Staande je sokken aandoen, anders ga je vroeg dood. Een oude amalgaamvulling laten vervangen, dan krijg je spontaan kippenvel op je armen. Iemand een “fijne vaccinatie” wensen, dan kom je in de krant. In het Duits “verflucht” schelden, met een oe, en er dan in het Nederlands verf-lucht van maken. Dan krijg je de lachers op je hand. Je Thaise vrouw naar de inburgeringscursus vergezellen en je kapot schamen voor de dienstdoende ambtenaar die haar voor “analfabeet” uitmaakt. Je als ervaren huisarts aanbieden als prikhulp bij de GGD en uitgenodigd worden om wc’s schoon te komen maken op de camping.
Het kan je zomaar overkomen in ikjesland, dat land dat de NRC-lezers elke week weer volschrijven met anekdotes. Hier in dit blog bespreek ik ze, samen met de reageerders van de Bas van Vuren Aangenaam Community. En da’s een bijzonder gezelschap hoor, met een hoog expatgehalte, dus dan weet je het wel.
Een ikje is iets dat je zelf hebt beleefd
Die goede raad over staande je sokken aandoen, was afkomstig van een jarige man van 90 die in de dorpskrant van Emma Visser werd geinterviewd. Zij schreef het interview voor ons over in de NRC. “Een interview van de ene krant naar de andere overbrengen, dat noem ik geen ikje”, zei onze Pawi snibbig. En gelijk dat ze had. Een ikje is iets dat je zelf hebt beleefd. Was dat ooit althans. Lummel meldde dat hij altijd eerst koffie drinkt voordat hij zijn sokken aantrekt. Dus dat we dat ook weer weten. Niet dat hij het naar de krant stuurt, maar hij zet dat wel hier op het wijde internet.
Voordat ik verder ga: de podcast van vorige week viel alweer in goede aarde. Bertie verwoordde het algehele gevoelen als volgt: “Je hebt les gehad van mijn vroegere lerares, kan niet anders. Niet overdreven diep ademhalen, goed articuleren, de juiste accenten, tijd nemen om rustig te spreken …” Dus wie weet doe ik het nog weleens een keer. Maar er gaat bizar veel tijd inzitten die een normaal mens niet altijd heeft. En naar een meisje – geaardheid niet belangrijk – dat de potcast samen met mij wil inspreken wordt nog altijd gezocht. Aanmeldingen graag via het contactformulier dat rechtsbovenaan via “over en about” tevoorschijn te toveren is. Ook Pawi was er over te spreken: “Prima de luxe, podcast met goed gedoseerde muzakjes, niet te luid en bescheiden genoeg om de inspreker goed te laten uitkomen.”
Regien te Voortwis schreef over een gepensioneerde journalist in zijn tandartspraktijk, waarbij hij een oude amalgaamvulling vervangt. Het blijkt een vulling te zijn die de grootvader van Regien vijftig jaar geleden heeft geplaatst. Kippenvelmomentje hoor. “Familiebedrijfje”, oordeelde Lummel onbarmhartig. “Opa heeft goed voor zijn nageslacht gezorgd door kleine tijdbommetjes in de monden van zijn patiënten te verstoppen.”
“Mensen zijn zeikerds …”
De Schrijvende Rechter (DSR)
“Fijne vaccinatie”, krijgt Evert Lamfers te horen van een RIVM-medewerker als hij telefonisch antwoord op zijn vraag heeft gekregen. “Mensen zijn zeikerds …” verzuchtte De Schrijvende Rechter (DSR) onder algemene bijval. In Frankrijk, zo vertelde Lummel, zeggen de mensen om de haverklap “courage” tegen elkaar. “Ik heb helemaal geen courage nodig om de rest van de dag door te komen”. En Ad Hok had zelfs vroeger een Belgische directeur die elke ontmoeting begon met “Ça va? Ça marche? Ça boom? Quelles bonnes nouvelles?” Ilona wist te melden dat mensen die geïnterviewd worden nadat er iets ergs is gebeurd en voor het gesprek bedankt worden vaak met “graag gedaan” antwoorden. Ook mal. DSR weet immers hoe het wel hoort: “Na een interview over iets ergs past een kort, ingetogen knikje waarbij je de ogen sluit, net iets korter dan wanneer je een laatste groet brengt of een krans legt.”
Geheel in stijl plaatste Ad prompt een paar zwartwit-televisiemomentjes in memoriam van Herman Stok. Een hele mooie is wel die waarin ze het over de Rolling Stones hebben:
Stout meldde Klare taal dat zij bij haar thuis zijn naam “wel eens achterste-voren” uitspraken!
Nee dan Ben Uijtjens, die vertelde dat hij en zijn vrouw gek zijn op germanismen. De verwensing “Verflucht” werd bij hem “verf-lucht”. De hele dag door zegt hij dit, tot verveling van zijn vrouw. Maar ja, die houdt volgens hem ook van germanismen en dan accepteer je die dingen van je man. DSR: “Goedzo, inzender! De Bond tegen het Vloeken is op de hoogte gebracht en zal Verflucht in de Nederlandse uitspraak binnenkort aan de lijstje Rodondenderon! en Zand, Zeep & Soda! toevoegen.”
… waar het echt om gaat is of die mevrouw wel harinkies van de staart eet
De Schrijvende Rechter (DSR)
Het schandaal rond de Thaise vrouw van Pieter A.M. Schreuder was me er eentje. Het mens spreekt Thais, Engels, Indonesisch en Portugees en ze heeft “een universitaire opleiding” gevolgd. Toch schreef de ambtenaar van de inburgeringscursus haar in als “analfabeet”. Is hij dus zelf. We konden en kunnen ons hier keikwaad over maken. Maar, zoals DSR, terecht opmerkte: ” … waar het echt om gaat is of die mevrouw wel harinkies van de staart eet, EK-juichwappies spaart bij de AH en een uitgesproken standpunt heeft over Zwarte Piet. De rest is allemaal bijzaak.”
Het voorval zal zeker besproken worden op ons aanstaande zoemuurtje (c) , de derde alweer, wat of een zoemuurtje is? Zie alhier en houd het reactieveld in de gaten. Lummel stuurt je subiet een linkje als de datum is vastgesteld en als je mee wilt doen.
Willem van Walsem was boos op de GGD en wie niet zou ik bijna zeggen? Je kunt bij zo’n beetje alles wat ze gedaan hebben wel boos worden, zelden zo’n soepzootje gezien. Maar goed, de prik zit erin dus laten we onze zegeningen tellen. Maar Willem was dus een huisarts met 34 jaar ervaring en meldde zich aan bij de GGD om te helpen bij het prikken. Hij werd naar uitzendbureau Randstad gestuurd en kreeg per ommegaande bericht: „Hallo Willem, volgende week kun je wc’s schoonmaken op de camping.” Dat hij niet de enige vrijwilliger is die het bos werd ingeholpen bleek uit het krantenknipseltje dat Pawi deelde.
Simon Tahamata scoorde vorige week de 100e reactie en mag het zwaarvergulde lepeltje tegemoet zien, als hij even zijn adres toemailt.
De titel is intrigerend genoeg: “Haal Je Bikini Uit Het Vet”
En toen waren we al weer bijna door het intro heen. Of het dit keer een beetje afgeraffeld is? Ja, zou kunnen. Ik heb dit weekend in de studio bij Kees Tel in Helmond doorgebracht, samen met volkszanger Gerry Berghoef en nog wat anderen, om zijn Giga Zomer Hit 2021 op te nemen. Het is een erg leuk vrolijk liedje geworden, al zeg ik het zelf. Nog een weekje, zo schat ik, en dan wordt het ten doop gehouden. De titel is intrigerend genoeg: “Haal Je Bikini Uit Het Vet”. Ik kijk vooral uit naar de opname van de videoclip. Zodra die er is, dan zien jullie hem natuurlijk hier. Maar goed, toen bleef er weinig tijd over voor een fatsoenlijk intro. Het is niet anders. Toch een plezierige ikjesweek toegewenst natuurlijk.
Wil jij net als Pawi, Lummel en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van de auteurs en reageerders van deze site? Een keer meedoen aan het nieuwe interactieve Van Vuren Gezellige Reageerders Zoemuurtje ©? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik fotografeerde weer een bordje. Dit keer in een etalage van een dierenspeciaalzaak. Hoe iemand het in zijn hoofd haalt om dat te willen, dat weet ik niet. Maar daar kun je dus buffeloren kopen. Buffeloren! Er is dus een dierenwinkelmedewerker of – toeleverancier die ’s nachts het weiland insluipt met een scherp mesje en dan van die lieve nietsvermoedende buffels de oren afsnijdt. Ter wille van de wetenschap? Ter wille van iets heel belangrijks zodat wij mensenkinderen iets engs kunnen uitroeien of keigezond worden of het eeuwige leven krijgen? Nee, om aan Fikkie de hond te voeren!!! Zo’n mormeltje in een mandje met van die kwijl en droevige hondenogen. Want ja, Fikkie die houdt van oren, en het moeten ook echt buffeloren zijn. Niet van plastic, niet van rubber, nee, van buffel. Man man, weet je wel dat voor 10 stuks oren dus op z’n minst vijf buffels zijn afgeslacht? Voor jouw hondje. Dierenvriend noem je je toch? Misschien zie ik volgende week weer iets anders.
Foto: “Buffeloren voor de hond” © 2021 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
De Here
Mijn vriendin en ik zitten op een bankje in de Katwijkse duinen, hopend op de nachtegaal. Een oudere man vraagt of hij naast ons mag zitten. „Wij zijn gevaccineerd”, zegt mijn vriendin. „Ik ben van mijn leven nog niet gevaccineerd”, antwoordt hij. „God behoedt mij voor ziekten.” Wij willen weg, maar hij is nog niet klaar. „Bent u in de Here?” Haastig fietsen wij weg en horen vijf nachtegalen zingen. Spinoza zei al dat God gelijk staat aan de Natuur. En de Natuur is volmaakt.
Hans Ulrich
Toch een nieuwe terugblik op de afgelopen week. Goed begin weer.
Buffeloren zullen een restant zijn bij de slager. Als de buffels geen melk meer geven voor de mozarella worden ze geslacht. Vlees naar de industrie voor biefstukjes en kroketten, oren naar de dierenwinkel, staart naar de modewereld. Zo iets, denk ik.
Over het ikje: zonder die twee laatste zinnen – die net zo hoogdravend zijn als de man die ze ontvluchten- zou het beter zijn.
Staart naar de modewereld? Als kwasten?
In de Here… met een hoofdletter nog wel. Huiver.
Je intro leest heel wat prettiger. 😉
Het ikje doet denken aan de man die, als bij een overstroming het water over de drempel klotst, weigert zijn huis te verlaten en met een reddingsbootje mee tevaren: ‘Dank u, maar ik vertrouw op de Heere, die zal mij redden.’ Als het water stijgt en het dak heeft bereikt, nadert een helikopter, de touwladder hangt er al uit. En weer wijst de man de hulp af: ‘Dank u, maar ik vertrouw op de Heere, die zal mij redden.’
Het water stijgt en hij verdrinkt. In de hemel aangekomen vraagt hij teleurgesteld aan God: ‘Waarom heeft u mij niet gered?’ Waarop God antwoordt: ‘Niet gered? Ik heb eerst een reddingsbootje gestuurd, en toen nog eens een helikopter! Wat wil je nog meer? ’
Overigens zijn hiero Buffalo wings erg populair. Als mensenvoer.
Hier kun je bij sommige slagers varkensoren kopen. Om zelf op te eten. Ik heb dat gedaan en vond het niet echt lekker. Heel kraakbenig en gelatineus.
Het ikje is een gekunsteld in elkaar geprutst wangedrocht. Verre van natuurlijk. Laat staan volmaakt.
https://chefsimon.com/gourmets/la-bonne-bouffe-a-sam/recettes/oreilles-de-cochons-sautees-en-persillade
Het is maar weer eens duidelijk waarom er vroeger in christelijke kringen tegen ’t Handelsblad werd geaggeerd: goddeloze praatjes, wereldse filosofen en God=natuurgedwaal. Ach, wat wordt dat akelig kermen voor de eeuwigheid als je op zo’n manier met een ingebeelde hemel naar de hel wordt gestuurd!
Vijf nachtegalen? Geen vier, geen zes dus? Toch van die vogeltjes die je alleen hoort, vanuit het dichte struikgewas? ’t zal wel weer een ringtone geweest zijn.
Mensen waren al zeikerds, ze blijven het ook deze week, de heer In den Here incluis.
DSR heeft laatst een documentaire gezien over een worstelaar die zich had doodgevreten in de kalkoenekonten. Is daar ook een recept voor?
ja hoor, ik eet zelf graag kippekontjes.
Braad een kalkoen op uw gebruikelijke wijze.
Als het beest gaar is snijdt u het kontje, bij een kalkoen kan je zelfs wel van een kont spreken, van het karkas af en eet het op
Een mager recept voor zulk een vettig vleesje.
Ik heb wel bijna alle andere losse onderdelen van kalkoenen op de markt gezien. Maar nooit de konten, die hier croupion heten, dat klinkt al gelijk lekkerder. Wel de Sot- l’y -laisse, een heerlijk stukje vlees waarvan u smakelijke gerechten op het minst gelezen kookblog kunt vinden.
Ik zou graag voor dinsdagmiddag weten naar wie ik een zoemlink moet sturen en vooral hoe laat. Dan kan ik aan de slag.
Stuur vooral een link, zou DSR zeggen – maar is er al een datum vastgesteld?
Simon Tahamata, wat een ” legend ” maar of hij harinkies eet ?
Ik dacht woensdag, ad, bas en ik hebben ja gezegd. Hoe laat hebben we het nog niet over gehad. De anderen hebben niet gereageerd.
Harinkies eten wij allemaal, Peter. Van de staart.
Zijn die Helmondse bikinivetters van APD soms de erven Johnny Hoes?
Produceren ze ook Warhoofds bemoedigende ouderenopera’s?
Warm, de studio van Johnny Hoes (Telstar) ligt of lag vlakbij.
Donderslag
Mijn vriendin heeft gesproken met een babbelzieke buurtgenote. Het was een ongewoon kort gesprek. Haar man, een stil water, gaat bij haar weg. Nooit zag je hem en haar samen. Het enige wat die twee voor de buitenwereld met elkaar verbond was die hond. Voor de buurtgenote was het natuurlijk „een donderslag bij heldere hemel” geweest. „Na meer dan twintig jaar.” Mijn vriendin vroeg: „Wat nu?”
„Nu gaat hij proberen nog iets van zijn leven te maken.”
Boudewijn Otten
De man van een buurtgenote van de vriendin gaat weg. Wie mag die hond houden?
De man van de ZKV – Zeer Korte Verhalen – AL Snijders is gisteren overleden. (Pseudoniem van Peter Cornelis Müller.)
Elke zondagochtend luisterde ik naar zijn zelf voorgedragen verhaaltjes op NPO4.
Zo ook afgelopen zondag.
Dat waren de betere “ikjes”, zij het dan van wat meer woorden, maar ach. Het waren dan ook geen ikjes.
Die buurtgenote heet dan babbelziek te zijn, de inzender zet het allemaal in de krant. Hypocriet.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen. We kunnen volgende week een zoemuurtje plannen. liefst ´smiddags of begin van de avond. Roept u maar. Om het beheersbaar te maken heb ik graag uw voorkeuren op deze draad voor Vrijdag avond. Dan doe ik de links op zondag.
Voor mij het liefst in de middag.
Jammejammerjammer, ik kan nog steeds niet meedoen maar ik zal aan jullie denken. 🙂
Volgende week kan ik op dinsdag of woensdag. Niet al te vroeg in de middag, graag (of ik zal genoodzaakt zijn mijn video uit te zetten).
Dinsdag en woensdag kan ik ook
Bewijs
Als huisarts en straatdokter krijg ik veel vragen over vaccinaties en de laatste weken ook over vaccinatiebewijzen.
Op het spreekuur voor dak- en thuislozen vraag ik aan een dakloze of hij zich al gevaccineerd heeft.
Hij kijkt me aan en ik zie op zijn gelaat met weinig tanden een grote glimlach. Hij tilt zijn wat vervuilde T-shirt omhoog en laat een pleister van ten minste een week oud op zijn bovenarm zien. Hij lijkt van plan zuinig te zijn op zijn vaccinatiebewijs.
Marcel Slockers
Slecht geschreven, bovendien druipt de meewarigheid er van af.
Schoenmaker hou je bij de leest zou ik willen zeggen
Oh oh, die huisartsen toch. Maar ja, je kunt niet overal goed in zijn. Ik vergeef het ze altijd maar.
…of hij zich al gevaccineerd heeft… Hij doet het volgens de arts kennelijk zelf.
Volgende week wordt het in de middag moeilijk, het begin van de avond is sowieso lastig.
Niets dan waardering voor het goede werk voor/onder de daklozen maar DSR ziet de toegevoegde waarde van deze inzending niet in. Bij een straatdokter denkt je ook meteen aan de straatprediker. Die lui zijn tamelijk heterodox, om het maar zachtjes uit te drukken.
Enfin, alweer een huisarts in korte tijd. Heeft Arts&Zeiljacht oid zelf geen hoekje voor dat soort dingen?
Nog even over de podcast van vorige week, aangezien er in het introotje over een ‘algemeen gevoelen’ wordt gesproken, waar DSR in ieder geval niet in is gekend. Die spreekt altijd voor eigen rekening, zoals u weet.
Het gesproken gedeelte was weer bui-ten-ge-woon kalm. Echt superkalm, nog kalmer dan vorige week zelfs. DSR zou willen dat ie het kon, zo kabbelend kalm. Een gemenerik als Trump zou zelfs met enige overdrijving over ‘low energy’ kunnen spreken, met name aan het eind toen de stem van de spreker, met een klein kikkertje in de keel, onbedoeld leek weg te sterven….
Eet op voorhand een banaan en hou de boel gesmeerd. Of drink Red Bull, dan sla je twee vliegen in een klap.
De uitwerking op de doorgaans onstuimige DSR junior jr. was trouwens opmerkelijk. Hij vleide zijn blonde kopje tegen papa’s schouder en sloot de oogjes. Hij zou nog beginnen te snurken, maar dat was buiten het zoveelste riedeltje van de trekzak, rommelpot of natte saloonpiano gerekend, dat nu soms zelfs tijdens de schriftlezing doorliep – alsof je in je in een lift of hotellobby bevond.
Maar voor de rest een leuke hobby lijkt me. Quilten, maar dan met je stem, zoiets.
Mooi toch dat er een spreekuur is voor dak- en thuislozen.
Die dakloze heeft blijkbaar ervaring met zelfvaccinatie!
Qua zoom kan ik dinsdag en woensdag tot op heden.
Ik wist niet dat er een spreekuur was voor dak-en thuislozen, mooi dus.
Deze huisarts kent blijkbaar zijn bezoekers goed en weet dat deze man aan ‘zelfvaccinatie’ doet.
Qua zoom, volgende week kan ik dinsdag en woensdag tot op heden. Middag prima
Beetje overbodig die tweede blijkt nu…….
Ik lees trouwens buffeloren net als ringeloren. Verflucht zou ik bijna zeggen.
Geen ikkie vandaag?
Komt eraan. Een minuutje nog.
Meester
Ik geef geschiedenis aan 4 havo, een pittig stel. Een van mijn leerlingen heeft een 8,8 voor een schoolexamen gescoord.
Ik vraag haar klassikaal: „Top gedaan. Hoe heb je je voorbereid, wil je dat delen met mij en je klasgenoten?”
Zij, en plein public: „Ja hoor, meester. Ik heb het boek niet gelezen, uw PowerPoints en aantekeningen niet bekeken. Ik heb alleen maar YouTube-filmpjes van andere docenten bekeken.”
Frank Joop
Je vraagt je af wat de gemiddelde score is als 8,8 zo bijzonder blijkt.
En zou Frank Joop ook een achternaam hebben?
‘Top gedaan’ – wtbf?
‘Ik vraag haar klassikaal’ / ‘en plein public’ – idem.
En dan dat gewauwel, ‘wil je dat delen met..,’ ’t is toch geen groepstherapie?
‘Nadat ik haar vroeg hoe ze zich had voorbereid, sloeg ze schuchter haar ogen neer en bloosde tot ver achter haar oren. Nauwelijk hoorbaar verzocht ze een onderhoud onder vier ogen. Na afloop dankte ik haar voor haar discretie.’
Enfin, ’t heeft in ieder geval zelfspot.
Precies! Zelfspot kom je nog maar zelden tegen in de ikjes. Heel gewaagd.
Wat je ook ziet in dit ikje is het vervagen van de begrippen meester en docent. Daar was ooit een straffe regel voor: koning keizer admiraal. Of. Meester leraar docent lector hoogleraar. Mooi dat dit wordt losgelaten.
Kort verhaal
A.L. Snijders was een meester van het zeer korte verhaal. Maar de filosoof Martin Heidegger kon het nog compacter. Toen hem werd gevraagd iets over het leven van Aristoteles te vertellen, zei hij: „Aristoteles werd geboren, werkte en stierf.”
Hans Tiemersma
Ik kan het nog korter: “Dag Hans”.
Een mopje over drie schijven, wat worden we weer verwend….-zucht-
Qua zoemen is het hier volgende week een tikkie druk. Woensdag zeker niet mogelijk. De dinsdag misschien, en dan hoe later hoe beter. Niet dat jullie niet een keertje zonder mij kunnen zoemen natuurlijk … 😉
Qua commentaar van DSR op het podcastexperiment (2e versie): zekers, rustig is mijn handelsmerk, daar ben ik zuinig op, er zijn al genoeg opgewonden hysterische dj’s op de radio. Maar dat je niet door hebt dat de doelgroep voor het intro 50+ is dat valt me van je tegen. Ik ben benieuwd wat voor verhaaltjes je dat hummeltje voorleest. * huiver icoontje *
Je hebt rustig en je hebt buitencategorie rustig. APD kan zijn podcast best ‘de pekdruppel’ noemen.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pitch_drop_experiment
DSR leest afwisselend ‘Bobbi Beer gaat naar de dierentuin’ en ‘Bobbi Beer is ziek’. Het gehoor is buitengewoon streng wat betref de gebruikte woordkeus, intonatie en het commentaar bij de plaatjes. Voorbij gaan aan de krokodil zonder een hoogst bezorgde blik te werpen, is niet toegestaan. En dat de opgeknapte zieke uiteindelijk TWEE broodjes worst eet, is iets wat junior jr. al bij de eerste bladzijde ter sprake brengt, opdat we niet hoeven te vrezen.
Hier wordt AL Snijders tekort gedaan. Hij wist echte verhalen op een boeiende manier te vertellen. Hij wordt zelfs vergeleken met Tjechov (door Krielaars in de NRC).
Ik overweeg een dagelijkse podcast waarin ik alleen de ikjes voorlees. Dat zal dan een stuk dynamischer want korter zijn. Of de ikjes tegen de tijd dat ik dit echt ga doen nog bestaan is ongewis.
Nieuwe ronde nieuwe kansen. We stellen hetzoemuurtje weer een week uit. Roept u maar.
Vergeet niet in de podcast spelfouten, overtreden van grammaticaregels, of juist grappige metaforen te benadrukken. Hell of a job, lijkt me.
Los hiervan, het voorlezen door DSR aan zijn junior is herkenbaar. Deed ik ook met veel plezier.
Zoemen mag voor mij ook over een maand.
Op 23 juni vlieg ik naar Italie, Covid volente. De kans op zoemen lijkt me klein die week.
Keeper
Op een paar honderd meter van het Cruyff Court, het stadse trapveldje in de Amsterdamse Baarsjes, staan twee jongetjes. Ze zijn een jaar of acht – te klein om zich te kunnen handhaven tussen de oudere jeugd op het Court. De een staat voor een etalageraam, de ander klaar om te schieten. „Jongens, passen jullie een beetje op met die ruit?”
„Maar mijnheer”, zegt de jongen die voor de etalageruit staat vol vuur, „ik ben écht een hele goeie keeper!”
Frank van Vree
Je ziet het voor je!
Nou nou, met Gerry in Zandvoort aan de zee … nu het zonnetje nog! Bikini’s zat, dat wel.
Voor een cover versie van deze klassieker?:
Haha! Je bent warm, Ad. Als een knipoogje naar deze klassieker zingt Gerry “We gaan naar Zandvoort aan de zee, we nemen broodjes en worstjes mee” (hij houdt namelijk niet van koffie en dat lekkere ding dat bij hem is ingestapt al helemaal niet). Volledige lyrics ergens volgende week hier op de site, afhankelijk van de Buma/Stemra.
Can’t wait.
Well you’ll have to!