Tag: ikjesbespreking

Niet weer muisjes (400)

Over ikjes niet over bierviltjes

Quinten had het gezellig. Joris had honger. Margreet aarzelt. Pim loopt van huis weg. Yvonne zit in de trein. En Magda loopt door Artis. Het was de week van het rode koffertje en van de sloppenwijk van Gorinchem. Het was met andere woorden een bizarre week in ikjesland. Wat een avonturen. Wat een rare verhaaltjes. Wat een raadsels. Lees er hier alles over in het enige echte ikjesbespreekblog van Nederland. De 400e aflevering gaat nu beginnen. Waar? Hieronder. Felicitaties voor de mijlpaal mogen best, worden gewaardeerd, maar hoeven niet perse. Breng in plaats daarvan een bloemetje bij de buurvrouw. Knip een lok van je haar. Geef een koe een aai. Doe iets leuks voor een medemens of een dier. Dat hebben we nodig nog net voordat de bom valt.

Lees verder “Niet weer muisjes (400)”
Advertentie

Het vachtje van de robotkat (365)

Over de ikjes natuurlijk, gekkies!

Een bizar experiment. Dat was het. Ineens stond er een intro op de site. Middenin de week! Reageerders reageerden verward. De puntentelling voor de zwaar vergulde lepeltjes liep in het honderd. In het hele land begonnen er honden in het wilde weg te blaffen. Aan de kust strandden potvissen bij bosjes.

En waarom? We zullen het nooit weten. Wel dat we nu weer eens normaal moeten gaan doen. En al helemaal omdat onze Ilona bedroefd opmerkte: “Aaah … dat is nou kei~jammer, al zeg je ’t niet zelf. Mijn maandagochtendtreurnis zal het op deze manier zonder opbeurende maandagochtendintro moeten doen. Ik hoop dat dit slechts een ‘sorry het moest even try out’ is.”

Gelieve in het onderstaande dus het intro aan te treffen. Het intro dat de vorige ikjesweek afsluit en de huidige ikjesweek aftrapt. En nog meer dan anders helegaar opgedragen is aan Ilona.

Lees verder “Het vachtje van de robotkat (365)”

Misschien wel de leukste van de week (336)

Over ikjes en bikini’s in de uitverkoop

Vliegenmeppers liggen bij de dieren. Een winkelmandje is verplicht bij de drogist. Als je een rolstoel hebt besteld dan kun je die niet even zelf komen ophalen. Corona is een uitkomst voor grote zalen, wat zou je er anders moeten doen? Een dode kat en een overleden echtgenoot kan qua lijden vergelijkbaar zijn. Een leeg sappak moet je ver in het bos gooien, dan zien de mensen het niet.

Een geoliede ikjesbespreekmachine, dat is het hier

Het zijn weer een zestal wijze lessen van vorige week. Ze waren te vinden in de ikjes van de NRC. Hier op dit blog bespreken we de beste, wat we leuk vonden en wat niet. In de reacties hieronder komt er dagelijks weer een nieuw ikje van deze week bij. Een geoliede ikjesbespreekmachine, dat is het hier. En nog veel meer. Geniet ervan. Doe mee. Iedereen is welkom. Soort van.

Lees verder “Misschien wel de leukste van de week (336)”

Lekker knuffelen na een doelpunt (332)

Over ikjes, steekvliegen en een koe na een seksshow

Uitgeven is gewoon een raar woord voor spenden.” Zei het ventje vooraan de klas. “U zag zojuist iemand die zijn ochtendgymnastiek deed.” Zei de politieagent. „Is hij nu al stuk? Heb je het bonnetje nog?” Zei de secretaresse van een huisarts. „Lekker knuffelen na een doelpunt.” Zei de kleinzoon van drie. „Ik krijg er nog wat extra vergif bij en dan gaat het weer prima.” Zei de hoogbejaarde vrouw met rollator. “Ik kom later thuis vanwege een sectio (seksshow)” Zei de kinderarts.

Het zijn meestal de laatste zinnetjes, de uitsmijters, die de clou van een ikje vormen. En zo hoort het ook. De clou in de eerste zin zou raar zijn. Met bovenstaande clous werden de zes ikjes van vorige week afgesloten. Ze werden uitgesproken door figuren van alle leeftijden, beroepen en culturen. Dus in feite kan iedereen het. Het puntig opschrijven, daar gaat het nogal eens mis.

… gepokt en gemazeld in het ikjesgebeuren al sinds decennia

In dit wekelijkse blog, dat al sinds mensenheugnis vaste prik op maandag verschijnt, wordt besproken wat er mis ging en wat eigenlijk best wel goed of aardig was. Wie bespreken dat dan? De reageerders alhier, gepokt en gemazeld in het ikjesgebeuren al sinds decennia. Ze bespraken de ikjes aanvankelijk direct op de site van de NRC, maar zijn later voor zich zelf begonnen op een website die zich alleen op de ikjes toelegde. Deze site dus. Die zit je nu te lezen, oh wat een wonderlijke speling van het lot. Lees je over een ikjesbespreeksite, denk je net, ha, die zou ik weleens willen zien en dan blijk je er al op te zitten.

Lees verder “Lekker knuffelen na een doelpunt (332)”

Dank uw wel voor u mail (319)

Over ikjes, taalfouten en keiharde dijen

Stilletjes iemands werkkamer binnensluipen. Voor een kamerlinde zorgen. Iemand aan je keiharde dijen laten voelen. Een exotisch spinnetje redden. Een feministisch boek lezen. Een bejaarde vrouw onderzoeken. Dat kan allemaal. Als je maar voorkomt in een NRC-ikje. Dan kun je die dingen gedaan hebben. Het is niet aan velen gegeven. Zes mensen per week zo ongeveer. Op zondag rust de NRC uit. Ik niet, want dan schrijf ik het beroemde en immens populaire intro en bespreek de ikjes en de reacties erop en wat er verder gebeurde op deze site. En dat was deze week best veel. Lees maar gauw verder.

Lees verder “Dank uw wel voor u mail (319)”

Ik heb een witte (297)

Vliegroest, bandentrapper … autojargon waarin we werden onderwezen door Maarten de Sitter, ondersteund door NRC Handelsblad via de ikjesrubriek. Aan De Schrijvende Rechter (DSR) was dit niet besteed. “Niets zo oninteressant als auto’s; ‘ik heb een witte’ is het enige dat hij te berde kan brengen. Volgende keer graag nadere informatie over aanschaf van een staafmixer.”

“Flauw uit de buitencategorie

Ene Lorelei, overgelopen van de buren, plaatste volgens Pawi het slechtste ikje van het jaar tot nu toe. Niet van haarzelve, het is immers een nimf die naar riviermatrozen zit te lonken, maar van Annelies Mazairac-Van de Burgt. Het ging over positief testen en daar per ongeluk blij mee zijn. Duh icoontje. “Flauw uit de buitencategorie à la bommelding en verassing”, aldus DSR.

Lees verder “Ik heb een witte (297)”

Onder bruggen en langs sloten (279)

Over ikjes, extreme debatten en exotische dieren

Een wat wrang verhaaltje was het wel, dat ikje van Joep de Graaff, gepensioneerd leraar. Hij ontmoet een oud-leerlinge en zegt vriendelijk “Ik kom jullie overal tegen, jullie zijn allemaal goed terechtgekomen.” Zegt zij: „Ik denk dat u niet komt waar die anderen zijn.” Dikke huivericoon! Begraafplaats? Gevangenis? Afwerkplek ergens langs de snelweg? Tweede Kamer? Pawi dacht aan “onder bruggen en langs sloten (…) Leger des Heils, Voedselbank.” We zullen het nooit weten.

Aan onze meesterbeoordelaar, De Schrijvende Rechter (DSR), was de pointe niet besteed, “aardig” vond hij hem, “blijft omnieus in de lucht hangen”, maar “rolde nou niet echt van de tong c.q. pen”. Hij bedoelde vermoedelijk “omineus”, hetgeen dreigend, onheilspellend, een voorteken inhoudend, betekent. Dat krijg je ervan als je moeilijkere woorden wilt gebruiken dan je machtig bent. Dan schalt het hoongelach. Maar het viel mee, want het was niet zo druk op de site vorige week. Had hij geluk bij!

Lees verder “Onder bruggen en langs sloten (279)”

Halsbandjes met glinstersteentjes (276)

Over ikjes en ijsjes kopen

Wat schiet je er mee op, zo’n beugel, als je de komende tijd toch een mondkapje moet dragen? Dat was de verzuchting van een 14-jarig meisje, opgetekend door Mark Lenssen, gepubliceerd in de NRC en dus voor het nageslacht bewaard tot in den eeuwigheid. Dus meisje Lenssen, als je dit in de toekomst leest: graag gedaan, en het viel dus toch achteraf nog best wel mee toch, die Coronapandemie in 2020? Pfoe hé. Heb je al je tanden nog?

Wat ik geleerd heb vorige week? Dat ik in dit intro niet mijn mening moet geven over iets cultureels, iets van muziek, schilderkunst, cabaret, dingen die uitstijgen boven de smaak van bloemkool of spruitjes. Want dan beledig ik mensen die een andere mening over die dingen hebben. Apart, maar dat leerde ik vorige week. Sommige dingen moet je niet willen begrijpen, maar gewoon accepteren. Ik kan kennelijk met mijn mening anderen “aanvallen”. Mag. Kan. Dan niet. Ik vind alles en iedereen goed. Zelfs die heren van dat studentencabaret.

Lees verder “Halsbandjes met glinstersteentjes (276)”

Lollige hardhorige oma’s (254)

Ikjes, het bejaardentehuis van de toekomst, #metoo en springende zalmen

Lollige hardhorige oma’s, oh, wat hebben we daar de schurft aan! Nou, lekker begin wel, dit intro. Als je niet beter zou weten dan denk je op zo’n hatertjesblog beland te zijn waarvan er nog best wel veel zijn, volgeschreven door mensen die tradities verdedigen en andere mensen het land uit willen schoppen of een pilletje geven. Omdat tolerantie en redelijkheid moeilijke woorden zijn en als traditie niet meetellen. Maar gelukkig kennen jullie me en weten dat ik het niet over die oma’s zelve heb, maar aan hullie als onderwerp van een ikje, zo’n lezersanekdote uit de NRC. Ken je wel, die NRC-ikjes, toch? Zie anders de link helegaar aan het einde van dit intro. Waarom het intro heet? Da’s traditie.

Voor straf bespreken we zo’n ikje niet

Dat ikje over die oma werd geschreven door ene Stan van der Burght, en had verder weinig om het lijf. Hij wilde haar even in de zeik zetten, net zoals ook andere ikjeschrijvers dat steeds vaker ongehinderd en zelfs aangemoedigd door de NRC doen met hun demente familieleden. Hier houden we er niet van. En voor straf bespreken we zo’n ikje niet.

Lees verder “Lollige hardhorige oma’s (254)”

Laat me maar uitrazen (248)

Ikjes en andere dingen die gebeurden

Het ikjesverval schrijdt voort. Dat is niet anders en ook helegaar niet erg. After all, het is al een rubriek van een jaar of tien oud. Op een gegeven moment is de lol eraf, is de inspiratie op, willen lezers wat anders gaan doen. Alleen de verstokte publiciteitsgeilaards blijven over, en een enkeling die onder een steen heeft geleefd en voor wie het de eerste keer is.

Wat je dan ook gaat krijgen: de reacties drogen op. Dat houdt gelijke tred met de neergang van het basismateriaal. Aanvankelijk niet, want juist slechte ikjes laten de pennetjes vlammen. Maar teveel slechte ikjes, en altijd op dezelfde manier slecht, zorgen ervoor dat de criticasters hun eigen kritiek beu gaan worden, want ze kunnen het niet meer origineel formuleren. Wat een ellende allemaal.

Lees verder “Laat me maar uitrazen (248)”
%d bloggers liken dit: