Killerheks op bezemsteel (139)

Brigitte Stal schreef vorige week in de NRC over haar mega-avontuur, waarin zij in Turijn in de nok van het Filmmuseum “een klein zwart silhouet” zag fladderen en zich toen bedacht “Batman has returned”. Ja, dat kun je zo hebben. Ad Hok bedacht een variant: “Plotseling valt mijn oog op iets bewegends aan de muur. Het is een spin die zich blijkbaar thuis voelt tussen de filmsterren: Spiderman has returned.” En na niet eens zo lang nadenken toverde hij nog een betere uit zijn hoed: “Ik heb het idee dat er iets beweegt, maar ik zie niets: The Invisible Man has returned.” Dan wil je toch niet achterblijven? Het leek Twitter wel hier op het blog. “Plotseling valt mijn oog op iets bewegends in de koepel. Het is een killerheks op een bezemsteel.” En zo komen we met z’n allen ons leven wel door.

Vroeger kwam je op ideeën als je even niets te doen had. Deed je uitvindingen als je je verveelde. Nu maak je anderen – die je in feite niet eens kent – aan het lachen. Een serie waargebeurde horrorverhalen werd door Ilona opgedist, achtereenvolgens over een zwerm zwarte vliegen onder de luxaflex, een vlieg die zich brandde aan een halogeenspotje in het plafond van de badkamer, en een grote, dikke, zwarte (waarom moet de kleur er nu weer bij?) spin in de gootsteen.

Het deed mij terugverlangen naar de dagen van weleer, toen bijvoorbeeld Luvienna nog een legendarisch ikje geplaatst zag over de dood van een vlieg in de gootsteen. Binnenkort gaan we lekker al die goeie gouwe ikjes herplaatsen en de eer geven die ze en vooral die hun schrijvers (m/v) toekomt.

Regensensor in Rotjeknor
Regensensor in Rotjeknor

Hans Steiijn – beginnend gepensioneerde met twee vrienden – reed door Rotterdam Crooswijk en ontdekte daar de regensensor. “Terwijl wij daarover staan te praten voor het verkeerslicht stopt een Rotterdamse dame op een scootertje naast ons. Direct springt het licht op groen, waarop zij roept: „Zo, hebben jullie gespuugd naar de sensor!””  Scherpzinnige Luvienna vroeg zich af fietsers bij zonneschijn extra lang moeten wachten en of die fietspaal er dan Spf30 bijlevert. Pawi werd hierdoor op een idee gebracht: “Dit ikje verleidt alle Rotterdamse fietsers tot het meedragen van een waterpistool, of anders een plantenspuit.” Iemand anders hield het minder netjes en merkte smalend op dat de studenten van het Corps “er vast al tegenaan gepist”  hebben. Bij hevige wind of storm valt het ding trouwens om en kun je meteen doorfietsen.

Twee schoorsteenvegende broers, waarvan er eentje ieder jaar “HOEI” in de kachel riep.

Een verder niet vermeldenswaardig ikje van een verder niet noemenswaardige auteur over een paar dakdekkers die hem wijs probeerden te maken dat zijn “pannen zweetten”, bracht een stortvloed aan “Consumentenman doe er wat an” anekdotes los. Die van mij ging weer eens over de gloednieuwe Alfa Romeo die ergens in een Parijse garage drie tot vier maanden zogenaamd “in reparatie” was. En over IT-schandalen bij de overheid, waaronder eentje waar Roel Pieper bij betrokken was, maar waar we het fijne niet meer van wisten noch zin hadden om te googelen. Die van Pawi ging over twee schoorsteenvegende broers, waarvan er eentje ieder jaar “HOEI” in de kachel riep. De CV met oliestook van Klare Taal werd ook al door twee schoorsteenvegende broers bezocht, uit Italië geëmigreerd nog wel. En Mopperkont zag nog zijn vader zitten, elke winteravond, op de grond voor de CV-ketel om met een lange pook de sintels te verwijderen. Ja, kom daar nog eens om, en de autoloze zondag komt ook nooit meer weerom, let maar eens op.

Tot overmaat van ramp overleed Eddy Christiani. Kleine kokette Katinka, Greetje uit de polder, twee emmertjes water halen, als ik tweemaal met mijn fietsbel bel, het was allemaal van zijn hand. Om maar niet te spreken van de elektrische gitaar die hij als eerste in Nederland bespeelde. Moge hij hem in de hemel weer lekker van katoen geven.

Laten we toch eindelijk eens ophouden met die poppenkast, riep Mopperkont uit, maar dat sloeg niet op Eddy. Nee, het ging hem om het Koningshuis, dat weer eens stevig door de mangel ging met een gekke Juul en een geile Bernard die op het paleis minderjarige meisjes in het kruis greep. Zo zien jullie maar weer, er gebeurt een hoop in zo’n week.

independence-malaysia
Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj announces the independence of Malaya from the British on August 31, 1957

Om maar niet te spreken over de publicatie van een nieuwe “Mopperkont in Maleisië”. Dit keer weinig couleur locaal, weinig belevenissen, weinig overpeinzingen, maar destemeer leerzame geschiedenisfeitjes, waaronder over de Oorlog, de Engelsen, en over de Onafhankelijkheid. Wie ook alweer de uitvinder van de fiets was, wilde Pawi nog weten. Zij kreeg geen antwoord. Je kunt niet alles hebben.

En dan moest ook de klok nog een uur worden teruggezet. Het lijkt bij al onze lezers goed gegaan te zijn. Pawi schrok er om precies 02:10 uur voor wakker, en Bertie deed vijf devices handmatig en zag met plezier de elektronica zijn automatische werk doen bij de rest. Ook bij mij lijkt alles goed verlopen te zijn. Dit intro zou het als goed is om precies 13:00 uur verschenen moeten zijn. Zeggen jullie het even hoe laat jullie het gelezen hebben?

Wil jij deze week ook actief aan deze leuke rubriek gaan meedoen? Lekker leren en lol maken? Ga dan eerst eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur dan zelf een ikje in. Of als dat teveel werk is, scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan hier met een fantasie-emailadres. Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Je kunt alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog raadplegen. Aanradertje.

A. Dapie

Reacties zijn welkom via apie@apiedapie.com of bij mij zelve: bas.vanvuren@gmail.com. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar. Moge alle levende wezens gelukkig zijn. Ja, jij ook.

Featured image (helemaal hierboven): Brommer uit vervlogen tijden, B. van Vuren (c) 2016 

Advertenties

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver. Rijmer. Kijker. Open en nieuwgierig. Kent veel beroemde mensen.

177 gedachten over “Killerheks op bezemsteel (139)”


  2. Gans

    Na de voorstelling raak ik in gesprek met oud-voetbalscheidsrechter Peter Gans, die tussen 1975 en 1983 zowel eredivisie- als internationale wedstrijden floot.
    Inmiddels 81 jaar vertelt hij met pretogen over de voorbije dagen in de sport. In die acht seizoenen trok hij slechts één keer rood. „Je loste alles op met een enkel woord of een geintje.”
    Tijdens een thuiswedstrijd van Feyenoord maakte Willem van Hanegem hem duidelijk dat hij het niet eens was met zijn leiding: „Zeg Gans, als je zo blijft fluiten, haal je de Kerst niet.”

    Steef Vooren

    Like

  5. Vetrelt die beeste man al 81 jaar lang met pretoogjes over de voorbije sportdagen? Ik zou na er een jaar al zere ogen van krijgen.
    RESPÈK!

    Liked by 2 people

  13. Bas
    Als je het perse wilt weten, dat was de spectaculaire en gewaagde voorstelling van De Fliegende Holländer van Wagner in de Vlaamse opera in Antwerpen afgelopen vrijdag. Ik zat op de eerste rij en links naast mij zat een ouder echtpaar. Na het laatste slotakkoord barstte het publiek uit in een overweldigend en langdurig applaus. Het oudere echtpaar naast mij verroerde echter geen vin en liet het applaus stoicijns over zich heen komen. Ik had de neiging om tegen hen te zeggen: ” klappen of er vallen klappen”.

    Liked by 1 persoon

  15. Jammer, geen intro of keekopdeweek. Gelukkig heb ik net de cursus “omgaan met teleurstellingen” gevolgd. Hakken over de sloot, maar geslaagd.

    Het ikje is iets voor insiders, denk ik. Voetballiefhebbers van het eerste uur. Dus ik kijk even de andere kant op.

    Vreemd stel, mopperkont. Misschien zaten ze nog volop in de betovering?

    Liked by 1 persoon

  20. BvV 15;13 😆

    Misschien waren ze doof? Maar waarom gingen ze dan naar de opera?

    O misschien wachtten ze op het allerlaatste slotakkoord, en hadden mopperkont en de rest van de zaal niet door dat er nog eentje kwam.

    Liked by 1 persoon


  28. Bitterbal

    Koopzondag, en het lijkt wel voorjaar. Met mijn zusje uit Amsterdam strijk ik, na het shoppen, neer op het terrasje aan de Nieuwe Rijn waar ze de lekkerste bitterballen van Leiden serveren. Die bestellen we, met witte wijn.
    De jonge bierdrinker aan het tafeltje naast ons ziet hoe gretig die twee oma’s op de snack aanvallen en vraagt in het Engels hoe die dingen heten. Ik bied hem er een aan. Hij proeft voorzichtig, geeft ons gelijk. Einde contact. Als hij opstapt, krijgen we een vriendelijk knikje.
    Een kwartier later wil ik afrekenen. Dat hoeft niet meer. Onze buurman heeft dat al gedaan, hoor ik van de barman.

    Els Olden

    Like

  29. Evenmin als de dames wist ik hoe die dingen in het engels heten. Translate bracht uitkomst: croquette.
    Die komma na Koopzondag, hoort dat wel ?

    Like

  30. Ha mopperkont. Ja dat is tegenwoordig juist.
    Het hoeft niet meer zo te zijn dat een komma wordt gecombineerd met een voegwoord. En een komma weggelaten wordt als het voegwoord ‘en’wordt gebruikt.
    Nu gaat het om de leesbaarheid en daar waar een pauze wordt verwacht in een zin.

    Liked by 1 persoon

  31. Die zondag kon niet meer stuk. Nice guy. Goed geschreven.

    Bitterbal wordt op vertalen.nu vertaald als bahmani. Nederlands – Engels, op andere sites staat bahmani voor Nederlands – Deens, – Zweeds en – Frans.
    Spreek dat maar eens op zijn Engels uit, bahmani. Met rollende r’s worden het misschien alsnog bitterballen.

    Like

  36. Koopzondag, en het lijkt wel voorjaar. Met mijn zusje uit Amsterdam strijk ik, na het shoppen, neer op het terrasje aan de Nieuwe Rijn waar ze de lekkerste bitterballen van Leiden serveren. Die bestellen we, met witte wijn.
    De jonge bierdrinker aan het tafeltje naast ons ziet hoe gretig die twee oma’s op de snack aanvallen en vraagt in het Engels hoe die dingen heten. Ik bied hem er een aan. Hij proeft voorzichtig, geeft ons gelijk. Einde contact. Als hij opstapt, krijgen we een vriendelijk knikje.
    Een kwartier later wil ik afrekenen. Dat hoeft niet meer. Onze buurman heeft dat al gedaan, hoor ik van de barman.
    Thuisgekomen merk ik pas dat mijn portemonnee weg is.

    Like


  37. Nulkunst

    De kunsthandelaar leidt me langs schilderijtjes van Breitner, Sluijters en Van Dongen. Niet helemaal mijn smaak, leg ik uit. „Ik ben opgegroeid tussen de Jan Schoonhovens. Mijn ouders waren dol op de Nul-kunstenaars.”
    Vanuit een ooghoek zie ik de echtgenote van de kunsthandelaar knikken. Met een lach zegt ze: „Heel herkenbaar. Zo was het vroeger bij ons thuis ook: nul kunst aan de muur.”
    Dorothea Hupsch

    Like

  38. Mopperkont, jij hebt toch wel een streepje voor bij de digitale NRC. Bij mij staat nu dat ikje over bitterballen.

    Grappig en vilein ikje. Tenzij de echtgenote van de kunsthandelaar een naïef typetje is.

    En Dorothea: hup! Smaak kan je zelf ontwikkelen, je ouders geven alleen een eerste zetje.

    Like

  39. pawi
    Bij mij staan de bitterballen ook op de site van NRC, maar ik haal het ikje uit de digitale krant.

    Like

  40. pawi, heb jij misschien NRC next?

    Ik las vandaag in de NRC digitale editie dit een beetje blase en snobbisch ikje, helemaal in overeenstemming met de algehele sfeer van bepaalde kunsthandels.

    Ik vond het overigens wel geestig en ad rem niks aan de muur of een ‘saaie’ van Nul-kunstenaar Jan Schoonhoven.

    Doe mij maar een Sluyters of Van Dongen, hoewel ik daar niet mee ben opgegroeid!

    Like

  41. Hehe, eindelijk ben ik eruit. Voor de digitale krant moet je inloggen. Dacht altijd dat dat automatisch gebeurde. Eens kijken of dat een verrijking is. Vermoedelijk wel.

    Like


  42. Clinton

    Vanuit mijn huis zag ik door het raam mijn buurvrouw haar voordeur uit lopen. Wij wonen vlak bij Boston, in Massachusetts, de meest links-liberale staat in de Verenigde Staten. In deze buurt heeft bijna 90 procent voor Clinton gestemd.
    Als enige in de straat heeft zij – volstrekt ten overvloede – in haar keurige tuin plakkaten staan die een keuze voor Clinton aanprijzen.
    Vertwijfeld liep ze naar haar plakkaten en keek ernaar, als een ouder die weemoedig en onopgemerkt naar haar kind kijkt. Eerst schoof ze met haar voet nog wat herfstbladeren van het paadje af. Toen ging ze weer naar binnen.

    Thomer Gil

    Like

  43. de schrijver heet Gil.
    Het zou pas echt een bijzonder ikje zijn geweest als de plakkaten de buurvrouw wel zouden hebben opgemerkt. Nu is het niet meer dan wat quasi-poetische mooischrijverij.

    Like

  44. En de clou is… ?

    Ik had toch minstens een beschrijving verwacht van een besmuikte onttakeling van de borden waarna buuf wegsluipt met de borden met de tekst naar beneden onder de arm.

    Like

  46. Dan vind ik deze toch beter, ook al istie van gisteren:

    Doorrijden

    Je bent doorgereden. Zijn schoolrugzak zag er topzwaar uit en toen de linker schouderband afgleed slingerde de jongen een beetje. Hij had net de regendruppels op zijn bril weggeveegd met zijn mouw. Jij slalomde bellend door de fietsers alsof het pionnen waren op een virtueel parcours. Toen je hem raakte toeterde je nog even om de jongen te vertellen dat het een klootzak was en dat die uit had moeten kijken. Zijn kin schraapte toen alleen al over het asfalt dus ik ben bang dat hij je advies niet meer heeft gehoord. Je ging zo snel op je mooie scooter. Misschien is het een geruststelling voor je om te weten dat de jongen met bril nog sorry heeft gezegd.

    Marloes ten Ham

    Like

  49. Treurig, maar dit gebeurt elke dag wel ergens, mooi dat Marloes dit in de krant kan melden.
    Dienen die ikjes nog ergens voor.

    Gisteren hot item in de krant: te veel fietsers, scooters en bejaarde snelfietsers op de fietspaden met als advies: maak een snelweg voor fietsers.

    Die brede bakfiets, waarin 3 of 4 kinderen zitten, wordt aangetrapt door een hooggehakte moeder die haar kinderen hier in de straat naar de kinderopvang brengt en het hele verkeer belemmert, levensgevaarlijk maar zeer modieus, dat dan weer wel.

    Like

  50. Hier zien we de bakfietsen niet veel. Gelukkig maar, het zijn lastige dingen en niet alleen op een fietspad.
    Fietspaden zouden wel eens aangepast mogen worden gezien de veelheid van voertuigen. Van scootmobiels tot skeelers en van alles daar tussenin. En wij 🙂

    Like


  52. Mest

    Na aankomst van een intercontinentale vlucht op Schiphol liep ik naar de uitgang. Bij de schuifdeuren liep een jonge – buitenlandse – vrouw.
    De deuren gingen automatisch open en buiten wachtte haar Nederlandse vriend.
    Een stevige penetrante mestgeur waaide de hal binnen. Enigszins ontsteld riep ze naar haar vriend:
    „Does the whole of Holland smell like this?”

    Sjaak Eversteijn

    Liked by 1 persoon

  56. Hieruit blijkt maar weer dat we in NL en gigantisch mestoverschot hebben. Zo jagen we alle buitenlandse dames het land uit.

    Like

  64. Volgens mij zit er een luchtje aan dit verhaal. Normaal gesproken staat men op Schiphol binnen in de Aankomsthal, en niet buiten, op aankomende reizigers te wachten. Bij het opengaan van de deuren kan hooguit de geur van Burger King je tegemoetkomen.

    Liked by 1 persoon

  65. Scherp. Ad. Ik weet ook niet waar dit precies gebeurd zou moeten zijn. De enige plaats waar je met de buitenwereld in contact staat, waar iets naar binnen kan waaien is het grote plein waar je ook het NS station hebt, de Hemaworsten, de bloemen- en ballonnenwinkel. Maar daar heb je draaideuren. We zullen het nooit weten denk ik.

    Like

  66. Uit de digitale editie van vandaag, die ik nu pas, na jaren, heb ontdekt. Voor u, van uw domme blondje.

    Lee Towers in het ziekenhuis

    Ik ben interventiecardioloog. Een asgrauwe patiënt met een acuut hartinfarct werd door de ambulancebroeders naar de hartkatheterisatiekamer gebracht voor een spoed-dotterprocedure.
    Een van onze verpleegkundigen liep naast de brancard mee terwijl hij zijn mobiel tegen het oor van de patiënt hield.
    „Wat doe je nou?”, vroeg ik verbaasd. „Lee Towers!”, was het antwoord.
    Ik dacht aan You never walk alone, bij wijze van verlichting. Sympathiek gebaar, maar niet gebruikelijk.
    Toen ik mij aan de patiënt voorstelde maakte ik het karakteristieke elleboog-gebaar van de zanger, om nog wat meer van de spanning weg te nemen. Mijnheer gaf geen sjoege.
    „Wat doe jij nou?”, vroeg dezelfde verpleegkundige.
    “Lee Towers!”, zei ik.
    Hoongelach.
    “Litouws, niet Lee Towers! Meneer is Litouwer…”

    Ferdinand Kiemeneij

    Liked by 1 persoon

  68. Grappig ikje, waarbij opvalt dat een interventiecardioloog goed op de hoogte is van Lee Towers zijn gebaren. Wist ik niet, tot nu.

    Sinterklaas werd ingehaald in Maassluis, dat is hier vlakbij. We hoorden regelmatig een ronkende politiehelikopter.
    Ik ging dit keer niet naar het feestje, niet vanwege die poortjes, maar omdat de doelgroep allang uithuizig is.
    Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat we met zijn allen zongen.

    Sinterklaasje kom maar binnen met je [piep]
    want we zitten allemaal even recht!
    Wie weet heeft U nog even tijd
    voordat U weer naar Spanje rijdt
    etc.

    Like

  69. “En gooit dan wat lekkers, in d’een of andere hoek.”
    “Koekoek!” riepen wij er steeds achteraan.
    Waar de juf dan pisnijdig om werd.

    Liked by 1 persoon

  70. Meer intocht van politie dan van de Sint daar in Maassluis, hier kan het nog even dat mooie feest.
    Amsterdam heeft ook al de toon gezet.

    Like

  75. Nooit van gehoord maar een voortreffelijke zangeres (mooi vibrato) en aan de songs van Leonard Cohen kun je je natuurlijk nooit een buil vallen.

    Dit zegt wikipedia over haar en deze plaat:

    “Bird on the Wire, 2007
    Batalla’s 2007 tribute to Cohen, titled “Bird on the Wire” (also nominated for a Grammy), was embraced by diehard Cohen fans and critics alike. Sing Out magazine’s Michael Tearson wrote: “Beautifully conceived and executed, Bird on the Wire is a rewarding listening experience I find myself returning to frequently. It is every bit the equal of Jennifer Warnes’ classic Cohen tribute album Famous Blue Raincoat. For those uninitiated to the glories of the songs of Leonard Cohen this is a wonderful introduction. For the rest of us it is simply heavenly.”

    Liked by 1 persoon

  76. Pingback: Exclusief: de Ikjesdiscussies die je elders moet missen | Bas van Vuren, aangenaam

  77. En zoals de kenner inmiddels kan zien … er staat een nieuw introotje klaar. Morgenmiddag om 13:00 uur op deze site! Populisten aller landen, u hoort nog van ons. Da’s de titel. En het gaat over Trump (ja natuurlijk, daar kan ik niet omheen), Sylvana en Zwarte Piet (tja, soms moet dat even), Leonard Cohen met nog een mooi lied uitgevoerd door La Batalla, ikjes, een lepeltje, een brommer, een trouwe fan uit de Filippijnen, en nog meer moois. He, was het maar vast morgenmiddag! En die vogeltjes heb ik zojuist, toen het nog licht was, helemaal zelve gefotografeerd.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.