Nico Groen vertelde over een dame die naar “Villa Mony” zocht en dat bleek een gebouw te zijn waar met koeienletters “Philharmonie” op de gevel stond.
Na een korte stilte volgt een overpeinzing
Dan was er nog een diepzinnig bedoelde ik van ene Thomas van der Schoor over het jagen. Zijn zesjarig kind (of het een zoon of een dochter was zullen we nooit weten) wilde weten waarom jagers dieren doodschieten. “Voorzichtig leg ik uit dat te veel dieren van één soort niet goed is voor de natuur en dat jagers daarom soms sommige dieren doodschieten. Na een korte stilte volgt een overpeinzing: „En wat doen ze dan als er te veel mensen zijn?”
Dat “na een korte stilte” is een klassieker, zoals wij ikjeslezers weten.
Lummel persifleerde het onnozele ikje als volgt: “Dokter, als Thomas aandacht nodig heeft gaat hij verhalen verzinnen. Dat vonden we wel leuk toenie klein was. Maar nu stuurt hij die verhalen op naar de krant. Wat moeten we doen? Wat zegt U? Schrijver worden? Maar hij kan helemaal niet schrijven.”
En daarmee was de ikjesweek alweer aan het einde gekomen. Man, dat ging snel! En we hadden ook al niet zo heel veel …
Nieuwtjes en intriges
Timmerark ging er weer eens tussenuit. Zijn “laatste” woorden hadden het gebruikelijke “ niemand houdt van mij” en “poep en pies”-gehalte.
“Jaja, het was al duidelijk geworden Bas, dat jij noch anderen door had dat mijn stukje over scheten niet over mij noch over mijn hond ging maar …ja, die spiegel bleek waarschijnlijk gebarsten. Niet voor het eerst hoor dat subtiele parels worden weggezet als eigen poep eerst, wat best vies is, net als jezelf beveren, een veer inbrengen in de eigen poeperd. Ook beetje bah. Goed, we gaan weer eens, tot over pak hem beet een maand of acht.”
Geen enkel rimpeltje
Tja, als ik mezelf 8 maanden zou verbannen elke keer als een grapje van me niet wordt begrepen dan zou deze site er maar verlaten bijliggen. Maar we zien hem rond februari 2020, bij leven en welzijn, wel weer verschijnen, vermoedelijk veel eerder. Zijn vertrek bracht geen enkel rimpeltje teweeg op ons aangename blogvijvertje.
Jokezelf meldde dat ze “verdorie nergens” en ook hier niet kan liken. Voor elke kleine reactie moet ze zich opnieuw inloggen met wachtwoord via de telefoon en alles. Gek wordt ze ervan. Ze is “betalend lid van Worstpress” en dan plagen ze haar zo … Bezoek haar site zelf en probeer het uit, kunnen wij haar wel liken? We gaan het zien. Ook Bertie had er last van trouwens.
Na allerlei steunbetuigingen van andere WordPressbloggers kwam de meest nuchtere reactie zoals wel vaker van Klare Taal: “Ik kan helemaal niemand liken, eigenlijk vind ik dat helemaal niet erg, want ik vind het meer een onzindingetje, zo een bedachte noodzaak in het leven geroepen door internet c.s.”. En zo is het natuurlijk. Ze kreeg toch nog een like’je op deze reactie.
En toen was het hele intro al weer uit. Man man, dat ging snel deze week. Dat heb je zonder Pawi en met Ad Hok in de ruststand. Ook Bertie en Ilona zijn is een tikkie aan de stille kant. Mag. Kan. Komt wel weer goed.
Wil jij net als Klare Taal en andere reageerders kans maken om in het volgende intro voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je gein maken met onbekenden die voor je het weet je vrienden zijn? Misschien wil je een uitnodiging voor een gezellige bijeenkomst van alle auteurs en reageerders op deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is.
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan ergens verstopt in of op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Stuur zelf een ikje in. Scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je wint een zwaarverguld lepeltje als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Lepeltjes zat.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Vooral ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, of via het contactformulier hier, of via een email naar bas.vanvuren@gmail.com.
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij. Wij doen dan hier onze dingetjes en jij doet de jouwe daar.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de featured image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel. Ik zat weer eens een IPA te drinken. In de trein nog wel. Als er iets is dat ik asociaal vind dan is het wel iemand die in de trein gaat zitten, zijn aktetasje opendoet, een blikje op het tafeltje zet, of zelfs een BLIK (halve liter) en het lipje met een harde PSSSSSS laat openspringen. Van het blik. En het tokkiedrankje dan aan zijn mond zet. Want glazen hebben ze niet, daar in die trein. Man man, je ziet het zelfs in de eerste klasse. En niet alleen in internationale treinen. Maar goed, je doet niet altijd wat je betere ik je ingeeft. Integendeel. En het was best wel een lekker IPA’tje.
Foto: “IPA in de trein” © 2019 Bas van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Blufpool
Zoon en ik spelen soms pool bij de plaatselijke biljartvereniging. Hij is achttien, heeft zoals veel jongens van die leeftijd een behoorlijk positieve insteek op de dingen en vindt oprecht dat de wetten der natuurkunde niet in de weg kunnen staan van een goed idee.
Kijk, zegt hij, als ik de witte bal over die rode bal laat springen, stoot hij tegen de groene en dan tegen die blauwe, en die verdwijnt dan in dat gat in de hoek. Ik wens hem veel succes. Zoonlief legt even aan en stoot. De witte bal huppelt over de rode, daarna tegen de groene en tenslotte tegen de blauwe die tergend langzaam het gat in de hoek inrolt. Rotjoch.
Bob van der Laaken
Ha eindelijk weereens een leuk ikje. En het is weer mooi weer, de lucht is weer eindeloos blauw. En ik kan lekker thuis werken op het balkon.
Kort en krachtig zomer intro. De koffie is bruin en de poes, Clochette van der Poepie, ligt op mijn schoot te spinnen.
Geen dijenkletser, maar wel goed geschreven. We zien het voor ons.
Hier ook mooi weer en ook het intro verscheen hier.
Aardig ikje, ik kan me Bobs frustratie voorstellen. De zelfbewuste zoon ook. 😀
Was ik te stil? Ik maakte niks mee. Behalve het etentje.
Ik maak haast nooit wat mee.
Een lek in het garagedak loopt nog, de perikelen daarover. Voor een buitenstaander weinig interessant en ik kan er ook geen grap van maken.
Nee hoor, je was niet te stil. En het hoeven ook niet altijd grappen te zijn.
Je “meemaaksels” hadden het bijna gered, maar moesten vervallen in het ondoorgrondelijke schrijfproces. Omdat het betreffende ikje het niet haalde, tja, dan halen de bijbehorende reacties het ook niet. Had jij weer!
Ja fraai ikje vandaag, kunststukje met biljartballen geheel in stijl opgeschreven.
Mooi begin van de dag die er veelbelovend uitziet na een pakkend intro gelezen in de zon.
Gelukkig schrijft hij ‘zoon’, dacht ik, totdat er toch (ieuw) dat zoon’lief’ op de proppen kwam. Jammer, maar verder geen zure opmerking.
Lekker introotje, maakt het allemaal helemaal goed.
Was wat stil ja, heb mezelf wat onbedoeld afgepijnigd; stofzuigerslang terug in de stang met een forse dauw, maar schoot per ongeluk uit op mijn hand. Blauw. Volgende dag bij het instappen in de auto, die niet helemaal waterpas stond, klapte het autoportier al op mijn halfblote voet dicht terwijl die nog niet helemaal binnen was. Heel veel meer blauw.
Kan me beter gedeisd houden, vandaar…
Verder gaat alles oké, zal niet meer klagen, ben verdorie dingetje niet!
Kijken of ik straks de draad weer een beetje kan oppikken bij mijn verplichte wekelijkse fysiotherapie.
Au! Take it easy, Iloontje. Het intro lezen is in ieder geval risicovrij. Heb je elke week dezelfde physiotherapeut?
Dank je, Bas!
Ja, al drie jaar heb ik dezelfde fysiotherapeut, o.a. gespecialiseerd in longdingen.
Ik heb er ooit een gehad voor een paar maanden. Paar keer per week in het begin. Goeie vent, krijg je toch een band mee. Hoop gelachen, over politiek gefilosofeerd. Maar we schrijven elkaar niet 😆😆
Update: ik heb de passages over Bertie in het intro inmiddels aangepast. Ja, dat kan, hè, dit is het Internet. Als ik het niet had vermeld had zelfs niemand het gemerkt. En zeker het nageslacht niet.
‘Mijn’ peut is een schat met zeegroene ogen waarin je, als je niet oppast als jong meisje, zo in zou kunnen verdrinken. Ik ben (daarom gelukkig) geen jong meisje meer.
Hij is zo oud als mijn jongste zoon. Hij wil me altijd laten praten, slinks, dat is goed voor de longen, maar dan raak ik eerder uitgeput. Daarom ga ik hem vragen stellen. Vooral over nieuw huis en z’n kleine dochtertje.
Wij schrijven elkaar ook niet; dat is overigens sinds kort verboden ikv privacywet.
@ Bas 11.57
Wat ben je toch een aardige jongen, dank je wel, roerend gewoon.
Het intro is er een stuk van opgeknapt. 😆😆
“hnkrnd ld” … Ik probeerde zojuist je bericht op je eigen blog te liken, dat over kletskoeken. Tot twee keer de hele mobiel en toen de laptop gecrashed. Daarom maar langs deze veilige weg.
Wat vervelend. Tezeer verdiept in de kletskoeken.
Slaapkamer
De bel. Mijn buurvrouw staat voor de deur met haar tweeling van een jaar of drie. „Ik laat het ze toch maar vragen”, zegt ze. „Waar slapen jullie?”, luidt de vraag van de meisjes.
We wonen in een bungalow en ze vinden ons zielig, omdat wij geen ‘boven’ hebben waren ze in de veronderstelling dat wij in een stoel moeten slapen. Na een rondleiding door ons huis en onze slaapkamer gaan ze opgelucht naar huis.
A.M.J. Bos-Waamelink
Later als ze een jaar of vier, vijf zijn mogen ze komen kijken wat de buurman en buurvrouw allemaal voor leuke spelletjes in de slaapkamer doen.
Ik geloof hier dus weereens helemaal nix van. De buurvrouw had dat gewoon kunnen uitleggen en de meisjes hadden het begrepen. Of was de buurvrouw zo dom dat ze het ook niet wist?
Geen ‘boven’ hebben herinnert me aan wat een vriendje van mijn jongste zei, in de leeftijd van vier.
(Ze verhuisden van een bovenwoning naar een eigen pand van drie verdiepingen.)
“Mama, sommige huizen hebben twee wc’s, toch? Dan hebben wij een sommig huis.”
Dode taal
Mijn zoon van zestien begint vandaag aan zijn laatste (en belangrijkste) serie schoolexamens. Vroeg opstaan, ontbijtje, de stof nog even doornemen, rugzak pakken, douchen, aankleden, klaar. Frisgeboend, strak zwart overhemd, lekker geurtje. „Wauw!” roep ik. „Jaha”, zegt hij, „wel een beetje benevolentia creëren bij de surveillanten.”
Hoezo dood, dat Latijn?
Adelheid Smarius
Hij doucht met zijn rugzak op?
Opschepsterrij.
Sorry, opschepster of opschepperij.
Natte wind.
Maar het is natuurlijk mooi als je zo trots bent op je zoon.
Adelheid zal wel gewoon “van der Smaar” heten.
Ja dat doe je als je jong bent, je net verworven kennis breed etaleren. Datgaat meestal over. Niet altijd. Ons ingenieurtje J.C. Van Oort was daar een voorbeeld van.
Ikga nu een croissantje camenbert eten.
Och ja die JC van Oort die wist er alles van, evenals die oude Trolley met zijn vrouw , hij was heel scherp en geestig soms, lang niets meer van gehoord, niet meer van deze wereld natuurlijk, niet het eeuwige leven beschoren natuurlijk.
Hij probeerde bijna dagelijks op deze site te reageren met soms de meest smerige en racistische commentaren. Totdat ik hem degradeerde van spamfilter (die reacties zie en beoordeel ik) tot blokfilter (die reacties zie ik niet eens, gaan regelrecht de prullenbak in). Wel zo rustig.
Trouwen
Voor het Centraal Museum in Utrecht zie ik een bordje: ‘Bruiloft Eelke & Ewout’. Gelijk moet ik aan mijn oud-huisgenote Eelke denken. Zou zij, inmiddels twaalf jaar later, vandaag trouwen met haar toenmalige vriend Ewout?
Ik ben nieuwsgierig, en loop achter het bruiloftsgezelschap aan naar de Singel, waar huwelijksbootjes klaar liggen. Helaas zie ik nergens de bruid. Uiteindelijk spreek ik twee gasten aan en vraag ze of het bruidspaar dezelfde Eelke en Ewout zouden kunnen zijn van toen op de Amsterdamsestraatweg. „Jazeker”, reageren ze enthousiast. Ze wijzen op het voorste bootje: „Kijk daar zit Eelke!” „Ik zie haar niet, heeft ze geen witte jurk aan?” Verbaasd kijken ze me aan. „Nee, Eelke en Ewout zijn toch allebei man?”
Annelot Krediet
Nou Annelot, dit had je beter niet op kunnen schrijven. Het slaat echt helemaal nergens op. Met je Eelke.
Wat een raar ikje. Het plot kan kloppen maar de dialogen lopen voor geen meter.
Het normale antwoord op de witte jurk zou zijn : eel’e is toch een meisje.
En zat Ewout niet naast Eelke?
Alweer een niksje. 😣
Eel’e moet Eelke zijn. Weer eens worstvingers gebruikt
En een meisje moet geen meisje zijn. Ik geef het op. ik ga slapen. Tot morgen.
Slaap lekker. Je hebt helemaal gelijk.
Maar inderdaad “Nee, Eelke en Ewout zijn toch allebei man?” is vermoedelijk met afstand de meest verzonnen, onechte nooit echt uitgesproken zin van alle ikjes en andere verhalen, wat zeg ik, van de gehele Nederlandse literatuur die ooit verschenen is. Sinds mensenheugnis en het begin der Tijden. Man man. En wie van de twee “gasten” dit pareltje zogenaamd heeft uitgesproken, komen we ook al niet te weten. Nog zo’n aanwijzing dat het volkomen uit de duim komt.
Ik ken alleen maar mannelijke Eelkes; die van schrijver Jaap ter Haar (boeken en hoorspelen) en onze postchauffeur waar ik vroeger werkte.
http://www.oudejeugdboeken.nl/kinderboeken/terhaar
Een vergezocht verhaal, dit.
Ik ken geen enkele Eelke, niet mannelijk, niet vrouwelijk en niet er tussen in . Ja, Hielke ken ik, en Sietse, maar geen Eelke dus. Oh ja, ook een Imke (man). Hoe zou het met hem gaan, was een leuke vent.
Hier is Eelke.
Ik heb zo’n gevoel dat Eelke weleens een belangrijke rol in het intro van volgende week kan gaan spelen. Maar dan moeten we wel wat van hem weten. Wat was het voor jongen, wat waren zijn dromen, waarheen ging hij verhuizen, kon hij aarden? Is hij inmiddels getrouwd? En zo ja, met een man of vrouw? Ik hoor het graag. Alles is welkom, zij het in het nette. We hoeven niet alles over Eelke te weten te komen. Gedichten en rijmpjes mogen ook. Voor je het weet wordt het een Eelkespecial.
Ik trek dat van dat rijmen terug. Is onmogelijk.
Een oplettende lezer uit Frankrijk stuurde ons zojuist de volgende statistieken toe:
Die gaan we vanavond even rustig bestuderen, in een internationale trein met een priegelschermpje is dat wat lastig. Vooral dat “thuis daten met slapende kinderen” intrigeert me.
Oh 😦 Mijn naam is aan het afglijden, nog even en niemand wil meer Bas heten. Ik snap met terugwerkende kracht nu ook waarom DSR zo’n hekel aan me had, terwijl ik hem nooit iets had aangedaan. Bas is een Vlaamse naam. Hij is vast in het verleden gepest door een Bas in zijn omgeving, of misschien zelfs wel meerdere.
https://www.babybytes.nl/namen/jongens/Bas
Wat dan wel weer heel goed klopt maar ik absoluut niet wist is dat mijn naam “aanbeden” betekent. Wat een onzin, mensen. Ik word wel aanbeden natuurlijk, elke dag weer een keer of twee, maar niet vanwege mijn naam hoor.
Opgave: zoek nu je eigen naam op, deel het resultaat alhier, met link of screenshot en vertel ons of je blij of boos bent met wat je te weten kwam.
Ik dacht aardig te zijn en het alvast voor Lummeltje te doen. Wat blijkt? Zijn naam wordt op die hele site foutief geschreven en ze denken nog dat het een meisje is ook. Enfin, hier moet je het mee doen Lummetje:
Ik heb ook maar even gekeken. Naar Adriaan, want daar staat Ad voor, in mijn geval althans. Onder de reacties staat het volgende: Het minst leuke aan de naam Adriaan? “Waar is Bassie dan?”
Hahahaa, ja, krijg ik ook vaak te horen, maar dan andersom. We zullen er mee moeten leven, Adriaan.
Betekenis van Hendrik.
De betekenis is
heerser van het thuislandNou die Rutte kan zijn borst vast nat maken. En Willem Alexander ook. Ik koop een paard en een kanon en kom eraan.
Als je Maxima maar met rust laat!
Roverslied
Met mijn zwaard,
Op m’n paard,
En mijn helm op het hoofd,
Er op in! En de vijand de schedel gekloofd,
En vooruit!
Op de weg,
Langs de heg,
Met een houw en een stoot
De dragonders verjaagd, en de markgraaf gedood,
Om de buit!
En die buit
Is mijn bruid,
Mij gekocht met m’n staal,
En ik voer, als een veer, met mij mee haar in ’t zaâl,
Naar de grot!
Als de wind
Zo gezwind,
Jaag ik voort met mijn vracht,
En ik sla op haar schreien en kermen geen acht,
Wat genot!
En dan weer
Op-en-neer,
Rechts en links door het land,
Hier een villa verwoest, daar een klooster verbrand,
Tot vermaak!
En dan voort
Weer gespoord
Naar een nieuw avontuur,
En mijn reisweg getekend met bloed en met vuur,
Om de wraak!
Want de wraak
Is de taak
Van de koning van ’t woud…
Die, alleen tegen allen, zijn schepter behoudt…
En banier!
Op, hoezee…
Wie gaat mee?
Nu geen schepsel verschoond,
Nu de mannen gehangen, de vrouwen gehoond,
Voor plezier!
Dichtoefening van WoutertJe Pieterse
Mooi, Woutertje. 😃
Ik zoek het liefst op mijn doopnaam, die betekent de Schitterende of Stralende. ☺
Ben je Ilona gedoopt Bertie?
Adriaan betekent afkomstig uit Adria. Nou, daar kan ik het mee doen. Er is een zee naar mij vernoemd, dat dan weer wel.
Volgens Namespedia (ja, dat bestaat echt) wordt de achternaam Hok minstens 833 keer gebruikt in ten minste 31 landen. Overigens werd de voornaam Hok 862 keer gevonden in 21 verschillende landen. Jammer dat mijn ouders mij niet Hok hebben genoemd. Hok Hok, dat heeft wel iets, vind ik.
Bijna net zo goed als Tok Tok
En zeker beter dan Bas Bas. Of Van Vuren van Vuren.
Sorry, it’s been a long day.
En als je in Amerika zou wonenen je had iets ergs gedaan hadden ze je Bad Hok genoemd. En gelukkig benje niet met mevrouw Jesgeest getrouwd.
Ça a été une longue journée pour toi aussi, lummel?
@ Lummel 20.42
Nee. Het lijkt er niet op.
Gaat wel Ad, rustig thuis gewerkt. Morgen begint het week-end hier. Fête de la music en fête de St Jean.
TimmerArkTwo wordt vandaag afgeblazen gelijk de aanval van tRump op Iran.
Het heeft verder geen gevolgen.
Grapjes graag bij de personeelingang afgeven.
Gelieve geen nakaarten.
In plaats van bloemen graag een donatie aan het goede doel van uw kneuzen.
Op de radio iemand die tRump gedachten en niet corrupte daden toe bedeeld. Serieus. Alles ligt op straat. Putin is de zetbaas van de Maffia maar de kroonprins is de betaalmeester. SaoudiArabia bepaalt. Kernreactoren, kernwapens en dood aan Iran. De helft vd ouders uit A’dam, Rot’dam en Utrecht? Ik niet, geeft hun kroost een GPS volgsysteem mee. Of het kroost hier van op de hoogte is verteld de journaal lezeres niet.
Toedeledokie voor nu en eerder.
TA2
Toedeledokie, Timmerarktwo, we zien uit naar Timmerarkthree, -four, -five of onder wat voor nieuw pseudoniem je ook maar weer opduikt. Tot in de pruimentijd, het ga je goed. Snif. Ik moet nu even gaan liggen, terwijl ik er net uitkwam. Heb ik weer.
In vredesnaam
We hebben het Delftse studentenhuis van onze zoon Victor een weekend op bezoek. Tien aardige jongens. Na het avondeten spelen we Thirty Seconds, waarbij telkens iemand moet raden wat de ander omschrijft. Dat leidt tot veel drukte en hilariteit. Ondertussen verbazen mijn vrouw en ik ons over het verschil in kennis tussen jong en oud. Op zeker moment is er grote opwinding in een team omdat één van de jongens vrijwel geen enkel begrip op het kaartje kende. Verontwaardigd reageert hij: „Ja hier, deze dan. Wie is in vredesnaam Pieter van Vollenhoven?” Waarop een huisgenoot zegt: „Gast, dat is die zwemmer.”
Albert de Haas
Speelt dit verhaal in de vorige eeuw?
Dank je Apiedapie en Bas van Vuren, je bent een van de weinige.
Weinige wat?😁
Die er altijd intrapt🙄.
🤣🤣🤣🤣😂
Hoe kunnen die Kids nou weten dat in 1961 Pieter van Vollenhoven, Ada Kok, Wally Taks en Jan Cremer het Eurosongfestival gewonnen hebben met het liedje ´ een beetje boel’ ?
Dat was Louis van Dijk toch?
.. die samen de eendagsformatie « dans le baba » vormden en met stip op twee in de veronica top veertig binnen kwamen en hun gouden plaat hoogstpersoonlijk uit de handen van Joost den Draaier en Rob Out ontvingen?
Ona die Van Dijk speelde trompet. Zijn zoon is gaan voetballen.
Jaaa! en zijn vader reageerde op NRC en drasties onder de naam deksels! Hoe zou het daarmee gaan, trouwens?
Deksels? Die had toch een kauwtje de nek omgedraaid? Zijn zoon zie ik nog regelmatig voorbijkomen in de media, iets in de muziek. Maar wel onder een andere naam (die ik hier vanwege privacy niet zal delen). Toch?
Ja, deksels!, en al diea defen die we nooit meer terug vinden. Ik las graag al die oude discussies op Drasties en NRC.
Zullenwe een lijtje proberen met zoveel mogelijk oude nickames?
Allerpamsliefste, Domblondje, Ingrid, HUM, Willem met de r in het rondje, Indra, en dan denk ik nog niet eens na. Don’t start me 😎
Ingrid zei mijn corrector, had Ingries moeten zijn en Marianne
Jammerende jurk, tja waar beginnen we en waar houden we op.
Puber, Afzender, Claire…
M.u.NY, Tr.
Greet…
Arteps, Goudhaantje, Heer Rozenwater, de lange lijs, en dan al onze trollen, natuurlijk: Jozef, Maria, Herodotes, van dongel, de trollenvanger, noem maar op …
De schrijvende juriste…
oh jee, mijn reactie is in moderatie. Ik probeer het nog een keer: Arteps, Goudhaantje, de lange lijs, en dan al onze trollen, natuurlijk: Jozef, Maria, Herodotes, van dongel, de trollenvanger, noem maar op …
Gelukt!
Ruth 🥀
Ja enkele trollen, de ergste, staan hier in de moderatie 🤣🤣
Ach ja, er ging er eentje zover dat hij suggereerde een oudere vrouw te zijn die op een gegeven moment aan kanker overleed. Hij bestond het om vervolgens terug te komen als kind van de overledene, die ons bedankte voor het getoonde medeleven. En nog een tijdje actief bleef “in de geest van haar overleden moeder”. Dat vond ik van een onmetelijke laagte … Ik krijg het er zelfs nu nog warm van. Hoe haaaal je het in je hersens. Maar de anonimiteit haalde en haalt nog steeds heel veel slechts naar boven. Brrrr. Gauw aan iets anders denken. Weekend bijvoorbeeld!😉😉 En de nieuwe haring, iemand al geproefd?
Laten we ook Kees de would-be gymnasiast niet vergeten! Man, wat wilde hij graag geleerd overkomen. Met zijn ouwe Grieken … 😂😂😉
Enfin, hij van hiernaast die niet genoemd hoeft te worden, heeft er een database van. Hem kennende heeft hij die nog altijd. Met zijn Bertje … 🤣🤣🤣
Er was ook nog een tijdje een heel pedant mannetje dat “eindoordelen” gaf, altijd dezelfde en met teksten die vol taal- en stijlfouten zaten. De naam is me even ontschoten. En Warhoofd natuurlijk met zijn bitterballen, drie bier. Dat was wel een leukerd. En een enge man met een regenjas die een internetcafe op de Filipijnen bedreef, met heel jong personeel. Jaja, mijn favoriet was toch wel Henk uit Maleisie, oftewel Hum. Die kon altijd zo smakelijk lachen. Hahaha!
Frank 7,5 De Mooie Lul , weeromstuit, marquis de Sade,
snoopDog?
De Mooie Lul?? Die heb ik dan gemist. Zal wel voor mijn tijd geweest zijn. Hebben we die enge jammerende jurk al genoemd? Dat was een schuinsmarcheerdertje hoor …
Spuit elf ook niet te vergeten. Ahum.
“Gifgroen, pimpelpaars en akelig blauw” … da’s de titel van het nieuwe hoofdstuk van Ilonas Chinaverhaal. Nou ja, nieuw. Nieuw op de site bedoel ik. Ga het gauw lezen, het gaat over felle kitschkleuren, het gaat over snelle treinen, een aftands busje, en over nog veel meer. Met foto’s, bewegende beelden en muziek. Waar? Hie-ier!
Zie geen foto van een bier wel drie advertenties van bedenkelijk niveau die zijn zeker op de lezer afgestemd?
Weet niet hoe dit te plaatsen zonder blog….
@Bas 18:53
Spuit elf een schuinsmarcheerder? Nee, dan die Apiedapie!
Jawel, daar hebben we het nieuwe/oude pseudoniem al. De advertenties van “bedenkelijk niveau” worden inderdaad individueel, voor elke lezer anders geplaatst, afhankelijk van zijn/haar surfgedrag. Echt waar. Maar niemand die het ziet, alleen de lezer zelve. Heb het er dus maar niet over, zo is mijn wijze raad.
Nee Adje, Spuit11 was geen schuinsmarcheerdertje, althans niet in mijn herinnering. Hij was de hele dag met zijn grasmaaier bezig, dus zijn handen meer dan vol.
En over mijn voorganger niets dan goeds.
O jee, wat een historie doemt hier op!
Mooie tijden, Greet was haar/zijn tijd ver vooruit in het genre LHBTG om het zo maar te zeggen.
Vooral de vetes met DSR waren onnavolgbaar en toch voorspelbaar.
Volgens mij bestaat Van Dongel nog steeds.
Spuit elf was het enfant terrible en Weeromstuit was een heel aardige jongen uit het noorden.
Jammerende Jurk daar kon ik geen hoogte van krijgen, een naar Canada verhuisd, beetje dubieus figuur.
Ruth niet te vergeten en Ilona die haar zo trouw steunde in haar moeilijke dagen en met een prachtig gedicht afscheid
van haar nam.
Om nog even terug in de historie te gaan : De Mooie Lul is mij totaal onbekend, zeker iemand uit een duister verleden, wel gewaagd zo’n scabreuze naam.
Marquis de Sade was een alter ego van J.Jurk als ik me niet vergis.
Ja, dat dacht ik ook. Aanvankelijk reserveerde Jurk zijn vieze mopjes voor de Marquis. Maar later ging het door elkaar lopen en werd de Jurk net zo vies als De Sade. Het ging best ver af en toe. Tot aan pedofilie aan toe.
@KT 20:23
Uit betrouwbare bron heb ik gehoord dat Van Dongel nooit echt bestaan heeft. En Spuit 11 een enfant terrible noemen, gaat mij ook te ver. Toch leuk om te zien hoe we allemaal enigszins verschillend tegen de andere reageerders aankijken. Ik heb er verscheidene IRL ontmoet en dan bleken ze vaak heel anders dan ik me ze had voorgesteld.
@Ad Hok
Van Dongel moge dan wel nooit bestaan te hebben maar de ” Van Dongels” zullen altijd blijven bestaan evenals andere
fictieve personae.
Het blijft natuurlijk de grap om dit met een ironische blik dit te bezien en erom te kunnen lachen.
Trouwens een enfant terrible genoemd te worden werkt allen maar positief voor het enfant in kwestie.
Ik moet zeggen dat het alweer zolang geleden is dat ik het niet meer precies weet. Voor sommige reageerders was het dagelijks geklets zo belangrijk dat ze elk woordje nog jaren later wisten. Ik haalde regelmatig reageerders door elkaar en moest et soms aan herinnerd worden dat ik onenigheid had met deze of gene.
Met name de buurman die niet genoemd wordt, die met zijn database, ging er volledig in op. Ik heb dat altijd een beetje zielig gevonden.
Die was IRL veel enger dan ik me had voorgesteld. Zou ik normaliter met een grote boog omheen gelopen zijn. DSR was zo’n beetje hoe ik me hem had voorgesteld: arrogant onzeker balletje, maar verder niks mis mee. Relativerend. Warhoofd was in real life erg grappig. HUM een schatje. De Jurk minder eng dan gedacht. Meer heb ik er in real life niet ontmoet, meen ik. Willem heeft altijd op mijn verlanglijstje gestaan maar helaas dus.
Ik heb wel de eer en het plezier gehad om Willem® te ontmoeten, evenals Arteps, Goudhaantje, Marianne, Deksels, Jammerende Jurk, Henk uit Maleisie, Apiedapie, Pawi, Luvienna, en de buurman (geen zin om weer in dat filter te blijven steken). Op mijn verlanglijstje staan zo’n beetje alle anderen, vooral die van de “oude garde”. Dit jaar zal dat er helaas waarschijnlijk niet inzitten.
Toe maar, dan ben jij de spekkoper. Ooit had ik het adres van Afzender, en het was niet eens zo ver weg. Iets in de horeca. En Timmerark, zij het van de nieuwe garde, was ooit heel dichtbij. En JdW, die me bewust misreed, dat was een linkmiechel, heel benauwd om “ontdekt” te worden. We weten inmiddels waarom. Voorts en dan ga ik weer verder met de koffie was ik ooit op 15 minuten afstand van Ingries. Zij dacht via het internet aan een man te komen. Och, wie weet.
Hachee
Een tijdje terug verdween mijn poes Ollie. Een week eerder was ze ’m ook al gesmeerd en zat ze in de kelder van de buurvrouw. Binnen een dag was ze toen weer terug. Dit keer niet. Ik belde op dag twee bij de buurvrouw aan. „Loop even mee naar de keuken”, zei ze, „anders brandt er wat aan”. Met een lachje wees ze naar een braadpan: „Ik ben hachee aan het maken.” Waar Ollie was zei ze niet te weten. Op een nacht, na drie weken vol nachtmerries, stond voor de deur een miauwende Ollie.
Cecile Raat
Aha, Cecile doet net alsof zij dacht dat de kat in de pan zat? Als je dit verhaaltje voorleest in de kleuterklas dan is succes gegarandeerd. Hier niet.
Ik heb gelukkig het ikje nog net voor de deadline geplaatst. Uw interem ikplakker zat vannacht nog heel laat op een terras sjampoepel te pimpelen en naar muziek op het plein te luisteren. Fête de la musique.
In dit ikje had ze beter konijn of haas kunnen braden. Dat ziet er net uit als een gevilde kat, heb ikgehoord nooit gezien. Vandaarwaarschijnlijk het woord dakhaas voor kat.
Vandaag op de veiling ga ik voor nummers 102, 114 en 129. Duim maar voor me.
Ik duim!
Allez, ik duim met je mee.
Bedankt voor het duimen, maar het mocht niet helpen. Bijna alles ging weg voor de aangegeven prijsen. Behalve nummers @02, 114en 129. Het bureautje van 500€ deed 2600€ de burostoel van 150€ ging voor 2500 en de lamp van 30 voor 275. Volgende keer beter.
Een keertje samen met Timmerark gaan!
Jammer, pindakaas
Of placedemarche.fr
Big Five
Tijdens het jaarlijkse uitje van het verzorgingstehuis begeleid ik een 88-jarige dame. Het regent, maar dat mag de pret niet drukken. Dapper duw ik de rolstoel het druilerige dierenpark in. Ik heb me voorgenomen haar de groten van het dierenrijk te laten zien, want wie weet is dit haar laatste keer.
We haasten ons via het vlinderparadijs naar de dieren die er echt toe doen. Ik pers alle energie uit mijn lijf om de rolstoel via bruggetjes en kronkelige paadjes van verblijf naar verblijf te loodsen. Met een verregende plattegrond in de hand, speel ik het klaar om de big five en nog een aantal imposante exemplaren aan te doen.
Missie volbracht. Als ik uitgeput maar tevreden plaatsneem in de bus naar huis, vraag ik haar wat ze het mooist vond in de dierentuin. Zonder na te denken antwoordt ze: „De blauwe vlinder.”
Roelie Dröge-Bouwers
Arme oude dame.
Ja deze pointe zag je al heel gauw aankomen. Eerste regel van de tweede alinea om precies te zijn.