Tag: weekoverzicht

Heveltje van toen naar nu (278)

Over ikjes, Corona in de stad en het terras van een oude poffertjeskraam

De was vouwen vindt Pawi “een ultieme zen-handeling. Niet nadenken, gewoon doen en voor je het weet is het klaar. Kun je je weer een weekje op de volgende was verheugen.” Dat jullie het weten en misschien is het wel waar ook. Je komt tot diepere inzichten in zo’n coronatijd. Zelf kijk ik anders aan tegen de vaatwasser in- en uitruimen, douchen, stofzuigen, en onderbroeken opvouwen.

Waarom we dit wekelijkse stukje eigenlijk een “intro” noemen, wilde Ad Hok weten. Omdat het de introductie op de nieuwe week is, overtuigde niet iedereen. “Samenvatting” klinkt niet. “Hoogtepunten” klinkt wel maar lokt ander volk.

Het is weer maandag. Zucht

Voor een vorstelijke beloning deden de reageerders hun best om een alternatief te verzinnen. “WVTTK, wat verder ter tafel komt” probeerde Lummel. Met “ONIM: Opening, Notulen, Ingekomen stukken. Mededelingen” zat hij in hetzelfde spoor. Zijn suggesties “Keek op de Week”, “BMDBNO Breek Me De Bek Niet Open” en “Was getekend: Bas van Vuren” vielen om diverse redenen af. “Wat een week was dat” kwam dichter in de buurt, maar bekte dan weer niet lekker genoeg. Ilona deed een paar mooie pogingen: “Nou nou, het was me wat”, en “Nou moe”. Ad Hok stuurde allerlei mooi gevonden varianten op “krenten uit de pap” in. En “Bastract”. Bertie zuchtte “Het is weer maandag. Zucht. “hiwm-z” en won daarmee de hilariteitsprijs. De originaliteitsprijs ging naar Pawi met haar “heveltje”. Uitleg: geen nieuwe week zonder een samenvatting van de recente geschiedenis. Het is een “heveltje van toen naar nu”. Mooi! Maar we zoeken nog even door.

Lees verder “Heveltje van toen naar nu (278)”
Advertentie

Laat me maar uitrazen (248)

Ikjes en andere dingen die gebeurden

Het ikjesverval schrijdt voort. Dat is niet anders en ook helegaar niet erg. After all, het is al een rubriek van een jaar of tien oud. Op een gegeven moment is de lol eraf, is de inspiratie op, willen lezers wat anders gaan doen. Alleen de verstokte publiciteitsgeilaards blijven over, en een enkeling die onder een steen heeft geleefd en voor wie het de eerste keer is.

Wat je dan ook gaat krijgen: de reacties drogen op. Dat houdt gelijke tred met de neergang van het basismateriaal. Aanvankelijk niet, want juist slechte ikjes laten de pennetjes vlammen. Maar teveel slechte ikjes, en altijd op dezelfde manier slecht, zorgen ervoor dat de criticasters hun eigen kritiek beu gaan worden, want ze kunnen het niet meer origineel formuleren. Wat een ellende allemaal.

Lees verder “Laat me maar uitrazen (248)”

Biologische kinderlokkers (232)

Ikjes, boeken, huisdieren, lepeltjes en de rommelmarkt

De dochter van Elena van der Hoorn heeft een nieuwe wekker. Ze staat op met langzaam opkomend licht en een merel. Op een goede dag gaat het ding een keer al om half vijf af. Mama Van der Hoorn brult razend onderaan de trap of ze het uit wil zetten. Slaperig klinkt het antwoord dat je al in de tweede zin zag aankomen: „Mam ga naar je bed, deze vogel zingt buiten in de tuin.” Jullie merken het al, het is weer de hoogste tijd om ikjes te bespreken, die lezersmopjes uit de NRC, en nog wat meer van die dingen, het nieuws en wat er zo al gebeurd is de laatste drie, vier weken. Ga er maar eens lekker voor zitten.

Dat ding hoort op het nachtkastje.

Mij deed dat ikje denken aan het loflied op de merel van mijn voorganger, of was het een lijster, maar da’s familie. En Lummel stond toen hij nog een lummeltje was elke ochtend om vijf uur op om zijn krantenwijkje te doen. Zonder wekker. Ja, waarom zou je ook? Dat ding hoort op het nachtkastje. “Mijn moeder stuurde echter geen ikje op naar de krant. Dank je ma!” voegde hij er aan toe.

Lees verder “Biologische kinderlokkers (232)”

De week van de verwarde verhalen (201)

Vooruitdingesen en terugdingesen op de ikjes en de actuele zaken die er allemaal gebeurd zijn

“Een mooie tijd op een winderige plek”, wenste Pawi me vorige week toe, “waar die vliegende lastpakken wegblijven.” Weet je? De lastpakken blijven nooit weg. Maar da’s het leven. De stekerds weten je te vinden. Probeer ze uit de weg te gaan, is mijn advies, maar als het echt niet anders kan, dan rats, doodslaan. Plat. Flets. Het is niet anders en pure zelfbescherming. Als ze niet hadden gelastpakt waren ze nog in leven.

Een mobiele telefoon noemt ze een “veegdoos”.

Idelette Kruidhof zag vorige week haar ikje in de NRC geplaatst. Ze had er kei haar best op gedaan. Het ging over een oudere dame met “staartjes in”, wier “duim driftig gebarend op en neer ging” langs de kant van de weg. Ja, ik verzin dit niet, maar citeer. Een mobiele telefoon noemt ze een “veegdoos”. Verwarde vrouwen, je komt ze steeds meer tegen. Lees verder “De week van de verwarde verhalen (201)”

Het tweehonderdste intro (200)

Vooruitkijken en achterlopen op ikjes en actualiteit

Nou, en dit is hij dan. Het tweehonderdste (200e) intro. Lang naar uitgekeken. Bijzonder moment. Veren. Cadeautjes. Loftuitingen. Verrassingen. We gaan het zien. Maar voorlopig gebeurt er niets bijzonders en wordt het ding geplaatst zoals op elke vorige 199 maandagen. En kijk ik terug op de verslagperiode, dit keer twee weken in plaats van één, en licht er een paar ikjes en reacties, belevenissen van lezers, en video’s uit.

Lummel bijvoorbeeld werd vorige week nog altijd geplaagd door de estafettestakingen in Frankijk. “Die stakingen beginnen me echt goed de keel uit te hangen. Ik heb al meer dan 2000 km met de auto gereden, in plaats van trein of vliegtuig, ik ben al meer dan 5 nachten ergens geblokkeerd geweest. Het is bijna onmogelijk evenementen te organiseren, deelnemers komen te laat of niet en gaan weer eerder weg. Een janboel.”

Schrijver dezes weet het, is gewaarschuwd, maar gaat vandaag, maandag 25 juni 2018, hopla toch met de trein naar Frankrijk. Wanneer hij terugkomt, dat weet niemand. Kan even duren. Nou, dan heb je er dus zelf om gevraagd. Zo is dat. De Fransen staken, zoals voorheen, om “de toekomst tegen te houden” (Lummel). Lees verder “Het tweehonderdste intro (200)”

Ga niet zitten nölen (199)

Vooruitkijken en achterlopen op ikjes en actualiteit

Komt een Russische vrouw met flinke taalproblemen bij de dokter. Ze heeft haar Nederlandse buurvrouw meegenomen als tolk, want die heeft een talenknobbel dankzij jarenlange ervaring in een asielzoekerscentrum.  Of ze jeukklachten heeft, wil de dokter weten. De buurvrouw draait zich om naar de Russin en vraagt vol zelfvertrouwen:  Jij … Jeukie jeukie?” Het ging om de patiënte van Monique Verlouw. Die tekende het voorvalletje op voor de ikjesrubriek van de NRC, waarvan dit blog wekelijks een recensie publiceert. Onbedaarlijk lachen kan ik om sommige van die ikjes, droogjes gedeeld als lezersanekdotes op de achterpagina van een serieus dagblad.

G7Net zoals ik ook heel erg moet lachen, nog steeds en telkens weer, om die photoshop die gisteren op Twitter rondging over Trump op de G7. Nölen op hoog niveau.

Oftewel, er is nog genoeg te lachen op de wereld, qua tranen met tuiten, als je er maar voor open staat. En hier is dat. Hier mag er nog onbekommerd gelachen worden. Lees verder “Ga niet zitten nölen (199)”

Een dijk van een terugblik (197)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Niet om het een of ander. Maar “goeiendag, wat een enorme lap tekst, hier wordt een mens wakker van, gefeliciteerd” las ik vorige week. En “wat een dijk van een terugblik! Goed geschreven ..”. “Mooi intro”. “Lekker lang intro (…) knap werk!” Dat zijn toch de beoordelingen waar je het voor doet. Zeg maar dat je in de Voice of Holland zingt en dat de jury dit soort dingen over je liedje zegt. Heerlijk gewoon. Dit intro wordt een tikkie korter.

… die daarmee een oeroude Hollandse traditie in stand hielden.

Ikjes waren er weer in alle soorten en maten vorige week en ze werden weer door meerdere reageerders besproken, die daarmee een oeroude Hollandse traditie in stand hielden.

Lees verder “Een dijk van een terugblik (197)”

Lekker lallen en lollig lazarus lullen in lokaal Leven (196)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Het Nieuws van de Vorige Week kwam van Mario de Kort. We weten nu dan toch eindelijk waarom hij al jaren geen tijd meer heeft gehad om hier te reageren. Onze zingende columnist en opa heeft samen met zijn vrouw een wijnlokaal geopend. In Tilburg. En die heet “Leven“, want “leven is het meervoud van lef“.

we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken

Het ziet er op de website keigezellig uit en we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken.

Wijnlokaal Leven in Tilburg

Mooi toch als een reageerder en gewaardeerd lid van de community het ook in het dagelijkse leven zo goed doet en het naar zijn zin heeft?

Op de speciale Facebookpagina van Leven vind je alle gegevens over het wijnlokaal. Het is uitsluitend op zaterdag en zondag open, da’s dan weer jammer. Maar je mag Mario bellen. Wie weet gooit hij dat lokaal wel voor jou open, bijvoorbeeld tijdens de Tilburgse Kermis.

Lees verder “Lekker lallen en lollig lazarus lullen in lokaal Leven (196)”

Ikkan mede meligheid voorstellen (185)

Vooruitlopen en terugblikken op ikjes en actualiteit

“Ekenemie”, zo spel je “economie” volgens de 5-jarige kleindochter van Hans van Otterloo. De trotse opa kwam er mee in de krant via het fenomeen “ikje” van de NRC. Ikjes zijn korte lezersanekdotes op de achterpagina en onderaan de website. Ooit was dit een spectaculaire vernieuwende vondst om de lezer met de krant te laten praten. Nu is het al een tijdje een tikkie aan het drooglopen. Maar wij houden er hier van en zullen er niet gauw genoeg van krijgen. Die kleindochter heet trouwens Ronja, hopla, staat ze nóg een keer op het internet.

Als je het moderne Nederlands hoort, dan voel je je een vreemde in eigen land

Een naar Frankrijk (het “Buitenbos”) uitgeweken lezer van dit blog, Lummel, meldde dat hij zich in Nederland “een hoedje schrikt” als hij zijn voormalige landgenoten hoort praten. Ja, dat krijg je na 28 jaar. In je gedachten is het allemaal nog net zoals toen, maar als je dan in de winkel en op de televisie het moderne Nederlands hoort, dan voel je je een vreemde in eigen land.

Lees verder “Ikkan mede meligheid voorstellen (185)”

Vlokjes moet je laten dwarrelen (182)

Terugkrabbelen en voor gaas gaan over ikjes en de actualiteit

Mochten jullie sneeuwvlokjes zien op jullie schermen, zowel thuis als onderweg, dan is daar niks mis mee. Weet wel dat ik niks heb gedaan. Het is misschien nog een ouwe setting van vorig jaar. Het ligt niet aan jullie toestel. Geniet ervan, ik ga ze niet uitzetten. Vlokjes moet je laten dwarrelen, daar zijn ze voor.

De NRC, zo treurde onze reageerster Klare taal vorige week, is een “huisgrap geworden”. Het ikje, de lezersanekdote die of dat elke dag op de achterpagina verschijnt is een flets restant van een eens zo roemrucht verleden. En daar zit wel iets in. Wij kunnen het weten, want we bespreken ze al sinds jaar en dag.

“Als je de voetbalbijlagen weggooit en ook de vrouwenspullen, dan valt het best mee allemaal”

Maar ja, wat rest ons dan. “De Telegraaf?” opperde een andere reageerster, Bertie, dapper. Toen moest Klare taal wel toegeven dat ze een proefabo op die Telegraaf heeft. “Als je de voetbalbijlagen weggooit en ook de vrouwenspullen, dan valt het best mee allemaal (…) maar het is geen blijvertje, dat dan weer niet.” Lees verder “Vlokjes moet je laten dwarrelen (182)”

%d bloggers liken dit: