Het is zaterdagochtend. Ik zit klaar voor de Nationale Tuinvogeltelling: je moet gedurende een half uur alle vogels in je tuin tellen en per app doorgeven. „Ik begin nu met tellen”, zeg ik tegen mijn vrouw en ga met mijn verrekijker voor het raam zitten. „Leuk!” zegt ze, „dan ga ik de bloembollen doen.” Even later scharrelt ze enthousiast op haar hurken door de tuin. Na een half uur geef ik het op en zend mijn bijdrage in. Aantal waarnemingen: nul.
Bas van Vuren
Gepubliceerd in de NRC van 30 januari 2024
Meer ikjes van dezelfde auteur.
Bas van Vuren, aangenaam 
Geen paniek, ga rustig door met waar u mee bezig was. Dit is een nagekomen bericht ter completering van het blogarchief der ikjes. Hij miste nog. Vergeten. Is niet anders. Maar nu staat hij erop. Dat ikje van me.
Schiet die vogels neer met om het even wat zodat ze rustig blijven liggen en je ze kan tellen. Geen dank voor deze wijze raad.
Geen dank dus! Maar ik had mijn vrouw kunnen raken die op haar hurken door de bloembedden liep te scharrelen. Da’s niet handig. Moet je weer naar buiten en zo. En voor je het weet heb je zes politieagenten over de vloer.