Tag: Elisabeth de Jongh

Vol in de ribben (325)

Over ikjes, iemand in de trein en Warhoofd

Voor de ingang van het ziekenhuis in Rotterdam of in Keulen. Bij de voordeur of bij het vredesvuur. Of in de trein naar Dordrecht. Het zijn zomaar wat plaatsen waar je vorige week geweest zou hebben kunnen zijn. Als je maar in een NRC-ikje had gefigureerd. Leuk toch? Maar niet getreurd als het niet over jou ging. Hier bespreken we de kwaliteit van deze lezersanekdotes in v/h de kwaliteitskrant en we nemen en passant ook het leven van alledag mee. Of we er nou bij zijn geweest of niet.

Hij raapte Rita van de straat en bracht haar eerst naar huis

Wat een pech, zeg! Reed me daar een jonge SUV-bestuurder die arme Rita Bruning vol in de ribben. Ook nog terwijl hij eigenlijk voorrang had moeten verlenen. Hij raapte Rita van de straat en bracht haar eerst naar huis, maar omdat dat niet het gewenste resultaat had naar de Eerste Hulp. Hij liet Rita voor de ingang uit zijn hoge auto glijden en hief een hand op: “Een prettige dag verder!”

Lees verder “Vol in de ribben (325)”
Advertentie

April roert zijn staart (321)

Over ikjes, lammetjes en Boer’nsmurf

Wat een ontzettend leuk begin van de week. Heb genoten en natuurlijk ondanks windkracht 6, regen en grijze wolken zin in een ijsje gekregen. En liefst zou ik dan zo een mooie coupe chocoladeijs met het lepeltje willen oplepelen. Langzaam, smeltend in de zon met de vogels op de achtergrond en met wat druppeltjes die langs mijn mond op mijn jurk vallen. Een fijne week verder!

Dit is zomaar een willekeurige reactie van een blije lezer die zelf een keimooi blog heeft. Ik dacht, kom, ik druk hem eens integraal af. Want man, man, wat levert dit intro toch elke week hartverwarmende reacties op. Laat ze maar komen, hoor, ik lust er wel pap van. Vooral bij gebrek aan materiele waardering. Ik doe het allemaal voor nop, voor het plezier, en voor wat schamele advertentieinkomsten die volledig opgaan aan de beheerskosten, zoals het domein registreren en beheren en vooral aan de porto en inpakmaterialen voor de lepeltjes.

Ik heb al jaren geen lammetjes meer opgetild

Het was vorige week Pasen en we haalden hier herinneringen op aan precoronapaasfeesten. Zoals de Paasmarkt waar de Van Vurentjes met het jonge gezin heengingen. Keidruk. Je kon er over de hoofden lopen. Als we op tijd waren dan was de bijbehorende veemarkt ook nog open – tot 1 uur ’s middags – en mochten wij, kinderen, kalfjes aaien en lammetjes optillen. Those were the days. Ik heb al jaren geen lammetjes meer opgetild.

Lees verder “April roert zijn staart (321)”
%d bloggers liken dit: