Tag: Hedda Treffers

Handdoekie mee en leuten maar (382)

Over ikjes en een ontmoeting met de Queen

Uitgelachen worden om je Nokia. Een leeg blikje Grolsch naar twee jonge gasten gooien. Bespot en vernederd worden vanwege je nieuwe bril en kuikentjesogen. Afgebekt worden door een strandtenthoudster. Je fooi geweigerd zien. Minzaam toegeknikt worden door koningin Elizabeth, nadat ze je bijna van je sokken gereden heeft. Het hield maar niet op vorige week. Ze bleven maar gebeuren die lezersanekdotes van de NRC. En als ze gebeuren, dan worden ze opgeschreven, soms gepubliceerd en dan alhier beoordeeld door het ikjespanel. Lees maar gauw verder. 

Lees verder “Handdoekie mee en leuten maar (382)”
Advertentie

Tegoedbon uit de lockdown (370)

Over ikjes, lammetjes en het vorige intro

Helaas! Vrolijk gescheld. Vrijpostig en openhartig. Dankbaar, alert en lacherig. Gemoedstoestanden, emoties … de ikjes uit de NRC bestreken ook vorige week weer het hele palet van het leven van in ieder geval het intellectuele deel van Nederland. Voor andere gevoelens moet je elders zijn. Zo is het nu eenmaal.

Ik moet er nu ik dit opschrijf ineens aan denken dat ik vorige week vrijdag een Telegraaf op een bureau zag liggen. Een collegaatje had die in een onbewaakt ogenblik gekocht en meegenomen. Ik kreeg hetzelfde huivergevoel als een paar weken geleden toen ik er een op een rommelige stamtafel van een cafetaria zag liggen. Of nog langer terug, toen ik op een lange zomervakantie in Spanje toch eigenlijk weleens wilde weten wat er in Nederland aan het gebeuren was, maar in het rek van de kiosk alleen maar chocoladeletters zag. Waar dit over gaat? De ikjes uit de NRC natuurlijk. Niet over de Telegraaf.

Hier komen ze weer, die ikjes, en dat wat het beroemde ikjespanel ervan vond. Helegaar voor noppes voor jullie bij elkaar geschreven door die fijne kerel, die Bas van Vuren, ja, die van die aangename website!

Lees verder “Tegoedbon uit de lockdown (370)”

Lulluskoekos met dikkos boteros (328)

Over ikjes, podcasts en een koppenwedstrijd

We hebben de krant niet nodig volgens Bertie. Geen ikje, morgen beter, vond Pawi. Ikjes zijn eigenlijk meestal zijtjes, aldus Seasides, want ze gaan vaak niet over de lezer zelf. Suske heeft een abo op “kerk en leven”. Het papier van die krant is van zulke hoge kwaliteit dat je je goede boodschap makkelijk kunt doorspoelen zonder dat het toilet verstopt raakt. Onze Nederlandse Amerikaan, Ad Hok, noemt ons bofkonten omdat we vorige week alweer een vrije dag hadden. Inderdaad, het was Pinksteren, maar Lummel dacht dat het Kerst was die vroeg viel. Facebookgroep schrijf je volgens De Schrijvende Rechter (DSR) met een hoofdletter. Was dus niet zo, dat maakte onze (gewezen) tekstcorrector Ilona hem duidelijk. Een verwijzing naar een naam wordt altijd met een kleine letter geschreven, zelfs bijbelverhalen schrijf je dus met een kleine b. Klare taal oordeelde dat de nieuwe podcast waarin het intro wordt voorgelezen aan luisteraars die geen zin hebben om te lezen sfeervol is.

De ikjes en alle andere interessante nieuwtjes moeten besproken worden

Dit is eigenlijk de korte samenvatting van een hele prachtige week vol met reageerdersreacties. En de zon schijnt dus, ja, dan is het aanlokkelijk om het daarbij maar eens te houden. Maar dat doe ik natuurlijk niet. De ikjes en alle andere interessante nieuwtjes moeten besproken worden. En wel nu.

Lees verder “Lulluskoekos met dikkos boteros (328)”

Lief voorzichtig begin (320)

Over ikjes, het zoemuurtje © en een lul

Narcist. Nazi. NSB-gedrag. Gruwelijke hekel. Haatpanel. Vijanden. Pesthekel. Mekkeren. Pertinente leugen. Schelden. Schreeuwen. Razen. Tieren.Vloeken. Beledigen. Gekakel. Kletsmajoors. Piemelmok. Akelige ruziezoeker. Smerige haatstalker. Stiekem. De baas spelen. Dociel. Heisa.

Het bovenstaande is een selectie woorden en begrippen uit de reacties van een en dezelfde reageerder, Heer Rozenwater (what’s in a name?) op deze site van vorige week. En geloof het of niet: het heerschap solliciteerde er met deze en soortgelijke uitspraken naar om in het volgende zoemuurtje © mee te mogen doen. Say what? Ja, het is echt waar. Gaat hem niet worden dus. Wij zijn gekke Gerritje niet, of laat ik het tot mezelf beperken: ik ben gekke Gerritje niet.

Gingen al gauw de hoedjes, sjaaltjes en zonnebrillen af

Het zoemuurtje © was een fieldlab, een nieuw interactief kanaaltje, exclusief voor de leuke reageerders van de site. Keigeslaagd experiment. Volgens Pawi kende het een “lief voorzichtig begin”. Treffender had niemand de sfeer kunnen schetsen. Met een ongekende opkomst van bijna 80% van de vaste reageerders was het inderdaad schattig om te zien hoe de eerste onwennige stapjes op het pad van het live contact, het videobellen, het zoomen werden gezet. Na een paar minuten voorzichtig de kat uit de boom kijken gingen al gauw de hoedjes, sjaaltjes en zonnebrillen af en werd diepe medemenselijkheid zichtbaar. Medemenselijkheid tussen reageerders die elkander in feite alleen via het internet kenden – sommigen al meer dan tien jaar – en die normaliter nooit zulke goede kennissen, of mag ik zeggen vrienden, van elkaar geworden zouden zijn.

Lees verder “Lief voorzichtig begin (320)”

Piemelmok en kuttenkop (309)

Over ikjes, een tienjarig jubileum en stout drinkservies

De piemelmok, waarover Hedda Treffers vorige week een ikje in de NRC schreef, bracht het aantal reacties hier op het ikjesbespreekblog naar een hoogtepunt. “Piemel lijkt me een woord voor kinderen tot tien jaar en voor mensen die eigenlijk niet van piemels houden”, wist De Schrijvende Rechter (DSR) bijvoorbeeld. En Ad Hok veronderstelde dat Hedda weer bezig is met een nieuwe ikjes-wc-poster. Hij vroeg zich af of er “ook zoiets als een kuttenkop zou bestaan?”

Een illustratie van het fenomeen kan ik hier niet laten zien vanwege copyright. Heer Rozenwater zit daar net zoals zijn compaan JdW zoals bekend niet mee en plaatste het plaatje wel, zelfs zonder bronvermelding. Moet hij weten. Ik weet hoe het hoort.

“Kom maar op m’n blog kijken, kun je een lul zien“

“Kom maar op m’n blog kijken, kun je een lul zien”, sprak DSR minachtend en zo was het. Te triest voor woorden. Wij houden daar niet van, althans nou ja laat maar. Hier hielpen we wel Bertie aan een foto van een mok met het oor, nee niet de piemel, aan de binnenkant. Je moet er maar naar zoeken. Een oor. Aan de binnenkant. Zij is daar al haar hele leven naar op zoek. Vanaf vorige week niet meer dus en we horen graag wat ze er nu mee is opgeschoten.

Lees verder “Piemelmok en kuttenkop (309)”

Dikke vrienden en grootste fan (291)

Over ikjes, het NRC supertrio en de buren

Wat sommige mensen voor zinnen kunnen schrijven! Man man. “Ik reageer via de website van de Engelse krant The Times op een artikel over The Lincoln Project, in 2019 opgericht door Republikeinen die niet willen dat president Trump wordt herkozen op 3 november maar liever de Democraat Biden als nieuwe president van de VS zien.” Yep, dit is een waargepubliceerde ikjesbeginzin (weten we het nog: een heel ikje mag maar 120 woorden bevatten), tjokvol met overbodige informatie.

Dat malle misverstandje maakte vorige week uiteraard nauwelijks iets los

Maarten van Doremalen stuurde hem naar de NRC en de NRC zette hem op de achterpagina. De pointe was – ik zeg het voor degenen die na de eerste zin afhaakten – dat iemand dacht dat Maartens naam fake was en afkomstig van een nepaccount. Dat malle misverstandje maakte vorige week uiteraard nauwelijks iets los, noch hier noch bij de buren.

Lees verder “Dikke vrienden en grootste fan (291)”

Geen pianoles vandaag (290)

Over ikjes en puzzels en een collecte tegen de katten

Soms zijn ikjes puzzeltjes. Wat heeft de schrijver bedoeld? Waarom heeft de NRC redactie het gepubliceerd? Het zouden eigenlijk lezersanekdotes moeten zijn, die je snel met een glimlach of snikje tot je neemt na het scannen van het echte nieuws uit de krant. Dat je er de hele dag nog mee bezig bent, is niet de bedoeling. En al helemaal niet dat je er met jan en alleman over in discussie gaat. De een vindt hem wel goed, de ander niet. De een snapt hem niet, de ander juist wel. Vermoeiend. We hadden er vorige week bovengemiddeld veel van dit type.

Zoals die van Maurits van de Loo. Het dingetje heette “Willen”. En het ging over een schilder op een hoogwerker bij het pand naast het bedrijfspand waar Maurits zelf werkte en zijn motor voor parkeerde. Hij kan blijkbaar hard schreeuwen of de hoogwerker was niet al te hoog, want Maurits vroeg “Moet je ook bij dit pand zijn?” De schilder antwoordt: “Zou je dat willen?”. En toen? Niks meer. Dat was het al. Het hele ikje. En wij maar raden wat of de schrijver bedoeld heeft, welke wellicht dubbelzinnige diepere betekenis ons ontging, welk zinnetje misschien weggevallen was.

Lees verder “Geen pianoles vandaag (290)”

De tong is een onmisbaar lichaamsonderdeel (284)

Over ikjes, tongen en ringen

Pawi heeft talloze dozen op de deel, of dele zoals ze in Drenthe zeggen. Waarom? Omdat ze gaat verhuizen. Naar Frankrijk. Met een coronavertraging van een maand of wat. En die talloze dozen dus. We wensen haar een goede reis, aankomst en verblijf en onszelf veel mooie verhalen. Want schrijven kan ze. Vooral in couleur locale is ze keisterk.

“Ik Vertrek”, zei ze, “we hadden er zomaar aan mee kunnen doen. Alleen de voorwaarden : geen budget, niet de taal spreken en geen plan van aanpak, toen vielen we af. Eerlijk gezegd zijn we beter in Frans dan in Drents. Niet verder vertellen!”

En nu doen we het toch. En nog in het begin van dit intro ook. Dat wordt het meest gelezen, samen met het allerlaatste stukje (helemaal naar beneden scrollen), waarin ik opzienbarende gebeurtenissen uit mijn offline leven deel en de header image van de week uitleg.

Lees verder “De tong is een onmisbaar lichaamsonderdeel (284)”
%d bloggers liken dit: