Tag: leuk verhaal

Buiten op een eikenstoel (240)

Ikjes en consumententips over apps, reizen en tv-shows

Een scherm om voorop de fiets te zetten voor een jochie van 1 jaar oud. Mooi toch? Als het pakket van Alibaba door de postbode wordt afgeleverd wil zijn 9-jarige broertje van zijn moeder, Marion Stenneke, weten wat of het is. Een scherm voor voorop de fiets? “Dat is leuk!” roept hij verrast, “zodat hij filmpjes kan kijken als we gaan fietsen?”

Later lacht hij erom. Wij ook misschien.

Met zijn “zodat hij filmpjes kan kijken” … Horen we het voor ons? Nee, ik ook niet, Marion, doe eens beter luisteren de volgende keer. En haal die duim uit je mond!

Tot iedereen onder een bus komt natuurlijk …

Het is overigens wel een gat in de markt, vond Pawi. “Integreer je mobieltje in het scherm en je kunt appen zo vaak je maar wilt. Het kind op het voorstoeltje leert er alleen maar van. Tot iedereen onder een bus komt natuurlijk …”

Jullie raden het al, ik ben weer een overzicht aan het schrijven van de ikjes van de NRC, die lezersanekdotes die al sinds jaar en dag in de krant en op de website worden gedrukt, zodat de lezer een warm gevoel krijgt bij de krant. En jullie zijn het aan het lezen. Dank daarvoor.

Lees verder “Buiten op een eikenstoel (240)”

Advertentie

Rauw tomatenzaad (234)

Ikjes en persoonlijk wel en wee van reageerders

Een Nederlandse ober had het vorige week tegen een groepje giebelende grijze-kapselvriendinnen over rauw tomatenzaad dat “een heel aparte mondbeleving heeft”. Gabriela van Gemert schaterde het uit, vertelde het ’s avonds snikkend aan manlief na, en besloot het toen naar de Libelle en de NRC te sturen. De NRC was sneller en hopla, het werd als een “ikje” gepubliceerd in de voormalige kwaliteitskrant. De Libelle had het nakijken.

Voor onze Pawi was dit verhaaltje aanleiding om te vertellen dat zij zelve tomaten in heet water dompelt, en dat ze daar van schrikken. Die tomaten. Dan stroopt ze het velletje eraf en ze wipt de pitjes eruit. “Wippen ja. Samen met het kroontje”. Oftewel, zij kan er ook wat van.

Volgende keer rollator buiten laten staan, M. Bauwens

M. Bauwens dacht lollig te zijn door een verhaaltje te verzinnen waarin hij, zestig jaar oud, een telefoonwinkel binnengaat voor een nieuw telefoonhoesje. De “jonge, vrolijke verkoper” gaat voor hem kijken. “Wat voor telefoon heeft u?” vraagt ze. Als M. Bauwens het merk vertelt, komt er een “wow” uit “zijn mond”. Juistem, de verkoopster was ineens een man geworden. Maar goed, de pointe die M. Bauwens had willen maken was “en weet u hoe die werkt dan?” Die kwam er dus niet helemaal uit. Volgende keer rollator buiten laten staan, M. Bauwens. En je fantasieverhaaltje nogeens overlezen voordat je op “ikje versturen” drukt. Ja, daar kunnen wij kwaad om worden hier.

Lees verder “Rauw tomatenzaad (234)”

Niet op fietsvakantie (204)

Vooruitdenken en ons bezinnen op ikjes en actualiteiten

De namen van de ikjesschrijvers (m/v/t) voor de NRC worden steeds mooier. Clementine Pinxt-Brakkee schreef vorige week over haar (toen nog) mavo-4 leerlinge die beteuterd met de afstandsbediening van de TV in haar handen stond. Het was bij het begin van een proefwerk. En die afstandsbediening had haar rekenmachine moeten zijn. CPB, dat verzin je toch niet? Of juist wel?

Een violist van het concertgebouw opende zijn vioolkoffer

“Clementine Pinxt- Brakkee”, zei onze Pawi, “een naam om te koesteren. Niet om te grabbel te gooien met minder geslaagde ikjes.” Iets vergelijkbaars als Clementine Pinxt-Brakkee had onze Lummel meegemaakt. Een violist van het concertgebouw opende zijn vioolkoffer en haalde er een mitrailleur uit. “Pollens”, zei die verbouwereerd, “Staat mijn broer straks voor lul in de bank”.

Lees verder “Niet op fietsvakantie (204)”

%d bloggers liken dit: