Welkom in café Apiedapie: hoop, geloof en liefde met iets te drinken erbij (40)

Een kok met geitenkaas. Een non met schaamluis. Een heer met gebroken dromen. Een rechter met zwarte kousen. Een schrijver met dorst. Dat zijn de stamgasten van café Apiedapie, waar je hoop, geloof en liefde vindt met iets te drinken erbij. En ikjes natuurlijk.

Ikjes zijn anekdotes die worden aangeleverd door lezers van de NRC. Het ikje verschijnt dagelijks in de krant en hieronder in het reactieveld. Vervolgens gaan de reageerders daar commentaar op geven en vertellen over hun eigen leven. Door middel van dit intro starten we de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.

Voorbeeld van een commentaartje?

“Nou meid, wat heb je enige kinderen! En ze zeggen precies hetzelfde wat andere kindertjes ook zouden kunnen zeggen.” Au! Dat was er natuurlijk eentje van De Schrijvende Rechter, de kenners zullen zijn pen gedoopt in vitriool hebben herkend. Een ander ikje moest het doen met:

“(………………………………)
(………………………………..)
(………………………………..)
(………………………………..)
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)”

Een ikje over een kringloopwinkel waar een NRC-lezer in de boekenkast “Fauna” het boekje “Handboek voor de nerd” had zien liggen, werd door onze reageerder Timmerark ruimschoots overtroffen door een droog “Bij ons hier in de kringloop stonden lange tijd alle niet over fotografie gaande boeken onder de kop: “Schrijvers”.”

“Dag, ik laat jullie achter. Allemaal. Ik sla een bladzijde om. Pijn doet het wel. Jaloers? Ja, op jou, die dat mooie boek in de boekenkast heeft staan”

En we voelden de pijn van Riverside Blues die schreef: “Afscheid van boeken, ik kom voor de laatste keer in het huis waar mijn tweede huwelijk zich heeft afgespeeld. Moet ik hier mijn zo geliefkoosde boeken zoeken? Onder professoren, Nooit meer slapen. Het verhaal gaat. Het Bureau. Dag, ik laat jullie achter. Allemaal. Ik sla een bladzijde om. Pijn doet het wel. Jaloers? Ja, op jou, die dat mooie boek in de boekenkast heeft staan.”

Nog meer liefdesverdriet is in aankomst. Onze geliefde Heer Rozenwater overweegt om zijn dagboek met gebroken dromen als feuilleton (werktitel: “Geen Roosje zonder doornen“) te publiceren. “Tot nu toe heeft niemand die aantekeningen gelezen behalve de dame in kwestie, die zei dat ze het een mooi filmscript vond, maar dat ze het ook als een trap na ervoer. Ach, ik zeg al veel te veel, de wond is nog lang niet genezen.”

“Wees blij dat je van haar af bent. Letterlijk en figuurlijk”, zei Apiedapie troostend, “Jij bent een betere vrouw waard en die schuifelt al ergens op deze wereld rond.” Luvienna liet een mild kritisch geluid horen: “Nooit-nooit-nóóit je ex je dagboek met je gedachten en frustraties over de breuk laten lezen! Waarom zou je dat doen? In de hoop dat het weer goed komt? Een ex-geliefde komt nooit terug vanwege een mening van de ander. Die gaat na lezing echt niet zeggen: O, ja, nu je het zegt, je hebt gelijk, kom, we zijn weer een stel!”

Voormelde DSR heeft beloofd om als tegenprestatie – “gelijk oversteken, samen met de billen bloot” – iets van zijn religieuze achtergronden los te laten, voor wie daar op zit te wachten. Een enkeling misschien. Anderen zullen misschien zeggen: laat die man met rust, het geloof is geen gebbetje.

Toch werd er vorige week weer op het randje van de goede smaak en zeden gebalanceerd. Nee, de “argeloze pornozoeker vindt niets van zijn gading op dit blog“, zoals Luvienna terecht opmerkte, maar een ikje over een non met schaamluis kon natuurlijk niet onbesproken blijven. Inzendster was weer die uit-de-spreekkamer-klappende Mieke Kerkhof uit Boxtel. Riverside Blues dichtte uit haar naam:

Leuke klacht of verhaal? Voor de draad ermee!
Gaat vanuit hier zo naar de redaktie van NRC
Van huis uit voor dokter geleerd
Maar publiciteitsgeil da’s niet verkeerd.

Letterzetters meest geslaagde verhikje van vorige week was er eentje waarin hij een plastic stukje geitenkaaskuipje dat een restaurantbezoeker in zijn eten aantrof verving door een stukje paardenvlees in de carpaccio. “Na enige tijd kwam de jonge ober terug en zei: “De kok vraagt of u alleen dit stukje of het hele paard wilt”. Voor een beter begrip en context zie alhier.

Hij publiceerde ook een prachtige “Wie is wie op Apiedapie“, dat binnenkort met de nodige zorg separaat zal worden gepubliceerd, stay tuned mensen. Dat handzame overzicht zal ook een prachtige tool worden voor de aanstaande “Reageerder van het Jaar 2014” verkiezing, die met behulp van een fraudebestendig kiesformulier meerdere weken zal gaan lopen. De uitslag wordt ergens rond Oudejaarsavond verwacht.

Het 100e-reactievaantje van vorige week gaat naar Klare taal, het 200e-reactietheelepeltje naar DSR. De duimjesfixingcorrectiemodule draait sinds een paar dagen proef. Hangende het calibreren kan er helaas geen Duimpjesbokaal worden uitgereikt.

Hij zou anders naar DSR kunnen zijn gegaan met zijn beschrijving van blogbaas dezes (die had gepocht dat zijn succes bij de vrouwtjes te danken is aan veel bewegen en goed kauwen): “Een kruising van een haas en een koe dus. Klinkt aannemelijk.” Duimpjes up: 17, neer: 3. (“Module says: fraudulent behavior alert, check raw log data”).

Maar het wordt nu de hoogste tijd om met hoop, geloof en liefde een goed ikje naar de krant te sturen. Of scrol naar beneden en zeg wat het ikje van de dag bij jou losmaakt. Voor je het weet staan jouw pennevruchten volgende week in het nieuwe intro.

Inschrijven is niet nodig. Gewoon een reactie achterlaten. Mag met een fantasie-emailadres. Je eerste reactie wordt gemodereerd om te kijken of je echt bent. En intussen blijven ook de Ikjesdiscussies van vroeger – voorlopig zonder betaalmuur – elders op dit blog te raadplegen. Het wordt weer een prettige week.