Het ging vorige week over de vraag hoe je een wc-rol hoort op te hangen: met het papier achter- of voorlangs? Alsof de uitvinder – S. Wheeler – zijn werktekeningen voor de kat zijn viool had gemaakt. Ook een gezaghebbende Amerikaanse website, een solide VN-organisatie – de WTO – en keiharde statistieken mochten niet baten. Niemand bleek onder de indruk van het feit dat 70% van de mensen de voorkeur heeft voor de voorlangsmethode (bijbehorende persoonlijkheidstrekjes: georganiseerd, dominant, wil graag uitblinken) en 30% van de mensen voor de achterlangsmethode (persoonlijkheidstrekjes: artistiek, rustig, betrouwbaar).
Nee hoor, de reageerders op deze site hadden voor hun meningen geen feiten nodig. Lummel wond zich er het meest over op en bleek zelfs een militant te zijn: “Mocht ik de rol verkeerd zien hangen bij vrienden en bekenden, dan draai ik hem om” zei hij strijdlustig. Ook Pawi, Luvienna, Plopje, Ad Hok, Indra, Ilona en Klare Taal lieten zich niet onbetuigd. Afgezien van gebruiksgemak, hygiëne, tradities, opvoeding, of je een kat hebt of niet, en de al dan niet vriendelijke en open uitstraling ging het ook over de kant waar de plaatjes zitten, die wil je immers zien tijdens de zit. “Mag je je met een reetje vegen?” was de vraag in huize Dapie. Sommige dingen kunnen beter niet zichtbaar zijn.
Wat darmflora met je kan doen. Met wat wij allemaal elke dag achteloos doorspoelen.
Het ikje over Mary Stuart, geschreven door Mirjam Vosmeer, werd in ieder geval door deze discussie straal genegeerd. Ook een ikje van Nynke Akerboom over jolige carnavalsgangers in de trein naar Oeteldonk kwam er niet helemaal uit. En moeiteloos schakelde Pawi ook nogeens door naar de voordelen van de poepdonatie (liefst door de neus): “Ik vond het toen en vind het nu een geweldige ontdekking. Wat darmflora met je kan doen. Met wat wij allemaal elke dag achteloos doorspoelen.”
Liever hadden onze reageerders het over wat ze op hun boterham hadden of ernaast of in plaats van. De community blijkt een onvermoede smikkelaarsbende te zijn. Kijk maar eens wat ze met z’n allen in een paar dagen wegkaanden: bruin bolletje met ham d’rop, een paar crackers, een Max-Havelaarbanaan, een appel, een pruimenpunt, een klein zacht schimmelkaasje, een handje pecannoten, water, penne, uiensoepje, Singbulli Oolong thee, mie, gamba’s, sjalot, knoflook, gember, kikomansaus, sesamolie, twee bruine boterhammen met niks, kopje koffie, een gebakken eitje, gesmolten kaas, speltbrood, 2 mandarijntjes, Dolce Gusto Grande, 
oploskoffie van Buisman (cappuccino), tomatenbroodsalade, ham van de PataNegra’s, een bolletje kauwgom, wat uitgeschudde broodkruimels uit de tas, een armleuning uit de tweede klasse van een internationale trein (dus goed gemasseerd volgens Pawi), witlofsoep met spekjes, een vogelnestje (gehakt met een heel gekookt ei) met een soort peterseliepuree, Namring 2nd flush SFTGFOP1 (voor de nitwit: dit is ook een darjeeling thee, alleen niet zo lekker als de 1st flush), witlofsalade met aardappel, een glas karnemelk, foie gras, magret canard, prima rood wijntje, een reep chocola van meelwormen,
Bertje scoorde de 100e reactie en ikzelve de 200e, tja, als het eenmaal lekker loopt, dan vliegen die lepeltjes er weer uit, mensen!
Ik noteerde ook nog behoorlijk wat deskundig commentaar over het Correspondentendiner, waarin Rutte en Dolf Jansen een zaal vol BN’ers, journalisten, Gordon en een vrijgezelle tafeldame Halina aan de uitbundige schaterlach probeerden te krijgen. Lukte niet helemaal. Een enkeling vond de nabespreker Herman Pleij (emeritus hoogleraar historische Nederlandse letterkunde) bij Jinek veel grappiger: “Je moest eens weten wat ik allemaal uitvrat voordat ik bekend werd … daar zit er een … en daar …. ” Ook ging het nog even over Arjen Lubach, die volgens Heer Rozenwater beter een voorbeeld aan Stephen Colbert zou kunnen nemen dan aan Jon Stewart.
Maar nog altijd was er dus geen besprekenswaardig ikje. Ook die van Keetje IJff over grapefruits in de wasmand van haar doodzieke moeder kreeg de handen niet op elkaar. Evenmin als die van Vivian van Piggelen over een tentoonstelling van Yves Klein.
Afzender trapte een open deur in over de “beoordelende schrijfmans” die zoals bekend met Grote Zaken bezig is. Ik hoop de link naar het nieuwe blog van deze ex-reageerder uit Brussel – waarin deze naar verwachting zijn sfeervolle en humoristische persoonlijke afrekening met zijn gristelijke verleden zal herpubliceren en voortzetten – binnenkort te geven. Roosje weet er vast meer van, want hij is behoorlijk stil.
Nee, dan Letterzetter! Die kwam magistraal terug na zijn val, zijn TIA en zijn epilepsie en laat nu zijn bed “gezellig kraken” met een v/h platonische vriendin. Hij blogt daarom tijdelijk wat minder. Alsof dat allemaal niet samen kan. Kijk naar blogbaas dezes, de stukken vliegen er regelmatig van af, toch peurt deze er zelfs na een intensief Valentijnsweekend in the city of love weer een prachtstukkie uit.
Volgens Pawi schrijft ook onze ex-schrijver en twijfelaar BookMarkMijnBoek nog heel wat “literatuur over wat ook prachtig en waargebeurd of waargedacht is.” Onze sympathieke wouldbe bestseller auteur schrijft inderdaad naar schatting een stuk of drie dagboekvelletjes per dag over uiteenlopende onderwerpen vol, zo leert een vluchtige blik, en wij hopen voor hem en zijn vriendin dat het bed desondanks blijft kraken.
Qua ikjes bleven we vergeefs hopen. De dag voor Valentijn moest het ikje natuurlijk over de romantiek gaan. Merel van Ommen (op zich toch een naam om verliefd op te worden) had in een café een “liefdessollicitant opgeduikeld” , die bierflesjes opende met een “oldskool Nokia 8210“. Als je je date zo noemt, dan verdien je het dat je bed zonder geluid blijft, Merel. Bertje merkte op: ” Hmm, dit ikje zou leuker zijn als bleek dat de sollicitant de werktijdsmartphone voor het openen van bierflesjes gebruikte.” Ja, ook dat kan natuurlijk. Maar wellicht had de schrijfster veel stoutere dromen over wat de sollicitant met het mobieltje zou kunnen uitspoken.
De Wandelaar met hulpstuk ging intussen stug door met het uitgebreid testen van dingen. We zagen wat ongesorteerde foto’s voorbijkomen, een verhaal over een nieuw sociaal medium, “Facebook“, wat uiltjes, en een tweetal tangovideo’s, waarvan de eerste hieronder volgt [en de tekst loopt daaronder nog even door natuurlijk, het zou een raar einde van dit stukje zijn]
Kijk goed, want deze video plaatste de reageerder “eenmalig”. Het reageren op al dit moois gaat wel komen, denken we. Men moet vermoedelijk nog even wennen aan deze geheel vernieuwde Riverside die zijn vinger eindelijk uit de groef van de grammofoonplaat gehaald lijkt te hebben.
Ene Verplicht Veld debuteerde op de site met “Lomp, voorbijgestreefd, en bijna failliet. Zo ben ik.” Reageerders van het eerste uur herkenden deze reageerder, en ook bij blogbaas dezes ging er een piepklein belletje rinkelen, maar verder kwamen we nog niet, temeer omdat voormelde VV vervolgens vlug vertrok. Vreemd!
“Kies uw kist met uw volle verstand, voor onze kist maakt u zich van kant.”
Plopje rijmelde weer verder aan zijn Grafschriftenreeks, tot vrijwel algemeen genoegen. Bertie verzuchtte verheerlijkt: “Je zou er dood voor willen gaan om deze grafschriften te krijgen 🙂 ” Het L’ste Grafschrijft is deze week in zicht. Houd het nummer van Korrelatie s.v.p. bij de hand: 0900-1450 (maandag t/m vrijdag van 9.00 tot 18.00, 15 cent per minuut). Naar aanleiding van een ikje over rijmende scholieren over doodskisten (auteur: Robert van Atten) plaatste onze Plop ook zelf een serie reclameslogans, zoals deze: “Kies uw kist met uw volle verstand, voor onze kist maakt u zich van kant.”
Heer Rozenwater bood in zijn Kunstrubriek een aantal toch wat vage plaatjes aan, onder andere van James Abbott McNeill Whistler, ja die man van die vlinder met die wespenangel, en een beeldengroepje uit een parkje ergens, een merkwaardig tafereeltje waarin een poney volgens Luvienna “iets eigenaardigs ruikt” in het kruis van zijn baas. De meest geslaagde was nog een op Bill Cosbey gelijkende Maori uit New Zealand met zijn kleindochter. Wij feliciteren Ilona met de winnende kop.
Wil je deze week ook lekker aan dit alles gaan meedoen? Ga dan wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, de krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Of stuur een ikje in, je vindt vast het formulier wel ergens op het internet. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Mag met een fantasie-emailadres. Voor je het weet, kan een citaat van jou volgende week worden aangehaald als een hoogtepunt van deze week.
Alle 100 afleveringen van de historische rubriek waarin stelselmatig alle hoogtepunten van de afgelopen weken werden behandeld zijn elders op dit blog te raadplegen. 
Ja, dat waren tijden.
Reacties zijn welkom op apie@apiedapie.com. Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, ga dan s.v.p. elders buurten.
Featured image (helemaal hierboven) is van E+N Photographies, een duo Franse fotografen, zie www.instants-photo.com en unsplash.com. Merci les mecs!
En wij feliciteren Luvienna van harte met het behalen van de 100e reactie! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Met een virtuele god (of is dat een pleonasme ?) in een virtueel winkelwagentje heb ik geen moeite.
LikeLike
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig Mopperkont.
LikeLike
zaterdag 20 februari 2016
De lift
Op de VU zie ik een jongen de lift ingaan. De deuren sluiten. Ik wil mee, ren er heen en roep: „Houd hem open!” De deur gaat alsnog dicht.
Ik roep hard: „LUL!” en wil weglopen.
Dan gaat de liftdeur ineens open… De jongen had toch voor me op het knopje gedrukt.
We moesten samen nog 14 verdiepingen omhoog.
Deborah Binnendijk
LikeLike
Deborah heeft niet eens in de gaten hoe zeer zij zichzelf voor lul zet door dit ikje in te zenden. Wat een aso zeg.
LikeLike
Ach. Romantiek is in the air. Zou pawi zeggen.
LikeLike
Hangt in de lucht. Ja, is beter.
LikeLike
Aardig Ikje met zelfspot. Maar waarom erbij vermeld moest worden dat dit minstens minidrama zich op de VU afspeelde ontgaat me.
LikeLike
@Apie, vind je Debbie echt een aso? Ik zeg ook wel eens lul, maar meestal in gedachten. Of hooguit heel zachtjes binnensmonds.
LikeLike
Bijzondere link, Mopperkont. Ken je alle artiesten die meedoen? Ik zag Elton John, maar al die anderen…Plopje kent ze misschien.
LikeLike
Ach. Romantiek hangt in de lucht.
In ieder geval tussen de BG en de veertiende verdieping.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja vind ik echt, Luv. Iemand keihard voor “lul” uitschelden doe je alleen als je een aso annex tokkie bent. Het is bovendien agressief. Waarom zou die jongen het expres doen? Hij is wellicht verdiept, in gedachten of mobieltje. Luistert via oorknopjes naar muziek of een cursus Spaans voor beginners. Had het wel door maar kon in de gauwigheid het knopje voor ‘deur openen’ niet vinden. Was op weg naar zijn geparkeerde auto met dito lege parkeermeter, zijn op sterven liggende grootmoeder, zijn dochtertje dat huilend op het schoolplein stond want zijn ex had haar weer eens vergeten af te halen… je weet het niet. Dus houd je je asociale harses en wacht die twee minuutjes tot de volgende lift komt in stilte.
LikeLike
Een wel heel mooie video die Mopperkont daar plaatste! Wie er allemaal in meespelen, ik dacht in de gauwigheid Elton John, Stevie Wonder, een ouwe rocker van Status Quo, Justin Bieber en Karin Bloemen te herkennen, maar heb het toch maar even opgezocht. Het is een interactief Tuin der Lusten achtig plaatje geworden:
http://www.bbc.co.uk/programmes/articles/16Pkb2PwbHJxjVhJmYwQBw6/whos-in-the-impossible-orchestra
LikeLike
En hier dan in de categorie “achterstallig werk” nog even een fotootje van Christiaan de kapper, bekend vanwege een eerder ikje deze week, een mevrouw die een boek van hem kocht of iets dergelijks. Uit een interview bij DWDD en vandaag in het Algemeen Dagblad komt hij niet echt als een bescheiden menneke over, maar dat mag natuurlijk.
*ik lees het AD.nl sinds kort als stil protest tegen de betaalmuur van de NRC. Het heeft nog niet geholpen.
LikeLike
Pawi 9:12
Nee, ik denk niet dat ik ze allemaal ken. Nog eens kijken. O nee, in de verste verte niet. Elton John en Stevie Wonder uiteraard. Die gitarist van Queen als ik het goed zie (May of zoiets?). Een aantal gezichten komt mij vaag bekend voor. Vermoedelijk zijn de meesten in de jaren 90 of 10 bekend geworden & daar weet ik niks van. Maar ik herken natuurlijk wel de belangrijkste: Brian Wilson, de schrijver van het nummer. En eigenlijk is de mooiste uitvoering toch wel die van de Beach Boys zelf:
LikeLike
O, Apie heeft er ook op gereageerd en alles duidelijk gemaakt. min of meer. Excuus.
LikeLike
Geholpen worden in een viswinkel door een Volendamse, balsem voor de ziel:
http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/20/uitjes-en-zuur-1590142
Urrkers is overigens nog mooier maar alleen voor de fijnproevers.
LikeLike
Geweldig.
Jij wilt weten
wat er echt speelt!
LikeLike
Met Georgina Verbaan heeft NRC er weer een kei-goeie columniste bij gekregen.
Ook Danielle Deniese zat in de video en misschien ga ik vannacht nog wel een mooie aria van haar posten. Blijf wakker !
LikeLike
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
LikeLike
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
LikeLike
Ik schat de kans dat Heer Morgenwater morgen wakker wordt met een kater ook op 50%.
Wat een geklater.
LikeLike
Laten we morgenwater maar over god’s akker laten lopen,
LikeLike
buona notte
LikeLike
Zo vroeg, ik zal naar haar luisteren bij het te bedde gaan.
LikeLike
Happy dreams MK.
Dank voor de link.
LikeLike
Voor Indra
FB Jazzin the city anders paulson
aanklikken kom je bij mij.
Veelal in het engels, omdat 99% van mijn netwerk uitvoerend kunstenaar, van buiten Nederland is.’n enkele, bibliotheekmedewerker , daar gelaten, of wat dan ook is.
Geen geheimziinigheid geen alias, gewoonn open transparant, kritisch. Denk aan toen ik de “on-line” status van het literatuurmuseum meldde. Daar wist ’n andere reactant loupe zuiver ander werk van Hermans te benoemen. Was niet zo zeer aan de orde. Herinner je nog?
Vergeet vandaag niet vadaag zondag om 04.00 pm ( omroep West) te luisteren
Veel plezier.
LikeLike
Ja, zeg je wat ’n lift.
Ziekenhuis, ambassade geen lift personeel.
Dus kan het voorval daar spelen.
De uitroep van onvrede, vertelt meer over degene die de lift niet haalt, dan degene, die er inzit.
Wij trainen de mensen hier, om eerst als het mogelijk is, de fout bij je zelf te zoeken.
Plannen, plannen, de tijd nemen. Lastig zat veelal.
Hier past ’n fraai cartoon. Heb daar de kennis niet voor , dat te zoeken, vinden, plaatsen.
LikeLike
Holland Season’s Greetings
LikeLike
@19:51 Heer Morgenwater/Trolley/Mrs Witton/Bruine boterham met spek etc
Grappig dat u Riverside duidt als een sneue figuur en dat u zich kennelijk ver boven hem verheven voelt, terwijl ook uw anti-alfa-naald al 8 jaar lang in uw ouderwetse vinyl blijft steken. 😉
LikeLike
[gemodereerd vanwege aanhoudend getreiter/nom de plume vandalisme]
LikeLike
Voor Indra:
LikeLike
Onaardige reacties kunnen soms wel vermakelijk zijn, maar deze van Heer Morgenwater/Trolley/Mrs Witton/Bruine boterham met spek etc (met dank aan Indra die dat allemaal bijhoudt,
deze dus
daar lusten de honden geen brood van.
Ik vertrouw erop dat de moderaties terecht zijn.
Nou ja. Maak er wat moois van. Hou vol Apie.
Er wordt al genoeg geruzied in de wereld.
LikeLike
Wonderlijk, gisteren was trolly toch al weer bezig imho, en net als in europa gaat alles zonder scrupules weer verder.
LikeLike
Sorry van bijdrage mijnerzijds, spijt. Zal niet meer beuren.
LikeLike
Ach, daar hebben we het twijfelaartje weer! 😀 Gekkie toch van me. Wat was er mis met die bijdrage? Wat is er mis met de bijdrage? Mooi moppie muziek toch?
LikeLike
maandag 22 februari 2016
Fries
Mijn moeder is Fries en dat verklaart volgens haar alles. De uitersten in de beschrijving van haar gevoelsleven reiken van: „’t kon minder” tot „’t kon beter”. Vandaag helpt ze – 80 jaar en matig ter been – me uit de brand. Ze komt de hele dag op drie jonge kinderen passen. „Wat moet ik zonder jou beginnen”, verzucht ik als ze weggaat. Twinkeling in haar ogen. „Daar kom je vanzelf een keer achter.” En trekt de deur achter zich dicht.
Nienke van Trommel
LikeLike
Goed zo, Nienke, het eerste stapje in het rouwproces is gezet. Hoppa!
LikeLike
Mark @ 19:13
Fijn dat je er weer bent en bedankt!
LikeLike
Mooi stukje muziek, zeker, maar zonder context valt het een beetje uit het niets.
LikeLike
We kennen Nienke nog wel. Die heeft volgens mij eerder een ikje geplaatst gekregen. Welke en wanneer was dat? 2007? HR, jij hebt toch een archief? Deze geloof ik wel. Pathetiek á la Gert Timmerman.
LikeLike
Dan moet je die context er effe bijgeven, Mark, in een paar welgekozen rake zinnen, zonodig met een link naar meer moois. Wachten op een wonder, ja, doen we dat niet allemaal? Zoiets diepzinnigs bedoel ik. Succes.
LikeLike
Daar istie:
maandag 29 januari 2007
Dikke buik
Breed lachend klimt mevrouw van de gynaecologische stoel: na lang pogen is ze eindelijk zwanger en ik heb net met de echo voor het eerst een kloppend hartje aan haar kunnen laten zien.
Joviaal klopt ze me op mijn schouder: „U bent zelf ook al een tijdje zwanger he dokter, flinke buik! Gefeliciteerd!”
Ik zucht. Zeven maanden en 22 kilo geleden werd mijn dochter geboren en ik pas juist weer in mijn oude kleding.
Snel besluit ik: dit is háár moment en dat wil ik niet verpesten. Dus strijk ik ook maar liefkozend over mijn eigen buik. Bij de deur wensen we elkaar een prettige zwangerschap. Haar lach is wat breder dan de mijne.
Nienke van Trommel
LikeLike
test Foto: Van Verre Landen en vreemde bloemen ( Vrij naarSchumann)
LikeLike
Ja, da’s een literair talentje, dat dikkerdje.
LikeLike
De Keukenhof na de zondvloed
LikeLike
Ik vind vooruitwijzijngen ( Hermans Nooit meer slapen: De portier is ’n invalide…) eerder werk van Hermans is weerbarstiger ……….Vooruitwijzingen, het is ’n instument, dat slechts ’n enkeling onzer is gegeven.
De Friezin, ja , die zet dat gewoon neer.
Ik mag dat wel.
De andere kant van de lijn, is iemand, die het – onder druk(?) niet kan neerzetten. Huilend bij de groep komt en stelt :als ik hem/haar zie, Komen al mijn slechte kwaliteiten naar boven…..
Daar heeft de Friezin van het “ikje” ’n ander koers. ’n Koers, die ik wel kan waarderen.
LikeLike
De koning van de vooruitwijzing is onbetwist John Irving. De koning van de terugverwijzing tot vervelens toe: Anders Paulson.
LikeLike
En nog veel meer, Nienke is misschien wel recordhoudster:
6 februari 2001
Schizofreen
Angstig om zich heen kijkend zit hij tegenover me. Schizofreen, al jaren geplaagd door stemmen.
Vroeger waren de stemmen nog aardig. De mannen die hij hoorde kletsten wat over weer en werk. Vanaf november vorig jaar is alles anders geworden. Zijn geesten schreeuwen: ,,Wacht maar klootzak, als we je te pakken krijgen, zal je een bloederig einde beleven!”
Nu wordt hij opgenomen op een psychiatrische afdeling in een ziekenhuis. Ik doe het intake-gesprek. Opeens barst hij in huilen uit. ,,Dokter, ik ben zo bang dat mijn stemmen lelijk gaan doen!”
,,Hoe bedoelt u?”
,,Nou, dat ze mij uitschelden, is al erg, maar ik ben bang dat ze ook de andere mensen hier in het ziekenhuis uit gaan schelden en dat vind ik zo verschrikkelijk. Die mensen zijn al ziek en dan krijgen ze ook mijn stemmen nog eens over zich heen!”
Nienke van Trommel
9 juli 2001
Roze rol
Hand in hand loopt het jonge stel voor me uit naar het campingblok op de Franse camping. Vier knokige knieën, beiden nog geen twintig, gok ik.
Hij draagt de roze rol met wc-papier. Zíj mag eerst en scheurt een stuk van de rol. Hij wacht en friemelt met zijn slippers in het grind terwijl zijn handen niet goed weten waar ze de rol moeten laten. Ze komt terug. Nu mag hij. Hij wikkelt een grote roze berg bijeen. ,,Het kan wel even duren”, zegt hij terwijl hij vluchtig haar wang kust.
Dromerig wacht ze met de roze rol in de ochtendzon. Deze liefde moet ouder dan één vakantie zijn.
Nienke van Trommel
12 juli 2002
Aderen prikken
Kronkelend van de pijn ligt de man in bed. Een galsteen zit klem in zijn galgang. Het enige wat hem nu kan helpen is een infuus met een spierverslappend middel: de spieren in de galgang zullen dan verslappen en de steen kan erdoor. ,,Ik prik het infuus wel”, zeg ik stoer. De artsen weten niet dat deze co-assistent al een week lang niet één infuus raak geprikt heeft. Met een woest kloppend hart probeer ik voor de eerste keer de naald in het vat te brengen. Mis. Nog een keer proberen. Weer mis. Normaal stop ik na twee pogingen, dan moet iemand anders voor mij de klus maar klaren. Maar dat ben ik zat. Wat voor dokter word ik als ik nog niet eens een patiënt een infuus kan inbrengen? Nog eens. Weer mis. Op zijn arm merken drie wattenbolletjes de plaatsen van mijn mislukte pogingen.
Gefrustreerd trap ik hard tegen een muur. Dat lucht op. Vooral omdat de pijn alle frustratie overstemt. Een uur later voel ik iedere hartslag in mijn teen en kan ik nauwelijks meer lopen. Schoen uit. Op mijn teen drukken doet flink pijn. Schoorvoetend hobbel ik naar de röntgenafdeling. Of ze misschien een foto van mijn teen willen maken? Ik schrijf zelf het aanvraagformulier. (Reden van onderzoek:
Pijn na trap tegen muur.') Het bovenste kootje van mijn grote teen is doormidden gebroken. Als teken van mijn onkunde moet ik de komende vier weken met een voet in het gips mijn co-schap chirurgie lopen.Ach meiske, alle begin is moeilijk!’ De doos chocola is voor mij.De galsteenpatiënt ligt de volgende dag rustig in bed. Mét infuus en een grote doos chocolaatjes.
Nienke van Trommel
17 september 2002
Bolletjes
Een zaterdagavond op Aruba. Twee agenten in burger bezoeken de eerste hulp van het ziekenhuis in Oranjestad. Uit het KLM-vliegtuig naar Amsterdam hebben ze een vrouwelijke passagier gehaald. Een bolletjesslikster, vermoeden de agenten. De enige aanwezige dokter is nét een maand arts. ,,Een röntgenfoto van de buik!”, besluit ze stoer. Even later speurt de dokter op de lichtkast naar verdachte bolletjes in de darmen. Niets te zien. Als een vrije vogel verdwijnt de verdachte in de nacht.
Op maandag belt de radioloog die alle foto’s van het weekend nakijkt: ,,Inderdaad, collega, geen bolletjes in de darmen. Maar in de vagina zat een geweldig grote bol!” De jonge dokter zucht. Dat was toch de blaas?
Nienke van Trommel
8 november 2002
Live
Fietsend door de glibberige schemering, met één hand een tram ontwijkend en in de andere mijn mobiel, hoorde ik het derde bericht op mijn voicemail: ,,Hier je vader, opa is overleden.” De tram rijdt door, de regen valt, een geschrokken passant roept: ,,Trut!” En ik vraag me af: moet ik opa nu met sneltoets 2 wissen?
Broer sms’t liever. 18 juli in mijn inbox: ,,Vandaag geboren: Lot, moeder, vader én dochter maken het goed!” En zelfs mijn digibete moeder heeft het elektronische licht gezien en mailt mij regelmatig. ,,Dag dochter, de kat is op weg naar de kattenhemel. Groetjes, je moeder.”
Zevenentwintig. Ben ik ouderwets dat ik berichten betreffende leven en dood, graag live verneem?
Nienke van Trommel
14 augustus 2004
Ook dat nog
Met een dikke buik en puffend zit ze tegenover me. In mijn hoedanigheid als assistent verloskunde vraag ik wat er aan de hand is.
In onvervalst Utrechts valt ze uit: ,,Weet ik veel, ‘k heb pijn in mijn rug alsof ik elke vijf minuten een optater krijg. En toen ik daarvoor naar het ziekenhuis ging, zei de portier dat ik maar naar de verloskamers moest. Snap jij dat nou, dokter?”
Ik zeg dat ze waarschijnlijk gaat bevallen.
,,Ook dat nog”, moppert ze.
Vijf uur later is ze bevallen van een stevige dochter, die verwelkomd wordt met de woorden: ,,Lijkt op d’r vader. Ook dat nog!”
Nienke van Trommel
8 februari 2011
„We zijn toch wel op tijd klaar voor Boer zoekt vrouw hè?” vraagt de verpleegkundige voordat we op zondagavond de verloskamer in gaan waar een vrouw ligt te bevallen.
Na twee keer persen zegt de echtgenoot: „Schiet het een beetje op, Boer zoekt vrouw is bijna.”
Veertig minuten later is er een stevige baby geboren. Moeder kijkt liefdevol naar haar kind en vraagt dan aan haar man: „Zijn we nog op tijd voor Boer zoekt vrouw?”
In China is net het Jaar van het konijn begonnen. In Nederland worden kinderen nu geboren in het Jaar van Boer zoekt vrouw.
Nienke van Trommel
LikeLike
Ai, wat een (deels triest stemmende) lijst. Triest vanwege het Mieke-Kerkhofgehalte, voor de rest niet onaardig geschreven. Wist niet dat er al zulke oude ikjes waren!
LikeLike
Vraagje: waarom schrijven verpleegkundigen en artsen en andere zorgverleners toch zoveel over hun werk? Ze roken ook al bovengemiddeld. Is het allemaal afreageren en stress afbouwen? Of kunnen ze via hun verhalen – die immers per definitie over intieme momenten van andere mensen handelen – onze behoefte aan meekoekeloeren het makkelijkst bevredigen?
LikeLike
Of is bij hen het ego vaker dan bij anderen groter dan hun zwijgplicht? Hm. En ja, het verbaast mij ook dat er blijkbaar al in 2001 ikjes gepubliceerd werden. Ik weet niet wanneer ze daarmee begonnen zijn. Ze mochten kennelijk vroeger wel langer zijn dan 120 woorden. Hoewel ze daar ook tegenwoordig regelmatig de hand mee lichten.
LikeLike
Volgens de Dikke Ik van 2008 is Frits Abrahams er in 1998 mee begonnen. Onder zijn rubriek kwam na een tijdje een apart deel met een ikje onder de kop “Prikbord”. En op 11 februari 2003 heeft de/het NRC wegens het succes de rubriek ik@nrc.nl in het leven geroepen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, dat is pas gezellig wakker worden: een ikje van Nienke van Trommel! Die kennen we. Goed werk van Plopje, die een aantal van haar werkstukjes heeft opgeduikeld. Maar haar meest legendarische ikje ontbreekt. De reacties op Dikke buik heb ik helaas niet teruggevonden, maar als ik mij goed herinner hebben Jozef en Maria daar ooit nog hun toevlucht gezocht, terwijl ook Willem en Dom Blondje er graag kwamen dukselen.
29 januari 2007
Dikke buik
Breed lachend klimt mevrouw van de gynaecologische stoel: na lang pogen is ze eindelijk zwanger en ik heb net met de echo voor het eerst een kloppend hartje aan haar kunnen laten zien.
Joviaal klopt ze me op mijn schouder: „U bent zelf ook al een tijdje zwanger he dokter, flinke buik! Gefeliciteerd!”
Ik zucht. Zeven maanden en 22 kilo geleden werd mijn dochter geboren en ik pas juist weer in mijn oude kleding. Snel besluit ik: dit is háár moment en dat wil ik niet verpesten. Dus strijk ik ook maar liefkozend over mijn eigen buik. Bij de deur wensen we elkaar een prettige zwangerschap. Haar lach is wat breder dan de mijne.
Nienke van Trommel
LikeLike
@Ad
Ja, dat herinner ik mij ook nog wel. De reacties heb ik nog wel, maar ik weet niet of Apie die hier geplaatst wil hebben. Heb ik jouw email-adres? Even kijken. Ja, ik heb nog een email-adres van jou & daar heb ik het heengestuurd. Maar ik weet alleen niet of je dat adres nog gebruikt.
LikeLike
@Ad Hok,
kijk es op 11.18?
Of bedoel je dat niet…
LikeLike
@Ilona 15:27
Dat is het ikje zelf. Heeft Ad blijkbaar even over het hoofd gezien. Maar hij kan de reacties daarop op de NRC-site niet terugvinden. Zijn administratie is niet meer op orde. Leef mee.
LikeLike
😮
LikeLike
Excuses aan Plopje: hij had Dikke buik dus wel degelijk al geplaatst. Inmiddels ook even mijn email gecheckt en zijn bericht met de reacties gevonden. Mijn administratie mag dan niet kunnen tippen aan die van Plopje, mijn geheugen blijkt nog aardig in orde te zijn.
LikeLike
@Ad
Troost je ermee dat het vele malen belangrijker is dat het geheugen nog een beetje functioneert.
LikeLike