De Grafschriftenkelder was vorige week weer eens open. Niemand weet hoe zoiets werkt, maar ineens sluipt er iemand naar beneden en laat een mooiigheidje achter. Zoals Heer Rozenwater: “Hier ligt Heer Rozenwater”, schreef hij, “Hij kon helaas niet rijmen.” Nou, mooi toch? Geen woord teveel. Ook iemand anders kende zijn beperkingen: “Nou en hier lig ik dus begraven, met feiten kan ik dat nu niet meer staven, want ik kan niet rijmen of dichten zonder de steen op te lichten.” Maar de mooiste van de week was die van Mark: “Ik wil gewoon een graf waar de ruimtedieren met een blije blaf hun reünie komen vieren.” Zie hier nog wat andere fraaie grafdichten. Lees verder “Waar de ruimtedieren hun reünie komen vieren (124)”
Naar de inhoud springen
Bas van Vuren, aangenaam 