“Nonderdroesemseblikstienders” Een dag zonder Eindoordeel is een dag niet geleefd. De Schrijvende Rechter weet dat als geen ander. Sinds jaar en dag kwijt hij zich van zijn taak om de ikjes te beoordelen, tot vreugde van vele kleine rechtertjes en rechterinnetjes in het land. Dat hij de beste is, daar kan hij niks aan doen, en gelukkig blijft hij er bescheiden bij.
Wat zijn we blij dat de bij vlagen sikkeneurige herenkapper uit Brussel ook deze week zijn behoefte op dit blog doet. Ikjes zijn anekdotes die worden aangeleverd door lezers van de NRC. Vroeger kon men op voormelde NRC-site reageren, nu hier. Een ikje waarop niet gereageerd wordt is een kaal dingetje, zoals de reageerders van het eerste uur weten. Keiblij zijn we allemaal dat de traditie hier wordt voortgezet.
“Iedere zin, ieder woord van dit Ik-je vervult DSR met afkeer“, zo schreef onze schrijvende kapper, die als klein jongetje eigenlijk Superman had willen worden. Met zijn Eindoordelen strijdt DSR tegen onrecht, en zonder een blad voor de mond te nemen.
En passant komt hij ook op voor de expat die niet mag stemmen (“Gemeenten zouden belangstellende expats tot ereburger moeten verheffen om via het stemhokje toch van hun heldere licht te profiteren”) en PVV-stemmers die niet geminacht mogen worden. Een scherpe zelfdenkende vrouw met een strak gevoel voor humor voegt hij het volgende toe: ” … na deze opmerking lijkt ‘t ‘m wel weer eens hoog tijd voor een heksenverbranding. Wanneer kun je?”
Kortom, met DSR is altijd wat te doen, want het is een bijzonder kind en dat is ‘ie. Scrol nu gauw naar beneden en geniet ervan. Maar zeg ook wat het ikje bij u losmaakt. Zijn wij in ons hart niet allemaal kleine oordelaartjes? Hier kunnen wij ons gang gaan. Vrij en ongegeneerd. Hier mag het. Hier kan het. Doe het maar.
Bekijk hier ook de Eindoordelen van vroeger. Ze verdienen het.
Bas van Vuren, aangenaam 