Het is weer Internationale Vrouwendag vandaag en gelukkig maar. Stel dat het gisteren was, dan waren we te laat.
De opdracht voor de wedstrijd van dit jaar luidde: “Deel een herinnering aan een vrouw naar keuze en waarom zij zo bijzonder was of nog altijd is. Illustraties en foto’s welkom, mits in het nette. Iets van klei mag ook. Of een recept van een gerecht dat vooral vrouwen lekker vinden.”
Tot mijn plezier kwamen er via het speciale reactieformulier tientallen bijdragen binnen. De belofte om de uitslag vandaag al 1 minuut na middernacht te publiceren kon ik dus op mijn buik schrijven. Hopelijk gaat dat er vanavond weer af.
Drie vrouwen die heel bijzonder voor je zijn? Kom kom, we houden het in het nette hier op het blog
De inzendingen kwamen zowel van onze hard core target group van BvV-bloglezers als van eendagsvliegen die vermoedelijk via Twitter of Google van de wedstrijd gehoord hadden. Er was er eentje die maar liefst drie stukjes instuurde. Op zich niet verboden, maar … het ging over drie verschillende vrouwen! Dat ging er bij de jury niet in: drie vrouwen die heel bijzonder voor je zijn? Kom kom, we houden het in het nette hier op het blog.
Opvallend was ook de inzending – een mooi kort verhaal, dat wel – van iemand (m/v/t) die eerder had verklaard “nooit meer” op dit blog te willen verschijnen. De jury heeft de inzending terzijde gelegd.
Het verhaal hoorde naar de smaak van de jury in zijn intentie toch echt meer bij de #DagvanDeErectie
Een wel heel onsamenhangend verhaaltje, dat echt van hot naar her schokte en kraakte, ging als je het terugbracht tot de core, de plot, de “wat wil de auteur hiermee zeggen” eigenlijk vooral over de auteur zelve, en wel over hoe hij een vrouw “gelukkig” had gemaakt. De beschrijving van de schoonheid van de vrouw, haar ongenaakbaarheid en dergelijke was in feite vooral snoeverij over hoe hij haar het hof had gemaakt en uiteindelijk in zijn bed deed belanden. Geen #metoo, de levenslustige vrouw was er zelf bij en deed niets tegen haar zin, maar het verhaal hoorde naar de smaak van de jury in zijn intentie toch echt meer bij de #DagvanDeErectie die het gisteren op Twitter was. Echt waar en hoppetee ermee. Not here.
Illustraties en foto’s zagen we ook voorbij komen, helaas was er geen enkele authentieke bij, ze kwamen allemaal “van het internet” en dat is gewoon link, qua copyrights. Of in ieder geval teveel werk om uit te zoeken. Sorry!
Een recept “dat vooral vrouwen lekker vinden” was onder die noemer wel ingestuurd, maar allereerst zonder toelichting wat het met het thema “vrouw zijn” te maken had, en bovendien leek het mij ook voor mannen gewoon lekker qua ingrediënten dan. Ook mannen houden van zoet, hoor!
Moeders, dochters, minnaressen, actrices, vrouwen van voormalige presidenten van de VS, noem maar op
Wat na de eerste schiftingsronde overbleef was een vijftal ontroerende, hilarische, of gewoon heel gekke verhalen. Ik zelf mocht de doorslag geven, omdat ik nou eenmaal hier de blogbaas ben. En jullie weten het, ik houd van verrassend, van anders dan anders. Nou, bij Vrouwendag komen er natuurlijk allerlei mooie, lieve, sterke, nog in leven zijnde, of juist overleden vrouwen bij je op: moeders, dochters, minnaressen, actrices, vrouwen van voormalige presidenten van de VS, noem maar op.
Maar om nou een eerbetoon aan een echt takkenwijf te schrijven, dat vond ik apart. Een apart luguber kort verhaal heeft de wedstrijd dus gewonnen en ik druk het in zijn geheel hier af. Auteuresse is … tromgeroffel zwelt aan … en zakt weer in … en zwelt weer aan … en jullie hebben het allang gezien … dus het is … Bertie! Bekend van haar eigen blog waar ze ook regelmatig knotsgekke fantasietjes deelt, naast de meer persooonlijke overdenkingen. En bekend vanwege haar gigamooie nieuwe avatar. Ze schreef speciaal voor ons over een “bijzondere vrouw en echtgenote” .
Ik vond het mooi. Oordeel zelf. Hier komt het.
Man vrouw hond
Er fietste een meisje door de straat. Aantrekkelijk met het dunne lijfje en gebruinde middenrif waar in haar navel een vleugje goud de zon ving. Een man met een houten been, die naast zijn vrouw en hond-met-kluif op het trottoir liep, floot bewonderend. Hij floot langer dan nodig was, het meisje minderde vaart en keek vragend om waarop de man naar haar knipoogde. De vrouw zag het aan en haalde kalm een bijl uit haar boodschappentas.
Een meisje parkeerde bij de supermarkt. Vlot stapte ze uit, trok met een sexy gebaar haar rok recht. Een man in een rolstoel keek geïnteresseerd naar haar, toen naar zijn vrouw met de boodschappentas, naar zijn hond die wederom een kluif torste en tenslotte bekeek hij mismoedig zijn lege broekspijpen. Hij floot niet.
Bertie
Bas van Vuren, aangenaam 
Mooi verhaal bewonderendfluitjeicoontje
Jeetje, heel erg veel en hartelijk bedankt.
Met een maf bedenkseltje bovenaan te komen…. bijna een mop. ☻
Kei leuk Bertie, ook nog van toepassing op rokjesdag!
Dank, Lummel en Klate Taal.
Aan rokjesdag had ik nog niet gedacht, het is een idee. 🙂
Jij hebt wel een totaal verknipt idee van het begrip vrouwendag Bas, maar inhad – eerlijk gezegd niet anders verwacht. Ik mag toch hopen dat het verhaal van Bertie geen herinnering is, maar een gruwzame (edoch geweldig bedachte) fantasie. Complimenten aan haar!
Toe maar! Totaal verknipt idee … Niet anders verwacht … Daar kan ik het mee doen. Jij ook nog een prettige dag verder.
Grote grijns…
Het “verknipte” is me niet duidelijk, ook niet als ik het stukje nogeens kritisch doorlees. Maar het geeft niet. Volgend jaar is er weer een vrouwendag.
Dank voor de complimenten Joke. Het is een fantasietje. (Niet Freudiaans…☻)