De weg kwijt

Ja, dan loop je gezellig te wandelen, zonnetje, bomen, wind in je haar, vrolijke kinderen aan het spelen, muggen die zoemen, vrouwen die lonken, flesje water op de heup, knietjes al bruin, net nog niet rood, en je bent er bijna.

En dan kom je zo’n bord tegen en kun je het niet helpen om even sjaggo te worden. *ril icoontje*

“Doodlopende weg!” was het eerste dat in mij opkwam. Hoe besmet zo’n simpele voornaam kan zijn door de misdragingen van een enkeling. Je zal maar Joran heten. “Landwerker” betekent het volgens de ene babysite, schoenlapper volgens de andere, de vader van Superman weet een bijdehante, huh? Juist. De mensen in deze straat, ergens in Zwitserland, zaten lekker te barbequen, maaiden het gras, loerden over de schuttingen naar hun buren en deden een plas (binnen). En zo hoort het ook. Moving on ….  

Het plaatje ging de doos in voor het vergezochte-straatnamenhoekje en mag er dus nu in komkommertijd eventjes uit. Verzin er rustig een mooie, grappige of liever gevoelige, wijze kop bij, want dit is weer een aflevering uit de serie Hier Kan Uw Kop Staan (HKUKS). De voltallige jury ziet uw inzendingen met innige belangstelling tegemoet.

Joran pad

foto: (c) 2014 APDP
Advertentie
%d bloggers liken dit: