Mijn 11-jarige zoon verdwijnt in de WC. Het duurt wat langer dan gewoonlijk. Dan horen we hem doortrekken.
Even later gaat de deur open. Hikkend van de lach komt hij eruit. Vragend kijken we hem aan.
“Voordat ik ging … “, giert hij, ” … woog ik 64,2. En nu 63,8!”
Bas van Vuren, aangenaam 
Hm… Het zit zeker in de lucht. Het klopt wel zo ongeveer wat ik zelf niet zo lang geleden constateerde.
Maar voor een elfjarige… is rond de 64 kg niet een beetje veel?
Scherp gezien, Ilona! Hij is 13, maar toen hij hoorde dat ik er een ikje van ging maken vroeg hij mij er 11 jaar van te maken. Om niet herkend te worden. Nou ja, dat doe je dan voor zo’n jongen.
Hahaha!!!
Hij is gelukkig geen propje, dus.
Mijn jongste zoon (hij is toevallig net hier en lacht zich slap om dit verhaaltje) van alweer dertig weegt rond de 72-73, desgevraagd.
Hij heeft zo’n 80 gram verschil, zegt hij, zomaar uit zichzelf.
Je maakt wat los!
🙂
Slim van hem geconstateerd… 🙂
En het kan wel kloppen, bij volwassenen kan het zomaar een pondje schelen, voor of na toiletbezoek.
Bekijk je gewicht eens door eerst middenop te staan. Dan wat centimeters naar voren en naar achteren en kijk ook eens of het gewicht verandert als je voorover buigt. Een slecht weegschaal heeft daar last van, bij een goed blijft het gewicht gelijk.
Ik ga dit ook eens uitproberen.
Maar of ik het resultaat hier durf te publiceren?
Mijn BMI schommelt rond de dertig.
Haha…geweldig! Wat een fantasie, hè? Briljant! 😀
Nee, Nanda, geen fantasie maar feiten, waarnemingen, data, reproduceerbaar, wetenschap dus!
Ik bedoelde dat hij het verzint om het te doen 😀
Rob, je kunt het hier ook anoniem kwijt hoor. 😉
Nanda, ah! Juist. I see. Ja, hij is speels en onderzoekend.
Vreemd de weegschaal zegt opeens dat ik zwaarder ben geworden.
Terwijl ik ook een heleboel verbrande velletjes ben kwijtgeraakt ….
Zonnige zomergroet
Dat is een slimme jongen, hij weet nu dat als hij ooit gewogen moet worden voor een keuring wat hem te doen staat.