We krijgen een nieuwe collega. De afdeling komt bijeen voor een voorstelrondje. Als een van mijn collega’s haar naam hoort, zegt hij verbaasd: „Ben jij het echt? Ik had je niet herkend met kleren aan!” Iedereen, inclusief de nieuwe medewerkster is even met stomheid geslagen. Mijn collega vervolgt haastig: „We hebben vroeger samen gezwommen!” Met dit ikje van Miriam Wesselink, geplaatst in de NRC-ikjesrubriek, kon onze week niet meer stuk. Want wij kennen Miriam. En jullie ook toch?
Onze Ilona las voor uit eigen werk uit vervlogen tijden: “Ons veganistenclubje, bestaande uit een tiental dames, kent sinds kort ook een mannelijk lid. Peter Janssen. Zelfde leeftijd, zelfde souplesse. Kortom; een onopvallende verschijning. Een uur in de week. Iedere dinsdagavond van zeven tot acht uur werken we hard aan onze conditie. Als ik later in de week in de bus stap word ik hartelijk begroet door een mij op het eerste gezicht onbekende heer. Plots begint het me te dagen: Peter Janssen! „Ha, die Peter”, roep ik enthousiast, „ik herkende je niet met je kleren aan!” De impact van mijn woorden wordt me duidelijk als iedereen me plotseling aanstaart.” Lees verder “Ik had je niet herkend met kleren aan (85)”
Bas van Vuren, aangenaam 