Mijn lief
Schreef ik een brief
Kom terug
Alsjeblief
Ik mis je vuur
Ik mis je vlam
Ik mis de keren dat je schreeuwend kwam
In droefheid zijg ik nu neer
Mijn lief
Die komt bij mij niet meer.
© 2017 Bas van Vuren
Tag: gedicht
De liefde is geen spelletje
Luchtig flonsig niemendalletje,
Kittig pluizig lieve malletje,
Als ik vraag houdt zij van mij,
Dan gaan die beide handjes blij blij blij,
Ze lacht en doet heel stout;
Maar zegt niet of ze van me houdt,
Laag gemeen gevalletje.
…
Als je me zo blijft kwellen,
Listig rottig delletje,
Kun je je grafkist gaan bestellen,
De liefde is geen spelletje.
©2017 Bas van Vuren
(Vrij naar Alfred Lord Tennyson’s Lilian, aangereikt door de kunstzinnige Heer Rozenwater): Lees verder “De liefde is geen spelletje”
Blijf toch maar dicht bij ’t water
Laat mij treuren uren, dagen, eeuwen,
alle levens die nog komen gaan
laat de druppels van mijn tranen
stromen in de wijde oceaan.
Laat mijn leed bij vissen, krabben, wieren,
dalen in de diepte waar de stilte is
daar waar alleen de monsters leven
al het licht verdwenen is.
Waarom langer rouwen om de leegte
om gevoelens die niet meer bestaan
Daar waar geen sterveling kan kijken
daarheen wil ik eeuwig gaan.
Ik zal mij als een oester sluiten
weg van jou, je lach, de pijn
de herinneringen sluit ik buiten
ik zal alleen nog zijn.
Zwevend blubbend schemerschimmend
bellen lucht is wat je ziet
aan het oppervlak lijkt dat op leven
maar weet mijn lief ik ben dat niet.
Dan zal ik naar mijn oorsprong varen
in wolken nevel slierten wit en zacht
omhuld door fluwelen lichte stromen
word ik naar mijn bron gebracht
Dromen, wensen, gaan weer bruisen,
storten zich in de rivier omlaag
lief, blijf toch maar dicht bij ‘t water
da’s eigenlijk alles wat ik vraag.
Geinspireerd door Manuela Fernandez Santamaria (tekst) en Liang JunWu (beeld) voor het eerst gezien en gelezen op het kwaliteitsblog van de Heer Rozenwater.
Na het einde der tijden – OBA nieuwjaarsgedicht 2013
De Onafhankelijke Bloggers Associatie (OBA) heeft opnieuw het initiatief genomen tot het maken van een gezamenlijk Nieuwjaarsgedicht. Tien bloggers schrijven elk een strofe, en dan maar hopen dat het wat wordt.
Vorig jaar werd het wat, zie hier.
Dit jaar …. oordeel zelf … En bekijk op de OBA website de deelnemers, wie deed wat, de commentaren, de aanmoedigingen, en andere wetenswaardigheidjes.
Weet ook dat de bijdrage van Apie aan dit festijn in het onderstaande is schuingedrukt. Dat schuine heeft niks meer te betekenen dan dat: dit stukje was van Apie. Lees verder “Na het einde der tijden – OBA nieuwjaarsgedicht 2013”
Sssst!! OBA Nieuwjaarsgedicht in progress
Sssst!! OBA Nieuwjaarsgedicht in progress … Dit is een Nieuwjaarsgedicht van tien bloggers (Simen Vrederat, Willm Kalb, Aline, Olijfje, Sjaal/Misja, Anja Verhaar, Svara, Apiedapie, Babbelgoegje en !100-woorden).
Organisator is de Onafhankelijke Bloggers Associatie. Apiedapie’s strofe is nummer acht (voor het gemak even schuingedrukt). Lees verder “Sssst!! OBA Nieuwjaarsgedicht in progress”
Het nooit vertelde verhaal van Sinterklaas en Roodkapje (alleen voor volwassenen)
Over onschuld en ervaring
Zij had een zilv’ren euro
een pop van speculaas
en zei tegen die ouwe
ben jij nou Sinterklaas?
Wel Sinterpippemonus
Breng mij dan als een haas
in ruil voor deze euro
en ook mijn speculaas
een pop met mooie vlechten
twee ballen in een net
een jurk van kant en zijde
een letter van banket.
De Sint die boog en kuste
zij was plots als de dood
Hij had een harde mijter
zij rook wat in zijn schoot.
Voor jou haal ik cadeautjes
met niet te wild geraas
je euro mag je houden
en ook je speculaas.
Ze wachtte vele winters
en zomers tuurlijk ook
Ze wachtte en ze wachtte
tot zij die lucht weer rook.
Toen op een vroege morgen
zag ze aan d’horizon
een dek en hupp’lend paardje
het ging van bonnebon.
Heel langzaam voer hij nader
van ver over de zee
een kinderkoor ging zingen
maar zij deed echt niet mee.
Zij kon alleen maar zweten
de meeuwen krijsten woest
ze leken goed te weten
wat nu gebeuren moest.
Zij liep toen in de golven
te waden in de zon
de maan scheen door de bomen
‘k weet ook niet hoe dat kon.
En Sinterklaas ging rennen
hij sprong zelfs naar benee
ja zomaar van zijn stoomboot
van hop hop in de zee.
Ah, daar ben je mijn meisje
je bent nog even fraai
met je vergeelde euro
je harde pop van taai.
Hier is je pop met vlechten
de ballen in het net
het jurkje staat vast prachtig
de letter van banket.
Maar trek nu uit dat badpak
ik streel je mooie haar
want dat is mijn beloning
wij zijn nu bij elkaar.
Wat heeft u grote oren
wat moet dat allemaal
u bent zo moet ik vrezen
in een verkeerd verhaal.
Vrij naar:
Bas van Vuren, aangenaam 