Lekker lallen en lollig lazarus lullen in lokaal Leven (196)

Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit

Het Nieuws van de Vorige Week kwam van Mario de Kort. We weten nu dan toch eindelijk waarom hij al jaren geen tijd meer heeft gehad om hier te reageren. Onze zingende columnist en opa heeft samen met zijn vrouw een wijnlokaal geopend. In Tilburg. En die heet “Leven“, want leven is het meervoud van lef.

we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken

Het ziet er op de website keigezellig uit en we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken.

Wijnlokaal Leven in Tilburg

Mooi toch als een reageerder en gewaardeerd lid van de community het ook in het dagelijkse leven zo goed doet en het naar zijn zin heeft?

Op de speciale Facebookpagina van Leven vind je alle gegevens over het wijnlokaal. Het is uitsluitend op zaterdag en zondag open, da’s dan weer jammer. Maar je mag Mario bellen. Wie weet gooit hij dat lokaal wel voor jou open, bijvoorbeeld tijdens de Tilburgse Kermis.

Ook De Schrijvende Rechter (DSR) kondigde aan dat hij zeker eens langs zou gaan. Dus hopen we dat dit wel even op tijd wordt doorgegeven. Onze rechter drinkt zoals we weten vooral bier. En dat met liters tegelijk. Grappig dat hij aan de uitbater van een wijnlokaal daar dan om gaat vragen. Enfin, Mario is de beroerdste niet en bewaart alleen de goede herinneringen. Het onderstaande plaatje ziet er zeker gezellig uit. Mario houdt wel van een biertje, dat kun je wel zien.

Waar ging het nog meer over? De start van de Tulpenrallye natuurlijk, da’s elk jaar weer een feest der nutteloze vervuiling voor de happy few. Maar wie eraan mee wil doen, die mag natuurlijk. Ooit zal het inzicht komen dat het een knotsgekke hobby is die niet meer in deze tijd past. Dan verdwijnen deze old-timers van de weg naar waar ze thuishoren: het museum. Netjes opgepoetst. En de vieze uitlaatpijpjes zwijgen voorgoed.

Rob Alberts en Jokezelf druppelden nog wat na over de smartphone (item van de week daarvoor). Rob had liever de originele bakkelieten telefoon terug, en Joke had destijds zo’n grote Nokia, “model koelkast”, dat ze er niet in het openbaar mee durfde bellen. Als ze onderweg moest bellen zocht ze een telefooncel op of ze bleef in haar auto zitten.

“Waarom wachten die mensen niet totdat ze thuis zijn om te bellen?”

Het is zo, de tijden veranderen. “Waarom wachten die mensen niet totdat ze thuis zijn om te bellen, wat kan er zo belangrijk zijn?” brieste ik ooit verontwaardigd. Lummel ging ooit eens bellen in de regen, en om te schuilen ging hij met zijn mobieltje in een telefooncel staan. Man, daar werd hij me toch “verrot gescholden” door iemand die wilde bellen. Klare taal had een “open klappertje”, veel handiger dan haar huidige “appeltje dat teveel doorraast”.

Ze waren bedoeld voor mensen die hun mobieltje hadden vergeten, of dat de akku leeg was, er werd ook stevig in gezoend, zo af en toe, dat zag je dan aan de beslagen ramen en heel af en toe gingen er mensen zoals Lummel in schuilen als het regende en ze dus geen geld hadden om een regenjas of paraplu te kopen. Voor die arme mensen hing er een bakje in het hokje met muntjes. Maar ze mochten de boel ook kort en klein slaan.

“Tringgg!” schrijft Thomas er voor de zekerheid bij.

Er was ook een ikje over “bellen”. Want ja, je zou bijna vergeten dat dit intro over ikjes gaat. Thomas Veltman beschreef hoe een jongen een meisje tegenkomt, op een smalle stoep. De jongen moet om het meisje “vrije doorgang te geven” (hoe krijgen ze het toch uit hun pen elke keer weer) heel dicht langs een hoop geparkeerde fietsen lopen en blijft daardoor met zijn jas achter een fietsbel hangen. “Tringgg!” schrijft Thomas er voor de zekerheid bij. Het meisje kijkt met een wulpse glimlach om, waarop de jongen teruglacht en vraagt: “Mag ik jou ook eens bellen?” Best gevat dus.

“Gelukkig voor de pointe”, zei Lummel, “bleeftie niet in een rem hangen. Of erger nog: in een trapper.”

Het zesde deel van Ilonas prachtige Chinaverhaal werd gepubliceerd Het was plaatjes kijken dit keer. Heel veel sfeer uit de Lamatempel.

