De ikjes van deze week zijn een mix van grappige misverstanden, onverwachte gesprekken, en scherpe observaties. De lezers reageren overwegend positief en waarderen de humor en herkenbaarheid van de anekdotes, met hier en daar een kritische noot over de echtheid of schrijfstijl. Al met al, een week vol herkenbare menselijke momenten en de nodige kwinkslagen.
Blijkbaar zat hij te wachten op iets dramatischer
Fleur Enklaar vertelt over haar moeder, die fanatiek amateurtoneel speelt met een fitte 97-jarige vrouw. Tijdens de eerste repetitie kruipt de oudere dame met gebogen rug en wandelstok het podium op. „Wat doe je?” vraagt Fleurs moeder. „Ik speel een oude vrouw van 80. Die lopen toch zo?”
Bas van Vuren: „Nu??” – Blijkbaar zat hij te wachten op iets dramatischer.
Jan Sierhuis: „Enklaar! Hoe toepasselijk.” – Goed opgemerkt, Jan, je zou bijna denken dat de naam verzonnen is.
Jan Sierhuis (nogmaals): „Jij ook een fijne week Bas! En wederom dank voor je weekoverzicht, dat geeft houvast, zonder raak ik de weg maar kwijt.” – Tja, een beetje structuur kan geen kwaad.
Suskeblogt: „Een leuk overzicht. Zo heb ik weer wat te lezen. Fijne maandag.” – Altijd fijn om de dag te beginnen met iets luchtigs.
Bertjens: „Overzichtelijk begin van de week. Het ikje? Ik kan me voorstellen dat het heel grappig overkwam. Voor de vrouw van 97.” – Ja, of ze was gewoon blij dat ze nog in staat is om iedereen voor de gek te houden.
Bas Sandee vertelt hoe een leerling tijdens een aardrijkskundeles het noorderlicht verwart met een Heineken-reclame.
Bas van Vuren: „Leuk gevonden, maar een Havo 3-leerling die zich een reclame van toen hij 6 was herinnert?” Klinkt een beetje als wishful thinking, Bas.
Ad Hok: „Precies!” – De kortste maar duidelijkste instemming ooit.
Frans en humor in één zin, indrukwekkend
Hans Oerlemans deelt grappen van vier studenten in de trein naar Leiden, zoals: „In welke plaats in Nederland lopen geen honden? Katwijk!”
Bas van Vuren: „Die over Máxima vond ik nog wel aardig. De kop voor de verandering ook. Het ‘tot zijn spijt’ is jammer. Begin die zin gewoon met de opluchting, dan komt ie een stuk beter binnen.” – Een meester in timing.
Jokezelf: „Aha, grandmère avec sa pantalon drôle. Leuk mens wel, denk ik.” – Frans en humor in één zin, indrukwekkend.
Trees Roose vertelt over de geavanceerde gadgets van haar zoon, waaronder een robotstofzuiger waarmee ze onverwacht een gesprek voert terwijl haar zoon via een controleoogje meekijkt.
Bas van Vuren: „Ja, het is de nieuwe tijd wat u zegt. En een goeie kop. De nieuwe koppenmedewerker (m/v) is kennelijk teruggefloten of op vakantie. Houden zo!” – Zelfs de koppen zijn een heet hangijzer.
„Ik weet helemaal niets over die man.”
Ineke Hurkmans deelt een anekdote over haar zoon en schoondochter die het nieuws horen dat Dick Schoof de nieuwe premier is. Haar man maakt een grap: „Wie is dat?”, vraagt de schoondochter. „Ik weet helemaal niets over die man.” „Nee”, zegt haar man, „maar hij wel over jou.”
Bas van Vuren: „Prima strak geschreven ikje met een grapje dat vermoedelijk een paar duizend maal in Nederlandse gezinnen en op het werk is gemaakt. Niks mis mee.” – Origineel? Misschien niet. Maar herkenbaar? Zeker weten.
Susanna Hartzheim beschrijft een gesprek tussen drie meisjes over hun schooldag en het vak Nederlands, waarbij BGD staat voor “boeit geen drol.”
Bas van Vuren: „Opnieuw een prima strak en foutloos geschreven ikje, misschien hebben we de opgaande lijn definitief te pakken? Het ‘opeens’ is het enige kritiekpuntje wat mij betreft. Maar da’s een gevalletje BGD.” – Korte metten met kritiek.
Bertjens: „Laat het zo vooral doorgaan.” – Precies wat iedereen wil: meer van hetzelfde, maar dan beter.
Wil jij net als Jan, Suske, Bertie, Joke, Ad, Heer Rozenwater en andere kanjers kans maken om in het volgende weekoverzicht voor te komen? Wil jij ook aardige vondsten debiteren naar aanleiding van ikjes? Wil je plezier hebben met lezers die voor je het weet goede kennissen van je kunnen worden? Misschien wil je een uitnodiging voor de jaarlijkse bijeenkomst van lezers van deze site? Of zeg je: doe mij dat maar allemaal?
Je kunt een uniek vrolijk viltje winnen als jouw reactie precies de 100e is
Doe dan aan deze leuke rubriek hier op deze leuke site mee. Ga eens wat ikjes lezen, die staan verstopt op de NRC, die krant die zo van lezersanekdotes houdt. Of stuur zelf een ikje in. Of scrol naar beneden en zeg iets. Dat mag met een fantasie-emailadres en ook met een nom de plume. Je kunt een uniek vrolijk viltje winnen als jouw reactie precies de 100e is. Of de 200e, 300e enzovoort tot in het oneindige. Of voor een ander aangenaam dingetje dat je hier op de site doet. Viltjes zat. Maar voel je je te goed voor zo’n viltje? Of ben je doodsbenauwd om je adres te delen met het blogbeheer? Helemaal prima, dan laat je dat – liefst discreet – even weten en dan gaat dat viltje naar iemand die het wel weet te waarderen.
Voor je het weet kan een citaat van jou, een foto van jou, een wat dan ook van jou, een hoogtepunt van de week worden. Heb je inspiratie nodig? Raadpleeg de afleveringen van deze rubriek elders op dit blog. Ook een aanrader als je er even tussenuit bent geweest.
Reacties zijn welkom via het reactieveld, het contactformulier of een email naar bas@basvanvuren.org
Het wordt een prettige week. Als je vindt dat het geen prettige week moet worden, voel je dan vrij om elders te gaan buurten. Daar waar er meer zijn zoals jij.
De foto helemaal hierboven – wij vakmensen noemen het de header image – laat traditiegetrouw een stukje offline leven van mezelf zien van de afgelopen tijd. Nou, jullie zien het wel, AI blijft verwoestend om zich heen slaan. Niet alleen de header image is door of met artificial intelligence gegenereerd, maar ook het volledige weekoverzicht is door AI geschreven, vrijwel zonder hulp van mijzelve. Kraak noch smaak, grenzeloos saai, maar wel griezelig goed gedaan. Ik heb de ikjes met de reacties ingevoerd en alleen maar gevraagd hier een samenvatting met commentaar van te maken, liefst een beetje grappig en soms scherp. Vooral de samenvattingen van de ikjes zijn perfect, toch? De commentaren op de reacties zijn vrijwel allemaal trefzeker. De plaatjes (gegenereerd door AI Artiest Heer Rozenwater) zijn voorspelbaar maar adequaat. Dus ja, wat moeten we zelf nog? Voor gekke humor, invallen, inside jokes en onbegrijpelijke associaties moeten jullie bij mij wezen, maar ik heb ook weleens meer te doen. Ook deze week – ik voel het gewoon – ga ik weer ainteressante dingen meemaken. Jullie ook? Laat je belevenissen achter in de reacties op dit blog. Hoeft niet literair. Foto: “Een of ander redaictiekantoor?” © 2024 Bais van Vuren
Bas van Vuren, aangenaam 
Premier
Als ik later groot ben en er is nog steeds geen meisje premier geweest, ga ik het wel doen.
Nina Barbas (6 jaar) via Joris Barbas
Ik hoor dit wel vaker: “het is weer bar, Bas.” Doorgaans lief gemeend. En gisteren zei ik tegen een verzorgster in een vogelpark: “Da’s die kauw van jou”.
Ik wil maar zeggen: wat je niet verwacht is leuk, aardig, de zinnen scherpend, maakt het lezen de moeite waard. Ingevingen, da’s de creatieve geest at work.
Dat ai mosten ze opheffen. Dan heeft Nina ook nog een toekomst.
Een goede mandag deze keer: ik hoor er weer bij.
Hoera. Voorlopig.
Ik hoop dat we weer een knappe ikjesweek tegemoet gaan.
Prachtig, een goede mandag voor je en dat al zo vroeg in de morgen. Geniet ervan!
Het noorderlicht verwarren met Heineken vind ik niet kunnen. Daar krijg je alleen maar een kater van en een overbelaste blaas.
Kijk, dát vind ik nou nog eens een geweldig ikje. Mijn eigen kleindochter (8) had het precies zó kunnen verwoorden. Go for it Nina!
De eerste “Nou” moest “Kijk” zijn, maar ik kan het niet meer wijzigen.
Maar ik wel hoor, Joke. Consider it done …
Slechts één weg
Een man gekleed in een shirt met camouflagekleuren en in witte letters op zijn rug Soldiers of God stapt de Amsterdamse metro binnen. Zodra de deuren gesloten zijn, begint hij met luide stem en vol vuur te preken over God en dat zijn zoon Jezus voor onze zonden is gestorven. Er is – zo betoogt hij in verschillende talen – nog hoop voor ons. Midden in zijn preek roept hij vol vuur: „Er is slechts één weg!” Op dat moment komt de omroepinstallatie van de metro tot leven en uit de speakers klinkt: Amstelveenseweg.
Han Varkevisser
Wat hebben sommige mensen toch bijzondere namen! Hoe kom je erop: Varkevisser? En hij bestaat nog ook. Toch wel een teken dat ze vroeger ook al humor hadden, daar in Amsterdam. Gaat dus echt eeuwen terug.
Qua ikje: ja hoor, de mondhoeken krulden iets omhoog. Het enige aandachtspuntje wat mij betreft: de laatste zin, die is wat spekkig en voorkomt daarmee de ongecompliceerde gulle lach. Hoe dat dan komt? Dat overbodige eerste stukje over het “tot leven komen”. Helemaal overbodig en zelfs verwarrend. Had daar, Han Varkevisser, je gewoon beperkt tot de simpele nuchtere constatering van die melding uit de speakers.
Moderne oma
Moderne oma woont in de Jordaan in Amsterdam, kent elke nieuwe stijl en is zo op de hoogte van de laatste trends. Bij de bakker is het zo druk dat er een bank is geplaatst tegen de muur. Ik zit naast een student die met opengeklapt computertje zijn lessen bijeen sprokkelt. Dan neemt hij een slok van het glas waar de bakker zijn groen gezellig heeft ingezet. „Nee”, roep ik, „dat is niet goed meer, niet drinken.” De vriendelijke student zegt vlak: „Het is mijn muntthee.”
Cora Duin
Nou, Cora is er eens goed voor gaan zitten. Qua pointe niks mis mee. Oma ziet glas muntthee voor bloemenvaasje aan. Maar man man, wat een gezever om daar heen te komen.
“Moderne oma” moet kennelijk als een geuzennaam overkomen. Lelijk dat “zo op de hoogte” en “zo druk“. Dan schakelt ze over op de ikvorm, we nemen als lezer maar aan dat de ik ook de “moderne oma” is, maar weten het niet. Blijf je toch over piekeren tijdens het lezen. Dat “gezellig” hoeft ook niet. En dan is de student ineens “vriendelijk” maar ook “vlak“. Zo zo nou nou tuut tuut, doe mij maar een bak koffie.
Vertrouw nou eens op het grappige voorval dat je zag en schrijf dat gewoon op, lieve ikjesschrijvers. Meer is het niet. Meer hoeft niet. Je versjteert er de boel alleen maar mee.
Fatbike
Wanneer ik stop voor rood licht, rijdt er een fatbike tegen mijn achterwiel.
Niks aan de hand, maar de trotse eigenaar vindt het toch niet leuk.
Hij vraagt verwijtend: „Mevrouw, waarom staat u nu zomaar opeens stil, dat is toch gevaarlijk?”
Margreet van Schie
Ja, dat zal dan wel in de provincie gebeurd zijn. In de hoofdstad had je dit niet kunnen navertellen, Margreet.
Verder niks op aan te merken, strak geschreven ikje zonder mooischrijverij, zonder onnodige uitweidingen, zonder opsmuk. De anekdote het werk laten doen, zo moet het.
Stemgeheim
Ik kwam het stemlokaal binnen met mijn rechterhand in het gips. Ik gaf mijn kiezerspas en ID aan het eerste stembureaulid. Hij keek naar mijn rechterhand en toen naar mij en vroeg zorgelijk: „Bent u links?”
„Ja”, zei ik, „heel erg.” Nu was het aan mij om hem indringend aan te kijken. Toen bloosde hij…
Simone van der Sijs
Weergaloze eerste zin. Je gaat onmiddellijk allerlei complicaties bij het stemmen bedenken, medewerkers die je potlood komen vasthouden etc. En dan is het een pointe die overal gebeurd zou kunnen zijn. Zo jammer. Over de volstrekt overbodige laatste zin kan ik kort zijn. Doe eens niet, lieve ikjesschrijver. Het is overbodig. Het haalt je verhaaltje onderuit. Het is lelijk, al jaren.
Luistertoets
In de Engelse luistertoets gaat het over griepepidemieën in de Middeleeuwen. Na de toets komt een leerling enthousiast naar mijn bureau en zegt: „Hèhè, meneer, eindelijk een keer een luistertoets over een leuk onderwerp waar ik iets van wist. Superfijn!” Ik vraag enigzins verbaasd: „Welk deel sprak je zo aan in deze toets dan…?” Zij: „Nou, social media enzo, en influenza’s. Ja, goed gevoel over!”
Thomas Otte
Wat is trouwens de reden voor die kop van gisteren, wat heeft het ikje met “stemgeheim” te maken?
Qua ikje van vandaag: ja hoor, degelijk opgeschreven anekdotetje, Thomas kan het.
Inderdaad een voorbeeldig ikje
Leuk, maar ik blijf dan toch met minimaal één vraag zitten; wat heeft dat meisje geantwoord op de vragen over de social media in de middeleeuwen?
Ik heb trouwens nog een andere vraag; waar is iedereen?
Waar iedereen is, Joke? Elders op de wereld, toch? Lekker thuis, aan het werk of aan het hobby’en. De een aan het surfen op vieze websites, de ander met zijn kleinkind aan het spelen, of met de hond mollen aan het vangen, met AI plaatjes aan het maken, het al veel te korte gras aan het maaien in de VS, en noem het allemaal maar op. En jij dan?
Joke, een van de iedereen zit nu te typen.
Omdat ik niet meer automatisch bericht krijg kom ik af en toe even kijken. Nu loonde het de moeite, een paar goedgeschreven ikjes. Hoera. 😉
Op de valreep nog gevonden! Welkom! Morgen weer een nieuw door ai gegenereerd weekoverzicht.
Waarom zitten we hier nog, als ai de boel overneemt…
Tja, dat vraag ik me ook af. De laatste 3 intro”s zijn met ai geschreven en niemand, behalve ik, die het merkt!
😂😆
Sorry Bas, ik schoot vanzelf in de lach.