We schrijven anno 2019 en er was vorige week een ikje over belletje trekken. Dus niet dat je zegt dat er zo heel veel veranderd is in Nederland sinds de jaren zestig, toch? In de NRC althans niet. Cora Schaars had daarover een dieptegesprek met een groepje vier- en vijfjarige buurjongetjes. Jokezelf vindt die jongetjes in het algemeen erg aandoenlijk, omdat “ze al lekker een beetje stoute dingen durven uit te halen.”
Mick van Mastwijk vond het nodig om iets grappigs te delen over de hersentumor van zijn broertje. De eerste zin was al helemaal fout: “mijn broertje krijgt een hersentumor” … OMG! … Wie wil er dan nog verder lezen in een rubriek op de achterpagina met “lezersanekdotes”? Daar zit je toch niet voor klaar ’s morgens vroeg met je kopje koffie?
Maar op aangeven van Klare Taal, die vond dat het heel knap was voor een puber in de brugklas met allemaal vreemde klasgenoten om een ikje te schrijven met nog wel zo’n navrante en aardige clou, vonden we het ineens wel stoer. En Mick werd aangemoedigd om te blijven schrijven. Want zo zijn we ook wel. En we hopen dat het goed komt met het broertje.
Lees verder “Lekker een beetje stoute dingen (246)”
Bas van Vuren, aangenaam 