“Ook bij de reageerders is het kennelijk komkommertijd,” verzuchtte Mopperkont aan het einde van weer een bewogen weekje van ikjes beoordelen. En gelijk had hij, deze knorreporrie, die vorige week zonder wifi en zonder wijfie op weg was in Frankrijk.
De reageerders zijn aan vakantie toe. In plaats van de gebruikelijke haarscherpe analyses, fraaie voortborduursels en bruisende discussies naar aanleiding van, gingen zij zich te buiten aan scrabbelen met kopjes. “Ik leg sapje aan“, zei Luvienna, “driemaal woordwaarde“, en toen was het hek van de dam. Terwijl het toch een schrijnend ikje over een daklozenkrantenverkoper betrof dat meer had verdiend.
Enfin, de kop in de titel die niet eens op uw computer – laat staan tablet of smartphone – past, was dus van ons Luvje. Dat ze er blij mee moge zijn:
“DaklozenkrantenverkopersapjekortingplakkerrecipientenIkjeseindoordelenwebsitebeheerdersvakantie”. Met ook dank aan DSR, Bertje en Apiedapie.
U kent ze echt wel, die anekdotes die dagelijks worden aangeleverd door lezers van de NRC. Ze verschijnen in het reactieveld hieronder, elke dag vanaf een uur of twee.
“Ikjes?” horen we u zoals wel vaker roepen, “wat benne dat dan?” Haha, maak dat toch de kat wijs. U kent ze echt wel, die anekdotes die dagelijks worden aangeleverd door lezers van de NRC. Ze verschijnen in het reactieveld hieronder, elke dag vanaf een uur of twee. En dan gaan de reageerders los.
Zoals De Schrijvende Rechter (DSR) die bij een lollig ikje over een warme bakker opmerkte: ” De ‘stokbroodmand’, ‘bakkersmeisje’ … heuterdekneuter, wat een geleuter *zucht*.” Waarna Apiedapie er vanaf zijn vakantieadres middenin de Atlantische Oceaan nogeens dunnetjes overheen ging met een droog “Ik hou niet van ikjes over stokbrood.”
Maar dat was het wel zo ongeveer vorige week. De andere ikjes maakten niet veel los. Literaire hoogstandjes waren er gelukkig wel. Ze ontstonden zomaar, vanuit het niets.
De fietsende Mopperkont verhaalde eerst hoe hij tijdens een lunchpauze in een hal in aanbouw tot zijn verbazing “een goed ogend echtpaar en een jonge vrouw van verbijsterende schoonheid aantrof, vermoedelijk hun dochter“. Zijn bidon werd gevuld en er werden hem wat vruchten aangeboden. Hij fietste verzadigd maar onbevredigd weer verder. Hij had immers verzuimd de jonge vrouw te zeggen hoe mooi zij was. En wat daar dan wel allemaal van had kunnen komen. Niets, zoals wij mannen van de wereld weten. Maar dromen mag. Dromen is fijn.
En toen volgde een hilarisch verhaal over een andere lunchpauze, in een dorpje waar Moppertje zich op een pasgemaaid grasbermpje naast zijn fiets neervlijde, om te wachten op het opengaan van een restaurantje. “Zoals dan meestal gebeurt kwam er een vrouw na een minuutje vragen of alles in orde was en ik heb haar gerust gesteld, de bemoeial. Ik ga toch zeker niet naar Frankrijk fietsen om daar in een grasberm onwel te worden … ”
Het mens ging vervolgens tot groot ongenoegen van onze moede wielrenner haar auto stofzuigeren. “Na twintig minuten zette zij de stofzuiger uit en werd het eindelijk stil. Het was echter te vroeg gejuicht, want na vijf minuten begon het gezuig opnieuw en dat duurde weer een volle vijf minuten. Het was inmiddels vijf voor twaalf en ik had eindelijk rust. Wat drijft de vrouw, denk je dan, om een auto met nauwelijks meer grondoppervlak dan een vierkante meter 25 minuten lang met een stofzuiger te lijf te gaan ? Om twaalf uur begon de kerkklok 12 uur te slaan en na die serie begon een andere kerkklok minutenlang het angelus te beieren. Met gesloopte zenuwen stapte ik op de fiets”
Lummel vertelde het verhaal vanuit het perspectief van de vrouw: “Un espèce de fou furieux arrive dans ma rue en vélo … (…) … Finalement il se décide et entre chez Dédé, le pire des restos du village. Il rigolera moins demain avec son gastro sur son vélo!”
Oudgediende Ad Hok plaatste er het afsluitende plaatje bij ingeluid met de klassieker ” En we hebben beeld, mensen!” Afgaande op de manier waarop hij bij zijn fiets staat, gaat het Mopperkont niet geheel voor de wind, stelde hij deskundig vast. Onze Hok ging hiermee met het 100e-reactievaantje aan de haal. Gefeliciteerd Ad!
De Duimpjesbokaal wordt deze week niet uitgereikt vanwege vermoedens over manipulatie. Het zijn vermoedens, geen beschuldigingen, laat staan bewijzen. Maar hangende het onderzoek heeft de jury besloten een totale pas op de plaats te maken.
Hoe dat ook zij, het is nu echt hoog tijd om naar beneden te scrollen en op zoek te gaan naar de highlights van deze week. Of om ze zelf te maken. Zeg rustig wat het ikje van de dag of een opmerking van deze of gene bij uzelve losmaakt. Voor u het weet bent u zelf een actief deelnemer. De drempel is keilaag. Inschrijven of registreren niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. C’est tout!
Alle Ikjesdiscussies van vroeger blijven – voorlopig zonder betaalmuur – te raadplegen voor ieder die dat maar wil. Ook voor ieder die dat niet wil trouwens. Amusez-vous bien!
Bas van Vuren, aangenaam 