Uitslag Internationale-Vrouwendagverhalenwedstrijd

Het is weer Internationale Vrouwendag vandaag en gelukkig maar. Stel dat het gisteren was, dan waren we te laat.

De opdracht voor de wedstrijd van dit jaar luidde: “Deel een herinnering aan een vrouw naar keuze en waarom zij zo bijzonder was of nog altijd is. Illustraties en foto’s welkom, mits in het nette. Iets van klei mag ook. Of een recept van een gerecht dat vooral vrouwen lekker vinden.”

Tot mijn plezier kwamen er via het speciale reactieformulier tientallen bijdragen binnen. De belofte om de uitslag vandaag al 1 minuut na middernacht te publiceren kon ik dus op mijn buik schrijven. Hopelijk gaat dat er vanavond weer af. Lees verder “Uitslag Internationale-Vrouwendagverhalenwedstrijd”

Advertentie

Ikjes zijn beter dan blauwe, groene, gele of roze pilletjes (62)

Logopedisten, fysiotherapeuten, mondhygiënisten (m/v) worden in het overbeschaafde en bezuinigende Nederland weleens opzij geschoven, maar da’s onterecht, althans volgens onze medisch onderlegde reageerster Pawi. “Eenmaal in The Outback, ja, da’s een ander verhaal. Dan moet je het allemaal zelf uitvinden. Maar hier in NL heeft het zeker meerwaarde. Ook muziektherapie, of salsa dansen, echt zoveel beter dan een blauw, groen, geel of roze pilletje.” Ook het bespreken van ikjes lijkt heilzaam voor het afreageren van allerlei agressietjes. Vorige week werd dat hier weer eens gedemonstreerd, zij het dat niet alle leed en ellende kon worden voorkomen.

“Hij wilde naar huis, wist niet waar hij was en wat hij hier deed. Hij was zijn huis kwijt, zijn bril kwijt, zijn vrouw kwijt en de tijd kwijt ..”

Als logopedist in een ziekenhuis komt Rian Los regelmatig mensen tegen die “bijzonder in de war zijn”. Ze is zelf ook in de war, want ze gebruikt wat ze van die mensen hoort voor lollige stukjes in de krant. Dat gaat dan bijvoorbeeld zo: “ … Hij wilde naar huis, wist niet waar hij was en wat hij hier deed. Hij was zijn huis kwijt, zijn bril kwijt, zijn vrouw kwijt en de tijd kwijt ..”  Lees verder “Ikjes zijn beter dan blauwe, groene, gele of roze pilletjes (62)”

Ik ben geboren met een burnout

Autobiografisch verhaal, of toch niet, geschreven door Timmerark

 1. Ik ben blank vuil

blue-eyesIk ben blank vuil. Ik ben een tweede-generatie WOII slachtoffer. Mijn moeder zat in een concentratiekamp.

Mijn beide ouders rookten ten tijde van mijn verwekking. Mijn vader was een alcoholist. Ik was bedoeld om het huwelijk te redden. Dit is niet gelukt. Mijn geboorte had op 12 januari 1966 moeten zijn maar het werd Kerstmis 1965. In tegenstelling tot mijn broer ben ik geboren met een televisie in huis. Zwartwit.

 2. Ik ben geboren met een burnout

Ik ben geboren met een burnout. Ik ben blank vuil en ben er trots op. Maar het is niet iets waarvoor ik gestudeerd heb. Het was geen keuze. En trots is eigenlijk niet juist. Ik ben het gewoon. Je bent toch niet trots om geboren te zijn? Spijt. Dat kan. Of boos. Maar dat zijn emoties, en die heb ik niet in overvloed.

Lees verder “Ik ben geboren met een burnout”

Moeders en vrouwen eren met het respect dat hen toekomt

We vieren moederdag met een brunch in New York. Chique Cubaans restaurant. Met de ober kletsen we over “Dia de las madres“, een dag waarop mannen hun moeders en vrouwen eren met het respect dat hen toekomt. Met waardering kijk ik mijn echtgenote na die is opgestaan om met ons zoontje naar het toilet te gaan. Prachtige vrouw.

“Komt u uit Cuba?” vraag ik aan de ober.

“Nee, Puerto Rico. Ooit geweest?” vraagt hij.

Op mijn ontkennende antwoord zegt hij: “Moet je doen. You will have a lot of fun! But you need to come alone …“.

En met een vette knipoog verwijdert hij zich naar de keuken.

Morgen is het de hele dag Valentijnsdag op Apie’s blog

Over wolven

 

Over wolven

 

Laten we het eens hebben over wolven

In sprookjes wordt je eronder bedolven

Ze vallen vrouwen aan onder het kolven

maar zijn ze nou echt zo gemeen die wolven?

 

De een zegt het zijn toch net lieve honden

Ik heb nog nooit iets rottigs over ze gevonden

De ander zegt ze vreten geiten

dat zijn natuurlijk wel de kille feiten.

 

We weten allemaal dat die zeven biggen

geitenspiesjes in de vriezer hadden liggen

Zelf ontsnapten ze dus de dodendans

Maar die geiten hadden geen enkele kans

 

Daarom ondanks die vieze zwarte haren

En die scheve gele ogen die zo staren

Vind ik zelf een wolf nog niet zo kwaad

‘t is het varken dat ik haat!

 

 

(op verzoek geschreven voor mijn neefje dat wolven haat)

Kaartjes en vrouwen ik kan zo intens van ze houwen

Geen wolken maar buitjes. Kijk er naar luitjes

Oh, als ik vandaag eens dollen kon, met Ilona in de volle zon

Regen en windjes, op de akkers verrotten de bintjes

Kan het iemand bommen wat het weer wordt verdomme?

Ik ga slapen ik ben moe, eerst nog naar ‘t kaartje toe

De zon schijnt, hop eruit, je leeft, je bent, je moet vooruit

Jan’s kaartje rot toch op, we willen echte zon op onze kop

Wat ik me afvraag met zovelen, kan God een wolkbreuk helen?


File tussen Eembrugge en Barneveld, vanwege kip ongesteld

File tussen Eembrugge en Barneveld, daar komt de haan al aangesneld

File tussen Eembrugge en Barneveld, het eitje werd dus afbesteld


Het weer is niet altijd fantasties, gelukkig is er drasties

In het land der blinden kun je niemand vinden

Postje hier, blogje daar, kom maar wolken, sneeuwt u maar

Kiele kiele kiele, wat lief: een baby file!

Kaartjes en vrouwen, ik kan zo intens van ze houwen


Wist niet dat het bestond, een file mollen in de grond

Mensen wat een klucht, vier kilometer meeuwen in de lucht

Vrede op aarde op de weg tussen Zwolle en Naarde

Er is een auto gesignaleerd tussen Tilburg en Weert

De vissen zwemmen in het water, dat wordt een buitje later

Beter een grauwe grijze lucht, dan voor ‘t leven op de vlucht

Bloemlezing uit Apie’s weer- en verkeerrijmpjes, eerder verschenen op drasties bij het weerkaartje en de filemeldingen.

%d bloggers liken dit: