiets betekent als “hoogschatten”. Zo heel erg vergiste ik mij dus niet.
Toedeloe!
Fanny
Herstel vet knipoogicoontje
@FDB
Het ‘accepteren’ in DSR’s eerdere post kan zonder moeite worden vervangen door ‘waarderen’, terwijl de waarheid er evenveel mee wordt gediend.
@HR
Nou nee – ‘k vond ’t desbetreffende plaatje nou niet bepaald een esthetisch genoegen. Het lijkt er weer op dat je je eigen innerlijke gnuifmannetje weer op DSR, wiens naturelle ingetogen fatsoen je nu eenmaal niet kunt zetten, projecteert.
@DSR
Oh, nou begrijp ik het! Het is nooit als hoogstaand beschouwd, maar wel altijd gewaardeerd. Dat is duidelijk. Bedankt!
Fanny
@FDB
‘als e.e.a. voor de hand ligt en/of bij gebrek aan beter.’, dat moet je d’r dan natuurlijk wel bij vermelden.
@DSR
Oh ja, natuurlijk. Stom, dat was ik vergeten. Goh, u bent toch zo knap!
“… DSR, wiens naturelle ingetogen fatsoen je niet kunt zetten.” Ach ja, misschien heb je ook wel gelijk. Afgezien van je obsessie met glory holes (heb je al eens laten onderzoeken waar die obsessie vandaan komt?) maak je niet de indruk dat het geregeld bij jou op springen staat. Nee dan Apie! Bij onze gewaardeerde blogbaas spuit de testosteron dagelijks de oren uit. Het liefst hangt ie zijn blog vol schaars geklede vrouwen. 🙂
@FDB
Dat valt wel mee -bescheiden glimlachicoon-. Gewoon nauwkeurig, da’s alles.
@HR
Waarom moet alles meteen onderzocht worden? Die glory holes zijn een running gag, meer niet. -milde glimlachicoon-
En vlak jezelf ook niet uit. Een likkebaardende gnuifmasochist, dat ben je.
Dank je, Heer Rozenwater, blij dat het je opvalt 🙂 Ook auto’s hoor.
@DSR, je glory hole een running gag? Ik weet het niet, volgens mij zit het veel en veel dieper. Denk eens goed na over je eerste seksuele herinnering, komt daar een gat in voor?
@Apie, je moet een evenwicht zien te vinden tussen je dagelijkse hitsigheid en het aanbieden van een smaakvol en esthetisch verantwoord blog. Je kunt het, daar ben ik van overtuigd.
Dat is naar mijn idee nieuw. Dat je een quote krijgt als je het groter dan teken gebruikt. Even testen:
@ HeRoWa
Een smaakvol en esthetisch verantwoord blog.
Hm. Als het maar kunst is. Zoiets als een smaakvolle en esthetisch verantwoorde art-movie die door wel 110 bezoekers bekeken is?
http://tinyurl.com/ntotsfq
@HR
Dooie pier? Omdat DSR niet zo hoog van de toren blaast?
Veel geblaat betekent doorgaans weinig wol.
Ben geen voorstander van het voorgestelde quotes-format- veel te opzichtig.
Ik heb het moeten googlen om het zeker te weten: glory hole. Rare naam als je erover nadenkt.
@Tim
Als er nou een was van wie DSR had verwacht dat ie het niet zou hoeven te googlen, dat was jij het wel.
Of heb je alleen maar naar Tiroler films gekeken tijdens ’t snooker?
DSR beperkte kennis van de krochten der menselijke geest komen doorgaans uit de Nieuwe Revu bij de kapper, maar in dit geval lichtte het onvolprezen krantje The Onion hem voor:
http://www.theonion.com/articles/i-think-ill-drive-the-kids-up-to-the-state-park-to,10987/
DSR, grappig, maar dat was eigenlijk ook mijn eigen reactie maar omdat iedereen het er hier (nou niet iedereen natuurlijk) er maar over heeft wist ik het opeens niet zeker meer; maar ik blijft het een vreemde benaming vinden.
@Tim
Tsja, dat vangt ervan af vanuit welk perspectief men hanteert en over hoe men wat betreft dat soort dingen in het leven staat. En ironie zal ook een rol spelen voor sommigen.
Koffie
In de intercity naar Schiphol zit een ouder echtpaar met veel bagage. De man gaat schuil achter de krant. De vrouw kijkt rond. „Er is geen plekje om je koffie neer te zetten”, constateert ze. „Mmm”, zegt de man. „Vroeger was er altijd een plekje om je koffie neer te zetten”, zegt de vrouw. De man mompelt wat. „Volgens mij is dit een Duitse trein”, zegt de vrouw. „Die zijn altijd zo ongezellig. Als ik nu koffie had zou ik die nergens kwijt kunnen.” De man laat zijn krant zakken en zegt: „Maar je hébt geen koffie.” De vrouw wendt haar blik af en kijkt met samengeknepen lippen uit het raam. „Dat is maar goed ook”, zegt ze. „Want daar is geen plek voor.”
Ester Naomi Perquin
Prima Ikje om duidelijk te maken dat het huwelijk niet te lang moet duren.
Ach, waar hebben we al die mooie namen toch aan verdiend -verheerlijkte zucht-icoon-. Van oerhollandse getrouwde vrouwen die een bosje blommen meenemen op bezoek naar juffrouwen geurend naar verre kusten bij wie je een filosofische-empowerment-voor-bij-bij-de-muntthee-schrijfster zou kunnen zwijmelen….
-naald-op-plaat-kras-icoontje-
Trein en koffie dus. Of juist geen koffie. Ongezellige Duitse treinen, het is weer de tijd van het jaar. De ouderdom in al haar zeurende ontluistering. Wie zich niet laat afschrikken door de titel en de intercity wordt hartelijk voor beloond met een van de geslaagste conversatieweergaves in lange tijd.
Ach, wat had juist dit verhaaltje kunnen profiteren van witregels. Gesprekken hebben ruimte nodig, ze verstikken in blokvorm.
Eindoordeel: 7.5 (zegge: zeveneneenhalf)
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven: de vrouw heeft gelijk.
Vul voor intercity maar elk ander willekeurig ov-voertuig in: bus – touringcar – metro – tram – trekschuit – vliegtuig. Geen ruimte.
Misschien is er alleen in de eerste klas van een internationale trein nog ruimte om een bekertje koffie neer te zetten, Apie?
Wat een belachelijk idee trouwens, koffie in de trein.
In Duitsland heeft de NS in het geheim geprobeerd iets te doen aan de
vertragingen op het spoor én tegen hufters in de trein. Ze hebben gewoon de deur van een treinstel dichtgemetseld zodat de trein niet meer hoeft te stoppen bij een station.
Briljant!
Er is niets feestelijkers dan koffie in de trein, vantevoren aangeschaft met een vulkoek en een krantje – niet de oplosmeuk die door doorgaans veel te jolige railtenders wordt opgeschonken uit een rugzak.
Volop plaats voor koffie in trein of vliegtuig als je maar eerste klas zit.
@DSR
Haha, ik las eerst “lulkoek en een krantje”. Nu ja, als het voor de hand ligt en/of bij gebrek aan beter, zullen we maar zeggen.
Jawel, leuk ikje , vandaag met de trein naar Matisse in het Stedelijk, het gezeur in de stiltecoupe was oorverdovend, daar kan geen ikje tegenop.
Teveel van alles in heel Amsterdam, de trein, het museum, het restaurant, alles vol, voller, volst.
De kermis op de Dam was echt een hoogtepunt.
@FDB
Dikke LOL! ’t scheelt ook maar een letter, nietwaar? -gulle glimlachicoon-
Gute nacht, Freunde.
Gute Nacht, Freunde.
Ha, ha, DSR in een gulle bui 🙂 Dat mag ik wel.
Mensen, allemaal die patser op april 30, 2015 om 19:02 ff flink neerduimen. Als je eerste klasse reist doe je dat in alle bescheidenheid. Zo zijn we dat in Nederland gewend en je past je maar mooi aan.
@FDB, vulkoek – lulkoek… knap hoor. Je moet het maar zien!
Bewijslust
De taxateur is er snel uit. Hij haalt uit de berg prenten een exemplaar waaronder ‘pda’ gedrukt staat. “Zolang u er ‘preuve d’ artiste’ onder zet, is er geen sprake van een gereed product.” Het is ook niet als voorraad te belasten, zolang ik er geen genummerde oplage van gedrukt heb.
Ik fax zijn verslag meteen naar de Belastingdienst met de vertaling erbij dat het slechts om proefdrukken gaat. Nog geen tien minuten later krijg ik een epistel retour.
Volgens de suppoost van het Prentenkabinet, die voor het Rijk beeldende kunst taxeert, staat pda voor het bewijs van kunstenaarschap. “Met pda eronder is het kunst en dat voegt een flinke meerwaarde toe”, maakt de dienstdoende medewerker me aan de telefoon onomwonden of liever onaangeslagen duidelijk.
“Ja hoor, het is goed met jullie. We zien elkaar wel weer voor de rechter.”, wil ik het zoveelste non-gesprek met de fiscus afkappen. “U moet het wel leuk houden”, onderbreekt de plots overdreven vriendelijke kantoorklerk me. “Wij kunnen dat niet voor u doen”.
Ik bulder van het lachen en hoor maar net de overijverige heffingsbeambte zeggen dat een zure appel vaak een heel prettige nasmaak heeft. Gevat antwoord ik dat ik dat voor hen hoop.
Het voortdurend omdraaien van de bewijslast, heeft bij mij een onstuitbare bewijslust opgewekt. Ik heb er zin an. “At your service”, klak ik met mijn hakken en zeg hem een oneindige rij getuigen-deskundigen toe die wel weten wat een proefdruk is.
De klerk voorziet een relletje en protesteert. Daar gaan zij niet mee akkoord, begrijp ik uit een zinnetje vol franse termen als querulant, j’accuse en piece de resistance.
We zijn het gek genoeg uiteindelijk roerend met elkaar eens. Het lustprincipe is niet omkeerbaar in de omgang met elkaar. Ik kan het wel leuker maken voor mezelf, maar dat betekent dat het beslist niet leuker voor hen wordt. “Dat begrijpt u toch?!” “Jazeker”, hoor ik me die bekende reclame nazeggen, “ik zal zorgen voor een wellustig uitziende en zeer fraai ontworpen gifbeker.”
Directie STUDIO ARTaaa
Heer R 01 mei 08.51
Neerduimen is niet nodig. Apiedapie reist altijd eerste klas omdat-ie hoofdconducteur op een internationale trein is.
Hahaha! Sorry Apie, maar hij is leuk.
Rechterinnetje idB 😆
Ben je gelukkig getrouwd met Bertje of vorm je een fiscale eenheid met DSR? In beide gevallen leest de belastingdienst mee.
Timmerark, 30 april 13:58
Zó kort aangebonden hoeft (wat mij betreft) je commentaar nou ook weer niet te zijn, hoor! 😉
En waar is Kees nou weer gebleven?
Het gaat wel, Luvienna boer met kiespijnicoontje
Indra, als echte socialist zal Keessie wel deelnemen aan de 1 mei-vieringen. In de Volksrepubliek Belgie hebben we trouwens vandaag een vrije dag.
@Api
O gelukkig, je lacht 🙂
Hulde aan Belgie. Las net trouwens dat Amerikanen maar 13 vakantiedag hebben? Wat een deprimerende gedachte. Het is maar fijn voormze dat ze God aan hun kant hebben, die heb je dan echt wel nodigl
Geef het tijd Indra, geef het tijd. Ik doe het nu zelf en het bevalt me nu al beter dan Paracetamol…
Bertje 14:24
Iets in mij zegt dat dat voor jou niet zo veel verschil maakt, zo’n vrije dag, of doe ik je nou ernstig tekort met deze veronderstelling. Zo ja, dan mijn welgemeende excuses!
Ik viel bijna van mijn stoel van het lachen toen ik net hoorde dat de banken niet werken op 1 mei.
Tim, mijn bank werkt wel, maar dat komt omdat het hout aan het uitzetten is.
Is je bank illegalen aan het uitzetten, Indra? Nee toch?
In wie moet er op z’n vrije dag weer aan te pas komen om het Ik-je te plaatsen…. -zucht-
EHBO
De dame naast me in de propvolle metro ontdoet zich met enige moeite van haar jas en puft dat het wel érg warm is. Een minuutje later zie ik vanuit mijn ooghoeken mijn buurvrouw achterover zakken, ze ligt nu bijna met haar hoofd op mijn schouder. Ik draai me en ik zie haar ogen langzaam wegdraaien.
Mijn EHBO-vaardigheden beginnen de kop op te steken. Ik stoot haar aan en vraag of alles wel okay is.
„Oh zeker”, is het antwoord. Mevrouw kijkt namelijk naar het overzicht van de metrolijnen, handig weergegeven op het dak van de metro. „Volgens mij zit ik in de verkeerde metro. Ik moet naar Dijkzigt.”
Adriaan Jansen
Er ging weer eens meer om in het hoofd van de inzender dan in het ware leven. Zo’n stoot vergezeld van de vraag ‘alles okay’ klinkt dan wel weer een beetje lompjes.
Eindoordeel: 6- (zegge: zesmin)
Die vrije dag kunnen ze van DSR cadeau krijgen in de Volksrepubliek Belgie, net als allerlei andere doceurtjes voor al wie hier nog als ‘de gewone man’ wordt aangeduid door de in toenemende mate erfelijke politieke kaste, als men de loonstop, die nu z’n derde jaar ingaat, maar opheft.
“Mijn EHBO-vaardigheden beginnen de kop op te steken”?? Nou je taalvaardigheden niet, Adriaan, man man man, hoe krijg je het uit je pen. En hoe passeert dit de eindredactie!?
Indra, voor mij maakt het inderdaad weinig verschil. Je kan op zo’n dag weinig doen, de supermarkten zijn gesloten en de gestaalde kaders uit de kappersbranche werken ook al niet, zoals DSR al aangaf. Gelukkig waren de restaurants open zodat ik toch kon overleven.
Vogelaars
Als de Schipholtaxi ons ’s ochtends ophaalt, krijst de zilvermeeuw op het dak van ons huis ten afscheid. We gaan op vogelreis naar Ecuador om te genieten van de honderden soorten tropische vogels in dat land.
Na een vlucht van twaalf uur worden we opgewacht door onze vogelgids en vertrekken we vermoeid naar ons hotel. Een paar honderd meter verderop staat een groepje vogelaars langs de weg. Ondanks de vermoeidheid stoppen we. De vogelaars blijken uit heel Ecuador hiernaartoe gereisd te zijn om een zeldzame vogel te zien.
Een zilvermeeuw, de tweede die ooit is waargenomen in Ecuador.
Udo Rijlaarsdam
Waaruit maar weer blijkt: de context maakt de beleving..
Leuk Ikje. leuk verteld. De eerste twee zinnen hadden ook omgedraaid kunnen worden. Kunnen, niet moeten.
Prima ikje, mooi geschreven, heeft zelfspot, stemt tot nadenken. Zo moeten ze zijn. Eindoordeel 8,5 (schrijve: achteneenhalf)
Belastingvrij
Wakker geworden van een dode kokmeeuw op mijn hoofd vraag ik mijn kat Dunya of er post is. Het schrandere dier slaat met zijn poot het kadaver keurig de leesplank op en geeft het mobiele meubeltje een vrije trap. Het geheel belandt precies onder mijn neus.
De post zit in een verdacht blauw kokertje om de nek van de vogel en Dunya peutert de inhoud er zo vies bij kijkend uit alsof het haram is. Zonder zijn thuiszorg zou ik allang de pijp uit zijn; gestikt onder stapels blauwe enveloppen, vergiftigd door onreine aanslagen dan wel ontploft door bomvolle pakketten dwangbevelen.
Hij likt een soort affiche voor me glad. Ik lees tot mijn verbazing dat een algehele belastingvrijstelling alleen mogelijk is als de AP-community een kerkgenootschap in oprichting is. Ik heb ze er niet om gevraagd en wil het aan Dunya geven, wiens linker voorpoot RETOUR AFZENDER kan stempelen.
Een kunstvoetje valt in mijn schoot. In piepkleine lettertjes staat er ‘belastingvrij’ op getatoeëerd. Leuker kunnen ze niet zijn, grom ik. Als je op zo’n gering voetje door het leven moet dan moet je wel zo licht als een veertje zijn. Daar trap ik niet in.
Gelukkig past het voetje naadloos in de mail naar Apiedapie.com. Eens kijken of dat fabeldiertje er mee uit de voeten kan. Qua belasting weegt hij vermoedelijk minder dan het voetje zelf.
Een nieuwe rubriek is nakende: Doorschrijven Doe Je Zo.
Prachtig ikje, met veel relativeringsvermogen, bijna filosofisch te noemen.
Had gekund, Luvienna. Ik zelve vind deze volgorde het spannendst, want meteen in de actie. De uitleg komt erna. Werkt doorgaans beter.
@Apie 11:25
Hèhèhè…
Vogels op Vlieland
We fietsten naar het Posthuis, vriendin en ik.
Het was nog vroeg in het voorjaar maar we hadden uitzonderlijk mooi weer. Het scheelde natuurlijk dat we de wind in de rug hadden, sommige stukken leken wel vanzelf te gaan, vooral het stukje door het bos. Plotseling, na een scherpe bocht, werd de weg versperd door een horde fietsers die midden op de weg, tegen hun fiets geleund, kris kras door elkaar stonden. Vrijwel iedereen had een verrekijker tegen het gelaat gedrukt, enkelen stonden verwoed in kleine opschrijfboekjes te pennen.
Ik liet mijn fietsbel rinkelen, maar geen sjoege.
We moesten afstappen en ik keek nogal boos naar de verzameling mensen die in een andere dimensie leek te verkeren. Het waren zo’n twintig dames en twee heren met blozende gezichten omkranst door een wit ringbaardje, zonder snor.
De dames waren allemaal van de categorie grijze duif. Hier en daar een jekker, maar de meesten in een vormeloze grijze lange jas. Een kek heuptasje diagonaal voor het lijf en bovenop een krullend wit permanentje of vaalgrijs ponyhaar.
Ik probeerde me voorzichtig bellend langs de dames te wurmen, wat me een bestraffende blik opleverde en een doordringend gesis: shhht..!!
Eén van de dames sprak me aan.
‘Ze báltsen’ sprak ze met doordringende fluisterstem.
‘Dat kan wel zijn,’ zei ik, ‘maar wij willen er graag langs, ja?’
Iedereen bleef verwoed door de kijkers turen. Van de weeromstuit keek ik in dezelfde richting. Niks te zien. Ja, wat stipjes in de lucht, meeuwen of zo.
‘Hallo, kunnen we er even langs?!’
Enkele dames keken op en schoven met tegenzin hun fietsen wat opzij, zodat we ons langs de groep konden wurmen.
‘Waar moeten we nu speciaal op letten?’ vroeg een van de dames aan de blozende heer in knickerbocker die de leiding scheen te hebben.
‘Het paargedrag van de hier zeldzame noordpoolbreukbandgans is zeer uitzonderlijk,’ zei hij, ‘ze baltsen namelijk in de lucht.’
‘O, is dat zo?’ zei de vrouw lichtelijk teleurgesteld, alsof ze iets anders had verwacht.
‘Ja,’ zei de man. Hij deed me sterk denken aan kabouter Plop.
We waren er voorbij. Opgelucht stapten we weer op en peddelden lekker verder, nog in de luwte van het bos.
Bij het Posthuis konden we op het terras nog een fijn plekje in de zon en uit de wind bemachtigen.
‘Het eerste weekend dat we open zijn, en dan al zulk mooi weer,’ zei de vrolijke serveerster. We dronken koffie, met verrukkelijk gebak. Lekker onderuit gezakt, met de voeten op de stoel tegenover ons zaten we met gesloten ogen van de zon te genieten.
‘Pardon zeg, is deze stoel vrij?’
Verschrikt deed ik mijn ogen open. De horde grijze duiven was luidkeels koerend bezig bezit te nemen van het terras. Mijn fietsmaatje keek me aan, haar blik op ‘wegwezen’. We stonden tegelijk op.
‘Adèle, we kunnen hier mooi zitten,’ riep de vrouw uitgelaten tegen haar metgezel.
We lieten de kwekkende dames achter ons. Stoer bogen we ons over het stuur, tegen de wind in terug naar het dorp.
‘Die zien we gelukkig niet weer,’ zei ik tegen mijn fietsgenote.
Ik had me nog nooit zo vergist.
We hadden het plan opgevat om ’s avond eens lekker te gaan eten.
Ik zal de naam van het etablissement niet noemen, maar het had iets te maken met een herberg en de naam van het eiland.
Beiden foutief geschreven.
We hadden op de heenweg gereserveerd, een tafeltje bij het raam. Tegen zes uur (je blijft Nederlander natuurlijk) gingen we wandelend op weg naar het eetablissement.
Er stond een horde fietsen voor de ingang.
Binnen zat het stampvol met de grijze duiven, kabouter Plop en zijn debiele broertje.Aan ons tafeltje. En alle andere tafeltjes.
‘O, had u gereserveerd?’ zei het dienstertje.
‘Ja, om zes uur. De tafel bij het raam.’
‘O, sorry. Het werd opeens zo druk.’
De bazin die werd geroepen herkende ons niet eens.
Er was voor ons geen plaats in de herberg.
We zeiden vriendelijk maar met nadruk dat we haar een slechte gastvrouw vonden en dat we hier geen voet meer over de drempel zouden zetten.
Ze zei niets.
Wij verder ook niet en we gingen op zoek naar een eettent waar ze wel fatsoen én lekker eten hadden. Gelukkig vonden we die, een eindje verderop.
Er stond duif op het menu.
Leuk Letterzetter! Vooral die eindzin.
’t is een tikkie van ede bedachte hoor, met die ten afscheid groetende zilvermeeuw. DSR is er maar weer eens bij bepaald dat een merel of meesje in eigen heg toch ook maar prachtig is.
Eindoordeel: 6.5 (zegge: zeseneenhalf)
Kan art zijn vage, oninteressante, nauwelijks door te worstelen, plompverloren geplumpte schrijfsels niet op z’n eigen blog plaatsen, en het hier voor de schaarse liefhebber bij een linkje laten -zucht-
Toch maar eens gegoogled op die breukbandgans en dan kom je hier uit:
http://www.anaburen.nl/noorderplantsoen/stukkies/winter/opwinding.htm
Dat doorschrijven wordt trouwens overschat. Het lijkt vooral een excuus om te ouwehoeren.
Niet dat ’t geen nut heeft, maar net als met nagelsknippen hoef je je medemensen er niet mee op te zadelen.
(Pardon – deze en eerdere reacties hadden ook wel gebundeld kunnen worden)
Is dat jouw droom beste DSR? Gebundeld worden? En maakt het dan ook nog uit door wie?
LOL Letterzetter, je kunt zeker geen duif meer zien.
@DSR 11:59U
De wereld is klein. Ana (v/h Tangomama) is een goede vriendin. Gek maar wel lief. Ik heb vroeger nog een stukkie op haar Tangomama website geschreven, Vlinders vaang’n.
@ DSR 11:59 u
De wereld is klein. Ana (v/h Tangomama) is een goede vriendin, gek maar wel lief. Ik heb eens een stukkie op haar Tangomama website geschreven, Vlinders Vaang’n. Zij is nu vogelaarster, en een goeie!
Oeps. Sowwy.
@Letterzetter
Best een leuk stukje.
Ook de waarschijnlijk onbedoelde zinsbouw bevalt me.
Zoals “Plotseling, na een scherpe bocht, werd de weg versperd door een horde fietsers die midden op de weg,”
‘Na een scherpe bocht werd plotseling… ‘ leest wel vlotter en zal vast juister zijn, maar zoals jij het schrijft is plotseling een gevolg van de scherpe bocht en dat zal het geval zijn geweest.
Bij “Het waren zo’n twintig dames en twee heren met blozende gezichten omkranst door een wit ringbaardje, zonder snor.” moest ik drie keer lachen om
– twintig dames met een ringbaardje zonder snor
– een ringbaardje zonder snor op zich
– een ringbaardje dat het hele gezicht omkranst
“We dronken koffie, met verrukkelijk gebak” hoe doe je dat?
@Tim
Nee, dat is niet DSR’s droom.
@Let
Er is wel sprake van een zekere overlap, met dat luchtbalsen van die niet-bestaande gans.
@art
Leuk he, dat stukjes beoordelen? Maar het valt nog niet mee.
@DSR 16:34u
Natuurlijk is er overlap. Mijn platonische vriendin toendertijd wilde een nieuwe website, ze was de usenet-groups beu. Ik heb voor haar een simpele website gemaakt (die van het Noorderplantsoen) en haar uitgelegd hoe ze het onderhoud moest doen. Het is een slimme vrouw, dus dat had ze gauw door. Alleen het schrijven van stukkies wilde niet zo goed. Ik zal niet zeggen dat ik haar schrijven heb geleerd, maar ik heb haar wel schrijfvoorbeelden gegeven. De passage van de baltsende noordpoolbreukbandganzen mocht ze van mij gebruiken omdat ze daar zo om moest lachen.
We zijn vaak samen op stap geweest om paddestoelen of vogeltjes te fotograferen. https://letterbak.wordpress.com/2013/09/12/rodermaarkt/
Ik heb in de loop van de jaren diverse websites gehad, waarvoor ik dan verhaaltjes schreef. Ze zijn allemaal verwijderd, dus googelen werkt niet. Het was zelfs vóór Google. We hadden Netscape, Yahoo en Altavista…
Ik moet het contact maar eens vernieuwen binnenkort.
@Letterzetter
Jammer dat je die allemaal weggegooid hebt, je had die verhaaltjes op je huidige nog kunnen zetten, bewaard voor het nageslacht.
“Drankhekken” 😀
Verhaaltjes op websites zetten en dan “verwijderen”. Onbegrijpelijk huiver icoontje
Helemaal niet onbegrijpelijk. zelfs wel een geruststellende gedachte dat er iets verwijderd kan worden in het internettijdperk. Niet iedereen wil voor de eeuwigheid schrijven.
@ Apie 10:38 u.
Ik noem maar één woord: Sanoma
@Letter Pudding? O nee, dat Saroma.
Sanoma! diep onmetelijk diep huivericoontje dat deze naam verder op deze site niet meer moge vallen och jij arme arme drommel. Zelve gelukkig vroegtijdig onderkend en er aan ontkomen.
DSR is ook een voorstander van boekverbranding?
Ik ben bang, DSR en APD, dat ik dan wel mijn oude blogs verwijderd heb, maar dat deze absoluut nog ergens te vinden zijn. In die zin ben ik het met DSR eens dat het fijn zou zijn, voor kinderen op sociale media en dronken Bloggers, om maar twee categorieën te noemen, wanneer er een weg is weg garantie zou bestaan op het world wide web. Ik heb heel veel foto’s, teksten en brieven weggegooid, verbrand zelfs, en daar heb ik nu spijt van, maar ik weet in ieder geval zeker dat niemand ze in het bezit heeft.
@APD
Nee, wat een domme vraag.
DSR is voorstander van zelfbeschikking en is afkerig van het idee dat alles wat ooit op het internet is verschenen tot in lengte van dagen beschikbaar moet zijn, tegen de wil van de auteur/maker in.
Moet jou toch aanspreken als voorstander van de schone lei.
Dat zeg ik, als een auteur van een boek er zat van heeft, dan moeten al zijn boeken maar verbrand worden dus. Als hij dat wenst. Apart.
Tja, APD, daar komt nog eens een uitgever bij kijken. En de aangeschafte boeken zijn inmiddels eigendom van de kopers, dus dat is een heel ander verhaal.
Weet iemand hoe je de TOTALE spellingscontrole (had ik hier ook) op je computer (terug) kan krijgen?
Maar als hij het restant opkoopt mag hij daar toch wel een vuurtje van stoken?
@ Timmer
Dan zit je wat mij betreft in het grijze gebied waarin het formeel is toegestaan – want het is zijn eigendom – maar dat gevoelsmatig tegen de moraal ingaat.
Als ik een boek heb geschreven, en ik koop de rechten en de exemplaren is het helemaal aan mij om er mee te doen wat ik wil, dunkt mij. Whishfull thinking you might say : ?
Smileyattempt.
@Timmer
Totale spellingscontrole zit in je hoofd. Op de computer is dit per programma/app geregeld. Kladblok bijv. heeft geen spellingscontrole, Word wel weer. Tik je stukkies in een tekstverwerker die spellingscontrole heeft (wel Nederlands natuurlijk) en kopieer daar vanuit. En wat ik zei: in je hoofd. Dat moet wel helder zijn. 🙂
@APD
Het gaat niet om boeken maar om internetcontent. Da’s niet hetzelfde.
Bij een beladen term als ‘boekverbranding’ gaan de gedachten uit naar repressieve regimes die onwelgevallige gedachten willen onderdrukken. Daar is ieder weldenkend mens op tegen.
Maar als iemand z’n eigen boeken wil opkopen en in brand wil steken, dan moet dat mogen.
@DSR Wanneer gaat content over in boek? Ik neem aan dat je ‘boek’ niet alleen in zijn traditionele vorm bedoelt.
@L
Daar had ik het wel over. Voor online content wordt het ingewikkelder.
Op EU-niveau is in 2012 een ‘right to be forgotten’ in bepaalde gevallen voorgesteld, maar daar wordt nog steeds over gedelibereerd.
Mooi lettter@ 17.15h
” de beste spellingscontrole zit in je hoofd ” , ja als je daar niet meer op kunt vertrouwen en aan de mechanische controle bent overgeleverd dan is het einde nabij of minstens zoek.
Hetzelfde geldt voor berichten op de iphone die woorden voor je gaat invullen die je absoluut niet bedoelt.
Mooi gezegd Letterzetter, en je hebt ook gelijk Klare Taal maar sinds een paar weken twijfel ik regelmatig en wat belangrijker is, ik maak verwissel foutjes, vaak met de a en de e en als ik daar over heen lees komt het zo slordig over. Lange teksten schrijf ik ook nu eerst in word, maar het gaat mij ook om de spontane ingevingen op Facebook of deze site…
“Totale spellingscontrole………,”
pardon verkeerd citaat, zonder spel………..
Timmer,
Natuurlijk als je twijfelt aan jezelf kun je ook een ouderwetse Van Dale raadplegen of een digitale versie van deze Monsieur.
Och Timmer, twijfel niet aan jezelf. Doe als DSR en plaats je ingevingen met knoepers van spellingsfouten op de site en wees er nog trots op ook.
En nu werkt het weer overal! Van Dale raadpleeg ik regelmatig als ik echt aan het schrijven ben en bij Scrabble. Nu heb ik echter weer de zekerheid dat ik, wanneer ik haastig ben, of iets met een kwart ook doe, er iets meekijkt wat de kleine foutjes aan kan wijzen, wat geen garantie op succes is. Ook in een word document, met spellingcontrole en na tien keer lezen staan er soms nog woordjes dubbel, of heb ik de verkeerde komma geplaatst, of beter, de komma op de verkeerde plek. Maar voor ons schrijvers is er dan altijd de geruststelling dat Apiedapie mee leest en zo nodig redigeert. Echt een enorme, ongekende luxe, één die mij de eerste maanden door het leven deed fladderen. Je zou het mijn levensgezellin kunnen vragen.
HAHA! Ik zie nu, is me dat een grap, dat ik ‘ook’ in plaats van ‘oog’ schreef…dat maakt het leven zo waardevol: zelfspot. Want ook kan ook, de controle weet immers niet waar ik heen, iets wat ik nog moet besluiten of dit handig is op mijn nieuwe smartphone, ik neig naar niet.
Maar nu heb ik nog een vraagje: De spellingscontrole werkt wel, en soms weer niet, want meestal word ik op mijn vingers getikt en moet het spellingcontrole zijn en niet spellingscontrole maar nu pakt ie em allebei, verwarrend hoor, maar hier mijn vraag, kun je nu ook een woord toevoegen? Ik vind het storend en onrechtvaardig dat op zijn eigen site Apiedapie als woord wordt afgekeurd.
In Word heb ik hem toegevoegd, maar in the p.c. on the whole lukt me dat nog niet, moet je dan iets in WordPress (mag ook niet als woord) doen?
Tja, beste Apie, mijn spelling is nooit je van het geweest, ik moet het meer van de zinsconstructie en ingevingen hebben (ik schreef nu zinconstructie en vind het handig dat ik hier even op word gewezen), maar het heeft te maken met de laatste paar weken en ik wil graag zo snel mogelijk terug naar hoe het was. En misschien belangrijker, ik vind het wel leuk dat ik mijn pc in kan stellen zoals ik dit wil. Of, ook, en misschien meer, mijn vriendin:/ (zal het lukken, de smiley?)
Nou ja, dan niet, de smileys lukken vandaag niet. Alvast wel te rusten of goedemorgen waar een ieder zich ook bevindt. Ik ga lekker naar bed met een goed (ik dacht door mij ongelezen) boek. Hoorde (niet eens meer tot mijn verbazing) van goede vriend: ‘Ja, dat is een geweldig boek, dat heb je me 20 jaar geleden gegeven’… Geeft niet…2 euro in de kringloop en nu hebben we beide een exemplaar… Het is een dik boek en ik kan nu met een gerust en gesust geweten de mij nu als minder boeiende eerste 15 jaar uit zijn leven overslaan en gelijk naar het spannendste deel gaan. Ieder nadeel heeft toch zijn voordeel?
‘Knoepers van spellingsfouten’ – nounou, zo kan ie wel weer. DSR had op school altijd een negen of tien op dictee en spreekt liever van een loszinnige taalopvatting.
Tsja , zo zie je maar weer, correct schrijven is iets anders dan een smiley toevoegen, dat kunstje beheers ik niet , daar lig ik ook niet echt wakker van, hoewel ik soms wel daar mijn twijfels over heb, bij nader inzien zit ik er helemaal niet mee, integendeel zelfs.
Gute Nacht Freunde….
Een overzicht van smileys en hoe die te maken staat ergens op Apie’s site, Smijltjes het het geloof ik, en word waar mijn spellingchecker weer moeite mee had. Maar voordeel van mijn Swype-toetsenbord op mijn telefoon is dat ik die kan laten toevoegen.
Welk boek, Timmer?
Ik begin naar aanleiding van het overlijden van Ruth Rendell weer met een boek van haar.
BAH
Blij met een gemeenschap als de APDC?
Zeker, zegt BAH, nergens vind je meer een zandbak waar ze zich nog druk maken om de schepjes, vormpjes en vochtigheid waarmee je je kastelen bouwt.
De omgangsvormen zijn corporaal en net als op de Bijbelbelt tref je hier nog een volk aan met de argwaan van een demiurg voor zijn schepselen.
BAH voelt zich er geheel en al thuis. Het Stockholmsyndroom, dat net als bij de refro’s stelselmatige vernederingen in sympathie omtovert, doet hier ook zijn goede werken. Gemeenschappen als de APDC zouden immers niet lang voortbestaan als ze hun leden niet zouden gijzelen in een oneindige discourse over correctheid. .
BAH is dan ook van hetzelfde laken en pak. De voormalige Belastingen Aanklagende Heremiet is hier niet meer weg te branden. Hij heeft genoeg teksten op de plank om hier zinloos te plaatsen. Zolang de goegemeente en haar geestelijke leiders er slechts aan ruikt, vindt hij het prima.
Receptionist STUDIO ARTaaa
Een link naar de smijltjeshandleiding staat in elk intro (voorlaatste paragraaf), zie ook “Over en About” (menu rechts boven).
@art
Weet je wel wat je receptionist allemaal uitspookt?
En is er ook een leesbare, zakelijke versie van zijn geschriftje?
‘Hij heeft genoeg teksten op de plank om hier zinloos te plaatsen. Zolang de goegemeente en haar geestelijke leiders er slechts aan ruikt, vindt hij het prima.’
Hiermee wordt kennelijk gedreigd met spam. De plaatser kan dat prima vinden, maar denkt iedereen daar zo over?
Heremieten horen zich trouwens niet zo druk te maken om stoffelijke nesten als belastingen, art.
We horen graag wanneer de openbare verkoping van het inboedeltje plaatsvindt als de bijl eenmaal is gevallen.
Dan komt DSR zeker even struinen en afpingelen, om vervolgens -mild-glimlachend- te vertrekken met het werk ‘Koning en Krekel’ om de arm. -grinikicoon-
@DSR
Toeval? Je reacties vallen samen met de Mededelingen Verrekening Aanslagen van de Belastingdienst Kantoor Apeldoorn in mijn mailbox.
Zij menen me met gelijke munt terug te betalen door een absurde invorderingsrente te heffen. Totaal in de war natuurlijk, want de verminderde aanslagen berusten op hun valse beschuldigingen en dan ook nog mijn gederfde rente over het hoofd zien. Walgelijk.
Uw Onedele meent me ook op basis van eigen drijfzand de ander te kunnen corrigeren. U slaagt er immers zelf niet in te vermijden wat UO mij verwijt.
Uw onzakelijke wijze van opereren haalt u dermate omlaag dat u instinctief spam van BAH maakt, terwijl de receptionist het onder dat kopje heeft over zinloos plaatsen van onmiskenbare (fluistert ie me net in ’t oor) verlichtingsboodschappen voor de gehele gemeenschap alhier.
Dan laten we stoffelijke nesten (waar stofnesten bedoeld worden) maar buiten beschouwing en ‘werk om de arm’ meenemen ook, want ik moet naar de drukker. De proefdruk van de bouwput van een praalgraf voor De Verwachte Oneindige Stroom Belastingteruggaven is klaar.
Al;s het weer koffietijd is, kom ik hier op terug.
@art
Toeval? Wat denk je zelf, art?
‘verlichtingsboodschappen’ klinkt als sekte-praat, in afwachting van het ruimteschip of de Heiland. DSR heeft er niet zoveel mee op.
Als DSR stoffelijke nesten schrijft, dan bedoelt hij ook stoffelijke nesten en niet iets anders.
Wat betreft, ‘om’, waar ‘onder’ had moeten staan, heb je gelijk, maar het wordt hier als onder de maat beschouwd om te zeuren over vertikkingen. DSR geeft hierin het goede voorbeeld. En dan klaagde jij eerder over een overmatige aandacht voor correctheid. We teken een moreel verliesje voor je op -uiterst milde glimlachicoon-
Weet je wat jij moet doen? Je laatste centen verzuipen, liefst met hulp van ons, en vervolgens schaterend toekijken hoe de Belastingdienst nog probeert iets van de kale botten te kluiven.
Hai lieve Luvienna, ik gebruik de APD smiley pagina (zal het zo weer proberen) maar plaats blijkbaar de spaties niet goed, nou ja, als dat het enige is…:mrgreen:
Het boek heet: Vlucht in het Avontuur, door Fitzroy Maclean. Diplomaat, soldaat en parlementslid (voor de Conservatieven maar dat heb ik hem vergeven). Het is zuiver toevallig dat ik rond 4 mei weer eens iets over WO 2 lees, de laatste twee jaar probeer ik mij wat los te maken van mijn fascinatie voor die periode. Mijn Morbide Belangstelling voor Dictators heb ik wel al beteugeld, ik heb, voor een leuk prijsje zelfs, kloeke boeken over Mao en Hitler (rond Sinterklaas tijd) via Marktplaats verkocht. Ik heb zelfs daarna eenzelfde biografie over Mao in de kringloop opnieuw gekocht en weer verkocht, na Sinterklaas, met een klein maar leuk winstje, dus sindsdien speur ik iedere kringloop af naar een volgend exemplaar.
Zo, en nu naar mijn mamaatje voor afstandbediening perikelen, woningnetinschrijving, webcamdrama en dvd aansluiting problematiek. Bijna 80 and still going strong, ik kan haar niet bijhouden…
@Tim
Meedenkoplossinkje: verhuis naar Groningen. Daar krijgen de bijstandsgerechtigden tegenwoordig weer gloednieuwe apparatuur van de gemeente, nadat men tot het inzicht was gekomen dat tweedehands zo ongeveer een mensenrechtenschending is.
Dan kun je je bestellingen gewoon bij het gemeentehuis afgeven in plaats van bij Wehkamp en de bezorging zal ook wel prima in orde zijn.
Leestipje: de biografie van Churchill, in tien kloeke delen, verkrijgbaar op menig vrijmarkt. Veel optimmerender van die nare dictators en je lacht nog eens.
De Schrijvende Rechter
mei 4, 2015 om 11:49
Hiermee wordt kennelijk gedreigd met spam. De plaatser kan dat prima vinden, maar denkt iedereen daar zo over?
Volgens mij hebben we aan één RSB genoeg maar wat doet het ertoe? De blogbaas beslist en die is blijkbaar blij met art.
Kunnen we nieuwkomers niet een examen laten doen?
Vraag 1. Wiens moeder zette zich in voor het verkrijgen van een officiële zendvergunning voor een piratenzender?
Vraag 2. Wie stond zijn of haar mannetje in de achterhoede en wist vanuit die positie geregeld te scoren?
Vraag 3: Moeders spelen een grote rol in de verschillende feuilletons. Welke moeder is het grootste loeder en in welke feuilleton kon géén moeder voor?
Heer Rozenwater, de blogbaas is nog niet blij en nog niet bedroefd. Maar wacht het af. Doorgaans regelt het zichzelf. Inapie-examen:
1. Moeder Out?
2. Barry Hulshoff?
3. A) de moeder van Kees. B) Mumbai!
Oeps, slordig gelezen, ik wijzig antwoord 1 in naar Rob Out.
@HR
Art richtte zich tot de gemeenschap. DSR volgde zijn voorbeeld. Het ging om de volksmening, niet om beslissingen, want daar gaat de blogbaas inderdaad over.. Al legt een verstandige blogbaas natuurlijk zijn oor te luisteren.
Examens zijn vrselijk ongezellig. Het kaf moet zich maar spontaan van het koren scheiden hoor.
Antwoord op alle vragen: (de moeder van) Arnon Grunberg.