Tag: Coronaliedje

We willen weer kikkerdril (272)

Over ikjes, het nieuwe coronastrijdlied van Gerry en een lepeltje

Laten we het maar gezellig houden vandaag. Er was ene Delphine Lecompte die in de NRC (voorheen kwaliteitskrant hoor je er dan minachtend bij te schrijven, maar dat doe ik niet) tekeer mocht gaan tegen “verwerpelijke dichters die nu zorgzaamheid uitdragen”. Ik had gehoopt op een lezenswaardig betoog tegen het fenomeen van de dichters die vandaag de dag over het Coronavirus rijmen als was het een geliefde. En daar zou ik het dan al dan niet mee eens kunnen zijn. Maar Delphine broddelde maar wat aan en koketteerde vooral met zichzelf en haar, vindt zijzelf, ruige levensstijl met veel seks en drank. Stoer hoor! Was dat in de jaren zestig …

Ze heeft zogenaamd niets op met dichters die succes hebben, maar verwijst wel subtiel naar haar eigen Cees Buddinghprijs voor haar debuut in 2009. Heeft ze destijds niet geweigerd, ze stond maar wat graag op dat podium, en ze heeft het er zelfs nu, meer dan tien jaar later, nog over. In die tien jaar heeft ze dan ook bitter weinig succes gehad. Haar doorbraak was het zeker niet, en ik vrees dat die nog even op zich laat wachten.

Lees verder “We willen weer kikkerdril (272)”
Advertentie

Hoe zet ik oma op pauze? (271)

Over ikjes en kleinkinderen en een vrolijk coronaliedje

Jokezelf is voorzitter van een Vereniging van Eigenaren en daar is tussen een drietal buren de pleuris uitgebroken, vertelde ze. Joke werd tamelijk dringend verzocht om daar een oplossing voor te vinden. “Maar dan moet ik bij die mensen langs en we mogen niet bij elkaar op bezoek. Ga ik natuurlijk wel doen, onder het respecteren van die 1,5 meter afstand, want de klager heeft in mijn optiek hartstikke gelijk en het kan niet langer doorgaan zoals het nu gaat.” Hoe dat is afgelopen horen we hopelijk nog, het is hierna immers erg stil gebleven.

Klare taal verklaarde intussen overweldigd te zijn door alles wat met corona te maken heeft en ze zeeg even hier op deze site neer. “Een intro en een ikje, commentaren, meningen, adviezen … alles raast maar door.” Fijn om hier even op adem te komen. Zo is dat, hier kan iedereen ten allen tijde even komen zijgen hoor, daar doen we het voor.

Het bezoek aan de site is sinds het begin van de crisis met ruim 30% toegenomen. Het aantal lepeltjes staat echter al weken op nul (schrijve 0). We lezen en scrollen meer, maar een tikkie lusteloos zijn we toch wel. Hoe gaat het nu met die hometrainer, die cursus Spaans, gitaar? Bedoel ik toch.

Lees verder “Hoe zet ik oma op pauze? (271)”

Schapen van de andere kant (269)

Over ikjes, een coronaliedje en schapen

De 15-jarige kleindochter van Manet van Montfrans dacht erover om een dagboek te gaan bijhouden en verzuchtte hoopvol “Misschien word ik dan wel Anne Frank”. Er viel een stilte, want de volwassenen legden de uitspraak letterlijk uit. Natuurlijk bedoelde het lieve kind “zo beroemd als Anne Frank”. Daar moet de NRC het van hebben. Kinderen die iets zeggen, volwassenen die het naar de krant sturen ter meerdere eer en glorie van zichzelf. “Het ikje wil actueel, literair en indringend wezen. Drie maal mislukt,” vond Lummel ervan.

De broer van Totie van Dorssen, die in Engeland woont, snapte het systeem van de NL-Alert nog niet helemaal. Toen er eentje tijdens een Facetimegesprek met zijn zusjes binnenkwam met de oproep om “anderhalve meter afstand te houden” reageerde hij met de verbaasde vraag “hoe weten ze dan dat jullie nu te dichtbij elkaar zitten?”

Lees verder “Schapen van de andere kant (269)”
%d bloggers liken dit: