Tag: zwitserland

Wat zijn peren? (155)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Morgen is het rokjesdag. Vorige week was het kinderikjesweek. De enige dragelijke was die van E.J. Diepeveen, die vertelde over die keer dat hij/zij in bijzijn van zijn/haar 8-jarige dochtertje “Kut met peren!” schreeuwde. Waarop het dochtertje hem/haar verbaasd aankeek en vroeg: „Wat zijn peren?”

Het was vooral ook de week van de terugkeer van Bookmarkmijnboek. Onze gekwelde romanticus kwam in stijl terug met een hartelijk “Nog een gezegend 2017”, tijdstip van plaatsen: 20 maart, 13:40 uur. Lees verder “Wat zijn peren? (155)”

Advertentie

De weg kwijt

Ja, dan loop je gezellig te wandelen, zonnetje, bomen, wind in je haar, vrolijke kinderen aan het spelen, muggen die zoemen, vrouwen die lonken, flesje water op de heup, knietjes al bruin, net nog niet rood, en je bent er bijna.

En dan kom je zo’n bord tegen en kun je het niet helpen om even sjaggo te worden. *ril icoontje*

“Doodlopende weg!” was het eerste dat in mij opkwam. Hoe besmet zo’n simpele voornaam kan zijn door de misdragingen van een enkeling. Je zal maar Joran heten. “Landwerker” betekent het volgens de ene babysite, schoenlapper volgens de andere, de vader van Superman weet een bijdehante, huh? Juist. De mensen in deze straat, ergens in Zwitserland, zaten lekker te barbequen, maaiden het gras, loerden over de schuttingen naar hun buren en deden een plas (binnen). En zo hoort het ook. Moving on ….  

Het plaatje ging de doos in voor het vergezochte-straatnamenhoekje en mag er dus nu in komkommertijd eventjes uit. Verzin er rustig een mooie, grappige of liever gevoelige, wijze kop bij, want dit is weer een aflevering uit de serie Hier Kan Uw Kop Staan (HKUKS). De voltallige jury ziet uw inzendingen met innige belangstelling tegemoet.

Joran pad

foto: (c) 2014 APDP

Zwitsers restaurant stelt dragen van honden verplicht

Hunde tragenDeze mededeling op de deur van een restaurant fotografeerde ik onlangs ergens in Zwitserland.

Ja maar, onze hond kan zelf lopen? Of: hij wil buiten blijven? Het helpt allemaal niet. En zeg zeker niet dat je helemaal geen hond bij je hebt.

Als je geen hond draagt, dan kom je er hier niet in. We zijn maar ergens anders gaan eten.

Zwitserland en Turkije vechten om de botten van Sinterklaas

Een Turkse archeoloog is naar de paus gestapt in een poging om de botten van Sinterklaas terug naar Turkije te krijgen. Stoffelijke resten van de goedheiligman, die voormalig bisschop van Myra (Turkije) is, liggen in de kathedraal van Freiburg (Zwitserland). Zeshonderdduizend pelgrims komen jaarlijks naar Demre (het huidige Myra) en treffen daar een leeg graf aan. Dat kan zo niet langer, vindt archeoloog professor Nevzat Cevik (Akdeniz Universiteit Antalya). “Hij is in Turkije geboren”, zegt hij in een Zwitsers dagblad, “en daar moet hij dus ook zijn laatste rustplaats krijgen.”

Sint en Piet - hier nog in gelukkigere tijden
Sint en Piet – hier nog in gelukkigere tijden

De Freiburgers piekeren er niet over om op het Turkse verzoek in te gaan.  Het is een godsdienstoorlog, zeggen ze. “We zullen ons Sinterklaasrelikwie  nooit weggeven”, zegt een woordvoerder van de kathedraal, “het is een symbool en voor altijd met de geschiedenis van onze stad verbonden.” Bovendien hoort het relikwie in christelijke handen te zijn en niet in een land dat door moslims wordt gedomineerd, vinden ze.

Sinterklaas was in de vierde eeuw na Christus bisschop van Myra. In 1087 werden zijn botten overgebracht naar de Italiaanse havenstad Bari. Met de zegen van Paus Julius II werden ergens in de late Middeleeuwen twee beenderen via Rome naar Freiburg gebracht. Op 6 december is het daar dan ook jaarlijks groot feest. Maar misschien is dat dus binnenkort verleden tijd.

Lente. Rare stronken. Scroll it fast!

Het begon vrij normaal. Bos, bladeren, lanen, een watervalletje hier en daar. Dit dus:

Mooi in het echt, maar saai op een plaatje. Lees verder “Lente. Rare stronken. Scroll it fast!”

In Italie en Zwitserland worden jaarlijks duizenden katten gegeten

Jaarlijks worden er in Italië naar schatting 7000 katten gegeten. Ze worden gebraden of belanden in een stoofpot en worden veelal opgediend met een “polenta” (maisbrij). Kat is een traditioneel gerecht in de Noord-Italiaanse regio’s Lombardije, Venetië en Piemont. Op het doden van huisdieren staat in Italië een boete van meer dan 10.000 Euro. Het kattenvlees wordt dan ook regelmatig als hazenvlees verkocht.

Ook in Zwitserland staat de kat in bepaalde kantons (Appenzell, Bernbiet en Innerschweiz) dagelijks op het menu. De kat wordt hier eufemistisch aangeduid met de benaming “dakhaas“. De Zwitsers peuzelen ook honden op. Schattingen van de hoeveelheid genuttigde huisdieren zijn er niet. In Zwitserland is het niet verboden om je hond of kat op te eten, mits het dier humaan wordt gedood, dat wil zeggen verdoofd.

De kranten “Le Matin“, Tages Anzeiger en “Blick am Abend” berichten hierover en voeren de dierenbeschermer Lorenzo Croce op, president van de organisatie Aidaa, die een campagne is gestart om een einde te maken aan deze praktijken. Hij zegt de openbare mening te willen beïnvloeden en heeft al verschillende rechtszaken aangespannen in zijn geboorteland (Italië). Update: ook ANP/de Volkskrant zijn inmiddels wakker geworden.

Het verhaal wordt bevestigd door een Zwitserse dierenbeschermster, Susy Utzinger, die zegt dat het eten van huisdieren in Zwitserland niet illegaal is, maar ook weer niet zo legitiem dat het wordt toegegeven. Ze voegt eraan toe dat het haar tegen de borst stuit vanwege ethische motieven en dat het eten van vleesetende dieren ook slecht voor het milieu is, omdat dan “vlees met vlees” wordt geproduceerd, hetgeen de natuurlijke grondstoffen tweemaal zo snel uitput.

Een Franse website meldt dat de consument zijn huisdier wel thuis moet opeten. Wordt het vlees namelijk in een restaurant aangetroffen dan kan de inspectie tot sluiting overgaan.

Nog meer huisdierenleed kwam eerder dit jaar uit Duitsland. Daar verkocht een leerhandelaar vesten en jacks van kattenvel op de markt in Leipzig. Voor een vest had hij 8 katten nodig, voor een jack 18. Hij beweerde deze katten van een dierenarts te krijgen. Toen een gealarmeerde journalist hem op de hoogte bracht van het Europese verbod op het verkopen van kleding gemaakt uit honden- of kattenvellen (een verbod dat overigens pas uit 2009 dateert) beweerde de man ineens dat de kleding met konijn- en schapenvellen gemaakt was en hij lichtte zijn hielen.

Gelukkig is er steeds meer internationale belangstelling voor dit leed, tot aan Brazilie toe.

%d bloggers liken dit: