Tag: Trees Roose

Te vroeg voor gevaarlijke stralen (ikjesrecensies editie 472)

Over ikjes en vrouwendingetjes

De reünie van de bevallings-pufcursus: je zult er maar heen moeten. Of naar een uitvaart zonder Mieke Telkamp. Een volleybalwedstrijd waarin een speelster wordt gemarteld. Of naar een bos met blaffende kruisingen. Om maar te zwijgen van de boekenkast van je ouders. Wat je daar aantreft … Nou, dat lezen jullie hieronder, want dit is weer de nieuwe aflevering van de NRC-ikjesrecensiereeks. Leuk toch? En welkom alle nieuwe lezers die via het Tekstblad onze bezoekersstatistieken aan het opkrikken zijn. Keileuk. En je mag natuurlijk altijd mee doen. Niet verplicht.

Lees verder “Te vroeg voor gevaarlijke stralen (ikjesrecensies editie 472)”

Lactose van sloopkoeien (ikjesrecensies editie 469)

Over ikjes en een enorme doos met chocolaatjes

Erwtenmelk. Koffie. Een dagje sauna. Vogelvoer. Chocolaatjes. En een ouwe jurk. Er werd weer van alles geconsumeerd in ikjesland, dat gekke landje aan de zee dat volgeschreven wordt door NRC-lezers met, maar ook soms zonder, literair talent. Nee, volgeschreven staat hier.

Lees verder “Lactose van sloopkoeien (ikjesrecensies editie 469)”

Alle kleuren en geuren van het bos, de vogels en de paddestoelen (405)

Over ikjes, mijn tandarts van vroeger en kattenbrokjes eten

Tandartsen met hun patiënten. Vriendinnen met hun mannen. Jongens met hun honden. Ouwetjes op dansles met hun partners. Uitgelaten collega’s met een slok op. Economen op een congres met hun mobieltjes. Je treft ze allemaal aan in ikjesland. Je kent het wel, dat land met anekdotes van de lezers van de NRC. Keileuke verhalen soms. Het ikjespanel becommentarieert en beoordeelt de pennenvruchten en geeft deskundig en opbouwend advies aan de ikjesschrijvers en aan de mensen die het ook eens willen proberen, zo’n ikje insturen. Want zo moeilijk is het niet. Voor je het weet wordt er een geplaatst. En het gaat maar door. Al jaren. Zo fijn!

Lees verder “Alle kleuren en geuren van het bos, de vogels en de paddestoelen (405)”

Bizar: beheerder wint prijs op eigen website (361)

Over ikjes en prijzen

Bulderbos, 17 januari – Blogbeheerder Bas van Vuren heeft vandaag de prijs voor de 100e reactie op zijn blog aan een wel heel bijzondere reageerder uitgereikt, te weten aan zichzelf. De zwaarvergulde lepeltjes gaan reglementair naar de reageerders die precies de 100e, 200e enz. reactie plaatsen op het wekelijkse “intro”. Dit is een compilatie van commentaren van het ikjespanel op de lezersanekdotes (“ikjes”) die dagblad NRC dagelijks plaatst. Vorige week werd de 100e reactie geplaatst door de sitebeheerder zelf. In een toelichting op de site geeft Van Vuren te kennen de uitreiking te betreuren en hij bestempelt het zelf plaatsen van de 100e reactie bij zijn eigen artikel als “per ongeluk (…) Ik ben er niet trots op (…) Ik ga nog beter opletten. Ik weet nu hoe het moet voelen als je bijvoorbeeld als NRC-opinieredacteur een ikje van jezelf laat plaatsen. Je voelt je vies, leeg, mislukt. Gelukkig gaan die gevoelens doorgaans weer over.” Een onafhankelijk onderzoek acht de populaire websitebeheerder vooralsnog niet nodig.

De ikjes gingen vorige week over zelfrespect, een wasstraat, de padvinderij, de slimste mens en tongzoenen, de backoffice van een ijzerwinkel en het achterwerk van een trein. Dus veel slechter qua timing had de affaire niet los kunnen breken.

Lees verder “Bizar: beheerder wint prijs op eigen website (361)”

Je bent in ikjesland (323)

Over ikjes, een schillenpad en een ouwe hond

Stel dat je zoon en schoondochter in een bos wonen. En dat de vierjarige Liam uitgehongerd zegt te zijn. Een vriendin laat je haar splinternieuwe keuken zien. Dan kun je best voor de feestelijkheid thuis een flesje bier opentrekken. Je maakt daarna een wandeling met Walter, je foeilelijke hond. En je ziet een dame op leeftijd voorbijfietsen door het rode stoplicht.

Dan weet je dat je in ikjesland bent. Het land dat de lezers van de NRC elke week weer vullen met dingetjes en ditjes en datjes, kortom ikjes. Hier bespreken we de leukste en het leven in het algemeen. Kijk maar mee, doe maar mee, je zult er geen spijt van hebben.

Lees verder “Je bent in ikjesland (323)”

Dank uw wel voor u mail (319)

Over ikjes, taalfouten en keiharde dijen

Stilletjes iemands werkkamer binnensluipen. Voor een kamerlinde zorgen. Iemand aan je keiharde dijen laten voelen. Een exotisch spinnetje redden. Een feministisch boek lezen. Een bejaarde vrouw onderzoeken. Dat kan allemaal. Als je maar voorkomt in een NRC-ikje. Dan kun je die dingen gedaan hebben. Het is niet aan velen gegeven. Zes mensen per week zo ongeveer. Op zondag rust de NRC uit. Ik niet, want dan schrijf ik het beroemde en immens populaire intro en bespreek de ikjes en de reacties erop en wat er verder gebeurde op deze site. En dat was deze week best veel. Lees maar gauw verder.

Lees verder “Dank uw wel voor u mail (319)”

Het laatste krummeltje harses (316)

Over ikjes, patat en een muis

Een bluetooth-slot. Een slordige knot. Een welvarende cyperse kat. Een stuk maandverband. Een ickje. Een prikstok. Dat had je vorige week allemaal kunnen tegenkomen als je de ikjes in de NRC had gelezen. In de krant. Op de website. Of lekker makkelijk hier, waar ze ook meteen deskundig besproken worden. Maar niet getreurd, dit is het overzicht van de ikjeshoogtepunten van vorige week. Klaar? Gaan we!

Trees Roose voerde een jonge makelaar op die vond dat zijn klant niet bang voor diefstal hoefde te zijn. „Want wie zou hier nou in godsnaam iets willen meenemen?” Niemand die haar geloofde, fantastje dat ze me d’r eentje van ons is. Maar de NRC trapte er in en publiceerde het als lezersanekdote. Het was Nationale Complimentendag. Dat inspireerde Pawi tot een vrolijk: “Allereerst een complimentje voor Trees. Het is haar gelukt een verzonnen anekdote zo op te schrijven, dat niemand haar gelooft.”

Lees verder “Het laatste krummeltje harses (316)”

Broertje met pindakaasvlek (313)

Over ikjes, oesters en sjieke billen

Een vrolijke autistische zoon. Een dochter van tien jaar. Een buurvrouw van 96 jaar in een rolstoel. De moeder van een buurkind. Twee meiden van een jaar of vijftien. Een trouwe postbezorger van 60+ met grijs haar en een fiets.

Wat ze met elkaar te maken hebben? Ze waren allemaal protagonisten in evenzovele NRC-ikjes van vorige week. Ze deden iets. Ze zeiden iets. Ze waren verantwoordelijk voor een clou. En ze hadden allemaal iemand in de buurt die de moeite nam om hun bon mot naar de krant te sturen. Leuk hoor, nu kon iedereen meegenieten en er wat van vinden. Lees het hieronder nog eens op jullie gemakje na, qua hoogtepunten dan.

Lees verder “Broertje met pindakaasvlek (313)”

Worden lappendekentjes gebreid of genaaid? (312)

Over ikjes, askegeltjes en de melkboer

Een afspraak met een gordijncoach. Een oud hondje dat “Turbo” heet. Een sticker op de binnenkant van het wc-deksel met “Let it go”. Een gezinsuitje naar de tandarts. Di-ethyleenglycol (DEG). Een chihuahua met een donker truitje aan.

Stuk voor stuk intrigerende verschijnselen. Wat of ze met elkaar gemeen hebben? Ze waren onderwerp van een ikje in de NRC van vorige week. Hier bespreek ik er een paar en nog wat meer. Zoals ook lappendekentjes en askegeltjes. Ondersteund door de steeds inniger en intenser wordende community van reageerders op deze site. Voel je vrij om mee te gaan doen. Vanaf vandaag. Dat kan.

Lees verder “Worden lappendekentjes gebreid of genaaid? (312)”

De tong is een onmisbaar lichaamsonderdeel (284)

Over ikjes, tongen en ringen

Pawi heeft talloze dozen op de deel, of dele zoals ze in Drenthe zeggen. Waarom? Omdat ze gaat verhuizen. Naar Frankrijk. Met een coronavertraging van een maand of wat. En die talloze dozen dus. We wensen haar een goede reis, aankomst en verblijf en onszelf veel mooie verhalen. Want schrijven kan ze. Vooral in couleur locale is ze keisterk.

“Ik Vertrek”, zei ze, “we hadden er zomaar aan mee kunnen doen. Alleen de voorwaarden : geen budget, niet de taal spreken en geen plan van aanpak, toen vielen we af. Eerlijk gezegd zijn we beter in Frans dan in Drents. Niet verder vertellen!”

En nu doen we het toch. En nog in het begin van dit intro ook. Dat wordt het meest gelezen, samen met het allerlaatste stukje (helemaal naar beneden scrollen), waarin ik opzienbarende gebeurtenissen uit mijn offline leven deel en de header image van de week uitleg.

Lees verder “De tong is een onmisbaar lichaamsonderdeel (284)”