Tekst, muziek en foto's van Bas van Vuren, De Schrijvende Rechter (DSR), Lummel, Ilona, Bertie, Klare Taal, Ad Hok, Pawi, Jokezelf, Apiedapie en de anderen. Niet van Anoniempjes
Blijf toch maar dicht bij ’t water
Laat mij treuren uren, dagen, eeuwen, alle levens die nog komen gaan laat de druppels van mijn tranen stromen in de wijde oceaan.
Laat mijn leed bij vissen, krabben, wieren, dalen in de diepte waar de stilte is daar waar alleen de monsters leven al het licht verdwenen is.
Waarom langer rouwen om de leegte om gevoelens die niet meer bestaan Daar waar geen sterveling kan kijken daarheen wil ik eeuwig gaan.
Ik zal mij als een oester sluiten weg van jou, je lach, de pijn de herinneringen sluit ik buiten ik zal alleen nog zijn.
Zwevend blubbend schemerschimmend bellen lucht is wat je ziet aan de oppervlak lijkt dat op leven maar weet mijn lief ik ben dat niet.
Dan zal ik naar mijn oorsprong varen in wolken nevel slierten wit en zacht omhuld door fluwelen lichte stromen word ik naar mijn bron gebracht
Dromen, wensen, gaan weer bruisen, storten zich in de rivier omlaag lief, blijf toch maar dicht bij ‘t water da’s eigenlijk alles wat ik vraag.
Is het stervenstijd Apie?
LikeLike
Is dit een antwoord van het Katwijkse meisje aan Zee?
Nee, we zullen het nooit weten ben ik bang.
Ze zegt: Ik ben dat niet.
LikeLike
ontroerend mooi….
LikeLike
Toch kon ik best wel een beetje gedichtjes schrijven toen …
LikeLike