Tag: winnetou

Vlokjes moet je laten dwarrelen (182)

Terugkrabbelen en voor gaas gaan over ikjes en de actualiteit

Mochten jullie sneeuwvlokjes zien op jullie schermen, zowel thuis als onderweg, dan is daar niks mis mee. Weet wel dat ik niks heb gedaan. Het is misschien nog een ouwe setting van vorig jaar. Het ligt niet aan jullie toestel. Geniet ervan, ik ga ze niet uitzetten. Vlokjes moet je laten dwarrelen, daar zijn ze voor.

De NRC, zo treurde onze reageerster Klare taal vorige week, is een “huisgrap geworden”. Het ikje, de lezersanekdote die of dat elke dag op de achterpagina verschijnt is een flets restant van een eens zo roemrucht verleden. En daar zit wel iets in. Wij kunnen het weten, want we bespreken ze al sinds jaar en dag.

“Als je de voetbalbijlagen weggooit en ook de vrouwenspullen, dan valt het best mee allemaal”

Maar ja, wat rest ons dan. “De Telegraaf?” opperde een andere reageerster, Bertie, dapper. Toen moest Klare taal wel toegeven dat ze een proefabo op die Telegraaf heeft. “Als je de voetbalbijlagen weggooit en ook de vrouwenspullen, dan valt het best mee allemaal (…) maar het is geen blijvertje, dat dan weer niet.” Lees verder “Vlokjes moet je laten dwarrelen (182)”

Advertentie

Over Turijn, verlangen naar Echte Seks en Winnetou (75)

“Winnetou” by Sascha Schneider – Hans-Gerd Röder, Sascha Schneider, ein Maler für Karl May (Bamberg: Karl May-Verlag, 1995), p. 19.. Licensed under Public Domain via Wikimedia Commons –

Mopperkont was in Turijn, Luvienna verlangde naar Echte Seks, en Winnetou ging dood. Dat was het vorige week. In den notendop. De ikjes mochten geen naam hebben.Het was met afstand de meest saaie dulle ikjesweek Aller Tijden. Kan. Mag. Maar denk dus niet dat we ze hier dan toch trouw gaan bespreken. Not dus. Wij hebben wel wat beters te doen.

Laten we beginnen met reageerder Mopperkont. Hij was dus in Turijn, en berichtte over wat hij niet deed. Dat begon dan bijvoorbeeld zo: “Ik was eigenlijk op weg naar het Egyptisch museum … “. Daar zag hij een rij van 100 meter pilgrim, die “na de lijkwade ook weleens iets moois” wilden zien. Mopperkont weg dus. Hem niet gezien.  De volgende dag: “Ik wilde vanochtend een kaartje kopen voor Faust van Gounod, morgen in de opera van Turijn, maar de kassa bleef dicht.” Weer een paar dagen later: “Ik kon kiezen tussen de bioscoop en een ritje naar buiten in een airconditioned trein. Ik koos voor dat laatste en kocht een kaartje naar een willekeurige bestemming, Carmagnola”. Die trein zou over vijf minuten vertrekken. Helaas stond zijn horloge vijf minuten achter en reed de trein voor zijn neus weg. Lees verder “Over Turijn, verlangen naar Echte Seks en Winnetou (75)”

%d bloggers liken dit: