“Hoi, ken jij Selma van het Volkskrant Blog?” Zo begon de treurige email die ik dit weekend ontving. Kennen, kennen, wat is kennen? Ik kende haar inderdaad van het vkblog. Toen dat ter ziele ging, ergens in 2010 of daaromtrent, reageerden we over en weer op elkaars blog. Zij was een van de eerste fans van mijn Mumbaifeuilleton en ze reageerde af en toe ook op andere verhalen, een jaar of twee geleden voor het laatst. Ik was een fan van zo’n beetje alles wat ze schreef en fotografeerde. Het ging bij Selma over Velsen, IJmuiden, Ruigoord, af en toe wat verder weg, over wat ze onderweg op de fiets tegen kwam, vogels, bijen, bloemen, vlinders, zwanen, paddestoelen, en heel veel dode heel erg platgereden dieren. Ze schreef over milieuvervuiling, recycling, maakte zich kwaad over het plastic in onze tandpasta, over stierenvechten en over het “driften”” van zwanen (“zwanen driften, godverdomme”). Selma Schepel was haar volledige naam, zo zag ik pas gisteravond, surfend om de trieste mededeling te verifiëren. Ook haar foto had ik nooit eerder gezien, dank aan Zilvertje. Lees verder “Selma, stadsfotograaf van Velsen, is er niet meer (103)”
Bas van Vuren, aangenaam 