“Vanavond ons laatste dinertje in het hotel. Gijsbert neemt rijstnoedels en laat het, met de lange, glibberige paddestoelen lekker naar binnen glijden. Hier mag je, nee moet je slurpen. Het komt de smaak zeer ten goede. Onze bestelling: “Can we have two beers, please?” wordt verstaan als “Can we have the bill, please?”

“Het leest weer lekker weg”, zei Bertie bewonderend. “Slurpen, snotten, die gewoontes daar, van Dis schreef er ook over. Je zou er niet voor naar de chinees durven, gelukkig hoor je het daar nooit.”

Is Pinkeltje een racistische en fascistische zeiksnor?

Verder bleek volgens veelschrijver Arjen Ribbens Pinkeltje een “racistische en fascistische zeiksnor” te zijn, althans dat ving hij bij de vuilcontainer op van een puberdochter van een ook daar aanwezige vader. Ja, je moet er wat voor doen, vandaag de dag, om inspiratie voor een ikje op te doen. Thuis gebeurt het allemaal niet, hoor. Pinkeltje dus. Nu heeft Pinkeltje het weer gedaan?

Het was uiteraard een #fakeverhaal. Volgens naspeuringen was het kereltje allesbehalve racistisch en fascistisch. Hertaler Suzanne Braam heeft tientallen Pinkeltjes bewerkt naar het taalgebruik en de zeden en normen van nu en stelt vast dat het kereltje, en zijn geestesvader Dick Laan, hooguit wat oubollig waren. Zij ergerde zich aan het feit dat Dick zoveel verkleinwoordjes gebruikt: “Bij Pinkeltje rolden de traantjes over zijn wangetjes” en veranderde dat. En het oorspronkelijke “O o o wat regent het, plitter plitter plitter” werd in haar hertaling “het is hondeweer”.

Archie, de man van staal, en vader van lampje?

Nou, en dat heb je als je een website voor 50+ beheert, dan komen de jeugdherinneringen los. Onze reageerders lazen vroeger Jip en Janneke, de Kameleon, Pim Pandoer, Kuifje, Kick Wilstra, Karl May, Biggles, Arendsoog, Suske en Wiske, Heidi in de Bergen door Johanna Spyri, Kapitein Rob, Tom Sawyer met zijn vriendje Huckleberry Finn, Oliver Twist, Enig Blyton, Old Shatterhand, Lucky Luke, Lupardi, Archie, de Man van Staal, en Ben Hur, Trammelant op Trinidad en andere allitererende deeltjes van Bob Evers zijn Willy van der Heides. Ze reden allemaal op witte paarden die sneller dan de wind gingen galopperen als je in hun oor fluisterde.

Nederland, Europa, Wereld, Heelal.

De uitdaging werd al gauw om ook dit intro een allitererende titel mee te geven, maar zoals jullie zien is dat maar nauwelijks gelukt. “Ikjes bespreken in een intro” was een van de suggesties. Vroeger bleken trouwens veel kinderen hun naam en adres in hun boeken te schrijven en ze eindigden dat dan met hun woonplaats, gevolgd door “Nederland, Europa, Wereld, Heelal.” Met dank aan Klare taal.

Ter gelegenheid van de nieuwe privacywetgeving in Europa die op 25 mei ingaat zette ik even wat dingen op een rijtje. De “privacyverklaring” werd onmiddellijk opgepikt door andere media onder de vermelding “privacyverklaring hoeft niet saai te zijn”, nou en toen gloeide ik natuurlijk van genoegen. Zoals Ben van de Blogtrommel elders schrijft: “Grote ongerustheid en trammelant in blogland dezer dagen” en dat was het. Maar nu dus niet meer.

Ik ben niet in jullie geïnteresseerd, sorry.

Sleutelpassage uit mijn geactualiseerde privacyverklaring: “Actief verzamelen van gegevens, daar doe ik niet aan. Ik ben niet in jullie geïnteresseerd, sorry. Ik heb genoeg aan mijn eigen leven en aan dat van mijn naasten. Ik heb zoals bekend geen commerciële bedoelingen, noch meet ik mijn eigenwaarde aan dit blog af. Ik doe het allemaal voor het pure plezier. Hobbyblog is daarvoor de vakterm. Alsof ik ’s ochtends de duiven sta te voeren, maar goed, zucht, hobbyblog dus. Ik heb een hobbyblog.”

De reageerders reageerden zoals verwacht positief en bijna schouderophalend. Rob Alberts verwoordde vermoedelijk de mening van de overgrote meerderheid toen hij opmerkte “Zal ik jou gewoon maar vertrouwen op jouw blauwe ogen?” 

Een prachtige tirade van Joke, die daaraan een half uur haar vingers blauw had zitten typen, over dat ze niet goed wordt van “Brussels” haalde de site helaas niet, omdat het op het moment van plaatsen ergens “in de krochten van de virtuele internetpieremegoggel” verdween. Had ik vroeger ook weleens, vooral als ik probeerde te reageren op een site van Blogger (bestaat dat nog?) of het oude drasties (terziele). Hier hebben we er eigenlijk vrijwel nooit last van. Toch jammer. Van dat stuk van Joke dan. Want ze kan vlammend schrijven.

Bibimpap kunnen sommige mensen zelf maken

Hoe we ineens naar aanleiding van een ikje over een kassabon waar “opa” op stond over de Aziatische keuken kwamen te spreken, dat kun je hier nalezen. Het is immers lekker weer en het water en de kabbelende golven en lichtjes opbollende zeilen die roepen. Hier vind je nog wel het recept voor een lekkere bibimbap zodat je die kunt eten zonder ervoor naar Korea te vliegen.

Wil jij net als Joke en de andere reageerders hier ook kans maken om in het volgende intro voor te komen? Met iets leuks? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden uit het verre buitenland die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?

Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.

Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes zegt te houden. Stuur zelf een ikje in. Of scrol hier naar beneden en zeg iets. Dat mag en kan met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume als je dat wilt. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.

Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, het hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg alle afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.

Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam

Reacties zijn welkom via het reactieveld, maar ook via de email van mijn voorganger apie@apiedapie.com of direkt bij mij zelf: bas.vanvuren@gmail.com.

Het wordt misschien best wel een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan gewoon hier onze eigen dingetjes en jij doet de jouwe daar.

De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen week. Nou, jullie zien het wel. Dat is een plaatje van Wijnlokaal Leven, geleend van de site van Mario. Maar ik had eigenlijk speciaal voor Klare taal de onderstaande foto willen plaatsen, werkelijk waar live geschoten deze zaterdag ter plaatse. Nee, ik ben niet naar binnen gegaan, ik was daar voor andere dingen. Maar het toeval dat bestond, vandaar de foto. Ik zet hem dan nu maar helemaal hier onderaan, voor diegenen die zover gekomen zijn. Laten jullie het even in de reacties weten als je dit gezien hebt?

Foto: “Heididorf bestaat” © 2018 Bas van Vuren

Auteur: Bas van Vuren

Schrijver - Rijmer - Kijker - Kent beroemde mensen - Maakt liedjes - Doet iets met #ikjes - Want ja - Je moet toch wat

104 gedachten over “Lekker lallen en lollig lazarus lullen in lokaal Leven (196)”

  1. Goeiendag wat een enorme lap tekst, hier wordt een mens wakker van. Gefeliciteerd, ook met de allitererende titel en het Heidiplaatje.
    Het cafê van Mario zal ik straks wel bekijken. Het is te vroeg voor de kroeg.

  2. Ik heb de route van de tulpenrallye bekeken. Die gaat van zuid Frankrijk, door Luxemburg en Belgie en finisht in Valkenburg. Lekker bij de buurlanden vervuilen.
    Gisteren reden er bij mij in mijn stadje ook een tiental van de oude karren door de straten. Allemaal Belgen. Maar ik geloof dat Frankrijk nieuwe regels gaat opstellen om dit vervuilen te voorkomen.

  3. In Zwitserland hebben ze twee jaar geleden allemaal een boete gekregen. Vanaf toen gaan ze er met een boogje omheen. Hypocriet.

  4. Wat een dijk van een terugblik! Goed geschreven, en inderdaad een allitererende kop waar ze bij de Telegraaf jaloers op kunnen zijn.

    Het ikje van vandaag is van een bekende inzendster. Nee, niet Mieke.

  5. Gast

    Als redacteur ben ik al twintig jaar met veel plezier bezig met de Nederlandse taal.

    Mijn zoon van zeventien daarentegen heeft een pleurishekel aan het vak Nederlands.Binnenkort heeft hij weer een proefwerk en ik hoor hem alleen maar zuchten.

    „Waar gaat de toets dan precies over?” vraag ik voorzichtig.

    „Bluh”, zegt hij mokkend, „over Karel en die ene gast.”

    Hedda Treffers

  6. In taalkunde boeken zijn de voorbeelden vaak heel erg leuk. Dit verzinsel hoort niet tot de besten.
    Mijn favoriete : maak een regel die verklaart dat rur en laal geen nederlandse woorden kunnen zijn.

  7. Vind je het gek dat de jeugd hier een pleurishekel aan heeft? Stond in mijn tijd, veertig jaar geleden, al weinig relevants in. En dan hadden wij nog niet eens YouTube.

  8. Leuk! Heb de site(s) van Mario (warhoofd) bezocht.
    Geweldig! Zo erg gezellig!
    Ver weg wel maar hoop toch een keer te kunnen komen, Mario.

    Mooi lang intro.

  9. In Frankrijk doen ze het literatuuronderwijs chronologisch. Dus eerst de oudste werken en pas veel later kom je aan bij wat je misschien wel aanspreekt: de moderne literatuur van nu. Maar dan zijn de meeste kids al lang afgehaakt.

  10. Lekker lang intro met een pakkende allitererende aanhef, knap werk!
    Mooi verhaal over Mario die in Tilburg een wijnbar is begonnen en daar rond toert met zonnepanelen op zijn dak.
    Het ikje van vandaag is geen ode aan het huidige literatuur onderwijs zal ik maar zeggen (stoplap).

    Dank je Bas voor het bijzondere plaatje van Heidi in de bergen op haar alp met geit.
    Mooie Zwitserland promoting op de kaart.

  11. Gewicht

    Mijn zoon maakt zich nogal druk over zijn gewicht. Hij vindt zichzelf te licht.

    Om zijn gewicht te bewijzen moet ik mee naar de weegschaal.

    „Zie je”, zegt hij, „71,1 kilo, mét telefoon!”

    Arja Prikken

  12. En dit stond ook in de ikjesrubriek van vandaag:

    Brieven

    Het boek van Roelof Broekman Partycrash, hoe het feestje van een 15-jarige gymnasiaste volledig uit de hand liep, (besproken in NRC, 2/5) laat goed zien hoe het met de opvoeding in sommige kringen is gesteld. Waar jonge kinderen nog met alle mogelijke zorgen omringd worden, trekken veel ouders de handen van hen af zo gauw zij de eerste tekenen van puberaal en dus ‘lastig’ gedrag vertonen, en moedigen zij, veelal zwijgend maar onmiskenbaar, zelfbestuur en zelfbeschikking aan. Op die leeftijd moet je toch zelfstandig leren zijn? Kinderen ter verantwoording roepen voor handelingen die niet door de beugel kunnen, vraagt naast moed ook tijd en een vermogen tot reflectie. Het gebrek daaraan betaalt zich later uit in een volwassenheid waar het adagium is: ‘Mijn eigen ikje eerst’. Het volwassen geweten dat met zo’n opvoeding tot ontwikkeling komt stelt niet de vraag: ‘Heb ik misschien iemand benadeeld of leed berokkend?’, maar: ‘Heb ik mezelf tekort gedaan, heb ik kansen laten liggen, heb ik mijzelf misschien plezier ontzegd?’ Het geweten is verworden van een vermogen dat het samenleven met anderen begunstigt tot een bekwaamheid die de mate waarin het eigenbelang wordt behartigd, toetst. De eigen emotionele en materiële voorspoed staat voorop.

    Tom Kroon
    wijsgeer en pedagoog.

  13. Was het niet Plato die dergelijke klachten over de jeugd en opvoeders ophing? Of nog oudere wijsgeren?

  14. En er waren geen weegschalen in de tijd van Plato. Wel een bad dat je kon laten vollopen, jezelf met of zonder telefoon onderdompelen en dan meten hoeveel water er weg liep. Dan kon je precies uitrekenen hoeveel je woog.

    71,1 liter water mam.

  15. Geef dat joch een ouwe pukkel en een dikke volgeplakte agenda…

  16. Zo was er laatst een discussie op de radio om te weten als je in een vol bad zit en je een erectie krijgt loopt het bad dan over. Ofwel heb je met een erectie meer volume of wordt je ergens anders dunner en blijft je volume gelijk.

  17. Er is er maar een die dat proefondervindelijk kan nagaan. Ik pas.

    Een kennis van me kon water laten branden, zei hij. Hij liet in bad een flinke wind, liet hem omhoogborrelen en hield er een vuurtje bij. Hier pas ik ook.

  18. Nee het is niet wat je denkt. Lucht lucht op. En brandt, als het genoeg methaan bevat. In gewicht zal het niet veel schelen, in volume misschien wel. Alweer een vraag voor Archimedes.

    Archimedes leefde eeuwen later dan Plato, en wij weer vele eeuwen later. Die kennis van mij leeft misschien nog wel, tenzij hij bij zijn laatste truc onderwater gleed.

    We glijden af.

  19. Beetje scrollen, Naam. De reactie waarop je doelt stond er binnen drie minuten nadat je hem geplaatst had op. Vanochtend om een uur of negen. Period.

  20. Een volume van 71,1 liter, daar ging het om. Komt bij een mens ongeveer neer op 71,1 kilo, toch Naam(verplicht)Archimedes?

  21. Joggen

    Utrecht wordt wakker op deze stralende zondagochtend. Het centrum is nog stil. Af en toe komt er een jogger langs. Zwarte joggingbroek en comfortabel shirt, al dan niet een soepele tred, het is een vertrouwd beeld.

    Dan komt zij om de hoek. Een markante verschijning, de kleurrijke sportkleding mooi sluitend om haar welgevormde lichaam. Ik kijk. Zij ook.

    Naar haar weerspiegeling in een winkelruit. Helemaal naar wens.

    Alfred Boom

  22. Bij 4°C is 1 liter water precies 1 kg (999,972 gram om exact te zijn). Bij temperatuurverhoging zet water iets uit en wordt dus iets lichter per liter. Bij 20°C weegt 1 liter nog 998 gram.
    Dit las ik op goeie vraag.
    Dit ikje is veel te licht om te bespreken.

  23. Tja, je noemt het smoesjes. Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten kennelijk. Ik was in Engeland. Period.

    Als ik eraan denk dan zal een aldaar geknipte foto de header zijn, met uitleg, van het volgende intro. Immers, de header is traditioneel een foto van iets uit mijn offline leven, iets wat ik vorige week heb meegemaakt. Nou, en dat wandelingetje in Hyde Park waar ik een reclamebord voor Pimm’s tegenkwam, evenals een schare hongerige grijze eekhoorns, dat zou best weleens het hoogtepunt van deze week kunnen blijken te zijn.

  24. Hopla, voorpublicatie. Gisterenmorgen by Hyde Park genomen, aan de oever van het meertje, en een paar honderd meter van het onooglijke monumentje dat de Koninklijke Familie voor Lady Diana heeft laten oprichten. Voor wie het nog niet heeft gezien: don’t bother. Het is een pierebadje voor kleuters. Om woest van te worden, maar daar was het te warm voor.

    Misschien kan een goeie betawetenschapper aan de stand van de schaduwen en dus zon de breedtegraad en de locatie wel controleren. Wie mij kent weet echter dat ik niet met VPNnen goochel. Waarom zou ik?

  25. Een klant van me, diets technisch doet heeft mij aangeraden een vpn te gebruiken. Voor mijn eigen veiligheid, niet om iets kwaads te doen.

  26. Gevaar dreigt dus overal op alle fronten als je ieder een eigen apple laptop hebt die hetzelfde i.p. nummer hebben want betaald door een en dezelfde persoon!

    Problemen, brrr, breek me de bek niet open.

  27. Je hebt enigszins gelijk, er zitten inderdaad wat taalkundige ongerechtigheden in mijn betoog, bij nader inzien.
    Als Prinzipiënreiter heb je een punt, als verstaander minder, veel succes nog verder en de groeten aan je echtgenote.

  28. Zo, tegen mijn gewoonte in wat technische moderaties in de commentaren gedaan, de tijdstippen klopten niet vanwege een reisje overzees. Of zo. Nu zou het goed moeten zijn.

    Verzoek: graag alleen je eigen nickname invullen, en probeer die eens langer dan een dag dezelfde te houden, schrijf hem desnoods op of reageer eens iets minder op andere sites.

    Graag ook het vakje “website” leeg laten, tenzij je je eigen website wilt promoten, zoals Keessie vroeger deed, Timmerark en nog zo wat van die sjacheraars.

    Wil je je avatar een beetje laten lijken? Houd dan ook het (fictieve) emailadres dat je invult een tijdje aan. Geheugenoefening voor oudere mannen! Einde mededeling.

  29. Nu breekt me de klomp, is dit nou trolley of een andere freak die hier rondwaart met zijn pseudo wetenschappelijke betogen?
    Henk of you name it..

  30. Grinnik, voor gebroken klompjes moet je bij een andere – inmiddels in het ongerede geraakte – site zijn, Klare taal. 😀

    Wij van het solide privacyrespecterende blogteam mogen geen mededelingen doen over identiteiten van reageerders. Maar warm ben je zeker wel.

    Zolang men zich aan de hier geldende blogetiquette houdt qua namen, trollen, reageren, negativiteit en afzeiken en stalken (en dan met name het vermijden ervan, althans niet de namen) dan is men hier welkom tot het tegendeel blijkt.

  31. Nou ja , identiteiten daarover gesproken, dat is een gepasseerd station, iedereen is op de hoogte!
    Gute nacht …Freunde , morgen weiter ins Gesprech…

  32. Oproep van lummel. Maar waargebeurd, niet verzonnen.

    Het afscheidsfeest was al gevierd, alle genodigden waren er, het was vrolijk en gezellig, het eten was prima, de cadeautjes verrassend leuk, nog een paar weken en dan was ik weg.

    Op een van mijn laatste spreekuurlijsten stond meneer El Houarari. Ik liep de wachtkamer in om hem op te halen. Er zat op dat moment maar één man. Hij keek op toen ik de naam noemde van mijn patiënt, maar reageerde niet. Misschien sprak ik zijn naam verkeerd uit? Ik herhaalde het nog eens, keek hem aan: u moet het toch zijn? Nee, schudde de man.

    Meneer El Houarari heb ik niet gezien die dag. Aan het eind van het spreekuur werd ik voorgesteld aan mijn opvolger.

  33. Ook echt gebeurd, jaartje of zeven geleden alweer.

    Verjaardagsfeestje

    Mijn ex kreeg een uitnodiging voor het 60-jarige verjaardagsfeest van haar plastische chirurg. Thema: “Eyes Wide Shut.” Op haar vraag wie er allemaal nog meer zouden komen noemde hij tot haar verbijstering heel chique Parijs op, blijkbaar allemaal clienten. En achteloos voegde hij er aan toe dat ook de Sarkozy’s van de partij zouden zijn. Dat laatste was voor mijn ex, die echt wel wat gewend is, toch bijzonder. “Altijd Carla van dichtbij willen zien, zo’n mooie vrouw”, zei ze verrukt. Haar gezicht betrok toen ze de laatste regel van de uitnodiging las: “Capes en maskers worden aan de ingang uitgereikt”.

    Bas van Vuren, Parijs

  34. Twee mooie ikjes. Voor pawi: de vervanger had iets reactiever kunnen zijn, ik vrees het ergste voor zijn patienten. Does your dog bite? No. (After the bite) it is not my dog.
    Voor Bas, Carlita lijkt wel van plastic tegenwoordig. Ga weg bij die chrirurg!

  35. Een plastisch chirurg die maskers en mantels uitdeelt voor je zijn feestje mag bijwonen? Iets te verbergen misschien?

  36. Een ikjesversje mag ook?

    Er is een rubriek genaamd ‘Ikje’
    meestal niet meer dan een klikje
    van kind- opa -zieken-
    onnoz’le klassieken
    en soms met een nagemaakt snikje.

  37. Assistent

    Wij hebben een stagiair uit Australië die in een aantal weken het Nederlandse zorgsysteem komt ontdekken. Ik neem hem mee naar de operatiekamer, schrijf zijn naam op het identificatiebord met daarachter ‘co-ass’. Hij kijkt naar het bord, vervolgens naar mij en zegt: „I am whát?!”

    Bertho Nieboer

  38. Jaja, dat is vast niet de eerste Engelstalige medewerker die zich over deze afkorting vrolijk maakt. Maar misschien nog nooit in een ikje.

  39. Net als Fransen in een Engelstalig land zich dood lachen om het woord trainee dat op zijn Frans uitgesproken een del of een slet is

  40. Een neef uit Nieuw Zeeland vertelde graag over de veefokkers in Nederland. Dan kwam hij niet meer bij.

  41. Coup de foudre van Van Agt was ook hilarisch. Vond hijzelf ook. Door een blikseminslag moest zijn vliegtuigje terugkeren, en weer opnieuw vliegen, waardoor hij te laat was bij een bijeenkomst in Parijs.

    Pardon, mensen, ik was op slag verliefd, daarom ben ik wat later.

  42. Naam(v), de kop van het ikje geeft het al aan. Co-ass is Assistent.

    De beschreven Australiër heeft vast al die connotaties door zijn hoofd laten vliegen en ook nog eens gedacht aan zijn gewicht. 71,1 kilo of liter mens, hoeveel kost dat wel niet om die te verplaatsen van bad naar bed?

    BTW blogbaas: zet je Bertie’s gedichtje 10 mei 22:16 ook in BOLD? Lijkt me urgent.

  43. Als je gewicht en volume in kilo’s en volume kunt berekenen, kan dat ook met lengte? Hoeveel liters hoog ben ik?

  44. Mijn Franse vrienden vonden het ook altijd hilarisch als ik tegen een Nederlandse landgenoot “Dank U” zei.

  45. Onder narcose maakt een centilitertje meer of minder mij niet uit. Kubieke centimeters daarentegen wel. Als ik mocht kiezen zou ik liever geen kubiekjes in mijn borsten laten implanteren.

    Laat het hoofdrekenen maar aan Naam(v) over. Artsen hebben wel wat anders aan hun hoofd.

    Over namen gesproken: Niek kan in Frankrijk niet worden uitgesproken zonder opgetrokken wenkbrauwen of besmuikte glimlachjes. Vergelijkbaar met Prik in Engeland.

  46. Tegen mijn gewoonte in deel ik hierbij drie verwensingen die ik vandaag achter de schermen (via het moderatiefilter) naar mijn hoofd heb gekregen. Normaliter delete ik deze vuilnis geruisloos – het is weleens erger en nog vulgairder – en ik zal de naam van de voormalige reageerder die me dit toewenst niet bekend maken, maar het is er dus eentje die voor het leven van mijn site geschorst is en ik neem toch maar aan dat er niemand is die me dit kwalijk neemt. Let wel: dit is de oogst van slechts een (1) dag. Mijn hemel, wat het internet allemaal naar je toe kan brengen.

    “flikkeropmetjesmoesjesoverhetpaardgetildestomkop”

    “valdoodmetdatgezeur_aap.artis”

    “valdoodklootzak_naardehelmetjou”

    Kerel: doei dus.

  47. Heb jij wel toestemming om uit persoonlijke mededelingen te citeren?

  48. Goed stuk in de NRC:

    https://www.nrc.nl/nieuws/2018/05/11/mijn-e-mailadres-is-een-vuilstortplaats-voor-frustraties-a1602630

    „Dan is er de derde groep: de mensen die alleen maar hun frustratie willen uitkotsen omdat ze niemand hebben om mee te praten. Dan schrijven ze mij, omdat ze toevallig mijn e-mailadres hebben gevonden, of een andere journalist of politicus.”

    „De Franse schrijver Antoine de Saint-Exupéry schreef eens: vergeet niet dat een zin een daad is. Maar veel mensen zijn dat wél vergeten.”

  49. Niet gevaarlijk

    We lopen in groten getale over de (ophaal)brug die het recreatie-eiland met het dorp verbindt. Een klein meisje naast mij kijkt naar beneden in het donkere water en zegt met grote angstogen: „Dit is helemaal niet gevaarlijk. De brug zou nooit omhoog gaan als er zoveel mensen op lopen. Want dan zouden ze allemaal verdrinken en dus zou de brug dat nooit doen.” Haar bezwering werkt. De brug gaat niet open. We komen allemaal veilig aan de overkant.

    Margreet van Schie

  50. Mooie slotzin in dat stukje, Bas. “Uit stront goud maken” door een boek te schrijven over haatmails.
    Wat een ellende. Jammer dat je het allemaal moet lezen voor het in de afvalbak gaat.

  51. Ha, eindelijk weer eens een aardig ikje.
    Uit stront goud maken doet me weer denken aan ome Cor. Die kon van brood……

  52. Geen idee wie jou aanschrijft, APD. Maar met suggereren dat het DSR of HR is (hem en niemand anders noem je geregeld DSR’s ‘maatje’), moet je oppassen. Zonder bewijs is dat laster.

    Enfin, moord en brand schreeuwen als jouw woorden geciteerd worden, met juridische stappen dreigen zelfs (-dikke LOL-icoontje) maar ondertussen wel suggestief uit de school klappen over een ander. Je kunt er een heel verhaal over houden, maar hypocriet is het -milde grinikicoon-)

  53. Ik suggereer niet wat je me nu weer in de mond legt. Je denkt echt dat iedereen alleen maar over jou schrijft, don’t you? Mocht je willen. Je bent hier al lang in de vergetelheid, vadermans.

    De rest van je beweringen leg ik gapend terzijde. Het een heeft met het ander niets te maken. Maar dat begrijp je denk ik echt niet. Vraag het maar eens aan iemand die er verstand van heeft.

  54. DSR in de vergetelheid, dat zou APD wel willen maar in feite slaakt hij een zielesnik om zijn eigen blog dat het laatste jaar zo is verlopen.

    Met vrijwel iedereen heeft ie ruzie en hij zal er wel eens Gerechtelijk Werk van maken. Programma’s als De Rijdende Rechter draaien op dit soort dorpsgekken voor een dag. APD heeft dergelijke tv-brmiddeling al eens voorgesteld in de prive-mail, maar dat is door diverse koelhoofdiger partijen schaterenlachend van de hand verwezen.

    Hij zal z’n internetwinkeltje op een andere manier moeten promoten -milde glimlachicoon-

  55. “Dit soort dorpsgekken?” Dank je. Je zit kennelijk eenzaam en alleen voor je computertje op een avond waar de gezellige en aangename mensen met z’n allen voor de buis zitten om naar het songfestival te kijken. Doei kerel …

  56. “.. het eigen blog dat het laatste jaar zo is verlopen” … Volgens mij is het nog nooit zo aangenaam geweest alhier, wellicht vanwege het gaandeweg weren van negatieve elementen.

    DSR lijkt nostalgisch naar de tijden van weleer, waarin hij hier een van de geliefde reageerders was, met voorspelbare maar lezenswaardige ikjesoordelen en met zure maar grappige kwinkslagen.

    Da’s allemaal verdwenen. Hij is een wat sneu stalkertje geworden zonder podium, hengelend naar aandacht. Too bad for him 😀

    Passende internetwinkeltjes voor sneren en smalen zijn er gelukkig voor hem volop, elders op het internet waar men het niet zo nauw neemt met normen en waarden, en waar lezers zich vermaken met … leedvermaak. Dag vent! 😀

  57. Ha! APD valt in herhaling. Zeker niet zo goed geslapen vannacht. -milde glimlachicoon-. Hij zou er beter aan doen zijn reacties door iemand anders te laten lezen in plaats van zichzelf zo te laten kennen. -milde glimlachicoon-

    DSR zou ‘m bijna geloven als ie geen inbox aan zoete praatjes had over hoe welkom & gewaardeerd DSR hier wel niet is.

  58. In iedr geval geeft APD toe dat ie”alle onwelgevallige geluiden weert” en liever onder ons is met een klein kuddeke klapvee. ‘Net Trump!’ hoor je dan tegenwoordig te zeggen, ook al zo’n Twitterkanon. -milde glimlachicoon-

  59. Apart dat citeren met aanhalingstekens nog wel. Suggereert dat ik dat ergens gezegd zou hebben. Ik weer zeer zeker niet “alle onwelgevallige geluiden”. Het beste bewijs is wel de site zelve, scrol maar eens door de reacties, door de jaren heen, en hoeveel negatieve commentaren, vervelende sneren, onjuiste beweringen over mij er allemaal opstaan, veel van jou inbegrepen. Die reacties zijn me zeker onwelgevallig, maar ze staan er gewoon op, hoor. Soms met en soms zonder tegengeluid.

    Wat ik wel weer – na soms maanden- tot jarenlang waarschuwen, tolereren, hopen dat het beter wordt, negeren – zijn de negatievelingen, de trollen, de reageerders die hier niets anders komen doen dan stoken en sneren en beledigen. Elke maandag weer roep ik hen in het nieuwe intro en in het kader van de schone lei op om als ze echt niet normaal mee willen doen elders te gaan buurten, daar waar er meer zijn zoals zij … De meesten doen dat inmiddels en de sfeer op de site is er navenant aangenamer door geworden.

    Een enkeling (over de jaren heen dat de site bestaat in totaal op de vingers van een hand te tellen) wordt van de site geband. Dan moet zo iemand het heel erg bont hebben gemaakt. Hoe bont, staat beschreven in de “Over & About” pagina. Het kan zitten in stalking, het kan zitten in aanhoudend onbegrip en inbreuken op privacy, het kan zitten in verwensingen en doodsbedreigingen, en dit allemaal zowel naar mij als naar medereageerders toe. Je wilt niet weten wat er zich allemaal in de loop van de jaren aan smerigheid over JdW, de Huilbaby, Timmerark, DSR en Riverside Blues in mijn moderatiebakje heeft opgehoopt.

    Smerigheid naar mezelf toe laat ik eigenlijk nog het meest ongemoeid. Maar ik laat me bijvoorbeeld, zoals deze week bleek, door niemand toevoegen dat ik “dood kan vallen” en dat ik “naar de hel kan”. Althans niet op mijn site. Hopla. Weg met dat soort gasten. Hoef ik hier noch in mijn inbakje en noch in mijn offline leven ooit nog tegen te komen.

    En ik en met mij alle lezers hier zijn er maar wat blij mee, behalve blijkbaar dat ene schaduwtje uit het verleden, dat nog altijd op zijn succesjes van inmiddels meer dan vijf jaar geleden teert, en die maar terug blijft komen om te zeuren en te jengelen. Als een steekvliegje dat zo graag echt pijn zou willen doen, maar …. zijn angeltje dringt niet echt door de huid heen. Het jeukt hooguit. Even wrijven en het is over.

    Ook dat beestje zal op een gegeven moment vervluchtigen in het worldwide web. En niemand, helemaal niemand, die daar ook maar iets van zal merken of er iets van zal vinden.

  60. Och heden, dominee Fidelappie komt steeds meer op stoom – maar hou harder hij buldert, hoe bescheidener het gehoor. Het is hier dan ook even levendig als een Nederlandse kerk op zondag. -milde glimlachicoon-

  61. Hm, de contouren van een trol uit het verleden doemen nu op. Henk?? Er is er maar eentje die zo nutteloos kan zeveren. Gespräch mag je op een blog en zonder Duits toetsenbord inderdaad als Gesprech schrijven. Wijter nog etwas?

Ik vind er dit van: