Kattenpis en bevergeil (324)

Over ikjes, parfum en weer zo’n gezellig zoemuurtje ©

Snuffelen aan een proefflaconnetje L’Air du Temps? Of aan een gebruikt mondkapje van een medewerker forensische opsporing? Een afhaalmaaltijd van een authentiek Indiaas restaurant? Even ruiken aan een pasgeverfd stalen hek? Een rij mannen voor een openbaar toilet? Bijna 30 levendige leerlingen van groep 6?

Dat zouden we allemaal weleens willen en bij de meeste geuren kunnen we ons wel een voorstelling maken. Als we althans niet aan corona lijden. Maar ikjes, die lezersverhaaltjes uit de NRC, die kunnen we voorlopig alleen nog maar lezen. Niet ruiken. Het is niet anders. En het is aan de schrijver om ze toch “in your face” te schrijven. Zodanig dat het lijkt alsof je er in geuren en kleuren zelf bij bent. Lukt niet altijd hoor.

Hopla naar beneden en lezen die eerste regel

Hier in dit blog beoordelen wij – de leden van de Bas van Vuren Community – de ikjes van vorige week. En we bespreken ditjes en datjes van hier en van daar. Best aardig om te lezen, ook als je er niet bij was. Probeer het maar. Hopla naar beneden en lezen die eerste regel. De rest volgt dan vanzelf totdat je het hele stuk ademloos hebt uitgelezen en bij de uitleg van de header (de grote foto hierboven) bent gekomen.

Lees verder “Kattenpis en bevergeil (324)”
Advertentie

April roert zijn staart (321)

Over ikjes, lammetjes en Boer’nsmurf

Wat een ontzettend leuk begin van de week. Heb genoten en natuurlijk ondanks windkracht 6, regen en grijze wolken zin in een ijsje gekregen. En liefst zou ik dan zo een mooie coupe chocoladeijs met het lepeltje willen oplepelen. Langzaam, smeltend in de zon met de vogels op de achtergrond en met wat druppeltjes die langs mijn mond op mijn jurk vallen. Een fijne week verder!

Dit is zomaar een willekeurige reactie van een blije lezer die zelf een keimooi blog heeft. Ik dacht, kom, ik druk hem eens integraal af. Want man, man, wat levert dit intro toch elke week hartverwarmende reacties op. Laat ze maar komen, hoor, ik lust er wel pap van. Vooral bij gebrek aan materiele waardering. Ik doe het allemaal voor nop, voor het plezier, en voor wat schamele advertentieinkomsten die volledig opgaan aan de beheerskosten, zoals het domein registreren en beheren en vooral aan de porto en inpakmaterialen voor de lepeltjes.

Ik heb al jaren geen lammetjes meer opgetild

Het was vorige week Pasen en we haalden hier herinneringen op aan precoronapaasfeesten. Zoals de Paasmarkt waar de Van Vurentjes met het jonge gezin heengingen. Keidruk. Je kon er over de hoofden lopen. Als we op tijd waren dan was de bijbehorende veemarkt ook nog open – tot 1 uur ’s middags – en mochten wij, kinderen, kalfjes aaien en lammetjes optillen. Those were the days. Ik heb al jaren geen lammetjes meer opgetild.

Lees verder “April roert zijn staart (321)”
%d bloggers liken dit: