Valentijnsversje met een twist
In ons restaurantje was het weer Valentijn
Samen leken we best gelukkig te zijn
Ik at mijn foie gras met heel veel zin
Bij hem ging de patat er vlotjes in
Ik bestelde een karafje rode Bordeaux
En ook zijn cola – met een rietje – stond er zo
Toen zei hij “mama houdt toch ook van lekker eten
Is ze ons voor altijd vergeten?”
“Jongen”, lachte ik luid, “doe niet zo mal”
Maar ik hoorde “The winner takes it all“
Header image: Café le Paris, 129 Boulevard Carnot 78110 Le Vésinet France.
Het is weer Internationale Vrouwendag vandaag en gelukkig maar. Stel dat het gisteren was, dan waren we te laat.
De opdracht voor de wedstrijd van dit jaar luidde: “Deel een herinnering aan een vrouw naar keuze en waarom zij zo bijzonder was of nog altijd is. Illustraties en foto’s welkom, mits in het nette. Iets van klei mag ook. Of een recept van een gerecht dat vooral vrouwen lekker vinden.”
Tot mijn plezier kwamen er via het speciale reactieformulier tientallen bijdragen binnen. De belofte om de uitslag vandaag al 1 minuut na middernacht te publiceren kon ik dus op mijn buik schrijven. Hopelijk gaat dat er vanavond weer af. Lees verder “Uitslag Internationale-Vrouwendagverhalenwedstrijd”
Luchtig flonsig niemendalletje,
Kittig pluizig lieve malletje,
Als ik vraag houdt zij van mij,
Dan gaan die beide handjes blij blij blij,
Ze lacht en doet heel stout;
Maar zegt niet of ze van me houdt,
Laag gemeen gevalletje.
…
Als je me zo blijft kwellen,
Listig rottig delletje,
Kun je je grafkist gaan bestellen,
De liefde is geen spelletje.
©2017 Bas van Vuren
(Vrij naar Alfred Lord Tennyson’s Lilian, aangereikt door de kunstzinnige Heer Rozenwater): Lees verder “De liefde is geen spelletje”
D’r stond weer eens een meisje met zwavelstokjes voor de deur. Lekker ding. Klapperende knietjes, rank middeltje. Plukjes haar onder het mutsje vandaan. En van die vragende ogen. Of ik oude kranten had. Nee dus. Ook geen nieuwe. Maar ze kwam graag even binnen.
Of ik al een kerstboom had, vroeg ze. ‘Een piek en twee ballen!’ antwoordde ik. De boom zelf, daar was ik nog niet aan toegekomen. Te druk, te koud, teveel gedoe. Ik vroeg of ze iets wilde eten. Als het maar warm en kleverig is, knikte ze enthousiast. Lees verder “Waarom ik altijd weer uitkijk naar Kerstmis”
Opnieuw sensationeel nieuws van het Apie Twitterkanaal. Victoria Secret’s Angel Candice Swanepoel kon de verleiding niet langer weerstaan en heeft zich zojuist ingeschreven voor de dagelijkse updates van haar grootste fan. Als Zuidafrikaanse is zij ook de Nederlandse taal sort of machtig, en dat gaat haar dus vanaf vandaag heel veel plezier opleveren.
Naar verluidt gaf Apies reactie van vandaag, waarin hij openhartig over zijn scheiding vertelt een laatste zetje. Weet zij veel dat die gebeurtenis zich alweer een jaar of vier geleden voltrok en dat Apie inmiddels al weer ruim voorzien is. En hoe. Candice maakt echt nul kans. Maar het streelt wel. Candice, meid, ook jou wensen wij, blogbaas en lezers van dit interactieve blog, heel veel geluk in ’t leven.
Het mandje op zijn rug was bijna leeg. Het grootste paasei had hij voor het laatst bewaard. Dat was voor Sandra, het mooiste en liefste meisje van het land. Als zij lachte, dan lachte de hele wereld met haar mee. Als zij zong, dan hielden de vogeltjes hun snavel. Als zij huilde, dan wilde iedereen haar troosten. De bakker, de buurman, de leraar, de zwerver in het park en de jongen van de mobieltjeswinkel.
De paashaas rende de straat over. Auto’s en trams hielden de adem in en gingen toen weer toeterend en klingelend verder. Daar was het huisje van Sandra. Ze stond voor het raam. Opgetogen klapte ze in haar handen. De paashaas keek omhoog en sprong over het tuinhekje. Zijn zwarte kraalogen glansden.
Geef het nou maar toe, joh, dacht hij nog. Je bent gewoon verliefd. Stapelwaanzinnigsmoorverliefd. Op een mensenmeisje van negentien. Haas die je bent! Denk toch aan je vrouw. Die zit thuis te wachten met een kopje brandnetelthee en een mierikswortelkoekje.
Maar hij roffelde al op de deur. Hij huppelde al door het gangetje. Hij liet zich al languit vallen op het bankje. En Sandra ging bovenop hem liggen. En ze kuste hem overal. Lekker toch?
Gemiddeld besteedt een mens er maar liefst 20.106 minuten van zijn leven aan. Twintigduizend minuten, dat is ruim 335 uur. Waaraan? Aan kussen! Heerlijk. Kussen. Zoenen. Tongen. Maar waarom doen we dat eigenlijk? Waarom ga je met je tong in de mond van die ander woelen?
Gelukkig zijn daar geleerden voor en die hebben dat uitgezocht. Het blijkt dat kussen hartstikke gezond is. Het is goed tegen cholesterol en stress. Met een stevige gepassioneerde kus verbrand je 2-3 calorieen per minuut. Maar het wordt nog mooier.
Die geleerden hebben namelijk ook ontdekt dat kussen ooit begonnen is met het uitwisselen van voorgekauwd voedsel. Speeksel bevat namelijk een hoop voedingsmiddelen en mineralen en gezonde vitamientjes. En waarom zou je dat allemaal voor jezelf houden? Ik weet dus nu waarom ik en mijn vriendinnen zo gezond zijn. En vraag me af waarom mijn kus nog niet is opgenomen in het ziekenfondspakket.
Ik had ooit een vriendinnetje dat tijdens het kussen regelmatig ineens een stukje kauwgom naar binnen schoof. Ik schoof dat speels terug maar dacht er intussen het mijne van. En besloot het uit te maken uit angst dat de warme maaltijd van de vorige avond een keertje mee zou komen.
Veel vogelouders doen het nog altijd trouwens, dat kiss-feeding! Sommige mensenmoeders ook met hun peuters, maar dan komt het op Youtube en gaan mensen er schande van roepen.
Hoe ik dat allemaal weet? Een veganistische schrijfdocente – die keiveel van dieren houdt maar wel de Tulpenrallye rijdt – wees me op Vsauce, een serie intrigerende filmpjes op internet, waarin steeds een bepaald onderwerp wetenschappelijk onderbouwd wordt uitgelegd. Allemaal enthousiast gepresenteerd door een sympathieke, modern bebaarde ADHD’er, van wie zij, Luvienna, spontaan zin krijgt om dat alles ook te onderzoeken. De onderwerpen bedoelt ze dan, zegt ze, niet die bebaarde ADHD’er. En dat kan ik me voorstellen, want op een gegeven moment wil je die vent op z’n smoel slaan. Ik wel tenminste.
Maar dat moet je ervoor overhebben. De video is keileuk. Kijk zelf maar, weet wel dat het verhaal over het kussen na vier minuten ophoudt. Daarna vertelt hij over andere dingen, over moederliefde en genegenheid. En hij laat enge videootjes zien van zielige experimenten op aapjes en jonge hondjes in de jaren zestig. Pas op het einde komt hij weer op dat kussen terug. De video na vier minuten uitzetten en iemand gaan kussen is dus ok.
Hoe je echt lekker kust dat zie je dan weer in deze video, waarin twee giechelende meisjes, ook al zo hyperactief, 8 tips geven die van jou de lekkerste kusser van de wereld maken. Als je er naar kijkt, dan krijg je er zin in. En da’s goed natuurlijk. Mits je iemand in de buurt hebt.
Maar heb je niemand in de buurt, kijk er dan vooral niet naar. Zet dan dit heerlijke zwijmelmuziekje op en weet dat het wel goed zal komen. Echt, vertrouw erop, ook jij gaat binnenkort iemand vinden die gekust wil worden. Vertel dit verhaal maar. Dat het gezond is.
Vrouwen zijn zoals bekend wat minder solide gebouwd dan mannen. Ze hebben minder spieren. En de spieren die ze hebben kunnen ze niet zo goed beheersen.
Dat komt omdat ze die vroeger niet hoefden te gebruiken in hun groentetuintje of bij het afstoffen van de grot. Mannen moesten rennen, schoppen, met speren zwaaien en, als de gelegenheid zich voordeed, paren met wat ze konden. En ook voor dat laatste heb je stevige spieren nodig. Spieren die weten wat ze doen.
Oproep. Graag alleen serieuze antwoorden. Ik ben al jaren verliefd op mijn tandarts. Nu blijkt dat zij dat ook op mij is. Volgende week donderdag hebben we voor het eerst een date. ’t Is een heel mooie en sexy vrouw. Maar als ik aan de allereerste kus denk, dan ben ik bang dat ze onwillekeurig met haar tong mijn tanden gaat afzoeken op gaatjes. Heeft iemand hier ervaring mee? Doen tandartsen dit?
“Lummel” is een kookblog in opmars. Steeds meer mensen wisten in 2013 de weg naar de online recepten van deze chef te vinden. En 2014 lijkt een bijzonder jaar voor het blog te gaan worden. “Meestgelezen kookbloque” van zowel Nederland als Frankrijk zit er in. Veuillez retrouver ici le contenu frais dans un decor renouvele met allerlei streepjes.
“De lallende lummel” (voorheen actief op de NRC) is een blije Nederlander die al jaren in Frankrijk woont, daar boodschappen doet, daar kookt, daar eet en daar op maandag met collega’s niet over voetbal maar over eten lult. Fransen hebben verstand van koken, Nederlanders van schrijven en amuser. Dat is nu allemaal verenigd in een en dezelfde persoon.
Lees verder “Drie (3) redenen waarom lummel het meestgelezen kookblog van 2014 wordt”
Bas van Vuren, aangenaam 