Geen pianoles vandaag (290)

Over ikjes en puzzels en een collecte tegen de katten

Soms zijn ikjes puzzeltjes. Wat heeft de schrijver bedoeld? Waarom heeft de NRC redactie het gepubliceerd? Het zouden eigenlijk lezersanekdotes moeten zijn, die je snel met een glimlach of snikje tot je neemt na het scannen van het echte nieuws uit de krant. Dat je er de hele dag nog mee bezig bent, is niet de bedoeling. En al helemaal niet dat je er met jan en alleman over in discussie gaat. De een vindt hem wel goed, de ander niet. De een snapt hem niet, de ander juist wel. Vermoeiend. We hadden er vorige week bovengemiddeld veel van dit type.

Zoals die van Maurits van de Loo. Het dingetje heette “Willen”. En het ging over een schilder op een hoogwerker bij het pand naast het bedrijfspand waar Maurits zelf werkte en zijn motor voor parkeerde. Hij kan blijkbaar hard schreeuwen of de hoogwerker was niet al te hoog, want Maurits vroeg “Moet je ook bij dit pand zijn?” De schilder antwoordt: “Zou je dat willen?”. En toen? Niks meer. Dat was het al. Het hele ikje. En wij maar raden wat of de schrijver bedoeld heeft, welke wellicht dubbelzinnige diepere betekenis ons ontging, welk zinnetje misschien weggevallen was.

Omdat de ikjesschrijvers het vertikken om alhier even te reageren – en ze dat in de NRC al sinds jaren niet meer kunnen – zullen we het antwoord nooit weten. Ilona, Bertie, Pawi, De Schrijvende Rechter, ikzelve, we deden allemaal een duit in het zakje, maar er was er geen een echt overtuigend. “Als de reactie van de schilder niet seksueel getint was, dan slaat’ie helemaal nergens op”, stelde Ad Hok uiteindelijk vast. En krek zo was het.

Op de achtergrond is luid Noordkoreaans gesnik te horen

Of die van Roland van der Pouw. Een ellenlange beschrijving van zijn 18-jarige zoon die het huis uitgaat. Heeft dagenlang zijn spullen verzameld, loopt een tunnel naar een perron in. Vlak voordat hij dat doet draait hij zich nog eenmaal om. Violen beginnen te spelen. Op de achtergrond is luid Noordkoreaans gesnik te horen. Met één blik lijkt de jongen zich te realiseren “Waar ben ik in vredesnaam mee bezig? Wat laat ik achter?” “God, wat houd ik van hem” … Echt alle registers gaan open bij Van der Pouw. Maar waarom het joch weggaat, daar komen we niet achter. Er is dus ook helemaal niets om in te voelen. Hooguit een aardige huiswerkopdracht voor les 2 van de cursus Creatief Schrijven in het buurthuis, dachten we.

“Huismannenproza!” exclameerde De Schrijvende Rechter. En wij maar raadselen. Ging de jongen op wereldreis, zoals er bij de buren werd geopperd? Gewoon op zichzelf wonen vanwege studie of baan? Naar Mars? Het ziekenhuis? Geslachtsoperatie? Maar goed, zoals wel vaker vond Pawi het als enige weer een “heerlijk ikje”. Zij houdt misschien van puzzels.

Wel te begrijpen was die van Margreet van Bergen. Haar kleindochter stuurde haar vanuit Zeeland een kaartje met “Oost West Thuis Best”. Kleine troost voor oma die vanwege de corona niet mee op vakantie had gemogen. Attent zou je zeggen. Vertederend. Verder maakt zo’n stukje niet zoveel los. “Zolang er geen vaccin is tegen corona, zal het bewustzijn van de inzenders zich blijven vernauwen – maar de geldingsdrang van de NRC-lezer is sterk”, constateerde De Schrijvende Rechter.

“prove that you are human”

Veelschrijfster Hedda Treffers verzon een flauw mopje, maar hield dat niet voor zichzelf. Ze maakte er een ikje van. Ze krijgt zogenaamd regelmatig op websites het verzoek “bevestig uw menselijkheid”. En dan moet ze stoplichten aankruisen. Wij krijgen dat allemaal weleens. En wij weten allemaal dat dit “prove that you are human” is, oftewel, bewijs dat je geen robot bent. Nooit maar dan ook helemaal nooit staat er humanity ofwel “menselijkheid”.

Enfin, maar Hedda snapt het zogenaamd niet, ze vindt dat zogenaamd een lastige vraag, omdat ze zich vaak onmenselijk voelt, bijvoorbeeld als ze tegen haar kinderen uitvalt. Ze legt de vraag zelfs zogenaamd voor aan “een kennis”. Die kennis zucht dan zogenaamd diep en legt het uit. “Die check is er om spam tegen te gaan, niet om te controleren of jij wel een goede moeder bent.” Sneu om dit in te sturen en beschamend dat het geplaatst wordt.

“Hedda, ga je mond spoelen.

“Inmiddels lijkt de gemiddelde inzender zo op leeftijd dat het niet langer mogelijk is om technologieblunders aan oude moedertjes toe te schrijven, dus is men zelf aan de beurt. Ik zie het voorlopig nog niet goedkomen…” merkte De Schrijvende Rechter op en hij bestempelde dit “voortbrengsel” tot “het Slechtste Ikje van het Jaar Totnutoe”. Ook Pawi was niet blij. Waar ze doorgaans precies andersom oordeelt als de rest vond ook zij dit “een dieptepunt”. “Hedda, ga je mond spoelen. En laat ons en je kinderen met rust.” Klare Taal was verontwaardigd: “Hedda is een veelschrijver die zonder enige zelfkritiek of zelfspot haar creaties hier ten toon stelt, een klassieke vorm van zelfoverschatting”.

Het zevenjarige klantje van pianolerares Lisette van de Loo is me er eentje. Ze vraagt hem bij binnenkomst of hij zijn handen heeft gewassen. Weet je wat het jong terugkaatst? „Ja hoor. Heb jij de piano schoongemaakt?” Een hengst voor zijn hersens had hij in onze tijd gekregen. Met een rood oor thuisgekomen. Mama, geen pianoles vandaag.

“Ik speel piano als u wilt, maar haal uw borsten van mijn schouder …”

En we sloten de ikjesweek af met de jaarlijkse collecte-ik. Dit keer niet over Alzheimer, maar over de KWF Kankerbestrijding. Iemand had “kattenbestrijding” verstaan. Volgens collectebussenrammelaar Marco van der Eijk. Ja. Dat kan. Katten blijken in het echte leven beschoten te worden, zo deelde Ilona mee. Daar heb je dus geen collecte voor nodig.

“Ik ben tegen elke collecte”, zei Pawi, “en tegen die met zo’n rammelende bus al helemaal in deze gevaarlijke tijden, maar ook tegen die nummers van allerlei weldoeners op tv, met ieder een eigen strijkstok. Alleen Wiki kan op mij rekenen. En de VPRO. En Natuurmonumenten.” Ben ik klaar mee als blogbaas. Ik wilde net voorzichtig mijn nieuwe businessmodel gaan introduceren, in de trant van een paar eurootjes per jaar voor 52 intro’s. Laat dus nog maar even.

“Niks te zeggen en toch reageren?

Onze schrijfster uit het oosten van het land plaatste ook nog een onbestemde sneer in de richting van onbekend: “Niks te zeggen en toch reageren? Het komt in de beste kringen voor.” Het klonk snibbig. Maar terugscrollen om te zien welke reactie zij daarmee bedoeld kon hebben leverde geen eenduidige aanwijzing op. We durfden er niet naar te vragen. *huiver icoontje*

Bij De Schrijvende Rechter in het dorp vormde het collecteleven de ruggengraat van de gemeenschap. “Voor ieder orgaan werd gul gegeven, speculaas voor de meziek (nieuwe toeters, nieuwe uniformen of gewoon eens zin aan goedkope drank), potgrond voor het jeugdwerk van de kerk, ‘de Amnastie’ – klemtoon op de tweede lettergreep, toiletpapier voor de voetbal, en natuurlijk de Zendingskalender.” En Ilona heeft nog altijd een speciaal potje met kleingeld klaar staan voor de collectanten. “Laat ze maar komen, die paar keer per jaar.” Hulde. En op aangeven van Ad Hok kregen we nog even een herinnering aan hoe dat vroeger ging, dat collecteren, in de bios, dat stemmetje. Niks omfloerst oproepen tot solidariteit, “het kost duiten, uw duiten!”

Kruis alle stoplichten aan. Als je dat niet kunt dan ben je niet menselijk

Wil jij net als Ilona, Bertie en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren

Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas@basvanvuren.org

Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. 

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik ben toch weer de natuur ingegaan. Normaal gesproken gebeurt er weinig. Wat vogels hoog in de lucht. Twaalf ooievaars trouwens, maar de foto mislukte. Wat koeien die staan te herkauwen. Een geit. Een lama. Mischien een paard. Een ezel. Die doen allemaal niks bijzonders. Tenzij je David Attenborough bent of nachtenlang in de struiken gaat liggen. Maar nu maakte ik dan toch een drama mee. Een zwarte kat met een muis in zijn bek. Hij liet hem vallen. De muis liep weg. De kat erachteraan. Beet weer toe. Muis kronkelde. Kat liet hem weer vallen, waarschijnlijk zenuwachtig vanwege mij. Muis verstopte zich in het gras achter een paaltje. Kat aan het zoeken. Nou, dat zie je allemaal op de foto hierboven. Op een gegeven moment kreeg ik er genoeg van en vervolgde mijn weg. Volgende week zie ik misschien weer iets anders.     
Foto: “Kat zoekt muis” © 2020 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

77 gedachten over “Geen pianoles vandaag (290)”

  1. Zo wordt weer duidelijk dat er best wel wat te bespreken valt over de afgelopen week. Goed werk! En mooie nieuwe foto bovenaan.

    Niets te zeggen en toch reageren sloeg op mezelf. Bedoeld als excuus. Een sneer? Hooguit naar mijn persoon.

  2. Nepaccount

    Ik reageer via de website van de Engelse krant The Times op een artikel over The Lincoln Project, in 2019 opgericht door Republikeinen die niet willen dat president Trump wordt herkozen op 3 november maar liever de Democraat Biden als nieuwe president van de VS zien.

    In mijn reactie ben ik positief over de oogmerken van deze groep en onderteken met mijn eigen naam.

    Een dag later zie ik tot mijn verbazing dat een Amerikaan heeft gereageerd op mijn post met: „Maarten van Doremalen, zo’n naam kan onmogelijk echt zijn. Dit moet wel een Russisch of Chinees nepaccount zijn.”

    Maarten van Doremalen

  3. Maarten is wat lang van stof. The Times is dus een Engelse krant? Goh. De NRC-lezer weet niet wat het Lincoln project is? Niet dat er geen andere verkiezingen zijn dan die op 3 november? Niet dat de tegenkandidaat van Trump Biden heet? Dat dat een Democraat is? Vermoeiende man. Gelukkig heeft hij een uitlaatklep.

  4. Dank voor de complimenten t.a.v. het fotowerk. Het werd er weer eens tijd voor. Die starende schapen gingen irriteren. Deze nieuwe leader is een deel van een muurschildering, net zoals die van een tijdje terug met die kwetterende vogeltjes. Ik ben de artiest nog aan het achterhalen.

    Qua foto bij dit stuk: ik had er een puzzel van willen maken. Wie ziet de kat en vooral wie ziet de muis? Maar vond het te makkelijk. Toch?

  5. @P
    Zeg dan liever ‘LDB!’ als je wat te zelfsneren hebt, dat is tenminste duidelijk.

    En APD denkt kennelijk dat Drenthe in het oosten ligt, maar het is natuurlijk het noorden van het land! Twente, da’s het oost’n. Je vraagt je af Hollandocentrisch wereldbeeld schuilgaat achter dergelijke blunders.

  6. Ook volgens de door Pawi financieel ondersteunde Wikipedia ligt Drenthe in het noordoosten van Nederland. Oosten dus. Niet noorden. Of hooguit allebei, LDB!

  7. Wat is de vrouwelijke variant van LDB?

    De foto van kat en muis valt voor mij in de prijzen. Je bent daar toch maar voor in het gras gaan liggen. Of diep door de knieen.

    Het ikje van vandaag is deels een mansplainer. Maar de clou staat er een beetje los van. Op zich is die wel grappig, wie denkt er bij Van Doremalen meteen aan een Rus of Chinees? Rare Amerikanen!

  8. Niks hoor – volgens datzelve Wikipedia is er een landsdeel Noord-Nederland, waar Drenthe deel van uitmaakt:
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Noord-Nederland

    LDB is onzijdige & van alle tijden en verwacht het vulgaire ‘trut!’. Elke sexe of gender mag het zich toeeigen zonder, penisnijd van de Heren der Schepping.

  9. Oei, KDB typte ik haastig in, maar dat was te ondoordacht. Want zijn er eigenlijk wel vrouwelijke behangsters? Laten we op de kenner van ongepaste scheldwoorden wachten. DSR weet dit soort dingen als geen ander.

    Voor de foto heb ik me slechts licht gebukt. Ik wandelde op een helling en de kat bevond zich als het ware boven mij.

  10. DSR, helaas voor je is er ook een Oost-Nederland lemma in de Wiki:

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Oost-Nederland

    Daarin wordt Drenthe inderdaad over het hoofd gezien, maar wat belangrijker is: de wiki geeft toe dat deze regioindeling “behalve voor statistische doeleinden” geen enkele betekenis heeft. Dus al helemaal niet voor deze discussie. Punt uit.

    Maar laten we het aan Pawi zelve vragen. Pawi, voel jij je een noorderling of een oosterling? Of er tussenin? Of kun je dat nu nog niet zeggen?

  11. Het kat-en-muisspel, het deed me bijna afstand doen van een kat. Maar ik hield teveel van hem.
    Toch een mooie foto. En een goed intro.
    De clou het ikje vind ik grappig. Ik kan er zelfs om lachen ondanks het langdradige verhaal.

  12. Lijkt me een pedant heerschap, die inzender.

    In Amerika is aan Republikeinse zijde waarschijnlijk met afschuw&onmacht gereageerd op zijn oogmerkenonderschrijving, terwijl de Democraten blij zijn met deze steun in de rug. Voor de lezers, onafhankelijk van hun partijvoorkeur, is het een stuk eenvoudiger beworden hun positie in dezen te bepalen.

    Sinds GBJ Hiltermann, wiens gezag ook maar tot aan de grens reikte, kan het denken over wereldpolitiek in Nederland beter aan een paard worden overgelaten.

  13. Het is ook een gevoel, denk ik. Voor mij is Noord-Nederland Groningen, Friesland en de Waddeneilanden. Misschien nog een stukje Den Helder, maar dat is alles. De rest is oost, west, midden, zuid, buitengewesten en ambassades.

  14. P is import, die heeft geen stem in deze.

    Ga ze in Drenthe vertellen dat het oosterlingen zijn en je kunt ’n bos klapp’n krieg’n, voor of na ze je op de kop in de trekvaart hebben gezet.

    Maak het nou even.

  15. We hebben trouwens al een wereldopinieleider met specialisme VS die Maarten heet. Voorzitter van de jury van De Slimste Mens en beroepschagrijn. Hij weet veel minder dan zijn broer en zus maar weet dat aardig te overbluffen.

  16. Voortreffelijk intro weer vandaag, “uit de kunst” om met de woorden van mijn schoonvader te spreken.
    Het ikje van vandaag kwam van verre en de pointe vond ik echt grappig.
    Maarten van Rossem als een knorrige opvolger van GBJ Hilterman heeft vaak wel wat zinnigs te zeggen in de slimste mens maar om het plaatje niet al te morsig te maken zou hij eens een bezoekje aan de tandarts kunnen brengen.

  17. Ik denk dat de reactie op Maarten’s post zelf van een Russische nepaccount afkomstig is. Amerikanen zijn wel wat gewend wat vreemde namen betreft. Er was een presidentskandidaat genaamd Buttigieg, for crying out loud!

  18. https://mobile.twitter.com/AmbassadeTwente/status/1300550100708741120?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1300550100708741120%7Ctwgr%5Eshare_3&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.tubantia.nl%2Fenschede%2Frtl-komt-met-drenthe-twente-quiz-na-domme-fout-in-kaart-van-oost-nederlanda5a58225%2F

    Komt dit door de spam? Ernstige verontrusting onder Drenthenaars en Twentenaars…

    In Drenthe zijn ze te aardig om eerlijk te zijn, zeggen ze. In Groningen te eerlijk om aardig te zijn. De Friezen? Allebei niet, die liggen graag dwars.

  19. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niemand uit Drenthe ken, niemand uit Groningen, niemand uit Twente. Een enkeling uit Friesland en/of Waddeneilanden. Een enkeling uit Zeeland. Niemand uit Limburg. Maar wel een heleboel uit Noord- en Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Brabant. En over de grens. Ja, dat heb je weleens. Het is confronterend en ik ga me nu een uurtje diep schamen.

  20. Slachtoffer

    Tijdens de nacontrole van haar – moeizaam verlopen – bevalling komt het hoge woord eruit. Verongelijkt zegt ze tegen mij in de spreekkamer: „Bij bijvoorbeeld diefstal of een delict krijg je meteen slachtofferhulp en na een bevalling word je gewoon naar huis gestuurd!”

    Mieke Kerkhof

  21. Ja daar heeft het ‘slachtoffer’ in dit geval de jonge moeder wel enigszins gelijk in.
    Maar misschien kan zij de hulp bij de zware bevalling ook als zodanig beschouwen.
    Ik heb nog nooit zoiets gehoord, die Mieke maakt wat mee, ongelooflijk bijna dat iemand zoiets zegt, tenzij het cynisch of ironisch was bedoeld!

  22. Mieke is een zeer aardige en vakkundige gynaecoloog in het Jeroen Bosch ziekenhuis .

  23. Een Carmiggelt zal Mieke niet worden, maar het is leuk geprobeerd.

    Dat de pas bevallen vrouw zielsgelukkig is met de baby is het moedertje zeker vergeten.

  24. Bedanken

    Vanwege een lage bloeddruk val ik met enige regelmaat flauw. Nooit eerder gebeurde dit echter op de pont bij een kade vol wachtende mensen. Een jonge vrouw knielt naast me en voelt mijn pols. Ze praat zachtjes tegen me en legt uit dat de ambulance er aankomt en dat ik het goed doe. Ik ben haar eeuwig dankbaar en wil iets aardigs zeggen, maar ik krijg de woorden niet bij elkaar. „Ben je dokter?” kan ik uitbrengen. „Nee”, zegt ze, „ik ben psycholoog”. „Oh, maar dat is ook heel fijn”, mompel ik.

    Had ik maar gewoon haar naam gevraagd, dan kon ik haar nu bedanken.

    Hedda Treffers

  25. Hé Hedda weer, nu eens niet verzonnen, maar nog altijd geen echt ikje wat mij betreft. Meer een oproep voor in de Auto-en-Veerponten Kampioen. Als die nog bestaat.

  26. Treffers en Kerkhof wisselen elkaar af, zo ver zijn we inmiddels afgezakt. Van de ene daalt m’n bloeddruk, van de andere stijgt ie.

  27. Is haar menselijkheid werkelijk aangetoond? Het kon toch ook een leeglopende batterij in combinatie met wegvallende oliedruk zijn geweest?

  28. Ongelofelijk, je kunt zelfs een wc-poster met verzamelde Ik-jes kopen voor tien euro!

    Lef kun je d’r niet ontzeggen. Als ’t nog nog wc-papier was…

  29. Zoals jullie zien hebben Heer Rozenwater en ik de strijdbijl begraven. Hij reageert hier, ik reageer daar. Hij wordt hier niet gemodereerd. Ik daar wel. Maar goed, een angstig mannetje met een minderwaardigheidscomplex wordt niet zo snel een adelaar. Komt wel goed. We zijn weer dikke vrienden en elkaars grootste fan.

  30. ‘Onwaarschijnlijk ziek en verzuurd”?! Waar gaat dat nu weer over?

    Kijk eens naar jezelf, zou DSR zeggen – maar bij de buren valt inmiddels niets meer te zien…

  31. Wandelen

    We hebben een huis gehuurd op Bonaire. De mensen van het eiland zijn allervriendelijkst. Als we er een paar dagen zijn komt de buurvrouw vragen of ik ’s avonds mee ga wandelen. Dan is het niet meer zo warm. Op de afgesproken tijd ga ik naar buiten. Buuf zit in haar auto, een grote Amerikaan. Ze wenkt me dat ik moet instappen. Verbaasd stap ik in. Dat ziet ze blijkbaar aan me want ze zegt: „Ik ben een beetje moe dan ga ik liever met de auto wandelen.”

    Kitty van Vlaanderen

  32. Ik zie zojuist op de site van Hedda Treffers een speciale aanbieding: de wc-ikjesposter voorzien van een mooi opgemaakte banner “Ik stond erbij en ik keek er naar” van niemand anders dan onze Heer Rozenwater. Dat kun je een collectors item noemen zeg! Ik ga bestellen, je kunt hem ook laten signeren.

  33. Ha, daar is Mieke Schrijver weer!
    Met een in mijn ogen flutverhaal. ‘Buuf’. Gelukkig heeft ze een grote Amerikaan, in deze anderhalvemetertijd geen overbodige luxe.

  34. Maar alle gekheid op een stokje. Ik begrijp echt niet dat een rubriek voor lezersanekdotes, expliciet als zodanig aangekondigd (nu mag de lezer spreken) gebruikt mag worden door vakbroeders en -zusters, die er dan zelfs hun marktwaarde mee gaan vergroten. Met je “publiceert in NRC en NRC next” … is er ook nog een rubriek ingezonden brieven en kattebelletjes naar de vuilnisman?

  35. Ik heb het nog even opgezocht. Dit is wat de krant er zelf van zegt: “Sinds 2003 beschrijven lezers van NRC Handelsblad in de rubriek ik@nrc.nl in maximaal 120 woorden een opvallende gebeurtenis uit hun leven. Hoe meer lezersbijdragen werden gepubliceerd, hoe meer telefoontjes en brieven de redactie ontving. De rubriek is inmiddels niet meer weg te denken van de Achterpagina …”

    Voor 16 euro zijn de hoogtepunten van de eerste vijf jaar nog altijd te koop: https://nrcwebwinkel.nl/de-dikke-ik#additional Dozen vol staan ze opgestapeld in de magazijnen van de drukker.

    Goed, de scherpslijper mag zeggen: journalisten lezen de krant toch ook? Ja. Technisch naar de letter is dit zo. Maar nee dus, journalisten horen de rubriek niet vol te schrijven. Punt.

  36. Er zijn enkele unieke exemplaren in omloop met voorin een handgeschreven ex ante Eindoordeel over het verjaardagsfeest van dees en gene.

  37. Tegen die tijd

    Na lang wachten heb ik eindelijk een aardige dame van de GGD aan de lijn. De eerste mogelijkheid om een coronatest in te plannen blijkt pas over drie dagen. „Kan ik de afspraak annuleren als de klachten eerder weg zijn?”, vraag ik. Ze antwoordt bevestigend en redeneert: „Je kan tegen die tijd alweer topfit zijn, of dood en begraven.”

    Laura Kieftenbeld

  38. Commentaar welkom. Gelieve af te zien van onwaarschijnlijk ziek en verzuurd commentaar. Deze oproep doe ik namens de Heer Rozenwater. Hij heeft daarin mijn onvoorwaardelijke steun. Onwaarschijnlijk ziek en verzuurd commentaar, daar zitten we niet op te wachten. Niet hier en niet daar. Nou ja daar dan misschien weer wel, iets is beter dan niets. Maar hier dus niet.

  39. Dit krijg je als je op plaatjes van zo’n coronatest googelt, laat maar dus, horror alert, ziet er niet fijn uit. Heeft iemand van de lezers hier al een eigen ervaring mee?

  40. Ik kan over het ikje van Laura met de beste wil ter wereld geen onwaarschijnlijk ziek en verzuurd commentaar bedenken. De opmerking is opvallend, het zal je maar gezegd worden, maar ja, och, het is Nederland, daar willen onbekenden nu eenmaal popie jopie zijn en met je praten alsof je familie bent. Het werken bij zo’n coronatesthotline zal ook best wel afstompen en dan weet je niet meer precies wat je zegt. Schrijftechnisch puntje: dat “en redeneert”: niet mooi, niet nodig, had dat maar achterwege gelaten. Maar da’s niet onwaarschijnlijk ziek en verzuurd bedoeld.

  41. Wat een bagger-ik-je van begin tot eind – als je nog niet ziet bent, dan word je het wel -bareuh-. DSR had dit jaar nog een aanval van het schompetanus gehad maar de maagsappen hebben zijn neusharen weer duchtig verschroeid, misschien dit keer wel voorgoed.

    Het is te vermoeiend en deprimerend om een opzichzelfstaande bespreking te maken, dus bij uitzondering vandaag integraal commentaar:

    Na lang wachten (Lang wachten – wat doettertoe?! Anecdotes graag, geen klein ongemak) heb ik eindelijk (Wees blij mens, wat zei DSR nou net?!) een aardige dame (En als ze niet aardig was geweest – ophangen en opnieuw proberen?! En dan hier jammeren zeker. Bovendien klonk ze hooguit aardig, of kende de inzender die mevrouw al? Mevrouw dus – dame wordt al gauw een tikkeltje neerbuigend. Mannen zitten op de schopstoel, maar vrouwen onder elkaar, da’s pas erg!), van de GGD aan de lijn. De eerste mogelijkheid om een coronatest in te plannen blijkt pas over drie dagen. „Kan ik de afspraak annuleren als de klachten eerder weg zijn?”, vraag ik (Ja, dat kan altijd. De echte vraag is of de inzender in dat geval de poeplap had moeten trekken. We zijn wel in Nederland tenslotte. ). Ze antwoordt bevestigend en redeneert ( Zo,zo, de door de NRC-lezer ontmoete telefooneenvoudige kan een samenhangende gedachte formuleren! Dat moe inderdaad onder de aandacht worden gebracht): „Je kan tegen die tijd alweer topfit zijn, of dood en begraven.” (Of met je porum in de courant! Enfin, wat ze gelijk heeft, waar is de pointe?!)

  42. Bedankt

    We hebben iets te vieren, dat doen we op ons favoriete terras. Ik bedank de serveerster voor de koffie die ze brengt. „Geen probleem”, zegt ze. Dat zei de jongen in de supermarkt gisteren ook toen ik hem bedankte omdat hij mij de eieren wees. Stel je voor dat het wel een probleem was; deze mensen doen toch gewoon hun werk? Ik vraag de serveerster of iedereen van haar leeftijd „geen probleem” zegt. Ze heeft geen idee. „Wij zouden ‘graag gedaan’ zeggen.” Ze voelt aan waar ik heen wil. „Ik bedoel met liefde”, zegt ze. Hier word ik blij van en ik bedank haar voor het gesprek. „Geen probleem”, zegt ze als ze weg loopt.

    Jannie Oskam

  43. Bareuh, zou DSR gezegd hebben. Dit komt van “no problem” natuurlijk. Voor filosofische beschouwingen en andere oprispingen zijn er andere rubrieken in andere media.

  44. En opnieuw kan ik heuglijk mededelen dat er morgenochtend een vers intro gaat verschijnen. Is er ooit zo’n regelmatig jaartje geweest? Dacht het niet. Zal wel door de corona komen, je kunt gewoon nergens meer heen in het weekend. Enfin, het zal gaan over ikjes, over het Ikjessupertrio, over de buren, en meer van dat soort dingen. Met een eigengemaakte foto die op Twitter al een hit was. Reclamebord voor 70 jaar Seat en wat het meisje tegen de jongen zei. Meer zeg ik in ieder geval niet. Morgenochtend, ijs en weder dienende weer ergens tussen 7 en 8 uur, dus lekker tot je te nemen bij een bak Brinta en met een kop milde koffie uit de Jura E8.

Ik vind er dit van: